Een dag zo als al de andere zou het geweest zijn als het blanke sneeuwtapijt niet besmeurt zou zijn geweest door de onwezenlijke berichten van de onmenselijke gebeurtenissen , bekentenissen die ieder nomaal denkend mens met verafschuwen ondergaat , waar is het" des mensen grens " van handelen ? waar is onze grens van verstaan ? Waar de grens van begrijpen . . . . . en
.. . . eens zal gerechtigheid geschieden , maar wat met het leed , verdriet van zij die leven nu in die wereld van angstig afwachten . . . laten wij in stilte ons kaarsje van begrip en meevoelen aansteken als steun voor zij die nu ondergaan . . . . .
Door nevel toverd " De Vorst " prins van koning winter met zijn kouden zucht en toverstok ons beelden van een ijsdroom , aan ieder blad tekend hij een zilveren kantje . . . .
van doode takken maakt hij een vervroren vuur
van gras en twijgen een hangende symphonie . . ..
Wonderen die onze beste smeden ,of schilders steeds hebben getracht te benaderen maar nooit hebben berijkt ............ mens . . . . . het is de wereld der cristallen , de diamanten voor de kijkende genieter .
