Ik ben in mijn vorig leven bij de NMBS werkzaam geweest als Tem (technicus electro mecanicien) bij de dienst o/s en bovenleiding, en als dusdanig mocht ik er mee voor zorgen dat de elektrische treinen konden rijden. Toen ik mijn loopbaan begon was dat niet zo erg moeilijk want er was enkel elektrisch verkeer tussen Brussel en Antwerpen C. Bij mijn afscheid van "den ijzeren weg" was praktisch het ganse net "onder draad" zoals ze nu zeggen. Mijn naaste buurman, ook een op rust gestelde NMBSer, troonde me mee naar de "gepensioneerden bond". Eerst had ik eerlijk gezegd niet veel zin maar om de lieve vrede te bewaren heb ik me toch maar laten overhalen. De aktiviteiten van de bond waren vooral: busuitstappen, koffiekletsnamiddagen en de wekelijkse kaartnamiddagen. Ik moet zeggen ik was tamelijk vlug ingeburgerd en vooral naar de kaart-namiddagen was ik gaan verlangen, het ging er daar gemoedelijk aan toe al werd er soms ook wel eens geruzied.Dat we nu nog altijd kaarten zal wel te danken zijn aan het feit dat er geen echte verliezers zijn want iedereen betaalt zijn eigen drankje. Hoe het verder gaat vertel ik een volgende keer!
Het is de bedoeling dat ik af en toe, in feuilletonvorm, iets kom vertellen over mijn seniorenleven t.t.z. vanaf de dag dat ik 60 plusser werd. Eén februari 1986. Ik hoef vandaag niet te werken, ik ben "op rust gesteld ". Bang om "in een zwart gat te vallen " was ik allerminst, wel in tegendeel. Drie jaar voordien was mijn echtgenote overleden en rustte de taak voor het onderhoud van ons huis en een betrekkelijk grote tuin alleen op mijn schouders. Veel tijd om te rusten was er dus niet maar daar gaf ik niet zo om, 't is een goede manier om, 'k zal niet zeggen te vergeten, maar gemakkelijker te berusten. Op een dag dan ben ik, op aandringen van mijn buurman, in een senioren -vereniging terecht gekomen en daar begon het...hobbyen. Genoeg voor deze keer, ik ga nu slapen, Welterusten.
wij, ziekenzorg neerwinden, bezoeken zieke en minder valiede mensen van onze parochie. Met Pasen en Kerstmis bezorgen we hun een zelfgemaakt presentje. Momenteel maken we doosjes in rasterplastiek. Het raster dat we gebruiken heeft mazen van 4 mm bij 4 mm.Het bestaat echter ook met mazen van 2 mm x 2mm en daar zijn we naar op zoek.
Beste blogteam en andere bloggers, als spiksplinternieuwe «blogger» wil ik met mijn eerste bericht mijn blogcapaciteiten testen. ben geinteresseerd in zowat alles wat met knutselhobby te maken heeft. hoop langs deze weg een antwoord te bekomen op vragen aangaande deze materie en ben natuurlijk ook bereid, in de mate van het mogelijke, andere bloggers te helpen..we zullen wel zien hoe het verder loopt.
