de bomen kammen de wind
en dan
zonder naar links of rechts te kijken
rijdt de zon door het rode licht
van de avond
de eenzaamheid trekt aan de ketting
ik zou graag een uur met jou
onder zuiver water willen zwemmen
op zoek naar de kussen van jaren geleden
zo gulzig, zo wild,
zo adembenemend
urenlang hingen ze tussen onze lippen
de zonde werd een feest
maar je bent er niet
de lucht kleurt zoetblauw
en rond mij wordt alles
zo saai als plafondverf