Een treurwilg laat haar takken hangen, Haar takken laat ze op de toon van de wind mee dansen Zo op een automatische rimte,dag na dag. Ik laat mijn hoofd hangen,dag na dag. Ik laat me op een automasche piloot meevoeren, ik vraag me af;hoor niemand dan mijn kreet om rust. Ieder moment sta ik op springen,zoals een vulkaan die op uitbarsten sta. Laat mij even tot rust komen dan zal ook mijn vulkaan langzaam tot rust komen.
|