.... . . . . De vogels kwelen tegen de vroegen morgen Want zij moeten ook voor het nestje zorgen Heel de natuur ontwaakt Terwijl de boer zijn erwten staakt De botten springen open terwijl de bloemjes buiten komen In de bloesems beven , T' geheim van leven want Maart soms zo mooi zo pril Wij wachten met goeden wil op hoge en lage drukgebieden en al wat zij ons gaat bieden Zon en regen , Maar dan met zegen .
Ja mensen niet te doen , wat een weer en zeggen dat verleden jaar ik trossen tulpen en paasbloemen had die mijn tuin versierden en nu ? ? ? ? ? één maand achter staan wij en nu die loeiende wind hoop dat het morgen beter wordt . .
niet te verstaan . . . . . . wat heb ik gedaan , , , om hier alleen te staan moet ik ook de politieke weg in slaan , de weg van veel bla bla en geen wol de weg der misleiding , leugen en onverdraagzaamheid en wantrouwen moeten wij nog eens alles voor leggen ik zou me wel eens eens mijn gedacht zeggen maar wie ben ik , waar moet ik met mijn frustaties heen , ,
doe af jullie maskers en kijk mekaar in aan met helder oog . . . .
We gaan even samen op jacht met onze kamera langs het " Canale Grande " voor dat we maar de "ajuin stad " gaan want daar zijn ze er volgende week aan en nu nog aan het oefenen . . eerst de mooie en het beest . . . echt onvoorstelbaar men moet het gezien hebben wat een pracht aan mascarade , de mensen moeten zich zelf toch lelijk vinden hé ? ? ? ?