zomaar wat foto's en teksten KLIK OP DE FOTO OM TE VERGROTEN veel kijkplezier op mijn blog................ LARGER VIEW: PRESS ON PHOTO have a nice day
28-12-2008
beste wensen voor 2009
Bij deze wens ik de bezoekers het allerbeste voor 2009. Dat het jaar voor u en de uwen mag worden wat u er van verwacht.
Ik hoop dit jaar vaker foto's en berichtjes te kunnen plaatsen. Пётр Христианович
De innovatie in de agrarische sector gaat steeds verder. Soms stel ik mezelf de vraag of die vooruitgang ons betere produkten brengt. Ze beloven het wel. Als je tomaten tegenkomt zoals op deze foto krijgt een gemiddeld mens toch het idee dat de wetenschappers 'in de verkeerde trein zitten'. Want ook voor het gekiemde zaad door de tomaat heengroeit zal de vrucht toch niet zo geschikt zijn voor een mens. Dit gebeurt niet alleen met tomaten in USA; ook met tomaten uit Nederland, die mijn vrouw in de winkel kocht, hebben wij het al twee keer meegemaakt dat de zaden in de tomaat gekiemd waren. Nog een kleine opmerking: Alle delen van de tomatenplant zijn giftig(op de rijpe vruchten na) dus ook de kiemen.
Op een aantal plaatsen in de Krimpenerwaard staan borden van lijst 5. Jan Speksnijder, op plaats 5 van lijst 5 van het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard, heeft de borden geplaatst. Enkele politieke partijen nemen nu ook deel aan deze verkiezingen. Opvallend is dat op de lijst van het CDA en van de PvdA slechts één kandidaat afkomstig is uit de Krimpenerwaard. De kandidatenlijst staat vol met stadsmensen. Het is te hopen dat het een werkbaar gebied blijft voor de veehouders. Zij hebben eeuwen voor een prachtig landschap gezorgd waar de stadsmens in zijn vrije tijd van kon genieten.
Enkele jaren geleden fotografeerde ik een rood landhek. Bij mijn poldertochten ontdekte ik dat het hek verdwenen is. Het is zelfs niet meer mogelijk dejuiste plaats van het hek te vinden. Ik heb nu een kastje aangeschaft om de juiste plaats aan te duiden waar een hek staat.
Bij het sorteren van de hekkenfoto's kwam ik deze foto tegen. Een hek voor een veld 'Banja Luka' tulpen. Nu werk ik aan de voorbereiding van mijn zoektocht naar hekken voor velden met bolgewassen voor het komend voorjaar.
Aan de Steinsedijk in Haastrecht staat een prachtig hek. 52.003825-O.L 4.773259 Men heeft mij vertelt dat dit hek toegang geeft tot een weide van een gepensioneerde timmerman. Ik heb de maker van het hek nog niet gesproken, maar ik zal binnenkort een afspraak maken. Het hek ligt tegenover de Veerlaan, dat is de route vanuit het dorp over de brug naar de Steinsedijk.
Langs de Steinsedijk van Hekendorp naar Haastrecht staan langs de dijk hekken. N.Br 52.005603-O.L 4.788977 Ze geven toegang tot de uiterwaard van de Hollandsche IJssel. Het hek hoort bij kaasboerderij "De Twee Hoeven". Zij wonnen tijdens de laatste kaaskeuring van boerenkaas de eerste prijs voor de beste belegen kaas. Als u in de buurt bent, kunt u meteen boerenkaas aanschaffen. Dit dubbele hek is bijzonder. Op zich zijn dubbele hekken schaars; een hek van deze breedte heb ik, zo ver ik weet, nooit eerder gezien.
Vanaf de brug van de parkeerplaats naar de Wierickerschans is in Zuidoostelijke richting een hek te zien. N.Br 52.081586-O.L 4.786799 Achter de bomen is ook nog een molen zichtbaar. De telelens lag nog in de auto, volgende keer een betere foto. Het was bovendien al laat en weinig licht. Het bezoekerscentrum van de Wierickerschans is in het winterseizoen zaterdag en zondag geopend. De schans maakte deel uit van de Oude Hollandse Waterkinie. Die is aangelegd in 1673. Na de veldtocht van Lodewijk XIV in het rampjaar. Nu wordt het onderdeel van de "natte as". En informatiecentrum voor 'het groene hart'
Op de weg naar huis reed ik een andere weg dan eerst de bedoeling was. We gingen van Haastrecht via Stolwijk. De hele weg was de hemel prachtig gekleurd. Het is soms moeilijk op de smalle landweggetjes de auto stil te zetten. Dit keer had ik geluk. Aan de Bilwijkerweg naar Stolwijk kon ik de auto stilzetten. Er stond een houten hek in het land en daarachter de ondergaande zon. Helaas had ik geen statief bij me.
Vandaag door de polders gereden op zoek naar hekken. Bij Bodegraven langs de Hollandsche IJssel aan de Zuidzijde vond ik een merkwaardig stel hekken. Op N.Br52.079969-O.L4.766961 staan twee hekken: een dubbel hek en een enkel hek. Het enkele hek staat voor een smal perceel waarop schapen grazen. Dat is te zien aan het smallere latje aan de onderzijde van het hek. Dat moet voorkomen dat lammeren in het voorjaar door het hek kruipen.
Zaterdag was er een rommelmarkt ten bate van een goed doel. Er bleven meer dan 2 containers goederen over die naar de vuilstort gaan. Of naar de verbrandingsoven. Leren we ervan?
Kunstenares Simone de Knecht uit Krimpen aan den IJssel
Gisterenavond was ik uitgenodigd voor een lezing over het werk van kunstenares Simone de Knecht in het Streekmuseum in Krimpen aan den IJssel. In 1995 ontmoette ik Simone de Knecht voor de eerste keer. Zij toonde haar schilderijen in Berkenwoude; dat was haar eerste tentoonstelling. Ik werd meteen gegrepen door haar werk en herkende daarin een kwaliteit die een dorpstentoonstelling ontsteeg. Ik achtte haar werk toen al rijp voor deelname aan de New York,- of Los Angeles Art Show. In 2007 nam zij deel aan de Biënnale van Florence. Zij werkt nu aan een web-site; er staan pas enkele werken op, maar het is de moeite waard om een kijkje te nemen. http://www.kunstenaars.nu/index.cfm?fuid=100&kunstenaar_id=500789&resultpage=1&narrowlevel=0 Simone is aanwezig met haar werk in Ahoy Rotterdam tijdens de LifeStyle beurs van 24 t/m 26 oktober 2008 zie http://www.ahoy.nl/evenementen/Kunst-en-Lifestylebeurs-in-Ahoy-okt08. Later zal ik meer foto's plaatsen van haar.
Thijmen zit bij oma op schoot met zijn 'rammelaar'. Die heeft hij gekregen van Mark en Rianne. Thijmen houdt erg van muziek. Meestal vindt hij het leuk als ik zing voor hem.
Ik ben weer terug uit Lourdes. Ik heb meer dan 5000 foto's gemaakt, alle dagen 2 keer in het koor gezongen en geluidsopnamen gemaakt. Van de processie op zondag heb ik een CD gemaakt. Ik maak ook nog ee DVD met een dia-show met 100 foto's en muziek uit Lourdes. Morgen zal ik proberen een stukje muziek te plaatsen.
Hekken open, kabel met vlag ertussen en de koeien kunnen oversteken. Verkeer moet wachten voor de koeien. Sommige verkeersdeelnemers vinden hun tijd zo kostbaar, dat de boze opmerkingen en gebaren maken naar de veehouder als het verkeerslicht gedoofd is en het verkeer weer door kan rijden. De kans dat u ooit voor overstekende koeien moet wachten is zeer klein, want het gebeurt maar twee keer per dag en het duurt nog geen twee minuten. Eigenlijk heeft u geluk als u toeschouwer van dit tafreel mag zijn.
In augustus 1999 maakte ik een foto van een oversteekplaats voor koeien met een verkeersbord en een stoplicht. Nu ben ik terug gegaan om meer foto's te maken en meer te weten te komen over het hoe en waarom. Hier staan de koeien klaar in het vanghok. Wanneer het stoplicht aan de provincialeweg op rood gaat en het hek geopend wordt, lopen de koeien naar de overksnt, waar de stal is. Het hele oversteken duurt nog geen 2 minuten.
Een weide naast een boerderijwinkel wordt afgesloten met dit bijzondere hek. De schoor aan de linkerzijde van het hek is hoger dan het hek. Bovendien is de hekkenpaal links, waar het het scharniert niet dezelfde hoogt als het hek.
In het straatje van de museumboerderij is aan de andere kant dit groene hek. Op het erf een ooievaarsnest. Ik heb geen ooievaar gezien op het nest, maar in de weilanden in de omgeving zijn veel ooievaars.
Dit soort rustieke hekken kom je steeds meer tegen op het platteland. Ze moeten het gevoel geven van een oud boeren hek. Bij boerderijen kom je dit soort hekken bijna nooit tegen.
In de omgeving van Staphorst hangen aan veel gevels hokjes of rekken voor melkbussen, klompen of planten. Ze zijn in de zelfde kleur blauw die overal in de omgeving gebruikt wordt. Hierbij ook nog een blauw hek.
De museumboerderij in Staphorst heeft ook een blauw hek bij de ingang. Als u in de omgeving bent, is het de moeite waard om een omweg te maken en Staphorst en de museumboerderij te bezoeken. De meeste hekken in de omgeving zijn van metaal. Helaas verdwijnen er steeds meer uit het landschap.
Tegenover de museumboerderij in Staphorst vond ik dit hek. De dame die in de boerderij woont vertelde dat de timmerman die dit hek gemaakt heeft overleden is. Het lijkt veel op het vorige hek, maar er zijn heel wat verschillen.
We zijn weer terug uit Staphorst. De zoektochten naar hekken heeft veel foto's opgeleverd. Hier de eerste: een blauw hek dat ik 10 jaar geleden al gezien had, maar toen had ik geen tijd om naar meer hekken te zoeken.
Lia heeft voor mij een foto gemaakt van een hek in Zwitserland. Zij is ook behekt, net als velen die kennisgemaakt hebben met hekken. Ik probeer nu bij alle hekkenfoto's in mijn archief de plaatsaanduiding te voegen en dan op internet te plaatsen. Iedereen kan dan zien waar de hekken staan.
Lia was op vakantie in Zwitserland, in Sent. Ik ben niet meegeweest. Dit zijn geen wandelingen voor mij. Ze is nu weer thuis. Ze heeft veel foto's gemaakt. Ze moet zelf maar eens een blog maken.
Eindelijk weer een oude foto uit 1990 gevonden. In dat jaar zijn we met de hele familie met de kinderbedevaart naar Lourdes geweest. Mark, die toen 8 jaar was, had zijn trompet meegenomen naar Lourdes. Daar speelde hij het Lourdeslied: 'te Lourdes in de bergen'. Op de heiligdommen, in de kerk en in Jeanne d'Arc. Zijn lerares had bladmuziek van het liedje gemaakt. Van een mevrouw die wij niet kenden die ook in Lourdes aanwezig was kreeg hij een brief. "Beste Mark, Hierbij stuur ik jou een foto waarop je 't geld aan 't verzamelen bent, dat je hebt verdiend met je trompet. Mede door jou werd 't verblijf in Lourdes, en de diensten in de kerk, voor heel veel mensen mooier en sfeervoller. Mijn man en ik hebben nog vaak aan jou gedacht en vaak gepraat over 't mooie trompet-spel dat steeds weer door de heiligdommen klonk. Wij hopen dat jij ook mooie herinneringen aan Lourdes hebt overgehouden." Helaas heb ik de dame nooit kunnen bedanken voor de foto en de brief omdat ik niet wist waar ze woonde. Het geld (dat was erg veel) dat Mark in zijn koffertje had, heeft hij later aan de arme kinderen geschonken, zodat die ook naar Lourdes konden.
Voor mijn val trad ik regelmatig op in radioprogramma's. Ik vertelde dan over mijn avonturen op het podium, met de Russentomaten en andere verhalen. Daarbij zong ook ook enkele Russische volksliedjes. Ik zal er weer eens werk van gaan maken, want ik vond het best de moeite waard.
"Oh, dat is die man die wel eens foto's maakt en liedjes zingt," zou Tim hebben kunnen denken toen hij door zijn moeder uit zijn wagen gehaald werd. Wat hij hier echt denkt, zal altijd een raadsel blijven.
Drie witte hekken in Moordrecht had ik vroeger waargenomen in het voorbijrijden met de auto. Op een plaats waar het onmogelijk was om te stoppen stonden de hekken. Nu keerde ik terug naar Moordrecht om foto's te maken van de hekken, want die mogen niet ontbreken in mijn boek. De betekenis van het schild op het hek weet ik niet meer uit mijn hoofd, die zal ik nazoeken of navragen.
Langzamerhand meen ik alle hekken in Nederland wel te kennen. Sommige moet ik nog op de foto zetten. Tot ik op een tochtje langs de IJsseldijk dit bijzondere hek tegen kwam.
Aan de IJsseldijk staat een opmerkelijk beeld. Het herinnert de bezoeker aan de watersnood in 1953. Burgemeester J.C. Vogelaar van Nieuwerkerk aan den IJssel vorderde het schip "de twee gebroeders" op 1 februari 1953 om 5.50 uur. Hier sloot schipper A. Evengroen met zijn schip "de twee gebroeders" een gat van 15 meter in de IJsseldijk. Daardoor behoedde hij miljoenen bewoners van Zuid-Holland voor overstroming. Het gebied van Rotterdam tot de kust en naar het Noorden tot Leiden en Gouda is droog gebleven. Pas toen een dijk aan de overkant, bij Ouderkerk aan den IJssel, doorbrak was het gevaar van overstoming geweken. Tenwoordig is dit diepstgelegen deel van Nederland misschien wel het dichtsbevolkte. Er zijn plannen om nog veel meer te bouwen. Het is te hopen dat er een goede burgemeester is wanneer zich weer zoiets voordoet.
De bewoners van Voorstraat 170 in Lekkerkerk verwachten weinig bezoekers. Ik ben tamelijk lang, maar ik kan met geen mogelijkheid bij de bel. Of er mensen zijn die zo hoog kunnen springen is mij ook een raadsel. Waarschijnlijk worden bezoekers alleen op afspraak ontvangen en wordt er een ladder neergelaten. Misschien is het een goede bescherming tegen inbrekers.
Er is een oud fotoalbum van de zolder gekomen. Daarin zat o.a. een foto
die gemaakt is toen ik, om mijn vaderland te verdedigen, met het 16e
Pantserinfanterie Bataljon Limburgse Jagers voor oefeningen op de
zandvlakte van Leopoldsburg vertoefde. In mijn herinnering was het een woestijn. Ik meen me te herinneren dat het
zomer 1964 was. Tijdens een rustpauze kwamen er twee kinderen die daar
in de omgeving woonde bij ons kijken. Mijn
"slaapie" Kees had dorst (het was die zomer zo heet dat we
"tropendienst" draaide) en vroeg de kinderen iets te drinken te halen.
Wat later kwamen ze terug met een grote kan lindenthee. Kees proefde er
van en gooide zijn thee op de grond en zei tegen die kinderen: "Zeg
maar dat Kees over een paar weken weer naar ons moeder wil." De thee
was uitstekend tegen de dorst. Ik ben de moeder van die kinderen nog
dankbaar voor de kan lindenthee tijdens die hitte. Als ze dit ooit lezen, hierbij de foto waar jullie even naast die Hollandse soldaat met "zijn kachelpijp" mochten zitten.
Wandelen en fietsen door de Krimpenerwaard als het mooi weer is is een genot. De Voorstraat in Lekkerkerk ligt langs de rivier, dat is bijna nergens te zien in het rivierenlandschap. Er is slechts een klein stukje buitendijks dat bebouwd is en van waar de rivier de Lek niet te zien is.
Tussen de oude foto's kwam ik de oude citroën tegen. Mark is tegenwoordig ook citroënfan, maar hij houdt het nog bij de DS. Deze heer kwam ik een stegen op een heideveld, waar hij een doedelzak of schalmei bespeelde. Helaas heb ik zijn mailadres niet om hem de foto te mailen. Het is een prachtige auto.
Tijdens onze wandeltocht in de regen ontdekten we duizenden aardbeiplanten die een dijk vormden om een aardbeienkwekerij. Er was niemand aanwezig, ik kon dus niet informeren waarom de planten daar lagen. Waarschijnlijk hebben ze niet meer voldoende opbrengst. Ook is het mogelijk dat de smaak niet goed was(ik vind de meeste aardbeien smakeloos).
De weermannen voorspelden redelijk weer. Wij reden naar Olen om aan de Pannenkoekenmars deel te nemen. Tim mocht mee voor zijn eerste wandeltocht. Vanuit zijn wagen heeft hij de route bekeken. We kwamen langs een monument om de helden te herdenken. Prachtig dat men zo de nagedachtenis in stand houdt. Tim was nu nog te klein om hem uitleg te geven, maar zijn moederkent veel verhalen en kan die later weer aan haar zoon vertellen.
Wat ik vroeger nooit heb kunnen bedenken, dat ik later in Maastricht zou optreden. Wel dit was met Louis bij de paarden. Ik zou graag enkele kozakkenliederen hierbijvoegen, maar ik heb geen idee hoe dat moet.
Bij de start en de aankomst staat een soort maanmannetje. Hij heeft een pak op zijn rug een een scherm boven zijn hoofd. Waarschijnlijk kijkt hij toe of de wandelaars na terugkeer zich laven en voeden. Er is voldoende bier en frieten met mayonese te koop. Voor de liefhebbers broodjes, voor een prijs die sommige mensen laat denken waar de sponsoring van Albron van betaald wordt. Dit vergezelt van de kreet: "Good food, happy people." Slogan mag ook, dat past beter bij de mondialisering.
Dit groepje Zwitsers komt om 13.07 aan bij de Wedren. Zij hebben dan nog een flinke wandeling te maken. Voor hen is het eindpunt het militair kamp Heumensoord.
Als het grootste gedeelte van de wandelaars nog op weg is naar Nijmegen, komen er al heel wat wandelaars terug op de 'Wedren' (het begin en eindpunt van de vierdaagse). Zij hebben de tweede dag volbracht.
Dick de Groot heeft ook gedurende de vierdaagse in Nijmegen weer veel buitenlandse wandelaars mogen begroeten in zijn 'IMLwinkel'. Hij is een bekend gezicht voor alle IML-wandelaars.
43.450 wandelaars hadden zich ingeschreven voor de Nijmeegse Vierdaagse van 2008. Van hen kwamen 4322 wandelaars niet naar Nijmegen. Dinsdagochtend zijn 38.432 wandelaars aan hun vierdaagse begonnen, dat betekent dat 696 wandelaars die zich maandag hadden aangemeld, zich niet in staat achten om aan de wandeltocht te beginnen. "De laatste jaren blijft dat percentage rond de 10% hangen. Hopelijk kunnen we uit ons tevredenheidsonderzoek dat we aan het eind van deze Vierdaagse onder de wandelaars houden, opmaken wat nou de reden kan zijn voor dat wegblijven." schrijft Johan Willemstein in zijn weblog op: www.4daagse.nl/
De agrariers hebben weer iets nieuws uitgevonden. Weet-wat-je-eet-logo Ik zal het niet gebruiken want het zal wel beschermd zijn. Het dagblad Trouw heeft een peiling gehouden. 1442 mensen hebben de moeite genomen te antwoorden. 11% vind het logo handig, ze letten altijd op een logo. Zouden die 158 inzenders echt weten wat het logo inhoudt? Telers van tomaten en de milieubewegingen Mileudefensie, Goede Waar & Co en Stichting Natuur en Milieu hebben de handen ineengeslagen. Fresteem is het resultaat. De tomatentelers mogen dan nog maar drie bestrijdingsmiddelen gebruiken. Ze moeten lichtoverlast beperken, dat wil zeggen: ze mogen wel kunstlicht gebruiken, maar ze moeten voor goede gordijnen zorgen. Volgende week komen de stickertjes. Gelooft u niet in die flauwekul? Gewoon zelf tomaten en andere groenten gaan telen. Zelfs op een balkonnetje of stadstuintje kunt u al een goede moestuin hebben. Dan nog de juiste zaden of planten aanschaffen. Want de meeste tomatenplanten die verkocht worden zijn gewoon de overblijfselen van de planten voor de telers voor de handel. Dan weet je nog niet wat je eet. Voedsel kan zoveel smakelijker en gezonder zijn.
anemonen zijn pas mooi om te fotograferen als mijn huisgenoten ze al dagen daarvoor op de mestvaalt hebben willen gooien. Een tip om mooie bloemenfoto's te maken: wacht een paar dagen met weggooien. Ze worden steeds fotogenieker
In 1963 kreeg ik bericht van onze majesteit dat ik het vaderland moest komen verdedigen. De Russen waren in aankomst werd ons verteld. Mannetjes met schuim op de mond en bloeddoorlopen ogen probeerde een soldaat van me te maken. Zoals op deze foto te zien is zijn ze daar niet erg in geslaagd. Hier was ik op oefening in Duitsland op de Lühneburger Heide. Zo kwam je nog eens ergens op staatskosten. De Russen zijn overigens toen niet gekomen en de Chinezen ook niet. Ze kopen nu alles langzaam maar zeker op, dat is verstandiger voor hun dan soldaten sturen.
in het oude fotoalbum kwam ik heel wat oude foto's tegen. Dit was op de slaapzaal van kostschool. Die ging 1x per jaar in de was en moest dan uitgewreven worden. Er komen veel meer foto's aan ui oude bestanden.
Er klinkt muziek voor invaliden die gebruik willen maken van deze invalidenparkeerplaats. Alleen jammer dat de plaats onbereikbaar geworden is om de auto kwijt te raken. Een andere plek om de auto kwijt te raken was er tijdens dit dorpsconcert niet.
Soms hebben houders van een invaliden-parkeerkaart moeite om een plaats te vinden voor hun voertuig. Je kunt allerhande, soms goedbedoelde, spullen tegenkomen die dan de invalidenparkeerplaats bezet houden.
uit het fotoalbum In 1973 kreeg ik nogal veel post. Lia was toen al nieuwsgierig naar wat er in mijn brieven stond. Ze had er heel wat werk aan om alle brieven te openen en te lezen. Behalve de post op tafel staan er ook nog de nodige postzakken op de vloer, waarvan er hier een paar zichtbaar zijn.
uit het fotoalbum Het jaartal weet ik niet meer, maar het was het jaar dat de Tour de France daar passeerde. Het was in de zestiger jaren van de vorige eeuw. Dit was met mijn eerste filmcamera een Bolex.
uit het fotoalbum Het jaartal is niet te vinden. Ik denk dat het in 1968 geweest is, tijdens carnaval in Maastricht. Daar heb ik toen filmopnamen gemaakt. In die tijd rookte ik nog. Daar ben ik al heel lang geleden mee gestopt. De film ligt waarschijnlijk ergens in een archief.
uit het fotoalbum Hier zit Lia, toen nog een klein meisje, langs het water naar de molens te kijken die ik aan het schetsen was. Athos, mijn hond, moet er ook bij zijn, maar die kan ik op deze foto's niet ontdekken. Athos ging overal mee naar toe, gewoon achterop de fiets op de bagagedrager. Ik had geen geld voor een hondenmand; hij bleef keurig zitten. Alleen blafte hij naar koeien en andere beesten die we onderweg tegen kwamen. De verblijfplaats van het schilderij is mij niet bekend. Later ben ik met mijn muze getrouwd. Nu schilder ik bijna niet meer,
uit fotoalbum Hier begon mijn interesse voor houten boerenhekken. Hier zat ik met schetsboek in Maasland. Iemand uit Zweden of Noorwegen, die tijdelijk in Nederland woonde, vroeg me een schilderij te maken van de molens in Maasland. Ik denk dat het in 1967 geweest is. Op mijn schilderij, dat ik in mijn atelier maakte, kwam een hek voor. Later bleek dat ik het hek 'verkeerd' geschilderd had. De schuine balken zaten anders in het hek dan op het schilderij afgebeeld. Toen heb ik in mijn schetsboek geschreven: hekken allemaal verschillend, later uitzoeken, misschien interessant. Sinds die dag maakte ik schetsen, foto's en beschrijvingen van houten hekken in het Hollands landschap. Helaas verdwijnen de hekken, mede dankzij subsidies en schaalvergroting.
Uit het fotoalbum Deze drie schilderijen maakte ik in 1974 als decoratie voor een kerstviering. De schilderijen waren ongeveer 1 x 3 meter en waren onderdeel van een kerststal. Waar de schilderijen gebleven zijn weet ik niet. Dit is de enige herinnering die op foto bewaard is gebleven. Hoewel er volgens mij nog foto's moeten bestaan waarop ik aan het werk ben aan deze schilderijen. Die zullen te zijner tijd wel tussen de negatieven gevoden worden.
Uit het album Deze foto maakte mijn vader in 1950 of 1951 tijdens vlaggetjesdag in Vlaardingen. Ik moest van hem op de bolder zitten met de VL115 op de achtergrond. Ik weet nog dat ik bang was om dicht langs de waterkant te komen. Ik denk dat ik daar als klein jongetje bang voor gemaakt was. Tot 1949 woond ik in Rotterdam aan de Maashaven.
Zo wordt het uitzicht na verfraaiing door ijzeren hekken. Hier, langs de N210 bij Ammerstol, stond vroeger een houten hek.
Tussen Bergambacht en Krimpen zal het landschap nog veel 'mooier' worden dankzij bijdragen van Europa en de aanleg van de nieuwe weg. Ik zal een foto zoeken van dat fraais
Een van de houten hekken langs de N210 ter hoogte van Ammerstol. Dit hek zou een reparatiebeurt kunnen gebruiken. "De hekken heienen" noemden de boeren dat vroeger. Dat gebeurde voordat de koeien de weide in gingen; eind april. Ook door herinrichting, wegenaaleg en andere landschapsverfraaiingen verdwijnen steeds meer hekken.
Hoe groot is de wereld van tomtom? Deze vraag staat in een folder dat in mijn brievenbus is geworpen om mij een tomtom te verkopen. Bij het plaatje van de ONE V3 staat: "3,5 inch" met een schuin pijltje en ernaast: "slechts 2,5 cm diep". Op 21 augustus 1816 is het metrieke stelsel ingevoerd. Zo ver mij bekend is dat nog steeds geldig in België en Nederland. Wat moet ik dan met 3,5 inch? Dat is bijna 9 schuine centimeters, zou iedereen zich dan de afmeting van het tomtom-kastje kunnen voorstellen? Als tomtom onbegrijpelijke maten wil gebruiken weet ik er ook nog een. Bij koninklijk besluit is op 10 juni 1863 'uur gaans' vastgesteld op 5555.556 m. Dat geeft tomtomgebruikers meteen wat hersengymnastiek als ze dan op de bewegwijzering de afstanden in kilometers lezen. Voor ouderwetse niet tomtombezitters die leven in de wereld die andere maten gebruikt dan totmtom: het schermpje is bijna 2 'Brugse taillen', of 1/8 'Maastrichtse el'. Als u gewent bent te rekenen in 'Deventer houtvoet', 'Termuntensche roede', 'Mastenbrooeksche schacht' of een andere lengtemaat, zal ik proberen op aanvrag de tomtom afmetingen voor u om te rekenen. De stuurman van deze boot was waarschijnlijk een tomtomgebruiker.
Ik heb zojuist een bericht geplaatst. een foto van de harde schijf toevoegen lukte niet en het bericht is misschien op weg naar Marsof een ander zonnenstelsel, maar verschijnt niet op mijn blog.
Wat is er gebeurd?
help
In de parochiekerk Heilige Jozef zijn 3 nieuwe Iconen gewijd. Tijdens de eucharistieviering van zondag 20 april voorgegaan door Patoor Paardekooper, heeft hij de iconen gewijd.
filmpje over tomaten - 1962 - from seed to tomato movie
Bij de links heb ik een link geplaatst van een filmpje op de site van westlandvideo, Van zaad tot tomaat heet het filmpje. Hierin zijn opnamen van de Hooflaan in de Lier in de tijd dat ik bij de buurman van de kwekerij werkte. Boeiend om te zien hoe toen de "grootschalige" teelt van tomaten was. Met de kachel in de serre voor de CO2. Het was in die tijd nog voornamelijk koude teelt. Het meest geteelde ras was toen waarschijnlijk 'Moneymaker'.
op de site van U.S. Food and Drug Administration is alles te lezen over de uitbraak van Salmonella serotype Saintpaul in de Verenigde Staten. Sinds midden april zijn reeds 167 mensen ziek geworden, waarvan er 23 in het ziekenhuis zijn opgenomen. Rauwe tomaten van het roma-type, pruimvormige,- en ronde rode tomaten zijn verdacht.
Voor tomaten uit Belgie en Nederland hoeft u niet bang te zijn voor besmetting. Lees meer op de site: http://www.fda.gov/oc/opacom/hottopics/tomatoes.html
In het dagblad Trouw staat een artikel hierover. Zij plaatsten daarbij een foto met trostomaten. Met onderschrift: Tomaten zijn de oorzaak van een salmonella-uitbraak die de Verenigde Staten sinds eind april bezighoudt. Terwijl in het artikel van FDA staat dat cherry tomaten, trostomaten en tomaten uit eigen tuin geen oorzaak kunnen zijn voor de Salmonella. Ze hadden zeker geen ander plaatje.
Het wordt steeds raadzamer om zelf tomaten en andere gewassen te leren telen in eigen tuin of balkon.
Ik heb een site gevonden waarop men kan zien waar een aardbeving. Zie bij de links (aan de linkerzijde van mijn blog)
Hopelijk zult u nooit meemaken dat uw omgeving in dit lijstje voorkomt.
Ik kan weer foto's maken. Soms heb ik dan nog last van mijn arm, maar het gaat nu steeds beter. Ik kwam Jos tegen. Hierbij mijn 'zelfportret"
morgen meer foto's
Koninginnedag betekent in Holland zolders, schuren en kasten leegruimen en verslepen naar een plek waar gelijkgestemden ook hun waren uitstallen: rommelmarkt. Liefst vreemd uitgedost om de feestvreugde te verhogen.
Kent u "Hans van Deventer alle chansons"?
Hans heeft zijn liedjes geschreven en gezongen in de zestiger jaren. Hij trad toen ook regelmatig op in Vlaanderen. Vaak reisde hij samen met Jules de Korte.
Ik luister nog regelmatig naar zijn liedjes. Er zijn mensen die vinden dat hij de mooiste liedjes heeft gemaakt in de Nederlandse taal.
De foto van Hans maakte ik op 20 januari 2003. Ik zou eigenlijk een speciale willen maken over hem, maar ik heb geen idee hoe dat moet. Ik hoop dat er iemand dit leest die daarbij kan helpen.
De computer werkt weer. (er waren nog 2 dagen toen ik me aanmeldde met de problemen. De reparatie gebeurde geheel gratis bij MacHouse in Woerden)
Tim, de zoon van Marieke en Paul, is vandaag naar de tandarts geweest. Het was tijd voor ons halfjaarlijkse familiebezoek bij de tandarts. Lia en Marieke meenden vorige week twee tandjes te zien in de mond van Tim. Hij kwijlde en krijste, ik dacht aan Maark en Marieke vroeger en merkte op dat het zijn tanden wel konden zijn.
Onze tandarts, de beste in de wijde omgeving heeft een kleine controle gedaan. Tim krijgt noig geen tanden
(Onze tandarts neemt geen nieuwe patienten meer aan)
Vorige week waren we op bezoek bij Tim,Marieke en Paul. Marieke lag nog op bed. Moeder worden is een vermoeiende bezigheid. Moeders dienen soms wat rust te nemen.
Ik ga zometeen foto's maken van tomaten. Ik heb 1 tomaat gewogen in de winkel, die kost 20 eurocent. Een tomatenboer in Spanje kreeg gemiddeld 20 cent voor een kilo tomaten. Van die rode dingen die nergens naar smaken.
Rau, is het knuffelbeestje van Marieke en Paul. Dat namen ze altijd mee als ergens heen gingen. Er zullen wel foto's op deze blog staan van Rau op reis. Nu Tim thuis gekomen is, heeft Rau een minder belangrijke plaats gekregen. Hij staat nu op de kast.
Nadat ik eindelijk boven was en even in de kamer van Tim ging kijken, bleek zijn bed bezet door een videocamera. Sinds Tim er is, is papa Paul een verwoed filmer geworden. Bij een volgend bezoek zullen wij misschien wel uren film over Tim voorgeschoteld krijgen.
Wat kon een goede kijker op de vorige foto's zien? Op het naambordje ontbreekt de naam van Tim. Terwijl er dezer dagen veel post en bezoek speciaal voor Tim komt.
Lia staat voor de deur te wachten en daar komt opa Gerard aangelopen. Samen mogen ze even op de foto bij de voordeur. Het nummerbordje is inmiddels van de muur afgekomen. Zeker door de botsing van de ooievaar met het venster.
Vader Paul Brenninkmeijer (zijn site is www.paulbrenninkmeijer.nl) was de priester in deze dienst. Het was voor de parochie in Krimpen de eerste keer dat er een Byzantijnse viering gehouden werd. Als de nieuwe kerk klaar is zal er vaker zo'n viering zijn. Op de site van het Lysenko Koor kunt u luisteren naar enkele gezangen. (http://home.planet.nl/~verbeekm/)
Zondagochtend 24 februari was een Byzantijnse vieringin de parochiekerk Heilige Maria Koningin in Krimpen aan den IJssel. Het Lysenko Koor uit Nieuwegein zong onder leiding van Irina Gorvanko de liturgie volgens Johannes Chrysostomos in het Oekraïns. Tijdens de dienst lagen een aantal ikonen op het altaar voor de wijding. De linker Ikoon heb ik geschilderd voor Tim.
Lia mocht Tim uit bed halen en naar Marieke brengen. De trotse oma loopt wat onwennig met haar kleinzoon door de ziekenhuiskamer. Als Tim bij Marieke in bed ligt, gaat de telefoon. Tante Paule is aan de lijn. Marieke dacht dat ze niet mocht bellen, maar de zuster vertelde haar dat het wel mocht. Even later nam de zuster Tim en Paul mee naar een andere kamer. Tim moest verschoond worden. Hij huilde. Ik denk dat hij dacht dat hij mocht eten en nu ging die dame spelletjes doen met hem. Ze lachte zelfs en papa Pavel keek toe.
Marieke moet nog een paar dagen in het ziekenhuis blijven voor onderzoek. Lia kon uit school meteen naar het ziekenhuis op bezoek bij haar kleinzoon.
Uit de foto blijkt dat Tim is geboren om 22:29 uur. Zijn gewicht was 4165 gram en zijn lengte was 51 cm. Wat de maat voor een hoofdeksel was heeft Marieke wel verteld, maar dat ben ik vergeten.
Marieke vertelt als stralende moeder aan de omstanders haar verhaal. Het was druk aan haar bed. Ik heb bijna 100 foto's gemaakt. Er was weinig licht, maar het ging redelijk zonder flits. Ik ben al drie dagen per week bezig met therapie, dan hoop ik over een paar weken met hem te kunnen wandelen.
Hier zijn de eerste foto's van Tim. Hij is om 22.30 geboren in het IJssellandziekenhuis in Capelle aan den IJssel.
Het was een drukte aan zijn bed. Marieke vertelde honderd uit. Tim is 52 cm lang en weegt ruim 8 pond. Hij heeft al gedronken. Het is een rustig manneke.
Marieke belde zelf dat Tim geboren was. We mochten nog even langskomen. Grootvader worden is een van de gemakkelijkste bezigheden die ik heb meegemaakt. Zodra hij thuis is zal ik zingen voor hem. Midden in de nacht in een ziekenhuis zingen vond ik niet zo gepast. Hoewel het was niet druk op de afdeling.
Zaterdag 2 februari was een cursus kennismaking met ikonen en ikoonschilderen. Joke Bannink van atelier Ambrozijn. Hier bekijkt Joke aan het einde de resultaten van het schilderen.
Nieuwjaarsdag zijn we door het Maasdal gereden op zoek naar houten hekken. Houten hekken zijn in Nederlands Limburg erg zeldzaam. Ik heb enkele houten hekken gevonden. Het was een boeiende rit. Helaas lag de goede kaart nog thuis, zodat we ons moesten behelpen met een autokaart. Onderweg stonden enkele grenspalen in de weiden. Zou de weg waarop we reden in België liggen?
Tijdens de zomer van 2007 kwamen we op een zonnige zondagmiddag twee toeristen tegen uit Tjechië. Zij bereden dit vreemde vervoermiddel. In het dorp vroegen ze aan Lia of zij een winkel wist waar ze batterijen (gewone AA-penlights) konden kopen en waar ze voordelig konden overnachten. Ze zijn achter ons aangereden omdat wij thuis batterijen hebben voor de flitser. (veel te veel volgens Lia) Nu kwam heb goed uit. We hebben ze de weg gewezen naar een camping en naar Kinderdijk. Lia mocht even in hun voertuig plaatsnemen en daar maakte ik deze foto van. Die hebben we dit jaar op onze nieuwjaarsbrief geplaatst.
In de kerststal op de Markt in Maaseik heeft blijkbaar een flinke ouderjaarsviering plaatsgevonden. Op de bodem lagen nog twee gebroken flessen. Een van de bewoners van de stal had de feestelijkheden niet overleefd. Gelukkig hebben de gebroeders van Eyck het niet hoeven aanschouwen omdat alles achter hun rug plaatsvond.
