een eigenzinnge kerel uit Barcelona at dagelijks grote porties lava nee, zei zijn vrouw tot een gebuur eigenlijk is het niet zo duur maar ons toilet is net de Costa Brava ...
ik hoor de stilte van het lange gras dat over je borsten buigt de avond opent zich als een valscherm rood langzaam streelt het einde van de dag en wiegt het licht telkens voor één nacht naar de moederschoot terug