buiten ligt het gras in dekking voor de scherpe uithalen van de wind ik hoor mezelf luisteren jeff lacht al zijn tanden min één bloot bij een grappige passage uit zijn boek ( geronimo stilton voor de insiders ) en lowie pas vijf geworden weet met zijn jaren geen blijf tussen de blokjes van zijn boerderij
ik trek een glimlach over mijn kop en het licht dat door de ramen naar binnen tuimelt is nog nooit zo zacht geweest als vandaag ik heb nog nooit zo weinig begeerd