een mens bestaat uit vlees en bloed , wat ik vind dat moet ,
is ieder mens respecteren en alle verkeerde dingen van die persoon verteren.
een mens is niet van ijzer noch van staal , dus kan die ook plots dalen in een neergaande spiraal. het leven is voor velen een strijd. een lange weg te gaan , met vallen en terug op te staan. men zegt , hoe sterk je ook bent , je komt er wel door , voor ieder is er een spoor. samen met familie en vrienden bewandel je je levenspad , maar ook daar vind je mensen waarvan je dan zegt : amai , die zijn er me wat. die mensen komen dan zomaar je leven overhoop gooien , roet in het eten komen strooien. die mensen kan ik soms zo moeilijk begrijpen , ik zou ze dan liefst met een ezel vergelijken. want op mijn levenspad staan ook een rots , waarop ik duidt aan al mijn goede medemensen , een rots waar ik alle liefde en genegenheid bijeen kan rapen. en dan maar met een goed gevoel denken dat een ezel zich geen 2 keer aan dezelfde steen zal stoten...