de bomen kammen de wind en dan zonder naar links of rechts te kijken rijdt de zon door het rode licht van de avond de eenzaamheid trekt aan de ketting ik zou graag een uur met jou onder zuiver water willen zwemmen op zoek naar de kussen van jaren geleden zo gulzig, zo wild, zo adembenemend urenlang hingen ze tussen onze lippen de zonde werd een feest maar je bent er niet de lucht kleurt zoetblauw en rond mij wordt alles zo saai als plafondverf
