UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN

But the good news, though not really comparable in magnitude as, you know, our planet dying, is that there are people building things that could help fight climate change. So while it is easy to view our future as a dystopian hell world with rising sea levels, dead agricultural crops, and a massive die-off of the human species— The Debrief has decided to provide a nice little list of how some people are working to save our asses. So, here we go.

THE TOP 4 WAYS HUMANITY CAN BE SAVED FROM GLOBAL WARMING:

1. China’s Artificial Star

A non-negotiable way of fighting climate change is switching to renewable energy. Solar energy is one thing, but what if we can generate energy comparable to that of the Sun itself? Instead of using our Sun as a source of energy, scientists are wondering if it’s possible to create the Sun itself.

That line of research has led to the birth of an artificial star. In the hopes of finding a better way to fuel the Earth, China is betting on one of its own inventions: EAST (Experimental Advanced Superconducting Tokamak).

Harnessing the power of nuclear fusion, EAST burns at temperatures eight times hotter than the Sun. And it’s sustainable, too! Nuclear fusion reactors not only produce an extreme abundance of energy, but it also generates (practically) zero waste and is safe to use, despite having the word “nuclear” in its title.

So how does this artificial star do all this?

When particles of hydrogen nuclei collide, they fuse to form helium nuclei. The resulting helium atom is lighter than the two hydrogen ones, and since energy is conserved, the lost mass of the collision results in the creation of pure energy.

global warming

A rendering of hot plasma moving inside the EAST system.

(Image: ITER)

To get enough of these hydrogen nuclei particles to collide, they need to be sped up via heat. This is basically what is going on in the Sun, and it’s the same process that is replicated in the artificial star. It’s nuclear fusion.

The problem scientists have previously faced with nuclear fusion is not blowing things up. But in the 1950s, Russian scientists discovered a way around that unfortunate side-effect. Nuclear fusion can happen safely when it’s in a donut-shaped chamber filled with magnets—a Tokamak.

So really, China’s artificial star is more of a hot nuclear donut.

EAST isn’t anywhere close to producing enough energy for consumers yet. Scientists behind the project are still focused on the goal of keeping the temperature stable for a long time, but so far, it’s looking like a positive step towards solving the energy crisis.

2. Algae photobioreactor

We’ve established that we need clean energy if we’re to fight climate change, but we also need clean water. An algae photobioreactor can help us get both.

NASA invented a new method to grow algae, clean wastewater, and capture carbon dioxide to produce biofuel.

A photobioreactor uses a light source to cultivate microorganisms. These microorganisms then generate biomass from light and carbon dioxide. NASA’s photobioreactors in particular have semi-permeable membranes which utilize osmosis to clean the water as well.

Algae-derived fuel is an emerging practice in the field of renewable energy, with similar projects coming out of Scotland-based BioEconomy (ENBIO). ENBIO’s photobioreactor uses LED technology to produce microalgae and has cultivation systems that allow for integration with local renewable energy grids.

“Since microalgae are grown using only light, CO2, and nutrients, the use of algae-based fuel could limit the impact on the environment,” said ENBIO business development officer Carole Shellcock.

While NASA and ENBIO have pushed for algae in discussions on biofuel, algae-derived fuel isn’t going to be the kind of showstopper-energy-producer that China’s EAST plans to be. Instead, algae proves to be a hub of innovation in the realm of biofuel, with more projects using the organism to refine and re-invent.

3. Alternatives to lithium-ion batteries

What good is producing energy if there’s no sustainable way to store it?

A central reason why renewable energy has yet to catch up with the petrochemical industry is because of the challenges that come with producing, storing, and disposing of this energy form. Renewable energy is already difficult to store, but the whole dilemma is made even harder when factoring in how expensive it is to create energy storage tools, and how unsustainable it is.

global warming

A rechargeable lithium-ion battery from scooter company Kumpan Electric. Great for your bike, not so great for the Earth.

(Image: Kumpan Electric)

Lithium-ion batteries are currently viewed as the go-to renewable energy storage solution, but they are costly to produce and dispose of. They also require sourcing raw materials—lithium, nickel, manganese, cobalt, and graphite—a process which has led to dire ecological consequences, such as toxic black holes and ecological die-offs (like the flamingos in Chile!).

But there are innovators in search of technology that can dethrone the lithium-ion battery. Volt Storage is a new company looking to use its new vanadium redox flow storage technology. Volt Storage uses a vanadium-based liquid electrolyte, which flows through the battery cells in two separate circuits. The technology promises to be resource-saving and CO2-reducing.

MEET THE MAN BEHIND NASA AND DARPA’S WARP DRIVE PROGRAMS

Another company looking to put forth a new battery is Form Energy. With the invention of flow battery, a new type of sulfur-based battery, Form Energy promises to reform the electricity grid to run on low-cost, renewable energy.

Yet-Ming Chiang, Form Energy co-founder, said, “this battery literally inhales and exhales air, but it doesn’t exhale carbon dioxide, it exhales oxygen.”

In August, Form Energy announced that it raised $240 million in funding, with backing from investors like Bill Gates and Jeff Bezos. Talk about an energized industry!

4. Alternative meat

It’s long been understood that meat consumption is bad for the environment. Yet there’s no stopping us carnivores. The average American eats 274 pounds of meat per year, and that doesn’t include seafood. Meat and dairy production accounts for 14.5 percent of the planet’s greenhouse gas emissions. Safe to say, we should all be eating way less meat.

Targeting those who just can’t seem to give up meat, companies have started producing alternatives: laboratory-grown meat.

In the last decade, this field of cellular agriculture has raised $7 billion worth of investor and venture capital funding, with Bill Gates and SoftBank showing support. There are currently over 70 startups worldwide dedicated to the production of this alternative meat product. But what is this form of lab meat exactly, and how is it different from most of the vegan meats you can find at Whole Foods?

Cultured meat is meat created using animal stem cells. These cells are nurtured to grow into muscle cells or fat cells, then assembled to replicate the structure of meat itself. This method bypasses animal slaughter and cruelty and promises to have a smaller environmental footprint than traditional meat production.

The first time cultured meat was approved for sale was in December 2020. In Singapore, a private members club started serving chicken nuggets made by San Francisco-based Just Eat. Now companies have manufactured lab-grown Italian pork sausages and bluefin tuna.

While a report from consulting firm AT Kearney predicts that most meat in 2040 would not come from dead animals, and innovation in the field of cellular agriculture is rapidly growing, cultured meat is still a long way away from being a dinnertime staple. But at least it’s on its way.

Humanity still has a way to go to solve the climate crisis. However, if any of these ideas can become a mainstream change, there may be hope for us. Otherwise, we are all going to have to go ‘Mad Max’ for a few centuries…

Candy Chan is a journalist based in New York City. She recently graduated from Barnard College with a degree in History. Follow her reporting on her Twitter @candyschan.

Het eens zo bizarre idee dat we op een dag de rode planeet zouden kunnen koloniseren, krijgt nu toch steeds meer vorm.

Sinds jaar en dag wil de mensheid al naar Mars. Het idee om de onherbergzame en exotische planeet daadwerkelijk te kunnen bewonen, prikkelt de verbeelding. Toch leek het lang niet echt realistisch. Maar daar komt langzaam maar zeker verandering in. Zeker nu onderzoekers een vernuftige methode hebben bedacht om ter plekke raketbrandstof te fabriceren.

Hulpmiddelen op Mars
Zoals je je kunt voorstellen komt er een hoop bij kijken als we daadwerkelijk onze stoffige buurplaneet willen gaan bewonen. Niet alleen hebben we zuurstof, water en voedsel nodig om onszelf in leven te houden, ook raketbrandstof behoort tot het boodschappenlijstje. Want hoe kom je anders van de rode planeet weer terug op aarde? Op dit moment overweegt men methaan en vloeibare zuurstof (LOX) te gebruiken. Maar geen van beide komt van nature op Mars voor, wat betekent dat we dit vanaf de aarde zouden moeten meenemen. Dat transport is vrij prijzig; het vervoeren van de benodigde 30 ton methaan en LOX kost naar schatting zo’n 8 miljard dollar. Om deze kosten enigszins te drukken, heeft NASA voorgesteld een chemische katalyse te gebruiken om kooldioxide op Mars om te zetten in LOX. En hoewel dat op zich een prima oplossing lijkt, zou in dit geval alsnog de benodigde methaan van de aarde naar Mars moeten worden verscheept.

Oplossing
Onderzoekers hebben nu echter een betere oplossing bedacht om zowel aan LOX, als aan methaan te komen. Zo willen ze op vernuftige wijze beide stoffen uit CO2 vervaardigen; een gas dat al ruimschoots op Mars aanwezig is. Een slim plan, dat de missiekosten aanzienlijk zou kunnen drukken. “Kooldioxide is één van de weinige bronnen die op Mars beschikbaar is,” zegt onderzoeker Nick Kruyer. “Wetende dat de biologie bijzonder goed is in het omzetten van CO2 in bruikbare producten, maakt dit het goedje heel geschikt voor het vervaardigen van raketbrandstof.”

Hoe werkt het?
Op het ingrediëntenlijstje vinden we eigenlijk maar drie dingen, die allemaal al op de rode planeet te vinden zijn en dus niet in de reiskoffer mee hoeven: koolstofdioxide, zonlicht en bevroren water. Daarnaast moeten er wel twee microben naar Mars worden vervoerd. De eerste betreft cyanobacteriën (blauwalgen) die CO2 uit de atmosfeer van Mars halen en zonlicht gebruiken om suikers te maken. De tweede is een gemanipuleerde E.coli-bacterie, die de door de blauwalgen vervaardigde suikers omzet in een Mars-specifiek drijfgas. En daar kunnen vervolgens de raketten mee worden voortgestuwd.

Reactoren ter grootte van vier voetbalvelden, bedekt met cyanobacteriën, zouden op Mars raketbrandstof kunnen produceren.

Afbeelding: BOKO mobile study

WIST JE DAT…

…het Mars-specifieke drijfgas, dat 2,3-butanediol wordt genoemd, momenteel al bestaat? Dit wordt op aarde gebruikt om polymeren te maken voor de productie van rubber.

Een fijne bijkomstigheid: tijdens het proces komt er zo’n 44 ton overtollige schone zuurstof vrij. En dat komt natuurlijk handig van pas. Zo kan dit voor talloze andere doeleinden worden ingezet, zoals het ondersteunen van een heuse menselijke kolonie.

Zwaartekracht
Het betekent dat de onderzoekers een slimme manier hebben uitgevonden om raketbrandstof te maken die een retourtje naar de aarde mogelijk maakt. Dat is overigens mede te danken aan de zwaartekracht op Mars, die slechts een derde is van de aantrekking op aarde. Dit betekent dat de onderzoekers creatief konden zijn in het bedenken van mogelijke brandstoffen. “Je hebt veel minder energie nodig om op Mars op te stijgen,” legt onderzoeker Pamela Peralta-Yahya uit. “Dit gaf ons de flexibiliteit om verschillende chemicaliën te overwegen die niet bij raketlanceringen op aarde werken.”

Uitdagingen
Hoewel het een briljante oplossing lijkt, zijn er toch ook nog wat uitdagingen te overbruggen. Zo is het volledige proces aardig zwaar en zoekt het onderzoeksteam nu naar mogelijkheden om het proces lichtgewicht te maken. “Daarnaast moeten er experimenten worden uitgevoerd om aan te tonen dat blauwalgen inderdaad kunnen worden gekweekt in Mars-omstandigheden,” zegt onderzoeker Matthew Realff. “We moeten bijvoorbeeld rekening houden met het verschil in zonneschijn, zowel vanwege de afstand tot de zon als vanwege het gebrek aan atmosferische filtering van het zonlicht. Hoge ultraviolette straling kunnen de blauwalgen beschadigen.”

Al met al is er nog genoeg te doen. Maar toch is deze studie een belangrijke stap in de richting van een bewoonbare rode planeet. Het betekent dat de plannen om Mars te koloniseren, steeds meer vorm beginnen te krijgen. Het is dus niet meer de vraag of, maar wannéér we gaan.

Al eerder suggereerden onderzoekers dat microben zoals blauwalgen nodig zijn om ons verblijf op Mars een stuk aangenamer te maken. Al weten we ook dat blauwalgen niet rechtstreeks in de Martiaanse atmosfeer kunnen gedijen. Maar ook daar hebben onderzoekers een oplossing voor bedacht, zodat we deze cruciale microben toch mee kunnen nemen naar Mars. Lees het hier!