|
mijn woorden liggen braak
in het wrakhout van onze tederheid
de dag tuimelt naar binnen
als een CliniClown
PAS OP voor het trapje
en snijdt zich aan het verstrijken van de uren
maar geen nood
tussen mijn tenen groeien andere woorden
morgen schrijf ik een nieuw recept
voor onze liefde
en de zon zal lachen
om al die drukte van
gisteren
11-06-2008 om 21:21
geschreven door paperclip
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
|
