k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
O mens lief wat kijk ik er naar uit zorgeloze dagen,eens anders leven O God ik vraag mij af wil je dit mij geven; Vakantietijd, geeft mij wat vrijheid, om te genieten van alle dingen, de dingen die god ons is gegeven. laat mij leven; vrij zijn om te leven, genietend van uw liefde en trouw zijn ,elke dag gegeven.
MET DE GROETJES VAN PLOEF
ps: lawaai maakt niets goed want iets goed maakt geen lawaai. mooie woorden gezegt door onze kuisvrouw jozefa
Er zijn momenten in mijn leven, dat ik diep gekwetst of ontgoogeld ben. dan vraag ik heer, laat mij goede vrienden vinden,die mij willen dragen tot bij de goede god,
en help mij Zelf zo een vriend te zijn voor mijn medemensen.
De dagen staan schuin, als bomen aan de waterkant, door de wind van de zee. Ze fluisteren mensenwoorden, op de golfslagen van vreugdeen verdriet; ze zingen een mooi lied, in woorden van waarom, woorden in de stroom van t leven, in licht en donkerglijdend, tot ze zwijgen in de laatste vragen.
DIT IS EEN DAG? VAN S MORGENSC TOT NACHT RIJGEN ZICH WOORDEN AAN ELKAAR; ONWEERSTAANBAAR ALS DE GOLVEN VAN DE ZEE? STEEDS OP EN NEER? IN T AVONTUUR VAN LICHT EN DUISTER? ZOEKEND NAAR DE LAATSSTE DAGERAAD?
EEN DAG ALS TOEN DIE EINDIGT IN NOVEMBER? TOEN IK KON SCHRIJVEN? DAT DE NACHT ME ONTVANGT? ALS EEN BELOFTE;
Gelukkig is de mens die tot het einde, handen mag voelen die goed doen.de hand die met aandacht wast, de hand die met zorg aankleedt, de hand die in stilte aanraakt, de hand die met je hart troost.
GEEN MENS KAN LEVEN ZONDER DIE HAND , die teder is die behoedt,die beschermt, die moet uitstraalt.
Tijdens t aanhoren en spelen van prachtige muziek, zoals wij die soms kunnen delen worden die gedachten soms een mooi gedicht,woorden die zeggen, jou niets moeten uitleggen, dat ik alleen maar wens, dat mijn vriendschap voor jou, jou wereld vreugde en verlichting geeft.
adem de stilte om je geen, hoor de stenen fluisteren,ga eens naar t drukke stadsgeweld, diep in jou zingt heimwee, de stilte is zo mooi, een parel om van te dromen, dus kom ik weer bekoord door vree en sfeer, in stilte , ook rust.
dat je hier in dit huis de geest van liefde de en vrienschap mag vindende geest van geduld en hoop van warmte enaandacht en tedere zorg de geest die heeft en beschermt, en die gemeenschap sticht. de geest waarbij elkeen zich zelf kan zijn. WELKOM IN DIT HUIS.MAG JE ER VRIENDSCHAP EN VEILIGHEID VINDEN;
met de groetjes van ploef ps is ik ben wat beter en probeer weer wat liefs te schrijven
T GELUK ;;;;; Wie zoekt naar het geluk die vind het niet, wie niet naast zichzelf kan kijken vind geen dromen, wie het niet zoekt zal het niet vinden, t zit em in de kleine dingen;een vriendelijk gebaar, een handdruk of een kaartje en soms een lief woordje, allemaal zo van die kleine dingen die zoveel meerwaarde geven aan het leven, waar zoveel mensen overheen kijken en het niet zien als geluk.... omdat geluk iets groots is en vaak niet te verwezenlijken, en of het met de voeten treedt; (aan voorbij is gelopen) zien als je t wil zien dan voel je ( het geluk)
INDIEN IK JOU KON DRAGEN OVER DE DIEPE GRACHTEN VAN JE GESUKKEL EN JE ANGSTEN HEEN DAN DROEG IK JE UREN EN DAGEN LANG; INDIEN IK DE WOORDEN KENDE OM ANTWOORD TE GEVEN OP JE DUIZEND VRAGEN OVER LEVEN? OVER JEZELF;
INDIEN IK VREDE IN JE HART KON PLANTEN DOOR GEDULDIG TE WACHTEN EN TE HOPEN TOT HET ZAAD VAN VREDE IN JE OPENBRAK DAN WACHTE IK UREN EN DAGEN LANG;
INDIEN IK GENEZEN KON WAT OMGAAT IN JE HART AAN ONMACHT? ONTEVREDENHEID EN ONVERWERKT VERDRIET DAN BLEEF IK NAAST JE STAAN?UREN EN DAGEN LANG;
MAAR IK BEN NIET GROTER? NIET STERKER DAN JIJ; EN I WEET NIET ALLES EN IK KAN NIET ZOVEEL? IKBEN EEN VRIEND OP JE WEG;
EN IK KAN ALEEN MAAR HOPEN DAT JIJ DIT WEET: JE HOEFT NIET ALLEEN TE VECHTEN OF TE HUILEN? ALS JE EEN VRIEND NODIG HEBT VOOR UREN EN DAGEN LANG;
Tis goe in eigen hart te kijken nog voor het slapen gaan als ik van dageraad tot s avonds geen ogen heb doen schreien geen weemoed op een wezen lei: of ik an liefdeloze mensen, een woord van liefd zei: en vind ik in het huis mijns herten, dat ik een droefenis genas dat ik mijn armen heb heb gewoonden rondom een hooft dat eenzaam was dan voel ik op mijn lippen de goedheid als een avonddzoen, t is goed in eigenhart te kijken en zo mijn eigen ogen toe te doen.
Des s avonds worden mijn gepeinzen een hofke vol geheimenis, waar bloemen naar het westen wijzen, waar iedre vogel slapen is die eenzaam zijn avonden verteert en die beminnen dicht bijeen. des s avonds weegt er op mijn zwijgen, die schone menselijke pijn de drang een innig woordt te krijgen en zelf voor iemand lief te zijn.
hou van mij, van mijn haar en mijn huid en mijn kirrend geluid, als je streelt in mijn zij. hou van mij van mijn warmte,mijn geur,mijn rozige kleur mijnstralende snoet en mijn zachte dij. hou van mij van mijn nachten vol angst het vergaan van mijn schoonheid, mijn lichaam vol rimpels in het duister het bangst, ben ik ondanks dat alles, in momenten van rust,eens temeer in slaap gesust, liefste ,hou je nog van mij.
Ik en mijn bejaarde vrouw gingen naar bed, op 't nachtkastje twee bekers met ons valse tanden, wij baden eerst een klein gebed, vol liefde keek ik mijn vrouw aan, ik streelde haar gerimpelde handen, en ik zie."wij zijn nu meer dan 50 jaar gelukkig he vrouwken. gloof mij maar als ik zeg dat ik je nog voor geen miljoen kwijt zou willen, "Dat weet ik, jongen", zei mijn vrouwken"ook jij bent niet tekoop voor nog geen twee miljoen?" Wij lagen knusjes naast elkaar,op den avond van ons leven, twee mensen die elkaar zoveel geluk hadden gegeven. Wij zeiden:"wel te rusten, hoor?" ik gaf haar nog een laatste zoen. Ze fluisterde heel zachtjes in mijn oor;"Is de deur wel goed op slot?;;;; want weet;" hier ligt voor drie miljoen in bed".
Wanneer de tijd verglijdt in de herinneringen, en beetje bij beetje onze stappen vertragen, is 't goed om even stil te staan bij lang verleden beelden uit onze kommerloze jeugd., bij al het mooie ons gegeven, in de kracht van ons leven. dit kan ook nu ons hart verwarmen, in den herfsttijd van ons leven.
Wacht niet tot morgen, om wie ontmoedigd is de hand te geven, want je kunt nieuwe horizonten voor hem openen, en 't leven stukker rijker maken dan voorheen.
Wacht niet tot morgen om wie zich eenzaam en verloren voelt gastvrij te ontvangen, want je luistert met je hart, en elk toevertrouwd geheim wordt veilig bij jou bewaard.
Wacht niet tot morgen; om wie 't voor je goede doet van harte te bedanken, want wellicht mist mist hij je aanmoediging om in zichzelf te geloven.
Wacht niet tot morgen; om de mens te bedanken die onnoembaar veel voor jou betekent want dit woord van dank,verstevigt je vriendschap en brengt je dichter bij elkaar.
Wacht niet tot morgen, om zelfs een klein misverstand onmiddelijk ongedaan te maken, want uitstel maakt een barstje soms onherstelbaar groot.
Wacht niet tot morgen om God te vragen, jou nabij te blijven met zijn trouw, want Hij maakt je ontvankelijk voor het diepste leven.