Als ik het over samenwonen heb , dan bedoel ik niet allemaal op een kluitje en met een grote pot in het midden om uit te scheppen. Het communegevoel dat sommigen onder ons nog bekend in de oren klinkt (wij als 50 plussers hebben de vrije jaren zestig mogen meemaken) , is nu niet precies wat ik voor ogen heb. Ik zie eerder het beeld van zelfstandige personen die elk een private woonruimte hebben binnenin een grote woning (of wooncomplex), iedereen behoudt zijn privacy en hoeft niet dagelijks met de andere medebewoners in contact te komen. Vrijheid in komen en gaan staat bovenaan het verlanglijstje. Toch zullen er specifieke overeenkomsten tussen de bewoners moeten zijn , afspraken zullen moeten worden gemaakt (en liefst ook nageleefd please) zodat er een aangenaam maar correcte samenwerking kan uit voortvloeien. Gedeelde huurovereenkomsten , persoonlijk verbruik (verwarming , electriciteit) , het moet goed georganiseerd en bespreekbaar zijn zodat we als geheel het maximum voordelen uit de situatie kunnen halen. Veel werk aan de winkel dus , maar waar een wil is , is een weg (hebben ze me altijd wijsgemaakt) en is het niet heerlijk om je dromen met anderen te kunnen delen via deze weg?
Welkom op mijn allereerste blog-site , nooit te oud om te leren en vol enthousiasme om mijn samenwoon-ideën voor 50-plussers te delen met U.
Samen brainstormen over de mogelijkheden is mijn doelstelling , maar ik kan me best eventjes aan jullie voorstellen om een beter beeld te schetsen van mezelf en mijn leefsituatie.
Vier jaar geleden overleed mijn geliefde partner , een harde dobber , maar een mens is sterker dan hij zelf vermoedt en zoals het cliché placht te zeggen "tijd heelt alle wonden" , bij mij zou het eerder klinken als "tijd schaaft de scherpste randjes er wat af".
Mijn leven weer in handen hebbend en levensvreugde terugvindend in de mooie dingen van het leven is mijn enige bekommernis momenteel het aan elkaar knopen van mijn schijnbaar steeds korter wordende eindjes. Als alleenstaande werkloze ben ik tot de pijnlijke en eerder lachwekkende conclusie gekomen dat na aftrek van mijn huishuur ,verwarming ,elektriciteit ,verzekering ,telefoon en andere vaste onkosten ik eigenlijk nog juist genoeg over heb om mijn geliefde hond te voederen. Lachwekkend ja , maar op de lange duur ook niet meer houdbaar en daarom ben ik dus met deze web-site (blog) begonnen omdat ik met het idee speel om een woongemeenschap voor alleenstaande 50 plussers op te starten. Omdat samen brainstormen veel meer wegen opent hoop ik op dat jullie mijn enthousiasme willen delen en wie weet openen we een weg waar later nog vele anderen zullen kunnen op wandelen. Ik zou voorlopig zeggen JOIN THE CLUB en brainstorm lekker mee.
