Vandaag de "suzanna-met-de-mooie-ogen" een knipbeurt gegeven.......alvorens haar volgende maand binnen te halen.........
Thunbergia kan niet buiten overwinteren, de plant is gevoelig voor vorst. Overwinter de plant op een plaats waar veel licht is. Voor het moment van binnen halen kan de plant in vorm en tot de gewenste grootte worden (in)gesnoeid. Snoeien is gericht op het uitdunnen van het teveel van omhooggroeiende scheuten. Knip overtollige scheuten aan de basis weg. Bindt de overige scheuten aan op een 'trellis' van bamboestokken. Top vervolgens de zijscheuten. De luchtvochtigheid mag normaal zijn. De minimumtemperatuur op de overwinteringsplaats moet 13° C. zijn. Vanaf het moment dat de plant binnen wordt gehouden moet één keer per twee weken vloeibare kamerplantenmest aan het gietwater worden toegevoegd. Vernevel ten minste elke week wat water over de plant.
Oorspronkelijk komt deze klimplant uit Madagascar en Zuid-Afrika. In het voorjaar geeft de plant mooie gele of oranjekleurige bloemen met in het midden een donkerbruine vlek.

Kempendag, de Schakel noord-zuid-west.....
Alternatief: fietsen tussen en door de schakels op eigen initiatief.
 Start in Gierle, richting Tielen Mazel naar Turnhout. Het Bels Lijntje op tot KP 87. Zondereigen, een gehucht van Baarle Nassau - een startplaats en controlepunt van de Schakel - Merksplas door Carons Hofke naar de kolonie. Over Beerse en langs het domein 'de Lilse Bergen' naar Gierle eindpunt. 52 km.
Knooppunten:
36-75-78-01-begin Bels Lijntje02-03-05-87richting Zondereigen 08-06-07-31-30-72-60-59-79-77-Gierle Centrum.
(Klik hier om de eigen foto's van onderweg te bekijken.)

Planten vrolijken woon- en werkruimtes op. Een beetje groen zorgt voor de gezelligheid en warmte. Eigenlijk bestaan er geen 'kamerplanten', ze groeien van oorsprong niet binnenshuis. De meeste 'kamerplanten' komen voor in de vrije natuur en zijn afkomstig uit de tropische gebieden. Gedurende de laatste 100 jaar werden ze stelselmatig ingevoerd in Europa en via kruisingen, selecties en mutaties allerhande gekweekt. Is een kamerplant dan wel geschikt om lange tijd in een gesloten ruimte te worden geplaatst?
Cattleya: (Zuid Amerika)
Cattleya's worden vaak ook corsage orchideeën genoemd. De bloemen kunnen heel groot worden, tot wel 20 centimeter. Ze zijn vaak geurend. Het enige negatieve is dat de bloemen maar 2 - 3 weken bloeien. Vocht is erg belangrijk voor Cattleya's. Het zijn epifyten wat betekent dat ze niet alleen pseudo-bulpen hebben, maar ze hebben ook grote wortels die uit de pot willen klimmen.
Bevochtig deze wortels zo nu en dan. Cattleya's hebben veel licht nodig, minstens een halve dag en als het klimaat gunstig is, kunnen zijn de zomer buiten staan met half licht en half schaduw. Tussen het water geven door kunnen Cattleya's bijna uitdrogen. Overdag hebben ze een temperatuur van 21- 32 graden nodig en 's nachts 16 - 24 graden Celsius.
Cattleya's willen graag iedere twee jaar een grotere pot. Gebruik fijne bark (potgrond) als de orchidee kleine bladeren heeft en grotere bark als de orchidee grotere bladeren heeft.

  Het stadhuis - "'t Schoon verdiep"     Gebouwd tussen 1561 en 1564 in een eigenaardige Vlaams-Italiaanse renaissance stijl. Ontworpen door Cornelis Floris en anderen. Door oorlogsomstandigheden en met name de inval der Gelderse onder Maarten van Rossum in 1542, is Antwerpen in het bezit geraakt van een renaissance-stadhuis, dat op 27 februari 1565 werd ingehuldigd.   


     De Groenplaats, die een blauwe maandag als 'Place Rubens' door het leven ging, altijd een belangrijk plekje in het leven van de Antwerpse bevolking geweest.             

Jacob Jordaens, Als 14-jarige ging de koopmanszoon Jordaens in de leer bij Adam van Noort. In 1615 schreef hij zich in bij het gilde. Het jaar daarop huwde hij Van Noorts dochter. Jordaens schilderde vooral grote historiestukken, maar ook genrestukken en portretten, en hij was ontwerper van wandtapijten. In tegenstelling tot Van Dyck en Rubens was Jordaens nooit hofschilder. Wel kreeg hij in de jaren '40, na de dood van zijn rivalen, steeds meer (vorstelijke) opdrachten uit het buitenland. Zo leverde hij schilderijen voor de Oranjezaal van Huis ten Bosch. Jordaens woonde en werkte zijn hele leven in Antwerpen. Omstreeks 1650 werd hij calvinist. Jordaens was een welvarend man en tot op hoge leeftijd productief. Hij stierf in 1678 aan een epidemie.

    Geboortehuis van Jacob Jordaens in de Hoogstraat.

Het Antwerpse Steen (klik) en De Lange Wapper, Mythische plaaggeest die vooral in het Antwerpse opduikt in allerlei volksverhalen. Volgens legenden uit de 16e eeuw vertoeft Lange Wapper graag in de buurt van water. Aan de kust is hij bekend uit een aloude Blankenbergse sage. In het binnenland maakt hij de mistige Netedijken onveilig, volgens dorpsverhalen uit Bevel, Kessel en Nijlen. Maar het liefst van al doolt hij langs de oevers van de Schelde in Antwerpen. Daar kreeg de beroemde plaaggeest in 1963 een standbeeld van Albert Poels. Die bronzen Wapper staat pal voor het Steen, dat nu het Nationaal Scheepvaartmuseum herbergt en in het verleden dienst deed als gevangenis, tolhuis en burcht.

Klimop is een geslacht van de familie araliaceae die staat voor vriendschap en trouw. Het zijn houtachtige wintergroene struiken die met behulp van hechtwortels kunnen klimmen en kruipen, zowel aan een muur als tegen een boom.  Ook als struik te gebruiken of eventueel voor snoeivorm. Deze plant zal wellicht je boom overleven en kan zo’n honderd jaar oud worden. Klimop is een prachtige groene groeier waar je verschillende doeleinden kan mee bereiken. Over het algemeen is klimop een zeer gemakkelijke plant die niet veel eisen stelt en kan zowel binnen als buiten worden toegepast.
Snoeien
Ieder moment van het jaar kan je snoeien als het gaat om ranken die in de weg zitten. Fors terugsnoeien doe je in april, oogt niet zo fraai in het begin maar in mei krijg je terug fris groen blad.
Een Klimopblad wordt ongeveer 28 maanden, het wordt geel en valt dan af.
Zieke bladeren dien je natuurlijk onmiddellijk te verwijderen.
Klimop laat in de zomer zijn oude bladeren afvallen. Daar is weinig tegen te doen behalve bij de tuinliefhebber die nu ingrijpt. Met de haagschaar knip je de klimop kort in waardoor hij compact tegen de schutting of muur aan blijft groeien.

Hoe werkt nu deze rosmolen?
In het midden staat een zware houten spil van 3,80 m hoogte, de koningsspil of boom. Aan de onderkant van deze centrale spil bevindt zich een ijzeren pen (taats) die draait in een taats- of vetpot die in de ankerbalk ingewerkt is. Daardoor kreeg men wat meer ruimte in het niet al te groot gebouw. Op 2,40 m van de onderzijde krijgt de spil die eerst vierzijdig en daarna achtzijdig is, een ronde doorsnede (versterkt met acht ijzeren staven), daar waar de spil doorheen het kransstuk draait.
Bovenaan buiten wordt dit afgedekt met een kapje tegen de regen. Aan het boveneind van de koningsspil is een staart gemaakt die schuin naar beneden loopt. Beneden de staart worden twee paarden met een zwingel vastgemaakt, die de molen kunnen doen draaien. Een vastgemaakt touw leidt de paarden en belet hen rechtdoor te lopen. De deur van de rosmolen is zo gemonteerd dat die naar binnen draait, om te beletten dat de paarden er tegenaan lopen. Het kroonwiel is aan de koningsspil bevestigd door een kruis met dubbele armen die hier uitzonderlijk aan de bovenkant is geplaatst. De kammen van dit groot kamwiel passen in de staven van de schijfloop (lantaarn) die gemonteerd is op een houten spil die zelf met een ijzeren pen in de taatpot draait. Aan deze spil bevindt zich onder aan een kamwiel dat de beweging van de spil overzet op een kleiner kamwiel dat gemonteerd is op het klauwijzer onder de maalstenen. Dit klauwijzer, dat op een beweegbare steunbalk rust, brengt door een opening in de vastliggende ondersteen (ligger) de bovensteen (loper) aan het draaien.

"Welkom in het jaar 1742"
Vlakbij de Duitse grens, in het mooie Westerwolde, ligt de vesting Bourtange. Een historisch verdedigingswerk dat zijn gelijke niet kent. De vesting Bourtange is in alle opzichten uniek. Heden en verleden gaan perfect samen in deze kleine, sfeervolle vestingstad.
Voor het ontstaan van de vesting moeten we terug naar de Tachtigjarige Oorlog. In de 16e eeuw beheersten onze voorouders de grondwaterstand nog niet. Grote onbegaanbare moerassen bedekten de helft van de huidige provincies Groningen en Drenthe. Die moerassen waren slechts op enkele plaatsen, harde zanderige passen, doorgankelijk, waaronder de 'twee uur gaans lange, slechte pas' over de plaats waar later Bourtange zou ontstaan. In maart 1580 kwam door het verraad van George van Lalaing, graaf van Rennenberg, de in 1577 door de Staten-Generaal benoemde stadhouder van Friesland, Groningen en Drenthe, de stad Groningen in handen van de Spanjaarden. Later in het jaar 1580 gaf prins Willem van Oranje opdracht om een schans met vijf bastions aan te leggen op de zandrug in het moerasgebied op de grens met Duitsland. Over deze zandrug, of tange, liep de weg die de stad Groningen verbond met Lingen en Westfalen. De Spanjaarden gebruikten deze route onder meer om de stad te bevoorraden. De prins hoopte door het aanleggen van de schans deze belangrijke route te blokkeren, zodat de stad Groningen geheel geïsoleerd zou komen te liggen.