BELIEVING OR NOT BELIEVING IN UFO’S: THAT’S THE QUESTION.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

1.    Voorwoord.

Er bestaan UFO-onderzoekers, die “geloven” dat alle Ufomeldingen het resultaat zijn van het creatieve brein of de verbeelding van de waarnemers. Dit zijn de sceptici of nonbelievers. Als zij over ufo’s praten, dan denken ze bij voorbaat dat alle ufo’s hallucinaties, zinsbegoochelingen, misinterpretaties, trucages, vervalsingen, ed. van doodgewone, aardse origine zijn. Andere onderzoekers daarentegen geloven dat alle ufo’s “nuts and bolts”- toestellen zijn; namelijk buitenaardse ruimtetuigen, bestuurd door aliën wezens. Dit zijn dan weer de believers.

De waarheid ligt ergens in het midden. Waarschijnlijk gelden beide theorieën juist voor een deel van alle meldingen, maar geen van beide geldt voor de totaliteit van het fenomeen. Wat mij betreft, ik ben er van overtuigd dat wat de vele verklaringen voor het gehele ufo-verschijnsel ook mogen zijn, het heel belangrijk is hoe onze geest omgaat met de echte, onverklaarbare ufo’s… Je mag er hoedanook zeker van zijn dat er meerdere oplossingen voor het complexe ufofenomeen bestaan, zo dat elk zijn waarheid heeft. Iedereen probeert immers dit vreemd verschijnsel in te bouwen in zijn eigen referentiekader, zijn eigen ervarings- en leefwereld. Op deze wijze probeert hij/zij een voor hun aanvaardbare en logische verklaring te vinden, zonder dat hun eigen visie en levensingesteldheid in gevaar komt.

Toch blijf ik als kritisch, neutraal en objectief onderzoeker ervan overtuigd dat een aantal, specifieke ufomeldingen het resultaat zijn van een extern gebeuren buiten de wil van de mensheid om, zeker niet altijd een product van de geest, maar iets dat je werkelijk kan aanraken, kan voelen, dus iets tastbaars… Hoe we deze gebeurtenissen interpreteren bepaalt de verscheidenheid aan voorgedragen verklaringen. Zo geloof ik dat je het ufo-verschijnsel beter kan plaatsen bij de paranormale wetenschappen en andere esoterische, aanverwanten fenomenen; het is ook beter om ze op deze wijze bestuderen los van de experimentele methodologie, die gebruikt wordt voor de exacte wetenschappen. Ufologie is verre van een exacte wetenschap; volgens de sceptici is het zelfs geen wetenschap!

2.    Voorstelling.

IK vraag mij af of wij, ufo-onderzoekers, ongeacht onze visie, wel weten wat we juist doen, wat we onderzoeken en waar we bezig mee zijn en vooral welk resultaat wij willen bekomen. Beeld je even volgende situatie in, waar een getuige een onderzoeker zijn waarneming van “iets” vreemds beschrijft. Enkel door die waarneming concreet en eenvoudig voor te stellen, en enkel om die redenen alleen, nemen sommigen van ons aan dat ufo’s ruimteschepen van andere werelden zijn. Ik zoek een gemakkelijkere manier om een “buitengewone” herkomst van ufo’s te beschrijven en dat vooral om mijn gedachtengang beter te kunnen stroomlijnen…

Stel je even voor dat de ufoloog die deze melding onderzoekt en na analyse van de karakteristieken van deze vreemde melding besluit dat deze waarneming naar de buitenaardse of misschien wel de paranormale oorsprong van ufo’s verwijst. Wat hebben we dan? Gewoon maar één persoon meer, die in een buitengewone herkomst van ufo’s gelooft! Met een wereldbevolking van 6 miljard aardbewoners, blijft het nog een hele klus om meer mensen op een efficiënte wijze te overtuigen van “jouw” waarheid over ufo’s. We hebben gewoon meer nodig dan een concrete beschrijving om andere mensen van het bestaan van ufo’s te overtuigen! Wat? We hebben concrete, tastbare bewijzen nodig om aan iedereen op een succesvolle wijze te presenteren en hen zo te overtuigen van de echtheid van het ufoverschijnsel.

Overweeg even een tweede situatie, waarin een getuige jou een waarneming meldt, waarbij hij een ruimteschip zag en aliën wezens ontmoette. Laat ons even overdrijven en onszelf het beste bewijsmateriaal geven dat mogelijk is. Je beschikt over een video-opname van 10 uur van deze ontmoeting: visuele beelden en een audio-opname van een gesprek tussen de getuige en de aliëns en jezelf. De aliëns gaven informatie vrij, die nagecheckt en geverifieerd  kan worden in de vele archieven in de musea, verspreid over de wereld. Verder beschik je ook nog over een reeks foto’s van de aliëns en hun ruimteschip. In de videobeelden vind je fragmenten terug waaruit op ondubbelzinnige wijze blijkt dat deze niet-aardse wezens niet-menselijke activiteiten verrichtten… Je beschikt tevens over magnetometingen, die duidelijk aantonen dat op het tijdstip van de ufomelding (= het verschijnen van het buitenaardse ruimteschip) zich sterke storingen voordeden in het magnetisch veld. Positieve signalen op een draagbare radar, film en warmte invloeden bevestigen eveneens deze gebeurtenis. En last but not least beschik je nog over een paar nog werkende onderdelen van het aandrijvingsmechanisme van het ruimteschip; de getuige als gift aangeboden door de aliëns!

WOW! En wat nu! Deze melding klinkt als muziek in de oren; dat is het soort bewijs, waarvan elke onderzoeker – believer, neutrale onderzoeker en nonbeliever – droomt… Dit is het ideaal bewijsmateriaal dat we nodig hebben on op onweerlegbare manier de echtheid van ufo’s aan te tonen, in de betekenis van buitenaardse ruimteschepen dan. Als je zo’n bewijzen kon verzamelen, dan is je broodje gebakken, niet alleen binnen de ufowereld, maar ook ver daar buiten. Je collega’s zouden naar jou opkijken en je prijzen voor jouw groot werk. Zelfs de wetenschap zou je roemen met het resultaat van jouw onderzoek, omdat je één van de grootste mysteries op aarde oploste. Je kan boeken schrijven, lezingen geven, uitnodigingen voor tv-optreden en zelfs filmvoorstellen verwachten en aanvaarden… Vergeet het, want denk je echt dat alles zo een sneltreinvaart zou volgen? Denk je echt dat actueel dergelijke positieve reacties zouden volgen op jouw uniek onderzoeksresultaat, indien je dergelijk bewijsmateriaal aan de wereld zou leveren? Utopia, ja..

3.    Wordt bewijs zomaar aanvaard?

Eerst en vooral dien je op te tornen tegen de eindeloze tweestrijd tussen de verschillende onderzoekers en hun tegengestelde standpunten onderling, of het nu de conventionele, seculiere onderzoekers zijn of de onderzoekers van esoterische wetenschappen. Ze zouden onmiddellijk jouw methodologie, jouw werkwijze, jouw integriteit en tevens jouw eerlijkheid in vraag stellen. Zoek jij geen media-aandacht, mannetje? Of erkenning? Of misschien we financieel winstbejag? Ten tweede, eens je het bewijsmateriaal verspreidde over een groter publiek, mag je je eraan verwachten dat je de rest van je leven jezelf zou moeten verdedigen tegen beschuldigingen van vervalsingen, van fraude, van trucages, van leugens. Opgepast, deze beschuldigingen zouden niet alleen geuit worden door het wetenschappelijk, materialistisch establishment, wiens instituten actueel een strijdbare houding aannemen tegen alle uitdagingen, die de actuele wetenschappelijke axioma’s en dogma’s in gevaar brengen, te bestempelen als larie en apekool… Ze zouden er alles aandoen om jou te verhinderen om jouw bevindingen te publiceren in “hun” wetenschappelijke tijdschriften. Ook de media zouden onder impuls van het establishment hun uiterste best doen om jouw te breken; om jou als ongeloofwaardig en onbetrouwbaar af te schilderen en zelfs belachelijk te maken…

Bijkomend zou jij als onderzoeker zeker geconfronteerd worden met de “expertises” van de zogenaamde collega-onderzoekers, die wel artikels, boeken schrijven; uren voor hun PC zitten om het internet af te schuimen, maar veldonderzoek laat hen koud of géén tijd daarvoor… Samen met bepaalde wetenschappers zoeken ze naar een drogreden, een minuscuul detailtje in de getuigenis om jouw onderzoek om jouw bewijskracht onder uit te halen. Fel overdreven vind je? Zo zouden ze zeggen gezien de getuige toevallig een paar pintjes gedronken had  op een feestje of dat hij een bepaald medicijn slikte voor een griepje, dat hij niet helder van geest was en hallucineerde. De videobeelden en de foto’s waren maar trucages en vervalsingen… Ze zouden verklaren dat je deze getuige, verslaafd aan alcohol, een alcoholist dus of een verslaafde aan medicijnen, toch niet ernstig kan nemen, gezien zijn waarnemingsvermogen niet 100% was, misschien waren het wel waanbeelden. Stel je slechts één vraagje, zou een rechter indien deze persoon getuige was van een moord of een auto-ongeluk zijn getuigenis ernstig nemen en geloven?

Deze redenering om aan te tonen op welk niveau de ufologie en de andere esoterische wetenschappen zich bevinden en tegen welke hypocrisie van de gevestigde, dogmatische waarden ze dienen op te boksen. Je kan er behoorlijk zeker van zijn dat voor hen alle actueel onderzochte en opgeslagen informatie over ufomeldingen onvoldoende bewijskracht bezitten om hen, of om een groot deel van het publiek en of de media te overtuigen van de echtheid van het ufofenomeen. Hun acties om de ufologie en aanverwante wetenschappen belachelijk te maken, heeft zijn doel wel bereikt ten opzichte van de “grote massa”… Bestaan er dan niet genoeg authentieke, echte en betrouwbare radarbeelden, foto’s, film- en video-opnames van ufowaarnemingen? Wat doe je met de eindconclusies van de vele internationale, officiële werkgropen, zoals GEPAN? BLUE BOOK, CONDON, MOD, ed.? Ondanks de actueel massa opgeslagen data over ufo’s  slagen de ufologen er niet in om het scepticisme bij een aantal onderzoekers (= nonbelievers) en bij een aantal wetenschappers weg te nemen. Het ontkenningsproces evolueert gewoon verder… Het seculier, wetenschappelijk establishment zet zijn strijd tegen alle items, die hun “belief in hun axioma’s, leerstellingen en dogma’s” in gevaar brengen.  Het gezegde “Wat baat den uil een bril, als hij niet zien en wil” is hier zeker van toepassing…

4.    Wat verstaan we onder wetenschap?

Wat is wetenschap eigenlijk? Wetenschap is niet meer of niet minder dan een manier om dingen, activiteiten, gebeurtenissen, ed. te meten en door een vooraf opgezette “filter” te jagen om de echtheid te testen en te bevestigen. Stel dat je een man vol zand- en rots korrels van verschillende dikte hebt. Op de bodem van die mand bevindt zich een filter, die sommige korrels doorlaat en anderen tegenhoudt. In analogie met de wetenschap manier van denken en  hun methodologie, bepaal je vooraf dat korrels groter dan 1 mm vals zijn en dat al diegenen, die kleiner zijn, echt zijn. Ze zetten dus een filter in van 1 mm, laten de “echte zand- en rotskorrels” door en schakelen de valse en de frauduleuze uit. Maar wij hadden toch ALLEMAAL zand- en rotskorrels, niet? Een te eenvoudige manier van denken?

Het probleem is dat de wetenschap bepaalt dat er geen aangepaste filter voor de omschrijving, de  “afmeting” van  ufo’s bestaat. De sceptici en nonbelievers volgen dezelfde filter, hetzelfde denkpatroon. De filter is totaal gesloten en dus kunnen volgens hen ufo’s niet echt bestaan! In vroegere en naïeve dagen van de ufologie en nog steeds bij bepaalde believers, zetten deze ufo-onderzoekers de filter totaal open: ALLE UFOMELDINGEN WAREN (ZIJN) ECHT! Als bleek dat een aantal ufomeldingen trucages, vervalsingen, misinterpretaties en illusies bleken te zijn, was de hilariteit groot in de media om zo’n lichtgelovigheid en amateurisme… Door deze “onkunde” was het een gemakkelijke klus om alle onderzoek onderuit te halen en de studie van ufo’s in het belachelijke te trekken. Gevolg was / is dat het wetenschappelijk establishment nog meer afstand nam / neemt van de ufologie uit angst om eveneens belachelijk en onprofessioneel over te komen. Laat ons niet vergeten dat het wetenschappelijk onderzoek vaak afhangt van financiële sponsering en dat een goede naam en faam héél belangrijk is om die fondsen te verwerven.

5.    Een oplossing?

Een oplossing zou volgens mij kunnen zijn dat we een soort “filter” uitbouwen, waardoor we alle fraudes, vervalsingen, vergissingen, misinterpretaties, ed. kunnen uitsluiten bij een melding. Hoe? Ik denk dat wij om een goede, zuivere en correcte filter te bouwen, nauwer samen dienen te werken met de getuigen zelf en dit op een open-minded basis. We kunnen enkel de waarheid achterhalen als wij de getuige de kans geven om te bewijzen wat echt is “in zijn eigen woorden”. Dit vertrouwen dat wij aan de getuige schenken, impliceert dat hij ons iets teruggeeft. Hij geeft ons het recht om zijn bevindingen, zijn verklaringen te onderzoeken, te toetsen aan soortgelijke cases en te analyseren om zo aan te tonen wat echt is, wat foutief is en wat confabulatie (= Het vertellen van verzonnen gebeurtenissen of overdrijving van echte gebeurtenissen. Een risico bij mensen die door een noodsituatie in paniek zijn geraakt) of zelf frauduleus of vals is. Het laat ons toe om alle mogelijke karakteristieken en parameters van een ufomelding terug te vinden en te reconstrueren. Hier verschilt de werkwijze van ons onderzoek grondig met de wetenschappelijke methodologie. De wetenschap zegt “ Ik zet hier een slagboom, ik bepaal de grens en indien je er door geraakt, dan pas zal ik jou geloven.” Als het over ufo’s gaat, bepalen ze testen zonder rekening te houden met de redelijkheid en de haalbaarheid. Zo vragen ze bijvoorbeeld het recht, de mogelijkheid om de gerapporteerd ufomeldingen vooraf te voorspellen en te reproduceren in experimentele vorm… Voor spontane paranormale verschijnselen, zoals klopgeesten, ed en zoals ufo’s, is deze situatie niet realiseerbaar. Dat is één van de hoofdredenen, waarom de wetenschap ufo’s en andere esoterische verschijnselen formeel verwerpt en ontkent.

Deze  benadering gebruik ik om aan te tonen dat  het seculier en materialistisch wetenschappelijk establishment actueel faalt om alle aspecten van de ons omringende wereld te verklaren met al hun axioma’s, hun dogma’s en hun terminologie… Door het vooraf verwerpen, negeren en ontkennen van degelijke data en / of bewijs uit de para-wetenschappen, het bestaan van de echtheid van dergelijke vreemde fenomenen, onthoudt de wetenschap zich van de mogelijk om vitale kennis te verwerven.

6.    Onze opdracht?

Wat kunnen wij, ufo-onderzoekers, hier verder aan verhelpen? Wij dienen bewijsmateriaal van alle ufomeldingen te verzamelen, niet alleen wat er gebeurde, maar ook onder welke omstandigheden ze zich manifesteerden. We dienen zoveel mogelijke factoren en karakteristieken van de waarneming te verzamelen en op te slaan. Dit proces kan evenzeer inhouden dat wij de getuige de mogelijkheid bieden om bepaalde aspecten van zijn waarneming te bewijzen, indien het fenomeen zo werkt. Daarna zoeken we relaties of overeenkomsten met zoveel mogelijk ander bewijsmateriaal of soortgelijke gebeurtenissen. Door gelijkenissen of raakvlakken met andere vreemde waarnemingen of paranormale fenomenen of natuurverschijnselen te zoeken, kan je al snel specifieke oplossingen en/of verklaringen vinden of uitsluiten. Door deze methode van deductie kom je uiteindelijk bij een plausibele, aanvaardbare verklaring, eventueel dat het om een echte “ufo” gaat. Voor specifieke cases kan je “het scheermes van OCKHAM” gebruiken om een verklaring te vinden. Het scheermes van Ockham is een term die je vaak terugvindt bij de wetenschap. Het gaat erom dat wanneer een bepaald iets, zoals een fenomeen, een  verschijnsel of een ufo, moet worden verklaard, dat je steeds moet trachten de meest economische of zuinige verklaring te vinden. Dit is meestal de verklaring die het dichts aansluit bij de reeds bestaande wetenschappelijke kennis, bijvoorbeeld uit de natuurkunde, de scheikunde, de evolutietheorie, de meteorologie, ed.…
Je hoort het ook wel eens het “spaarzaamheidsbeginsel” noemen. Dit betekent echter niet dat een eenvoudige verklaring beter is dan een meer complexe. Dan zou je immers aanvaarden dat het creationisme voor het ontstaan van de aarde een eenvoudiger en dus betere verklaring zou zijn dan de mechanismen zoals bekend uit de evolutietheorie van Darwin. Het gaat erom dat je de meeste geloofwaardige (op basis van de kennis die we nu hebben) verkiest bovenop een buitenissige, die vaak heel wat veronderstellingen vergt. De term is gebaseerd op de uitspraak “Pluralitas non est ponenda sine neccesitate” (“Men hoeft geen zaken toe te voegen zonder noodzaak”) van de Engelse filosoof (en Franciscaan) William of Ockham.
Het is evident dat ufologen enkel in hun opzet kunnen slagen om alle data en factoren van een melding te verzamelen, indien de getuigen bereid zijn  om in volle vertrouwen en in partnership samen te werken met de onderzoeker(s). De getuigen brengen ons een bron van gegevens bij; wij de bereidheid om deze gegevens na analyse in een wereldwijde databank (vb MUFON-databank) op te slaan. Het vergelijken van deze data kan ons toelaten om de puzzel van het ufofenomeen uiteindelijk op te lossen. De conventionele wetenschap heeft de moeilijke opdracht om een aantal compromissen te sluiten. Eén van hun wetten, dat elk experiment door iedereen met dezelfde uitrusting onder dezelfde omstandigheden dient te kunnen nagebootst te worden met hetzelfde vooraf bepaald resultaat, kan je noch op de parawetenschappen, noch op ufologie of andere esoterische items toepassen. Zo tonen studies van de parawetenschappen aan dat de geestestoestand van de onderzoeker en de getuige een onvervalste parameter vormt voor het spontaan optreden van specifieke verschijnselen. Om deze bewering een kans te geven zichzelf te bevestigen, daar we alle factoren van deze specifieke verschijnselen nog niet kennen, verplichten ons om open-minded te werken. Indien je als onderzoeker dergelijke openheid en vertrouwen schenkt aan de getuigen, mag je je aan de nodige kritiek verwachten van de media, van bepaalde ufo-onderzoekers en zeker van de wetenschappelijke wereld.

7.    Besluit.

Ik besef dat deze denkpiste een stap is op glad ijs, maar na meer dan 60 jaar staan we nog niet verder in het zoeken naar een degelijke oplossing voor het ufo-raadsel. De te volgen procedure en methodologie hangt volledig af van het wederzijds begrip en vertrouwen tussen onderzoeker(s) en getuigen. Begin je aan je onderzoek met een voorafgaande ontkenning en negering van de echtheid van sommige ufomeldingen, dan werk je in de optiek “ ALLE MELDINGEN ZIJN VERKLAARBAAR”. Je staat niet meer open voor de wereld rondom jou, maar staart je blind op axioma’s, definities, dogma’s… Niet alle meldingen zijn ufo’s, maar niet alle ufo’s zijn natuurverschijnselen, illusies, trucages, hoaxes, ed.

Bestaat er volgens jou, net zoals bij de visie van de seculiere, materialistische  wetenschap en de sceptici, echt niets meer tussen aarde en hemel dan we zien,  dan we denken? Vaak is het een kwestie van ergens in te geloven, ergens op te hopen, om tot een positief resultaat te komen. “SEEING IS BELIEVING”, deze uitdrukking is perfect van toepassing op de ufologie en andere esoterische en aanverwante fenomenen. In afwachting kan enkel een gezonde en positieve samenwerking met de getuigen van ufo’s en andere vreemde verschijnselen ons op de weg naar de waarheid leiden..