Van Astene sas komend, verder de Leiearm op, via de “Leiekant” over een koeientragel,welke je zo dicht mogelijk bij de Leie volgt, kom je na enkele honderden meters voorbij een paar oude hoeve’s links, aan een afsluiting van een weide palend aan de Leiearm.Daar kropen wij als jonge snaken door de afsluiting met “pinnekesdraad”om zo rechtover Vosselare Put te komen. In ons jeugd kwamen we er zwemmen. We noemden die plaats de “zandploate”

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Hier aan de “zandploate” heb ik een “nabijdoodervaring” gehad, hetgeen ik later wel eens vertel.

Deze oude Leiearm was bezaaid met waterlelies “nenuphars” zoals wij ze noemden. Allerlei lissoorten  sierden zijn boorden. Op sommige plaatsen moest je werkelijk in het midden van de Leie zwemmen, om niet verstrikt te raken in de taaie stengels van de nenuphars en andere groene waterplanten.

De koeien die er rustig graasden, stoorden zich niet aan ons wild gedoe, in en aan de Leie.