Vorige week vrijdag werd ik opgebeld door mijn chef met de vraag of ik extra nachtjes wou bijdoen op zaterdag en zondag. Een collega was ziek geworden en mijn chef diende voor vervanging te zorgen. Het eerste wat door mijn hoofd ging was: hopla daar gaat mijn weekend. Maar tegelijkertijd dacht ik aan de woorden van onze grote baas bij zijn persoonlijke nieuwjaarsboodschap. Lewiske, zei hij toen, jij bent een flexibel iemand, op jou kunnen wij altijd rekenen. Ik was zo fier voor die waardering. Ik bleef er zelfs niet bij stil staan wat Pedro ervan zou denken. Ik zei dus ja, geen probleem voor zaterdag en zondag Beetje later vertelde ik Pedro mijn toezegging en hij antwoordde: ach ja Lewiske, we weten dat je flexibel bent als het je werk aan gaat . Dat laatste bijna onhoorbaar, nakomend, binnensmonds gesproken zinnetje deed me verder nadenken.
De waardemeter tussen flexibiliteit op het werk en gezinsleven was weer even verstoord Flexibiliteit is mooi, maar als werk en privé erg door elkaar heen lopen ontstaat regelnoodzaak en daarmee vaak stress. Het is belangrijk een onderscheid te maken tussen positieve en negatieve flexibiliteit.
Positieve flexibiliteit verwijst naar een goed evenwicht tussen een ja en een neen. Negatieve flexibiliteit verwijst naar tijd die gaat naar de job of naar de noden van de overste: overuren, onverwachte veranderingen in werkschemas,... Hierbij vergeet al eens aan het gezin te denken. Het is duidelijk dat de positieve flexibiliteit heel belangrijk is voor het evenwicht tussen gezin en privé. De negatieve daarentegen kan dit evenwicht dan weer bemoeilijken. Vraag je baas of flexibiliteit belangrijk is dan zegt die direct ja.
Welke flexibiliteitsmix zal ik volgende keer toepassen? Wikken en wegen. Maar ik denk dan luid op: onze mentale flexibiliteit is veel belangrijker dan de flexibiliteit van de structuren die toegepast worden. Mijn gemoedstoestand van dat ogenblik zal bepalen of het ja dan neen wordt.
Geluk heb ik dat Pedro flexibel is in zijn denken en ik in mijn handelen. Wij vullen elkaar aan, dus zeg ik volgende keer waarschijnlijk, ja zeker, weer ja op de vraag of ik extra nachten wil doen
Lewiske
Voor meer over de werkplaats van Lewiske, klik op logo van "Flexibel".
Reacties op bericht (4)
24-01-2007
..
Wij hebben dus ook een halve maand een 'traprelatie', het up-downsyndroom van de stiel zal ik maar zeggen. En ja Bojako, 't is tijd dat het lente is voor mijne Mechelaar. De fiets op en trainen voor de Camino, dat is zijn droom. Maar het moet gezegd, de flexibiliteit blijft behouden.
Dank je voor de reactie en groetjes van Lewiske
24-01-2007 om 21:10
geschreven door Lewiske & Pedro
..
't ja ... mijn schoondochter is ook verpleegster. Zoonlief durft ook soms mopperen als hij tijdens het weekend voor de zoveelste keer alleen zit met de kindjes (enfin alleen is een rekbaar begrip want hij komt dan dikwijls naar hier - maar het is zoals trouwen met een zeeman, je weet dat als je een relatie aangaat met iemand die zo'n beroep heeft.
't is niet prettig maar het hoort erbij.
Gelukkig hebben jullie niet allebei zo'n beroep. Mijn schoonbroer en schoonzus hebben een keuze moeten maken. Zij was verpleegster, hij zeeloods...zij is dan maar gestopt met werken want anders zagen ze elkaar bijna nooit.
Groetjes en zeg maar aan uw Mechelaarke dat de lente in aantocht is, dan fleurt hij op en kan hij gaan fietsen en in zijn tuin werken en zijn zoveel andere hobby's doen.
24-01-2007 om 20:28
geschreven door bojako
Als de baas ook eens flexibel is ?
24-01-2007 om 03:39
geschreven door Charel
tJA
ik was vroeger ook flexibel, maar ben er niet ver mee gekomen! de onflexible met de juiste (...) flair wel Groetjes Sjoeke
24-01-2007 om 02:48
geschreven door Madammeke
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
- maar het is zoals trouwen met een zeeman, je weet dat als je een relatie aangaat met iemand die zo'n beroep heeft.
't is niet prettig maar het hoort erbij.
Gelukkig hebben jullie niet allebei zo'n beroep. Mijn schoonbroer en schoonzus hebben een keuze moeten maken. Zij was verpleegster, hij zeeloods...zij is dan maar gestopt met werken want anders zagen ze elkaar bijna nooit.
Groetjes en zeg maar aan uw Mechelaarke dat de lente in aantocht is, dan fleurt hij op en kan hij gaan fietsen en in zijn tuin werken en zijn zoveel andere hobby's doen. 
