Dit kerkje werd vijftien jaar geleden gerestaureerd en is een parel!
Bij onze aankomst was de kerk gesloten. Een man was aan het telefoneren.
We hebben hem aangesproken en gevraagd of we het kerkje konden bezoeken.
Heeft ons uitgelegd dat hij een groep gehandicapte jongeren begeleidde en dat we hem moesten volgen, hij zou zien of er iets geregeld kon worden .
Langszij de kerktrapjes op. Aan de achterkant van de kerk stond een groep mensen.
Iemand sprak ons aan, vroeg wie we waren en wat we kwamen doen.
M et hem gingen we mee naar binnen in een soort kantine.
Daar hebben we samen koffie gedronken (echte! straffe!!).
Dan kwam plots de boodschap ‘de kerk is open, jullie kunnen gaan kijken’.
Dat hebben we gedaan samen met Ulrico en Attilio.
De muurschilderingen, de koepel en het beeldje van San Rocco zijn bijzonder mooi