De verhouding tussen de reiger en de mens is nogal gespannen. De vissers, de viskwekers, de eigenaars van vijvers enz. zijn de rover meestal niet goed gezind.

Nu zijn de reigers beschermde vogels sinds de jaren zeventig. Vroeger, werden de reigers in adelijke kringen geserveerd nadat zij als prooi van de valkenjacht werden gevat.

Ze zijn zo schuchter en alert, je kan het ten allen tijde bemerken; de reiger houdt iedere beweging in het oog in zijn ruime omgeving; zowel dieren als mensen of voorwerpen schrikken hem af; hij verkent steeds zijn jachtterrein; ze kunnen gedurende zeer lange tijd stokstijf met de kop recht blijven staan en bij de minste onraad vliegen ze hoog op.

Vijverliefhebbers spannen best enkele nylondraadjes rond hun vijver alsook in de lagere gedeelten van hun vijver. Een reiger landt nooit pardoes midden je vijver. Eerst verkent hij de omgeving. Hij strijkt neer in de onmiddellijke omgeving, controlleert en waadt dan geruisloos in het ondiepe gedeelte van de vijver.

Bovendien is het ook zo als je nylondraadjes hebt gespannen, dat de reiger mogelijks nog een minder gezond visje kan stropen uit je vijver.