ik zag haar gisteren op een overvolle trein en meteen stond ik perplex en paf ik dacht een avond met haar dat zou wat zijn maar in Herentals stapte ze af ...
ik denk dat dromen van holle spiegels gemaakt zijn maar jij niet in de kamerhoek hangt nog steeds je warmte als een jas aan de kapstok en je ondergoed ligt als een verspreide leugen op de houten vloer onze deur wacht 's middags op jouw schaduw die verkoeling zoekt ik heb, zoals altijd, het raam van mijn huis als een hemelbed open staan dromen blijven dromen maar jij niet daarom schrik ik 's nachts wakker omdat je door mijn droom wandelt en ik je niet kan vinden