|
hier bij het graf van vader en moeder
hangt de geur van gedempte gesprekken
vallen de woorden langzaam uiteen
in de wind
stapvoets naar het zuiden
de grond ligt verkleumd onder de zware lucht
die een grijs hemd heeft aangetrokken
de grafstenen zijn moe
en leunen op hun elleboog
om de levensloop van vage letters
en voorbije cijfers te dragen
ik kijk de foto van mijn moeder
recht in de ogen
ik dacht wel dat je vandaag zou komen
zegt ze
|
