Hoi hier,
make en pake zijn nog altijd opgenomen in het ziekenhuis,
make zit met een zware depressie en pake moet nog
blijven tot vrijdag voor de onderzoeken.
Er zaten 2 stukjes vlees vast in zijn slokdarm en daardoor
kreeg hij die aanvallen,overgeven-misselijk-flauw en maar boeren.
pake is ietske te vlug geweest met zijn vlees te slikken en daar komen natuurlijk
de gevolgen van,make kan moeilijk spreken en doe niks dan anders dan slapen
wat in feitte goed is voor haar,ook kan ze moeilijk aanvaarden dat ze een dagje ouder wordt.
ondanks dat ze veel hulp kan krijgen,weigerd ze toch nog,altijd maar vechten en vechten.
T'ja; dat heb je ook met kleine kindjes,vechten voor gelijk te krijgen.

Hoi bloggers,


Slecht nieuws te melden,jullie wisten al reeds dat men schoonmoeder opgenomen is.
Nu  is men schoonvader vandaag opgenomen met een maagzweer,
nu het onderzoek moet het nog uitwijzen.
Hij kreeg ook een baxter toegediend,
het was al enkele dagen dat hij niks anders deed dan overgeven,
niks van zijn medicijnen kon hij innemen voor zijn hart-bloeddruk enz...
Ook lag hij de hele tijd op bed,doch was misselijk en flauwachtig.
dus mijn man dan maar meteen zijn vader laten opnemen in ziekenhuis
want zo kan die ook niet blijven mee rondlopen,nu is het afwachten tot morgen.
maar doordat hij die baxter kreeg voelde men schoonvader ook een opluchting,
hij kon even boeren en dat luchte hem op,nu hebben ze wat bloed afgenomen,
en de rest zullen we pas morgen weten.
Is maar dat jullie het weten

Hier meer nieuws over make.

make kreeg al enkele dagen vitaminen toegediend via een baxter.
Ook pillen voor haar ezona op hare knie.
Momenteel gaat het,doch de steken in haar borst,dat gaan ze onderzoeken.
Toen mijn man op bezoek ging bij zijn vader,bleek die de ganse tijd over te geven.
Dus ook dan maar meteen de huisarts laten komen,
tussenin kreeg men schoonvader al een inspuiting tegen maagpijn.
echt ze zijn alletwee van de kaart en ziek,wat gaat er nog komen?
Hopelijk hou het eens op,
want ze zijn meer ziek geweest dan echt kunnen genieten van hun ouwe dagje.
Twee brave mensen die jaren aan een stuk gewerkt hebben om eerlijk hun brood te verdienen 
en iets opzij te kunnen leggen,kon in feitte niet,ze hadden het altijd broodnodig.Maar daarom niet minder gelukkig hoor,toch hun ik hun een fijne onzieke ouwe dag toe,eerst men schoonvader zo slecht,dan ma nu en pa nu weer met iets,echt je zou voor minder je beginnen zorgen maken.
Nu eindig ik mijn zin, en wens aan make en pake een spoedig herstel en tot morgen dikke knuf en kusjes xxx 

Deze ochtend uitgeslapen
lekker ontbeten en daarna even wat gestreken weg is weg zeg ik.
ook de was was weg en er was nog geen volle wasmachine dus dat voor
dinsdag dan maar,morgen ben ik namelijk de hele dag weg naar therapie.
Deze middag boterham gegeten en lekker liggen luieren in de zetel

Leuk weekend gehad,s'ochtend lekker uitslapen,
s'namiddag wandelen in de kapellestraat met men dochter Talina.
kreeg van haar een mouwloos t-hirts het was koopjesdag dus het kon er af
"zei ze me" .We hebben dan samen elk een cola gedronken en dan terug naar onze
fietsen gegaan om huiswaarts te keren.
Ik ging namelijks beginnen aan men kip met groentenkransje.
S'avond zijn we dan naar de avondmarkt geweest
ik met men lieve schat en met dochter talina.
Sissi bleef bij haar vriendin.Dimitri die was uit en regina zat in brugge.
dus lekker genieten....

TOE

Rocky heeft wat te vertellen
Deze ochtend was vrouwke zo rap uit haar bedje,
mudley had geplast in bed,en vrouwke maar zeggen
tegen mudley "dat is foei -foei foei"
en ze sprong uit bed en trok zo vlug de lakens weg
zodat het niet doordrong in de matras,gelukkig maar ook.
daarna ging ze even kijken naar buiten aan het venster.
was ze weer in haarzelf aan praten.
"potverdikke dimi heeft de krantenpakjes niet buiten gezet
bij de rest "
dus kleede ze zich om en droeg de krantenpakjes zo vlug mogelijk
bij die blauw zakken, gelukkig maar want daar waren ze al met de vuilkar.
Dit was nogal een rare ochtend.




Ja men hond rocky keek er ook vanop dat de kleine hond in men bed plaste.
Ze mogen blij zijn dat ik niet zo gauw boos wordt op men liever's,
ja een hond kan bijna niks verkeerd doen in mijn ogen en aan mijn gevoel.
ten eerste ben ik de verantwoordelijke,
ik moest maar uit bed komen want mudley moest waarschijnlijk hoognodig plassen
het geval is al gauw weer vergeten en vergeven


VOOR DE REST VAN DE DAG HEB IK NIET VEEL GEDAAN HOOR
of is deze ochtend naar de markt geweest en de was gedaan
 zodat morgen alle was weg gewerkt is.
morgen ga ik naar therapie en dan laat ik iets weten hoe het  verlopen is

normaal gingen we met de groep zwemmen,
maar ik had mijn overslapen,dus belde naar therapie
en verontschuldig me daar ik er niet was.Ben dan de radiator beginnen wassen want het kwam er maar niet van,dus nu ik thuis was deed ik ze maar dan even, de namiddag ben ik wezen op aanvraag van Talina en Sissi wezens zwemmen,dus zwempartij is er toch nog van gekomen vandaag, vond het leuk met de 2 dochters en ga nu genieten van de avond,morgen ben ik ook vrijaf,maar vrijdag ben ik weer naar de groep.mijn dag is vandaag veel beter verlopen dan de vorige dagen,t'ja een baaldag dat kan iedereen krijgen.

Nog een prettig avond en tot morgen

zoals gewoonlijk doe ik de kamer - badkamer en de gang.
sissi vroeg of dat nu echt nodig was,ik zei ja;want dan ben ik uit men doen.
uit men doen ( bedoel ik ) planning maken, zoals wekelijks de dinsdag boven
verdieping poetsen, en de donderdag beneden verdieping poetsen tussendoor als het gaat
de was bewerken en andere huishoudelijke taakjes die bleven liggen.
men dochter begreep het eerst niet tot ik het haar uitlegde en vertelde hoe ik vroeger daarmee omging,echt een kuisfreak was ik,echt niet gezellig om mee te leven.
alles tot in de punten,geen papierke op de grond
of ik rapte het op,echt een kuisziekte had ik.
niet dat het vuil is nu hoor? MAAR HET IS VEEL AANGENAMER dan van voordien,heb het in begin zeer lastig gehad en gezweten, en dat is ook zoiets van een trauma die ik opgelopen had,door toedoen van men pleegmoeder en pleegzusters, maar dat vertel ik je nog wel eens.verder op de dag deed ik niks gewoon gezellig maken en ontspannen.

Dat was nogal een rare dag,met de groep op stap naar het bos.
eens we binnen waren en aan onze eten begonnen,viel er bakken water uiot de hemel.
ja! zeg er eentje tegen ons,een geluk dat we juist binnen zijn.
Ik was moe en wou er eens tussenuit een frisse neus ophalen,maar na het eten merkte ik
dat ik zo moe was dat ik toch luisterde naar men lichaam,
dus ging even wat rusten in de zetel
de andere gingen een potje koffie drinken, ik niet ik voelde zo aan dat ik uitgeput was.
de laatste tijd heb ik het daar erg van hoor,iedere inspanning die ik gedaan heb daarna
voel ik me uitgeteld.Ook schele hoofdpijn had ik later op de dag,dus ben ik vroeger vertrokken van therapie,ik kon het niet uithouden van de pijn,kwam thuis en ging me te rusten leggen om wat te ontspannen.Wat later voelde ik me weer tot rust komen en deed de ganze avond geen klop meer,de rest kon wachten tot dinsdag want dan heb ik vrijaf.

...

Deze ochtend naar de groep weer geweest.
eerste uur was het muziek beluisteren.
tweede uur : van wat genieten we?
Dan gegeten en huiswaards gekeerd,het was toch
netbal,daar ik veel last had van mijne knie
ben ik maar naar huis gereden per fiets.
heb bij thuiskomst eerst m'n knie met ontsteking creme
ingesmeerd en daarop ijs in de handdoek rondom men knie.
is al van vandaag  niet dat ik er soms last mee heb.
En de kids en man maar zeggen je moe leren luisteren,
en doen wat je moet doen;
ik kreeg het op de heupen van dat moeten.
Zij voelen de steken niet maar als je dan rust, zeggen ze je moet meer bewegen
ik wordt daar horensdol van, wat doe ik dan nog wel juist???
Bij mij kom dat over,gelijk je een klein kind die je behandeld en dan ja!
dan kom de andere kant naar boven en ben dan bijterig en botaf.

Ik heb daarna een beetje geslapen,
men lichaam zei me even te gaan liggen
 en wat ik ook deed.
Dan hoor ik hier aan tafel daarjuist
je moe je meer bewegen en niet heel de tijd
Liggen
Ik doe al wat ik kan maar iedere inspanning
is verkeerd,als ik woensdag gelopen had
had ik niet goed gestrecht ofzo
 of ik leg niet meteen ijs op mijne knie als ik het voel opkomen
ik wordt er horensdol van
ZE BEGRIJPEN ZO BEETJE NIET
geloof ik,
dat ik godganse tijd tegen mezelf moet vechten
en altijd bezig ben postieve naar voren te brengen
ik moe vechten tegen de stemmen die door me hoofd jagen
en als ik effe niet in mijn haak ben
beginnen ze zo,ik heb het mijne ervan gezegt.
Ik ben het beu te horen wat jullie altijd het beste vinden
tenslotte ben ik geen klein kind maar een volwassen persoon
met haar gebreken,wat denken jullie daarvan.
ze zwegen wel even en zeggebn dan rustig rustig.
ma teveel is teveel,ik weet uit ervaring
dat mijn lichaam een seintje geeft als ze moe is dat ik effe ga neerliggen
hoor ik stemmen,dat ik ze dan kan onderdrukken
maar blijkbaar begrijpen mensen in mijn omgeving dit niet.
ik ben niet gek maar gewoon anders.

Een aangename

toegewenst

HELLO


 VANDAAG BEN IK JARIGE
VANDAAG IS HET FEEST
VANDAAG MAG IK ALLES WENSEN
WAT MIJN HARTJE WIL
VANDAAG IS HET EEN FIJNE DAG
IK WORDT TERUG EEN JAAR JONGER
42 JAAR
"IS MISSCHIEN WAT OUD VOOR JONGEREN"
MAAR IN MIJN HARTJE BEN IK 24 JAAR OUD

Wat gaat de tijd toch snel hè?
Ben vandaag terug naar de groep geweest.
De een na de andere kwam mijn geluk wensen
voor mijn verjaardag morgen ,van 2 mensen kreeg ik een geschenk,
wat feitelijk niet nodig was,maar het deed toch goed hoor
Deze ochtend wezens wandelen met 15 personen naar het park.
heerlijk was dat,die groene lucht op te snuiven na zoveel regenval.
Even erna wat gerust op een bankje en erna weer op stap.
Toen we terug waren in het ziekenhuis,
ben ik met goede vriendinnen van de groep
een koffietje gaan drinken in de cafetaria,
wat wij eindelijk altijd doen tussen onze pauze.
2 de uur was  weer de week overlopen wat we dagelijks doen thuis of buitenhuis.
en daarna lekker gegeten met ons allen in de eetzaal.
rond 13u30 terug naar de groep en dan zijn er een paar beginnen pannekoeken
beginnen bakken,wat ik in feitte niet graag heb is
gecomadeerd worden van een die in opname was.
ik zei het mijne ervan en die zweeg, is niet van moeten-maar willen zei ik.
daarna hadden we vrij in hobby zaaltje,ik ben niet gebleven
ik ben opgestapt met nog een vriendin uit de groep en buiten even tot adem gekomen.
ik voel me zo moe de laatste tijd, en dat is omdat ik weer te veel hooi op m'n vork nam
ook vandaag per fiets geweest en ook juist daar pas wezen joggen,pfff deed deugd maar nu effe relaxen hoor dus gaat het niet te lang rekken hier.
Dus

Ik stuur je

Hoi lieve bloggertjes

Ik ben er weer eens.
Een vrije dag had ik van de groep,
ik ga 3 keren per week
naar de therapiegroep.
We leren daar omgaan met onze gevoelens
leren het positieve zien in een mens en maar
leren en leren dat doen we.
Ik kom van ver hoor,
de eerste keer dat ik werdt opgenomen vergeet ik nooit.
En zal het ook geen 2keer ondernemen (zelfmoordpoging)
voor wat ik het deed begrijp ik nog altijd niet,wel zei m'n psychologe
en psychiater dat er heel wat verscholen zat in me lichaam
die ik jarenlang verdrongen hebt,trauma's die ik opgelopen hebt
in mijn jeugd.ik heb het jullie al wel eens neergeschreven,
maar doe het nu nog eens een keer.
De trauma's die ik opliep in mijn jeugd zijn:
sexueel misbruik-verkrachting-geestelijk mishandelingen,slagen verwijten
geen moederliefde-kind van de straat-ik was een rebel op 12 jarige leeftijd en erg
agressief tot ik zwanger werd en het huis wegvluchtig.
Dan m'n verloofde die sterf aan kanker, ik stond alleen.leerde me man kennen en dan pas
kreeg ik rust tot op de dag dat ik zelfmoord wou plegen,ik heb gewerkt voor zot verdiende goed m'n centjes,kon me kinderen alles geven wat ik vroeger niet had of kreeg.
tot ik overwerkt was en zeer agressief werdt enheel veel stress had.
eenmaal ik opgenomen werdt is er een lange zoektocht geweest
welk ziekte ik gevormd hebt in die jaren,maar de doorslag gaf
het door het overlijden van m'n neef pascal
die verongelukt is en op slag dood was,dit was mijn grootste steun
we waren 2 handen op 1 buik
ik en pascal die jaren misbruik werden
 en als zwart schaap werdt behandeld.
Ik ben nu een dame van 41 jaar,
 en heb nu toch tertoe al heel wat levenservaring opgedaan.
ik hoop dat er nooit of nooit iemand een hand opsteekt naar mijn gezin
want dan leren ze de andere kant kennen van me
en die andere kant is zeker gevaarlijk.
doch met de nodige medicijnen en praatgroep
ben ik toch veel bewuster en veel rustiger gaan leven.
ik hou weer van de simpelse en kleine dingen.



werdt vervolgt.

Weer een dagje bijna voorbij
maar geen getreur ik kom je


toewensen
dat er veelschijn in je hartje komt
al het,laat de  in je hartje branden.