Men schrijft ons uit Leiden.

In het Achterzaaltje van den kunsthandel Sala is een tentoonstelling van den schilderarbeid van Jan Jans te zien.

Zoo Hollandsch als de naam van dezen schilder, is zijn opvatting van het Hollandsch landschap, dat hij in den grootst mogelijken eenvoud ziet en weergeeft. Plassen zijn het tegen een duinhelling gezien, een vaart door het lage land, een hoekje der duinen bij Schoorl onder een grijze regenlucht, ongezochte gegevens alle, waarschijnlijk uit den onmiddellijken omtrek van des schilders woonplaats.

Het Schoorlsche zeepaadje is wel een der beste werkstukken. Doch véél loopt dit werk niet uiteen. Het is zelfs eenigszins eentonig, daar de impressio van een dagmoment weinig door den schilder wordt gevoeld in zijn uitdrukken van den aard van het landschap. De karakteristiek van het landschap echter leeft in de bleeke kleuren, die Jan Jans tegen elkaar stelt. Opmerkelijk fijn gevoeld zijn die meermalen.

de NRC 15-08-1917