zomaar wat foto's en teksten KLIK OP DE FOTO OM TE VERGROTEN veel kijkplezier op mijn blog................ LARGER VIEW: PRESS ON PHOTO have a nice day
31-12-2010
boom in de mist
Deze boom staat langs de Okkersekade. Lia was vooral naar deze foto benieuwd. We hebben de foto bewerkt zodat zij er tevreden mee is. Zo was de boom zoals zij hem in de polder zag.
Dit hek staat langs de Okkersekade in Oostelijke richting. 51.92 N.Br; 4.74 O.L. aan de andere kant in Westelijke richting is de Veen waarover bruggetjes en hekken, maar in de mist zijn die nauwelijks te zien. Lia heeft de foto's gemaakt, dan hoefde ik niet steeds de auto in en uit te stappen.
De sneeuw is hier nog niet verdwenen. Vanmiddag werd het mistig. Het was bijna 4° boven nul. We zijn even de polder ingereden om foto's te maken. Hier komt de eerste; hekken aan de Wetering Oost, voorbij de Hoekseweg in Lekkerkerk.
Thymen is gek op zijn kleine broer, Leander Hij hoorde dat ik een foto wilde maken van de gebroeders. Maar we wilden een foto zonder speen. Laat nou Leander hier een speen in zijn mond hebben.
De houten trein hebben wij gekregen van mijn zus. Haar kinderen hadden daar met veel plezier mee gespeeld. Ook onze kinderen hebben veel met de trein gespeeld. Ze leerden heel snel zelf een baan aanleggen waarop ze met de trein konden rijden. Hun idee van een spoorbaan bleek anders dan die van mij, maar uiteindelijk heeft het spoorbaan bouwen bijgedragen aan hun creatieve ontwikkeling. Nu speelt Thymen met de trein en ook hij kan zelf zijn baan bouwen en met veel plezier spelen. Na het spelen met de trein doet hij het meestal zelf in de treinmand. Dan blijft de kamervloer vrij van obstakels.
Ook Thymen wil even op schoot zitten bij zijn oma. Nu zij wat verder weg wonen ziet hij haar niet meer zo vaak als vroeger. Na de kerstvakantie gaat hij naar de peuterspeelzaaltoe.
Als Leander bij oma op de schouder rust, ziet hij de fotograaf weer. Wat gaat er in het hoofdje om? Maar als hij later groot is, zal hij blij zijn dat er veel foto's van hem zijn. Soms vraag ik me af wat de houdbaarheid van digitale foto's is.
Leander is geen liefhebber van een fopspeen. Als hij zo'n speen in de mond geduwd krijgt doet hij die er meestal meteen weer uit. Hij sbbelt graag op zijn hand om aan zuin zuigbehoefte te voldoen. Of aan een hand die toevallig in de buurt van zijn mond komt. Zijn duim heeft hij nog niet gevonden.
Het duurt Leander blijkbaar te lang voordat er iets gebeurd. Als hij eenmaal in de auto staat valt hij meestal meteen in slaap. Hij ziet nog niets van wat we onderweg allemaal passeren. Bij ons voor de deur wordt hij wakker als de auto stilstaat en zijn deur geopend wordt. Een enkele keer slaapt hij zelfs door als hij al bij ons in de kamer staat.
Leander in zijn stoeltje om naar Lekkerkerk te reizen
Soms komt Marieke met de kinderen naar Lekkerkerk. Als Lia meegaat om ze op te halen moet het stoeltje voor Thymen dat in onze auto staat eruit. Dan moet het stoeltje uit de auto van Paul erin, anders kan Marieke niet tussen haar zonen zitten. Leander staat hier al klaar in zijn stoeltje om naar de auto te gaan.
De grote bonte specht is een bosvogel. Blijkbaar zijn de levensomstandigheden daar heel moeilijk geworden. Regelmatig komt de vogel naar de vetbollen in de tuinen. Maar hij tikt ook nog tegen de bomen. Ik zal proberen een betere foto te maken van de specht.
In de tuin hebben we wat voer en vetbollen voor de vogels. Door het venster foto's maken wordt steeds moeilijker. Lia heeft de vogelstront van het raam verwijderd. Nu is het glas nog ondoorzichtiger dan het was. Misschien maakt ze morgen het venster goed schoon. Dan kan ik weer foto's maken van de vogels.
De vader van Leander heeft beschuiten met muisjes klaargemaakt voor het bezoek. In een kring bij Thymen genoot de viste van het beschuitje. Thymen speelde rustig door met zijn dominospel. Hij heeft zijn eigen regels bedacht om het te spelen. Vandaag waren ze hier op kerstbezoek. Ze zijn nu weer naar huis. Het vriest nog niet. Hopelijk komen ze thuis zonder gladde wegen.
Het kerstboompje dat we jaren geleden gezaaid hebben is flink gegroeid. Enkele jaren geleden heeft Lia het boompje met de kerst binnen gezet. Dat heeft het boompje nauwelijks overleefd. Met veel goede zorg heeft het boompje het weer naar zijn zin. Deze zomer heb ik het in een 25 cm pot geplant. Een sneeuwlaag over de boom met lichtjes ziet er prachtig uit. Vroeg in de ochtend komen de vogels die de sneeuwlaag slopen. Ze hopen blijkbaar dat er iets eetbaars onder de sneeuw zit. Eigenlijk wilde ik er graag een kerstboombal bij. Maar dat komt misschien nog. Ik zal nog een paar kerstbomen zaaien voor de toekomst.
Ik heb nog een foto gevonden van Lia tijdens haar vakantie in Limburg met zus Han. Deze benen zijn van Lia. De schoen links zal waarschijnlijk van Han zijn. Misschien maakt ze een volgende vakantie een paar foto's waar ze zelf op staat.
Prettige Kerstdagen Hier staat een van onze kerstkaarten van dit jaar. We weten niet hoe lang de post eroverdoet om alle kaarten met jaaroverzicht te bezorgen. We hebben alles ruim voor de kerst gepost.
During these days with snow is not easy for disabled people to go to the store. Someone without a license parked his car in a parking place for disabled. Many people call it anti-social behavior. This company displays the culture of its staff. www.viking-life.com learn the quality of the firm: "VIKING welcomes dedicated, innovative employees from a wide variety of
backgrounds who want to be part of a global, dynamic team of
individuals." "VIKING offers a choice of global safety solutions."
Tijdens deze dagen met veel sneeuw is het voor gehandicapten niet eenvoudig naar de winkel te gaan. Iemand zonder vergunning plaatst zijn auto op een parkeerplaats bestemd voor invaliden. Veel mensen noemen dit gedrag asociaal. Dit bedrijf toont de beschaving van zijn personeel. www.viking-life.com leert u de kwaliteit van de firma
Pendant ces jours de neige n'est pas facile pour les personnes handicapées à la boutique. Quelqu'un sans autorisation met sa voiture dans un stationnement pour les personnes handicapées. Beaucoup de gens appellent ce comportement antisocial. Cette société affiche la culture de son personnel. www.viking-life.com découvrez la qualité de l'entreprise
Zus Han maakt ook foto's. Hier maakt ze een foto van Lia. De foto heb ik nog nooit gezien. Het gemak van de digitale fotografie is nog niet overal doorgedrongen.
Lia ging deze zomer samen met haar zus Han naar Limburg op vakantie. Ze heeft een foto van haar rugzak gemaakt. Lia in Zuid Limburg kan ik helaas niet laten zien.
In juli zijn Marieke, Paul en Thymen verhuisd naar Hellevoetsluis. Lia probeert hier samen met Thymen te helpen in de keuken in Krimpen. Dat was vlak voor de vakantie. Ik heb nog grof vuil weggebracht. De lavastenen en kinderhoofdjes in de tuin mochten niet blijven liggen van het baasje van de woningbouwstichting. De wil van dat soort baasjes is wet. (ze dragen geen groene petten meer) Hij vond het wel goed dat de vlaggenmast bleef staan. Aardig toch. Wie weet is de volgende bewoner een rotstuinliefhebber. Die kan dan voor veel geld kinderhoofdjes en lavastenen aanschaffen in een tuincentrum. Op die manier blijft onze economie op peil. Wat een slim volkje zijn we toch.
Foto's zoeken waar Lia op staat was niet eenvoudig. Ze was een week in Ierland. Tussen de honderden foto's van Ierland was dit de enige die ik vond waar ze op stond.
Eind mei was ik gevraagd voor een radio-uitzending. Ik sprak over kerkmuziek in de Roomse kerk. Ik zong enkele liederen en liet muziek horen van een CD. Tijdens mijn verblijf in Lourdes had ik eerste dag een interview aangevraagd met Zijne Hoogwaardige Excellentie Hermanus Willibrordus Woorts, hulpbisschop van het aartsbisdom Utrecht. Ik was geaccrediteerd als journalist, maar de monsigneur heeft blijkbaar geen tijd kunnen vrijmaken tijdens zijn verblijf in Lourdes om mij te woord te staan. Ik heb wel foto's van hem gemaakt tijdens zijn en mijn verblijf. Enkele daarvan staan in een fotoalbum dat u hiernaast aan kan klikken.
Op 6 mei dit jaar waren er verkiezingen in Nederland. Thymen mocht mee naar het stembureau. Omdat ik niet meer over een geldig paspoort beschik kan ik geen stem meer uitbrengen. Ik heb maar een foto van mijn kleinzoon gemaakt voor de ingang. Hij mag nog niet; trouwens hij heeft ook geen paspoort met vingerafdrukken.
wandeling in de sneeuw over de Wetering-West in Lekkerkerk
Bij het zoeken naar foto's voor onze jaarlijkse nieuwjaarsbrief heb ik wat foto's gevonden voor mijn blog. Deze wandeling was op 30 januari. Ook toen lag er sneeuw. Niet zo veel als nu. Nu is er zeker 30 cm. gevallen. Ik heb nog geen sneeuwfoto's in de polder gemaakt dit jaar. Misschien komt het nog.
Ons roodborstje voelt zich weer thuis in onze tuin. Lia strooit dagelijks iets eetbaars voor hem in de tuin. Meestal eten de andere vogels het op. Ons roodborstje neemt genoegen met de kruimels die de andere overlaten. Soms is het mogelijk een foto te maken, maar het is toch een redelijk schuw beestje. Als ik de tuindeur open doe, vliegt hij weg. Dus moet ik foto's door het venster maken.
Dit weekend waren Marieke en de gebroeders Noorlandt op bezoekbij ons. Vanmorgen heb ik foto's gemaakt van Leander en Thymen. De kerstkaarten zijn eindelijk klaar. Die gaan vandaag en morgen op de post
Thymen is nu de grote broer van Leander. Hij verdeelt zijn tijd tussen tekenen met oma Elly en naar zijn broer kijken. Hij wilde niet mee met de auto om een nieuw hok te kopen voor het konijn Rembrandt (of Sisa, zoals Thymen hem noemt). Hij bleef wel thuis: "Dag opa Peet." zei hij en tekende verder.
Al enkele dagen probeerde ik geen afspraken te maken om Lia naar Marieke
te kunnen brengen als ze dat zou vragen. De laatste dag van september
leek Leander ons te komen verblijden, maar hij liet ons nog even
geduldig wachten. Vannacht, even na twee uur, belde Marieke, of we toch
maar wilde komen; ze zou ook nog naar de verloskundige bellen. Onderweg
belden we of we naar het ziekenhuis of naar huis moesten komen. De
verloskundige had gezegd dat het nog wel even zou duren, maar niet
langer dan 24 uur.
Het koffertje voor het ziekenhuis stond klaar en Marieke lag op de bank.
Toen we binnen kwamen liep wat rond door het huis. Dan wilde ze weer
even naar buiten om een frisse neus te halen. Dan ging ze weer naar
boven. Omdat ik toch nergens mee kon helpen ging ik weer naar huis.
Thuis aangekomen, gaf ik dat door per telefoon. "We zijn onderweg naar
het ziekenhuis," vertelde Lia. Ik ben even op bed gaan liggen. Precies
op tijd werd ik wakker gebeld door een mannetje van de woningbouw over
een kraan. Daardoor was ik nog redelijk op tijd bij het koor om te
zingen. Toen de mis afgelopen was, zag ik dat ik twee oproepen gemist
had.
Leander was om 7:17 geboren.
Ik reed weer terug naar Hellevoetsluis en daar lag hij bij zijn moeder in bed.
Hij keek me aan of hij wilde zeggen: "Zo, ben je daar eindelijk."
Vanmorgen in aller vroegte is Leander geboren. De zoon van Marieke en Paul. Met een slaperig hoofd probeerde ik hem op de foto te zetten om de werled de kleinzoon van deze trotse grootvader te laten zien.
In mijn fotoarchief vond ik een foto uit 2002 met een kikkertje. Dat zou de grootvader van het bruine kikkertje van vorige week kunnen zijn. Dit kikkertje zit op de rand van mijn schoen. Dat geeft een beetje informatie hoe klein het diertje is. We weten niet welke soort het is.
Vorige week sprong er plotseling een bruin kikkertje door de kamer. Lia was naar school voor een ouderavond. Het lukte me niet het diertje te vangen om het buiten te zetten. Ook het maken van een foto lukte niet zo goed. De volgende ochtend heeft Lia het kikkertje gevangen en in de tuin gezet. Een dag later sprong er een grote groene kikker door het huis. Ik denk dat ze onder de planten naast de voordeur zitten. Als dan de voordeur geopend wordt komen ze naar binnen.
Nederlanders als bruggenbouwers uit een kennisland?
Mijn kleinzoon Thymen ging vorige week op inspectie langs de bruggen in Lekkerkerk. Nederlanders zijn trots op hun kwaliteiten als bruggenbouwers. Op school leerde ik vroeger dat de Nederlandse bruggenbouwers hun kwaliteiten gebruikten in het leger van Napoleon op weg naar Moskou. De brug die Thymen hier inspecteert blijkt pas 35 jaar oud te zijn. Hij heeft deze brug dan ook afgekeurd. De situatie voor hem en zijn leeftijdgenoten is niet geheel zonder gevaar. Het groene wateroppervlak ziet er voor een kind meer uit als gras dan als water. Kort geleden keken de leerlingen van het Gemini college tijdens de les uit het raam. Zij zagen twee kleien meisjes bij het groene water. Toen een van de meisjes onder het kroos verdween openden twee leerlingen het raam. Zij sprongen naar buiten, renden naar de sloot en haalde het meisje eruit. De moeder lette even niet op, gelukkig waren er anderen die op haar kind lette. De moeder zette het meisje op haar fiets en fietste weg zonder de redders te bedanken.
Keizerinnen zijn vroege aardappelen die sinds zeker vier generaties geteeld worden langs de Lekdijk van de grens van Krimpen aan de Lek en Krimpen aan den IJssel tot aan het gemaal (op de grens van Lekkerkerk en Bergambacht). Voor me ligt het boek: "Neêrland Plantenschat, of Landhuishoudkundige Flora, behelzende eene beschrijving der onkruiden, vergiftige en nuttige inlandsche planten en der in onzen landbouw gekweekte gewassen"; door H.C. van Hall, hoogleeraar te Groningen Met talrijke afbeeldingen Leeuwarden. G.T.N. Suringar 1854. Op bladzijde 154 en 155 onder de nachtschadigen beschrijft hij de aardappe, 'ook wel eens genoemd kartoffel of toffel(Overijssel). - Solanum tuberosum. "In het Westland (Zuidholland) noemt men vooral de Engelse, glimmers, graafjes, kromhouten, keizerinnen, Pruissen, en wolkammers." Een teler die in het Westland heeft gewoond vertelde me: "Keizerinnen maken prachtige planten met wel 100 aardappelen aan een stoel(=plant), maar ze worden niet groter dan een knikker." Ik denk dat de professor een kleine verwisseling heeft gemaakt tussen het Westland en de Lekdijk. Het aardappelras was in elkgeval in 1854 wel bekend. Overigens beschrijft hij nergens de tomaten in zijn boek. Op de foto: de heer Burger rooit keizerinnen langs de Lekdijk. Tegenwoordig worden keizerinnen ook geteeld op ander plaatsen in de Krimpenerwaard en daarbuiten.
R.J. van Breukelen wordt gefeliciteerd door zijn vrouw bij Vierdaagse Nijmegen
De heer R.J. van Breukelen werd ook door zijn vrouw gefeliciteerd. Zij zat op de eretribune op de Via Gladiola. En zonder goed thuisfront en verzorging door zijn vrouw was het niet zo gemakkelijk geweest 50 keer de Vierdaagse te voltooien. Hij was een van de 6 wandelaars die dit jaar voor de 50ste keer liepen. Of zijn vijf collega's ook over de finish kwamen is nog niet te achterhalen.
Kijk voor meer Vierdaagsefoto's in mijn fotoalbums. (klik op de FOTOALBUMS in de linkerkolom on de de cijfers)
R.J. van Breukelen uit Delft voltooit voor de 50e keer Vierdaagse Nijmegen
Als een van de 36.504 wandelaars die vrijdag de Vierdaagse van Nijmegen voltooiden kwam oud-gerechtsdeurwaarder R.J. van Breukelen uit Delft over de finish. Hij volbracht vrijdag voor de 50ste keer de Vierdaagse van Nijmegen. Hij is op feestelijke wijze op de Via Gladiola bij de VIP-tribune ontvangen door burgemeester Thom de Graaf. Van marsleider Johan Willemstein kreeg de heer R.J. van Breukelen de versierselen omgehangen die horen bij de voltooiing van de Vierdaagse voor de 50ste keer.
Gisteren was ik in Nijmegen om foto's te maken van deelnemers aan de Vierdaagse voor mijn kranten. Voor een klef broodje op de Wedren, het centrum van de 4-daagse, moest ik 3,50 betalen, dat vond ik wat veel. Ik reed even door naar hotel Erica in Berg en Dal om daar een kleine lunch te gebruiken en oude 4-daagse kennissen te begroeten. Tegenwoordig zijn er drie invalidenparkeerplaatsen. Toen ik op huis aan wilde gaan stond er een merkwaardige Dodge op een invalideparkeerplaats, voorzien van een groot beeldmerk van de eigenaar: KRO (Katholieke Radio- en televisie Omroep). Een invalidenparkeerpaart lag er niet in. Zoiets verwacht men niet van zo'n keurige Roomse omroep. Een hotelgast die zag dat ik een foto maakte kwam naar me toe en vertelde: "Vorig jaar stonden die arrogante types daar ook al zonder kaart," zijn vrouw beaamde zijn opmerking.
De prachtige woorden van de KRO-site wil ik u niet onthouden
"De KRO wil een innovatieve mediaorganisatie zijn, die vanuit de
katholieke traditie een humane samenleving nastreeft, met
gemeenschapszin, diversiteit en respect. Wij willen bijdragen aan een
wereld waarin mensen elkaar helpen en de ruimte geven het leven te
vieren. De KRO ontwikkelt hiertoe toegankelijke concepten op het gebied
van spiritualiteit, zorgzaamheid en educatie voor een volggroep van ca.
3,5 miljoen mensen"
Na het maken van de foto kwam er nog een grote slee aanrijden met een telefonerende heer aan het stuur. Hij keek een beetje boos naar mijn auto die één van de drie invalidenparkeerplaatsen bezette. De leerling-journalist van streng reformatorische huize die ik had mee genomen naar Nijmegen moest er een beetje om lachen. Wij, mijn vrouw en ik, zijn als rooms gezin al jaren lid van die KRO. Bedankt KRO voor de gemeenschapszin, respect en de ruimte die jullie geven door middel van jullie personeel. Ik begrijp nu hoe het komt dat een invalidenparkeerplaats vaak bezet is door iemand zonder kaart, men volgt het voorbeeld van de KRO.
Een portret van Thymen met Soof, de knuffel. Die gaat overal mee naar toe, maar wordt heel gemakkelijk ter zijde gelegd. Als je met hem ga wandelen is het dus opletten waar Soof blijft. Het blijft mij nog steeds een raadsel hoe een kind de keuze maakt voor zijn belangrijkste knuffel. Bij mijn eigen kinderen heb ik het niet kunnen achterhalen. Ook bij mijn kleinzoon is het niet gelukt. Misschien krijg ik nog een herkansing.
Zondag vierde broer Tom zijn verjaardag. Er stond een 'verkocht-bord' bij de buren. Tussen de regenbuien door keken Thymen en ik even naar de verzameling van de buren. Thymen vond het wel mooi zo'n uitzicht vanuit de tuin van oom Tom. Bekijk deze foto nog maar eens als u vindt dat uw uitzicht niet zo goed is.
Morgen mogen Nederlanders naar de stembus om een hokje rood te kleuren. De partijen hebben de kandidaten aangewezen, daar heeft het volk geen stem in gehad. Het is maar de vraag wat men verstaat onder 'het volk kiest'. In mijn dorp zijn maar 6 partijen die de moeite genomen hebben een affice op te hangen op de door de gemeente geplaatste borden. De gemeentelijke partijbaasjes van de partij waarvan ik lid ben hebben niet de moeite genomen op een van de borden het plakaat op te hangen. Ze hebben me ook niet gevraagd of ik dat zou willen doen in ons dorp. Wat moet je met zo'n partij. De keuze voor de gemeentelijke partijbaasjes is door het hoofdkantoor gemaakt. Ze hebben een cursus mogen volgen, maar daar kennen ze de prent van Pieter Bruegel blijkbaar niet De ezel op school (1557) (Al rijst den esele ter scholen om leeren, ist eenen esele hij en zal
gheen peert weder keeren). Dit is niet de eerste keer dat dit soort vreemde dingen gebeuren of niet gebeuren. Maar als men op een partijbureau dit soort leden kiest om de partij te doen groeien kunnen ze verder zonder mij. Ik zie geen heil meer in deze partij en ga nu mijn lidmaatschap opzeggen.
Vandaag was Thymen bij ons in Lekkerkerk. Hij maakt regelmatig het gedoe mee van het aantrekken van de sokken van zijn grootvader(van mij dus). Op zeker moment besloot hij een sokkenaantrekker uit te vinden. dat zou voor hemzelf ook handig zijn, want hij trekt iedere keer zijn sokken uit en krijgt ze dan niet meer aan. Klik hiernaast links ' fotoalbums' aan' dan ziet u de fotoalbums en kunt u kiezen welk fotoalbum u wilt bekijken.
De Lourdesfoto's aanpassen voor het album is veel meer werk dan ik dacht. Ik ga rustig door.(maar ik heb ook nog ander werk te doen) Ik al nu eerst een aantal foto's in een album plaatsen die ik op 7 mei in Jeanne d'Arc heb gemaakt. Als jullie foto's willen hebben om een afdruk te maken voor het album even een berichtje, dan krijg je een groot formaat foto zonder mijn naam erin. Nog allemaal bedankt voor de bijdrage aan de onvergetelijke tijd die ik in Lourdes mocht ervaren. Ik hoop dat het jullie goed gaat, en wie weet tot ziens.
Een glaszetter uit Krimpen aan den IJssel zag een lege parkeerplaast. Naar het bord waardoor de parkeerplaats gereserveerd is voor invaliden keken ze niet naar. Ze zagen alleen de gevel van een kruidenierswinkel om een glasplaat te vervangen. Twee mannen die met een grote glasplaat over straat kunnen lopen zullen niet voldoen aan de eisen die bij de keuring gesteld worden om een parkeerkaart voor invaliden te mogen gebruiken.
Laatst liep ik in een winkelcentrum. Bij het passeren van het Kruidvat viel mijn oog op de aanmoediging: "PAK MEE" Ik heb niets mee gepakt dan deze foto. Zou een winkelier met zijn reklame-uitingen eens na kunnen denken over zijn bedenksels. Of de bedenksels van het reclamebureau waarvan hij de goedkeuring geeft.
Overal in Nederland staan huizen te koop. De gelukkige eigenaars raken hun huizen blijkbaar niet meer kwijt. In Krimpen heeft iemand de hulp van Jesus ingeroepen. En voorwaar dat heeft geholpen. Het huis is verkocht.
Dus huizenbezitter die geen koper kan vinden: op de knieën!
Tegenwoordig staan er steeds meer tomatenplanten te koop aangeboden in plantenwinkels en supermarkten. Deze plant is door de kweker vast van alle toppen ontdaan. De 'gelukkige' koper zal voor de 3,50 niet meer tomaten eten dan de paar tomaten die nu aan de plant zitten. Dat zijn er niet veel. Plantenkwekers en plantenverkopers zien blijkbaar alleen maar hun winst. Het gevolg zal zijn dat mensen een negatief idee krijgen van het zelf kweken van tomaten. Voor de koper geldt: NIET GOED: GELD WEG!!
Vanmiddag was ik voor de krant in het plaatselijke bejaardenhuis. Een van de inwoonsters was vandaag 100 jaar geworden. De burgemeester kwam bij haar op visite en overhandigde de jarige een prachtig bloemwerk namens de gemeente. Toen het wat rustiger werd op de kamer vroeg ik of er nog gezongenwerd. De burgemeester zei: "Ga je gang." Ik zong voor de de jarige Многая лета (Mnogaja Ljeta = vele lentes). De burgemeester zei tegen de jarige dat zij nog nooit door een man was toegezongen. De jarige dame antwoordde haar: "Daar moet je ook 100 jaar voor worden." Zonder hulp at ze vervolgens haar taartje op. Wat kan het leven van een eenvoudig journalist toch mooie momenten hebben.
Vanmiddag kwam ik op de kaasboerderij van de familie Speksnijder aan de Tiendweg in Lekkerkerk om kaas te kopen. Er staat een bord in de tuin langs de weg over de boerenkaas. Zij hebben de prijs gewonnen van de beste belegen boerenkaas in Nederland. Sinds wij hier wonen halen wij altijd de kaas bij hun. Als journalist mocht ik regelmatig getuige zijn van de prijzen die zij wonnen met hun kaas. Als u in de buurt bent van Rotterdam is het een omweg waard om hun kaas te kopen. Ook familie en kennissen maakt u blij met de kaas. Wij nemen altijd een kaasje mee als we ergens op bezoek gaan, in plaats van een bos bloemen.
Vanmiddag kochten we kaas op de kaasboerderij van de familie Speksnijder. In de tuin staat een soort hooiberg. Thymen riep siza tegen de hooiberg. Marieke legde uit dat hun konijn Rembrandt heet, en Thymen noemt hem Siza. Omdat het konijn altijd hooi krijgt, zei hij tegen mij dat die berg hooi voor het konijn was. Vandaar de kreet Siza. Spannend hoor de taalontwikkeling van een klein jongentje.
De lift in het accueil was niet altijd zo rustig. In de spitstijden waren er momenten dat liftbedienden dit zo wisten te doen dat de lift op onze etage niet wilde stoppen. Zo heb ik ruim een half uur staan wachten toen ik zou gaan zingen tijdens de internationale mis op woensdag. Niet iedereen blijt in Lourdes gelijk te zijn voor de Heer. Maar daarover een volgende keer meer.
In de Pyreneeën was ook sneeuw gevallen. Vanaf het dakterras van
accueil Marie Saint Frai was een fraai panorama met de besneeuwde bergen
op de achtergrond. Ik had dit nog niet eerder gezien, hoewel ik al drie
keer eerder in Lourdes was.
De eerste nacht slipe ik in kamer 118. De ochtend erna kreeg ik het verzoek te verhuizen naar kamer 116. Na de verhuizing heb ik 's nachts bijna geen oog meer dicht gedaan.
Als ik de foto's van mijn vorige reis terug kijk is het deze keer wel veel rustiger in Lourdes. Men had vertelt dat er sneeuw zou vallen. Helaas is de sneeuw enkele kilometers verderop gevallen; de sneeuwfoto's die ik in mijn gedachten had, heb ik helaas niet kunnen maken.
regen in Lourdes - rain in Lourdes -pluie à Lourdes
Lia was naar Ierland. Ik was op zoek naar verzorging. Van de thuiszorg krijg ik nachtmerries, die wil ik niet meer over de vloer. Bij de VNB was nog een plaatsje vrij bij de bedevaart naar Lourdes in de hospitaaltrein en het acceuil. Daar kreeg ik de verzorging die ik nodig had. Er waren vele vrijwilligers om overal waar nodig mee te helpen. Voor vervoer werd ik goed ingepakt en was er altijd iemand bereid een rolstoel te duwen. De eerste dag was er veel regen en zelfs natte sneeuw. Dan is er overal plaats in Lourdes.
Thymen speelt in de zandbak. Dan kan hij vast oefenen voor de grote zandvlakte aan de Noordzee. De zandbak in zijn tuin heeft de beste tijd gehad. Het is maar goed dat ze gaan verhuizen. Paul is druk aan het werk iin het nieuwe huis. Ik kan helaas niet meer helpen. Wanneer ze gaan verhuizen weten ze nog niet.
Zondag waren we in Krimpen. Binnenkort gaat Thymen verhuizen in de richting van de zee. Dan zullen we wel vaker aan het strand komen. Nu nog even in het zonnetje in de tuin.
wandelen of zwemmen bij het Zuid-Hollands Landschap
Neen, er is geen grote regenbui geweest. Het is trouwens al een tijd droog. Misschien vindt men dat je alleen met schoon schoeisel het gebied mag betreden. Op deze manier vindt dan ontsmetting plaats. Of de uitnodiging tot het wandelen wordt op deze manier gedaan, zodat er niet te veel wandelaars het landschap betreden. Het is ook mogelijk zo de wandelaars te laten weten dat zij niet welkom zijn. Verder zijn we erg gastvrij in Nederland, en zeker in Zuid-Holland.
Op een toilet van een van de Universteiten in Nederland kwam ik op het toilet een sticker tegen die erg duidelijk is. Men heeft waarschijnlijk geprobeerd te sticker te verwijderen. Er zijn veel studenten uit andere landen en die kunnen dat als discriminatie hebben opgevat. Het verwijderen is niet geheel gelukt.
Ik heb een zakje met 250 dahliazaden gemaakt voor de zorgboerderij in Berkenwoude. Daar kweken ze de zaden op om tijdens de opendag de Dahliaplanten te verkopen. Als u mooie tuinplanten zoekt, kunt u daar terrecht op 12 juni. Ook zal ik enige soorten ouderwetse tomaten zaaien, zodat ze daar ook tomatenplanten te koop kunnen aanbieden.
Ik heb de dahliazaden gevonden. Ze lagen onder in een kast. Volgende week ga ik enkele zaaitrays inzaaien. Nu zorg ik dat er geen slakken bij kunnen komen. De vorige keer dat ik dahlia's inzaaide hebben de slakken alle plantjes opgevreten.
Vorige week stond er Lasagne op het menu. We hadden een pak Lasagne gekocht bij Lidl en in de koelkast geplaatst. Toen Lia de Lasagne in de oven wilde plaatsen, bleek de Lasagne een blauwgroen bovenlaagje te krijgen. De dichtsbijzijnde Lidl is dan in vogelvlucht 4,4 km. Helaas heb ik geen vleugels ontvangen van mijn schepper. De tijden van de veerpont naar Alblasserdam ken ik niet. Dan zou ik over de Brienenoordbrug in Rotterdam moet, vervolgens door de tunnel van Alblasserdam. Daar hopen dat het winkelpersoneel bereid is de Lasagne te ruilen, omdat ik de kassabon niet meer heb. De hele weg terug naar huis en dan aan tafel. Het is voor mij de laatste keer dat ik Lasagne gekocht heb bij Lidl.
Enkele jaren geleden liep ik langs een winkel met oude boeken. Daar lag een boek te koop uit 1883 voor 80 euro. Daarin stonden beschrijvingen van oude gewassen met prachtige gravures. Ik had op dat moment geen beurs bij me. Toen ik later terug kwam was het boek verkocht. Nu kost het ruim $400.00 als ik het ergens wil bestellen.
Uit de tekst: "grootere of kleinere, appel- of peervormige vruchten, en daarboven vruchten van verschillende tinten: rode, gele, witachtige. Om Napels en Rome, worden geheele akkers met tomaten beplant, en er wordt dáár niet gemiddagmaald zonder dat de vruchten van dit gewas, op de eene of andere wijze toebereid, ter tafel verschijnen. In Amerika schijnt men er echter meer gebruik van te maken dan overal elders."
tomaten in catalogus Rijk Zwaan 1928-1929 uit Rotterdam
De oudste catalogus van Rijk Zwaan uit Rotterdam die ik kon vinden was uit 1928-1929 Daarin worden de volgende tomatenrassen vermeld: Deensche Export Kampioen Tuckster Verbeterde Tuckwood Schotsche Ailsa Craig (geïmporteerd zaad uit Engeland) Verbeterde Ailsa Craig Ailsa Craig, door sommigen abusievelijk Alisa Craig genoemd, is door Alan Balch gekweekt uit een kruising van Fillbasket en Sunrise. Zaadhandelaar Alexander and Brown of Perth, Schotland introduceerde het ras in 1912.
In de catalogus een vermelding van een klant: Het aantal ponden bedraagt: 24000 uit een warenhuis van 1000 ramen. Er staan 3000 struiken, dus is de opbrengst per struik 8 pond. Ze waren aldus verdeeld: 17000 pond A en de overige in B, C, en CC.
Eindelijk ben ik begonnen met het onderzoek naar tomatenrassen die in Nederland en België gebruikt zijn. Inmiddels heb ik honderden foto's gemaakt van zaad-catalogi. De oudste zaad catalogus (tot nu toe) waarin van tomatenzaad leverbaar is is die van D. Turkenburg uit Bodegraven uit 1903. In de oudere catalogi staan geen tomaten vermeld. Nu proberen zaden van deze oude rassen te vinden.
Vandaag is het 2 jaar geleden dat Thymen is geboren. Vanmiddag waren wij naar zijn verjaardagsfeestje. Hij vond de kaarsjes op zijn taartje prachtig. Hij wilde ze niet uitblazen. Dat hebben de oma's gedaan.
Zaterdagavond 20 februarie werd in de Grote kerk van Lekkerkerk een Goddelijke Liturgie gevierd volgens de Byzantijnse liturgie. Het Lysenkokoor uit Nieuwegein zong de gezangen tijdens de viering. De priester noemde het bijzonder dat waarschijnlijk voor het eerst sinds de reformatie weer een Liturgische viering was.
Langs de N210 bij de afslag naar Ammerstol heb ik enkele foto's van hekken gemaakt. De sneeuwkettingen onder mijn schoenen of de stijgijzers maken dat ik weer naar buiten kan als het gesneeuwd heeft. Toch blijft het nog oppassen, want soms glijd ik nog wel eens weg met mijn schoenen. Morgen hoef ik niet naar revalidatie, dan kan ik misschien weer foto's gaan maken.
Vanmiddag naar Bonrepas gereden. Het viel tegen. Voor het hek was een auto geparkeerd. De sneeuw was al veel minder omdat het dooide. Er was een eenzame schaatser op het ijs van de Vlist. Maar als er meer sneeuw komt zal ik het nog eens proberen een foto te maken.
