Een week geleden ging mijn wederhelft op een zondagvoormiddag naar de vlooienmarkt.

Het weder was uitstekend, het zonnetje kwam piepen aan het uitspansel, het was droog en er stond niet te veel wind. Zodat ik besloot om het  groene mos van mijn dak te verwijderen.

Vooral de noorderkant had het goed zitten.

Ik had een grijze versleten broek met "brede bretellen", nog gekregen van mijn opa zaliger aangetrokken, om mijn andere kleren wat te sparen.

Twee maten te groot waren zowel de broek als de bretellen maar kom..........'t was toch maar een werkbroek.

Nu moet je weten, in mijn dak zitten om de drie meters haken, om een balk horizontaal te kunnen inleggen.  waartegen je dan een ladder kan plaatsen om zo tot in de nok van het dak te kruipen.

Het mos kon ik vanzelf verwijderen, maar met die andere vuiligheid had ik meer moeite.

Opgaand in mijn werk, vergat ik zowaar dat ik op mijn dak bezig was en verwijderde me steeds verder en verder van mijn ladder.

Door een foute beweging, schoof ze plotseling naar beneden en ik tuimelde met veel geschreeuw en lawaai ( want voor mij was mijn laatste uur geslagen)naar beneden.

Maar wonder boven wonder bleef ik met mijn "bretellen" achter zo'n haak hangen en hing ik daar op en neer te zwieren tussen mijn dak en de begane grond.

Nu moet je weten, mijn huis is gebouwd langs een wandelroute, op een zondagvoormiddag en uitstekend weer.........

Ik werd duizend keer gefotografeerd, want zo 'n stunt hadden ze onderweg nog nooit gezien.

Toen mijn vrouw thuis kwam, dacht ze dat ik weer één van mijn zotte kuren had uitgehaald en liet me daar nog een uur spartelen tot groot plezier van de wandelaars.
Het was trouwens mijn gebuur die me uit mijn benarde situatie heeft gehaald.
Ik heb mijn dak dan maar laten kuisen door een gespecialiseerde firma.