Ik werd door mijn Zweedse vriend uitgenodigd om samen een reis door de wildernis te maken.
Hij had het al tweemaal overleefd en vond het fantastisch boeiend.
Midden in de nacht, roeiden wij met ons klein houten bootje zonder moto stroomopwaarts tot aan een soort van een groot meer.
Bij het krieken van de dag, kwamen de verschillende dieren er hun dorst laven. Soms voor de laatste keer want sommige werden meedogenloos meegesleurd door de hongerige krokodillen.
Het was voor mij een geweldig en afgrijselijk spektakel.
Af en toe kon ik een beeld schieten van dit gruwelijk geweld en na enkele uren keerden wij huiswaarts, waar we genoten van een welgekomen douche en een lekker eetmaal.
We sliepen elk in een apparte hut, zonder stroom, zonder water,zonder w c, zonder koelkast, stikkend warm en ik had gewoon de deur open gelaten met juist de zift er in.
Rond vier uur schoot ik wakker van een hels gebrul, de koning van de wildernis had zich voor mijn zifteke genesteld, wachtend tot ik buitenkwam om zo zijn ochtendmaal te kunnen verscheuren en mij stukje voor stukje op te peuzelen.
Ik werd wit, geel, rood, purper, bruin (was ik al een beetje van de zon) en durfde bijna niet meer ademen uit pure schrik, ik moest plassen en ik kon niet buiten, roepen mocht ik ook niet, zo dat ik stokstijf , waanzinnig aan het worden was en in mijn bed bleef liggen zonder te bewegen.
Waar ze van daan kwam weet ik nog altijd niet, maar aan mijn voeteinde, kwam daar plotseling een grote wurgslang naar me toe gekropen.Ze kroop over mijn lijf, buik, borst en aangezicht om dan achter mijn bed te verdwijnen.
Even later werd ik eindelijk uit mijn lijden verlost, een jonge neger kwam al fluitend en zingend naar mijn hut ,tilde met zijn kleine handen de nep leeuw op, nam de slang over zijn schouder en liep er mee naar buiten.
In samenspraak met mijn vriend hadden ze mij een geweldige poets gebakken.
Toch ben ik toen een ganse dag in bed blijven liggen om van mijn emotie te bekomen.
Met de deur op slot natuurlijk.
pipopke
