UFO propulsie op basis van MHD principe

                                                                                                                               Jan De Ceuster

                          Bufon Werkgroep Technologie

            Om een MHD (Magnetodynamisch principe) propulsie werking te bekomen zijn er een drietal voorwaarden te vervullen

             Ten eerste: een medium ,vloeistof of atmosfeer, moet voldoende geladen deeltjes bevatten en dient dus voldoende geleidend te zijn. Deze deeltjes zijn bij voorkeur vrije electronen die door excitatie zich afscheiden van de atomen en zich zeer snel kunnen bewegen in een electrisch veld.

            Ten tweede : een electrisch veld dat de geladen deeltjes gezamenlijk de nodige versnelling geeft.

            Ten derde : een door ,in een supergeleidend materiaal vloeiende stroom, sterk opgewekte magnetisch veld .Dit veld gaat, samen met het geinduceerde electriche veld ( wet van Faraday) , een krachtvector doen ontstaan loodrecht gericht op het vlak van beide velden.

Het electrische veld is principieel verantwoordelijk voor de grote gezamenlijke versnelling van de electronen die , in het magnetische veld terechtkomen en zich gaan bewegen in de richting bepaald door de krachtenwet van Lorentz.

            Het resultaat is dat het object zich in een stroming een kracht ondervindt en zich onder invloed hiervan gaat bewegen.            

                Voor de berekening van minimale waarden van beide velden om een lifting-effect te bekomen dient men nog rekening te houden met een aantal andere factoren te weten de mobliliteit van de vrije electronen in de lucht met grote dichtheid ( lagere atmosfeer) , het percentage aan ioniseerbare electronen rekening houdende met de maximaal toelaatbare veldsterkte van 30KV/m voor lucht van 1 atmosfeer ( voorkomen van doorslag!), de laagst toelaatbare ionisatiefrequentie om zo lang mogelijk de ionisatie van de lucht in stand te houden en het minimale volume rond het object om de nodige grootte van de Lorentzkracht te realiseren .Om een snelle en efficiënte ionisatie van de lucht te realiseren doet men beroep op microgolven. Een grote hoeveelheid microgolfenergie in de omgevende lucht geinjecteerd gaat zeer snel electronen vrijmaken in een volgorde in functie van de ioniseerbaarheid van de verschillende luchtatomen ( zuurstof, stikstof en ook edele gassen als neon edm.)

Dat deze ionisatie plaatst vindt is zichtbaar op het moment van de recombinatie terugkeer naar een rustniveau van de atomen . Deze recombinatie gaat gepaard met het optreden van lichtverschijnselen zoals in veel gevallen tijdens waarnemingen gemeld wordt.

            Spectra: geven aan welke atomen geioniseerd zijn door het optreden van een aantal gekende lijnen voor de verschillende elementen. Reeds in een vroeg stadium werd gebruik gemaakt, door de US luchtmacht, van fotografische methodes voorzien van grating filters, om er achter te komen met welk type van propulsie men te doen had. De spectra gaven duidelijk aan dat het hier om een electro-magnetisch verschijnsel ging met een impuslvormig werkende energiebron. Het gebruik van een impulsvormige energieproductie liet zeer hoge energieniveau gedurende zeer korte tijden toe om de zeer sterke ionisatie te bekomen met een betrekkelijk laag gemiddeld niveau.

De zeer sterke kracht ten gevolge van het electrische en magnetische veld, samen met de beweeglijkheid van de vrije electronen ,vormen een verklaring voor de hoge acceleraties van de objecten gepaard gaande met soms waargenomen lichtuitbarstingen.

De externe energietoevoer gebeurt vanuit de omtrek van het object en wordt beschreven als zijnde vanuit patrijspoorten. Deze zijn in werkelijkheid de impedantie-aanpassings-elementen

van het microgolfsysteem naar de lucht , nodig voor een optimale energieuitstroom naar de omgevende lucht (hoornaanpassing bij golfgeleiders voor aan passing aan de lucht)

Uit metingen van de US luchtmacht (zie Condon rapport) zou het gaan over microgolven van 3 GHz in een impulsvormig bedrijf met repetitiefrequenties van enkele tientallen pulsen(20 tot 50 ) tot enkele honderden(~600 per seconde) . Elke puls is echter van zeer korte duur (1 tot 2µsec).        

              Polarisatie: een gekende eigenschap van licht is dat het gepolariseerd wordt wanneer het doorheen een magnetisch veld heen wordt gezien. De aanwezigheid van een sterk magnetisch veld rondom een Ufo is daarom aantoonbaar met een stel polariserende glazen Dit verschijnsel is waargenomen waardoor een afschatting van de grootte van dit magnetisch veld mogelijk was. Uit de fysica is gekend dat er een relatie bestaat tussen het aantal waargenomen ringen ( Fresnel ringen) en de grootte van de polarisatie-draaiing van het licht .Metingen hebben aangetoond dat een grootte van maar eventjes 100Tesla kon afgeleid worden aan de rand van een discusvormige ufo .Het magnetische veld heeft een dipoolkarakter wat betekent dat de magnetische veldwaarde in functie van de afstand met een derdemachtsverzwakking verloopt in het nabije veld.                                                                                 

                Magnetische anomaliën: naast het opnemen van spectra en meten van de polarisatie van het licht bij een waarneming kan men ook kijken naar anomaliën in de meting van het magnetische aardveld. Een volgens het MHD principe werkende Ufo zal in de nabijheid van een station voor meting van het magnetisch aardveld beslist een storing in de registratie veroorzaken . Berekening van de te verwachten grootte van de storing, rekening houdend met een bronwaarde van 100 Tesla ( bekend uit waarnemingen met polarisatieëffect en door toepassing van de verzwakking met de afstand in de derde macht) zou dit een afwijking met grootteorde van 1000nanoTesla moeten veroorzaken vanop een afstand van circa 5 Km van het meetstation. Dit is ruim 10 maal de normale waarde van de dagelijkse schommeling in het magnetisch aardveld zonder invloed van eventuële uitbarstingen op de zon. Deze laatste geven aanleiding tot afwijkingen op alle stations voor magnetisme maar een anomalie veroorzaakt door een MHD-ufo fenomeen is plaatselijk en zal ten hoogste in een enkel, in de directe nabijheid bevindend station, gedetecteerd worden . Dit is het geval geweest in 2008 in Sint Katelijne Waver waar een waarde van 60µTesla (ong.1000maal de normale waarde) is gemeten , dit tijdens een melding van een visueële waarneming op 1000m van het magnetisch meetstation en alsdusdanig is gemeld bij Ufo-meldpunt .

De bouw van een meetopstelling is niet onoverkomelijk. Het is perfect mogelijk voor een           technical- minded persoon ,die wat noties over electronica heeft, een toestel te bouwen dat werkt op basis van ringkern als een fluxgate -magnetometer. Het is trouwens moet een dergelijk toestel dat de metingen in Sint Katelijne Waver met succes konden gebeuren.

Eerlijkheidshalve moet wel vermeld worden dat op het ogenblik van de registratie van de magnetische anomalie het toestel al 8 volle jaren werkte zonder abnormale registratie.

            Gravitatiewerking: het is te verwachten dat naast de magnetische anomalie eveneens gravitatie-effecten kunnen worden gedetecteerd. Dit vermeld destijds door de Canadese onderzoeker Wilbert Smith die tijdens een optreden van een Ufo niet alleen magnetische afwijkingen heeft gemeten maar tevens voor het feit werd geplaatst dat zijn seismografische apparatuur wild tekeer begon te gaan. Bevestiging van deze invloed komt er uit een aantal meldingen waarbij levitatie optrad van auto´s weliswaar bij een Ufo vlak boven het voertuig.

            Indien men een degelijke studie wil raadplegen over het onderwerp MHD propulsie zijn de publicaties van volgende personen een aanrader ver wie Engels en Frans machtig zijn:

            MHD hypersonic flow controle for aerospace applications J.P.Petit en Julien Geffray

                                   Lambda Laboratory   France

            Réponses aux questions sur la propulsion des Ovnis  

                                   Propulsion éléctromagntique pulsée

Auguste Meessen Belgique

Geomagnetische anomalie: geomagnetische afwijking gelijktijdig met visuële

             waarneming van een onbekend vliegend toestel   -2008-

             Jan De Ceuster : Meetstation voor Magnetisme Sint Katelijne Waver

                        Uitwerking: magnetische anomalie opgetreden in Sint Katelijne Waver op 9 October 2008

                                                                                              27-April-2015

                                                                                             Jan De Ceuster