tranen van angst en pijn snijden van schuld en verdriet littekens over het hele lijf het positieve was er niet
vragend nachten wakker liggen niet meer wetende wat ik moet stortte ik door mijn benen heen nee ik kon niet meer, dit kwam nooit meer goed
geestelijk al opgegeven te hebben enkel nog een omhulsel om mijn ziel dacht ik zo de laatste dagen te doorbrengen voordat ik uit het leven viel
maar toen een dag nee een moment de kracht schoot door mij heen mijn ziel begon weer te leven en ik dacht: ja ik kan dit wel alleen
nu al maanden topgelukkig natuurlijk ken ik ook mijn pijn maar dat ik zo positief in het leven sta daar moest wel een engel voor zijn
en als ik die engel ooit zal zien of horen in de nacht zal ik fluister: ik hou van jou zo een mooi leven had ik nooit verwacht
die engel gaf mij mijn leven terug die engel maakte me vrij die engel gaf me wat ik zoch..: de ware ik in mij.!!
|