hier gaan we verder ........ om het lichtspel op de hemelse kathedralen tegen het purperen hemel spansel mede te beleven . Het spelen van de wind werd als een wolk van strelende muziek ,op zo een moment vraagt men zichaf " is het niet hier dat de muziek "word geboren ? is het niet hier , in die sfeer dat gevoel voor muziek in een mensen kind word geboren.Het deed me terug denken aan mijn prille jeugd , en kinderjaren , toen ik op moeders schoot luisterde , in de zalige geborgenheid van haar liefde , naar het neurien van liedjes die gingen over vogeltjes en bloemen en lieve mensen ; .ik denk dat toen het instinkt zich heeft onwikkeld en met de komst van de radio , ja het is zo ik wijk even af maar het was zo over vijfenzeventig jaren de radio was nieuw en een bron voor ons , het geluid dat op een magise wijze tot ons kwam . Ik herinner mij nog zeer goed die avonden , die ik samen met haar door bracht aan dat kleine kastje en luisterden naar alles wat muziek was , het gewone lied , over de operetten naar de grootmeesters die ons op oudere leeftijd werden gebracht als waren het " kinderen der Goden " hier ligt dan wel de kern van mijn romantische ziel en denken ............ tot weldra gaan we verder reizen ....
Toen nog over 56 jaar ......Jong en overmoedig trokken wij met onze "kever " de grenzen over Duitsland in de Eifel door langs Moesel en Rijn steeds maar kijken en zoeken naar de bergen , die bergen met een grote"B " en zo kwamen wij in Beieren met één oog naar Oostenrijk het andere naar Zwitserland , waar wij in de Saasvalei het eerste oogkontakt hadden met de eerste vierduizenders , de eeuwige sneeuw , de grootheid , de pracht de kracht die daar van uitging had ons te pakken , hoe onverklaarbaar schoon was die eerste aanblik , als een droom meer als een dagdroom , hierwas het werkelijkheid , hier zou ik verwijlen en naar de stem van de schepper luisteren, hier heb ik mij dikwijls tussen hemel en aarde gevoeld , tussen de wolken de eeuwige sneeuw van de gletshers , de zingende wouden , groene weiden en grazende koeien hier kon het stil zijn en kon men er naar luisteren ......; Over stilte gesproken , zo hadden wij eens in en berghut geslapen " De Weismies " boven de drie duizend meter , geslapen als ge het zo wilt noemen in die omstandigheden het was in de zeer vroege morgen zowat vier uur toen het bergrood ons betoverde ,en de heilige zucht van de bergen die ontwaakten , en een ritselend lied lieten glijden over de kristallen sneeuw als wilde hij de rotsen wekken om het roos ontwaken van de zon ..........we gaan zo verder.......oo
Hello Folks ! Gaan jullie mee op reis ?......... Daar gaan wij dan . Wij reizen om te leren was eens een gezegde die wij tot de onze hadden gemaakt; ik ga trachten een paar indrukken neer te pennen welke zich hebben vast gepint tijdens het doorkruisen der continenten , van Europa naar de U.S.A van Mexico naar Azié steeds opzoek naar de "roets"van ons bestaan en geloven , een zoeken dat steeds voor verassingen zorgde , en de geest ieder maal verrijkte, het ontmoeten van mensen , van alle kleur of ras , van klas of stand , cultuur of godsdienst, heeft ons steeds sterk geboeid ,en rijker gemaakt . In deze dromerijen ga ik toch een beetje orde leggen , wij draaien de klok even 56 jaar terug , pas getrouwd wat wil zeggen dat het ertoen heel anders aan toeging , geen sateliet verbindingen ; geen T.G.V. of supper snelle vliegtuigen ; geen computers ..... alles was rustiger en sappiger ? wij hadden onze eerste volkswagen " Kever " Waar de eerste experimenten werden mee gestart . en nu vooruit ..........
Hallo de film las is hersteld en hoe? ik heb me een spinter nieuwe computer aan geschaft , En nu is het even wennen , die mannekes zijn zo vlug dat dien "oude" moet lopen maar op hetg emakske zullen wij "hem " wel onder de knie krijgen en nu terug zoeken naar "onze Peter " onze poedel " al is hij er al niet meer hij is toch de patroon van mijn blog ?
Toen nog over 56 jaar ......Jong en overmoedig trokken wij met onze "kever " de grenzen over Duitsland in de Eifel door langs Moesel en Rijn steeds maar kijken en zoeken naar de bergen , die bergen met een grote"B " en zo kwamen wij in Beieren met één oog naar Oostenrijk het andere naar Zwitserland , waar wij in de Saasvalei het eerste oogkontakt hadden met de eerste vierduizenders , de eeuwige sneeuw , de grootheid , de pracht de kracht die daar van uitging had ons te pakken , hoe onverklaarbaar schoon was die eerste aanblik , als een droom meer als een dagdroom , hierwas het werkelijkheid , hier zou ik verwijlen en naar de stem van de schepper luisteren, hier heb ik mij dikwijls tussen hemel en aarde gevoeld , tussen de wolken de eeuwige sneeuw van de gletshers , de zingende wouden , groene weiden en grazende koeien hier kon het stil zijn en kon men er naar luisteren ......; Over stilte gesproken , zo hadden wij eens in en berghut geslapen " De Weismies " boven de drie duizend meter , geslapen als ge het zo wilt noemen in die omstandigheden 
