Ik was nog een jonge snaak, toen ik voor het eerst naar een optreden ging van Kris De Bruyne in de toenmalige feestzaal "Rex" te Mol. Ondertussen heb ik wel enkele elpees en cd's van hem en ben ik hem al die tijd trouw gebleven en graag blijven horen. Gisterenavond overkwam me echter een muzikaal hoogtepunt: op de middelste stoel en vanop de eerste rij in het cultuurcentrum te Mol kon ik hem omzeggens aanraken tijdens zijn theatershow "40 jaar op Tournee". Maar daar gaan we nu niet flauw over doen ... "De onverbiddelijke zoener", " Ballerina", "Amsterdam" en nog zovele andere prachtige songs, ondersteund door fameus goede muzikanten, rolden door de zaal om afgesloten te worden met een minutenlang applaus. Kris heeft een lange weg afgelegd, dacht ik zo bij mezelf, vooral toen het mij opviel, dat zijn blonde lokken van toen grijs zijn geworden . Net als de mijne...
achter de ruimte langs de tijdeloosheid keert vierkant terug tot cirkel komt aarde terug tot vuur kleuren uit de klank van woorden zoeken naar de morgen van het eerste uur
