k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
De nonnekens hebben hun bus voor stoelgeld laten weghalen? Reden/ er zaten teveel knopen ipv centen in? Wel hebben ze de Pastoor die de mis doet,en de preek verzorgd, te vragen een mandje te zetten om bollekens garen in te stoppen, Dan kunnen de nonnekens beginnen knopen aan naaien.
Er is geen ander leven als dat van iedre dag, doorgaans zijn ' telkens weer precies dezelfde bezigheden en ontmoetingen. 'Toch is vandaag, zomaar een herhaling van gisteren. Iedere dag kan anders zijn. Een gesprek; een handdruk,, een blik gaaan vlug aan ons voorbij;maar kunnen meer dan ander diepgaand op ons inwerken. Taken met zorg afgewerkt maken wellicht geen ophef, maar de betekenis daarvan, kan ver-dragender zijn dan ooit. Een attentie kan op een mistige dag, bij iemand de zon laten doorbreken, die langdurig kan blijven schijnen. In elke ontmoeting bedachtzaam aanwezig zijn, geeft een zinvolle invulling aan onze dagen. Het ongewoon goed behartigen van de kleine dingen,geeft ons een innerlijke verrijking. We worden er anders en beter door.
Vrienschap is niets zeggen, maar je arm om de schouder leggen: "Tis in iemands leven,samen vreugde en verdriet delen; niets vragen maar gewoon helpen dragen; efkens mailen,de laatste nieuwsjes delen, Efkens durven tonen, de gevoelens die in je wonen, delen in iemands geluk,"bidden; ga toch nooit stuk" Vriendschap zit in klein dingen, er komt aan vriendschap nooit een end, waar je op dezen wereld ook bent, 't is een kostbaar kleinood, die je mee neemt tot in de dood, daarom is 't juist zo fijn om goede vrienden te zijn.
Als je elke dag begint met een lach, met een blij gezicht denkt aan al je vrienden op pc met woord,en daad als je steeds naar 't beste streeft, weet dan dat je goed hebt geleeft, als je al je vrienden met een mailken hebt verblijd, hebt je vriendschap om je heen verspreid, maar een echte vriend dat ben je pas, als je iemand die zit te treuren, met een mailken weet op te beuren, als je altijd klaarstaat om te helpen; waar je komt ,breng je bij velen, vriendschap warmte en een beetje zon want.... steeds het goede voorbeeld geven, schenkt je een waardevol en een goed leven.
Vreugde en verdriet, door vele mensen niet begrepen; omdat je 't verdriet niet ziet, soms gebeuren er dingen in 't leven; dan denk je heel even; waarom moet mij dat overkomen; waarom voel ik de pijn; waarom kan 't niemand anders zijn; zodat je het verdriet hebt verwerkt; en tussendoor hebt gemerkt; dat vreugde kan overwinnen; en dat je opnieuw kunt beginnen; met vreugde; geen verdriet, want zonder 't een komt ook het ander. Net als de ondergaande zon, in de demstering van den herfst
't Kost niet zoveel tijd, om iemand een glimlach te schenken, of je hand op te steken, voor een vriendelijke groet. Zoiets kan opeens de zon laten schijnen, in 't hart van de mens die je zomaar ontmoet.
Het kost niet zoveel , om je hand uit te steken, om een ander een beetje behulpzaam te zijn, een dankbare blik is vaak de beloning, al was de moeite voor u slechts klein.
Het kost niet zoveel tijd, om je hart te openen voor de mens om je heen in vreugde in vreugde en verdriet, Wees blij,dat je wat kan doen voor de ander, of is die ander je medemens niet.
Warmte geven ,aan de kinderen, vrolijk samen leven,wie zal dat verhinderen, warmte tonen aan je vrienden, knusjes wonen en een glimlach vinden, Warmte krijgen, je lach doorgeven, er nooit over zwijgen,dat is dan 't eeuwig leven.
Vrienden zijn mensen die vragen; hoe is't met u, en wachten op een antwoord, Vriendschap een hechten band,die louter, wordt geschapen,niet alleen door je hart, maar ook door je verstand. Een mens lijdt het meest van de zorgen, die hij vreest. Wie 't wonder van de liefde niet ziet, begrijpt de zin van 't leven niet. Den eersten en den laatsten dag , staan bij elkaar dan wordt verwacht. Rozen verwelken,schepen vergaan, maar liefde blijft immer bestaan.
(Met de groetjes van ploef) een een goeje dag aan wie eens komt piepen op mijn blog
Moeders, de liefde in 't leven, zij die ons hielp bij vele zorgen, zij die 't leven heeft gegeven, en verzorgd dag in dag uit.
Ze was er telkens weer voor mij, ze was er ook voor haar , ze miek mij altijd blij, elke dag van elk nieuw jaar?
Nu lag ze daar dien dag? die laatste dag vol van licht, die eene laatste glimlach, toen deed ze voor immer de ogen dicht, toen wist ik welk een moeder 'k heb gehad.
Als dat niet erg was,kwesti van overschakelen via belgacom naar i-talk, dus werken met draadloze aansluiting,niet gemakkelijk maar toch gelukt. EERST EN VOORAL EEN VROLIJK KERST VAN WEGE PLOEF AAN AL WIE BIJ MIJ OP BEZOEK GEWEEST IS. IK HOOP DAT JULLIE EEN AANGENAME KERST MOCHT BELEVEN? EENE VAN VRIENDSCHAP EN GENEGENHEID.
Dit wens ik jullie van recht uit 't hart.
( MET DE GROETJES VAN PLOEF) en dat benne 'k ik nu nekeer in 't groot.en met mijn madam.
Ik was verwonderd hoeveel mensen mijne verjaardag hebben gewenst via mijn blog. Van eind en verre kwamen de mailkens binnen, verwonderd zeeeer zeker, 'k vraag mij af hoe iedereen wist dat ik op 15 december verjaarde? In ieder geval van harte bedankt van ploef.
('Tis fijn te weten dat er mensen zijn die aan mij denken, vergeten kan ik niet, alleen maar zeer gelukkig zijn. Je krijgt van mij een dikke zoen en veel liefs.
ALs wij eens rondkijken in de wereld, en je vind een warme hand, en de glimlach op een vriendelijk gelaat, dan besef je eerst dat wij samen, samen onderweg zijn naar het land, waar de zon van goedheid nooit meer ondergaat.
toen hij komen moest,sloten mensen deuren en ramen, en werd het leven onmogelijk. Sluit juist daarom je deur niet voor hen die aankloppen, en zoeken naar een beetje warmte. Sluit je deur niet voor hen die eenzaam zijn en zoeken , naar wat genegenheid. Sluit je deur niet voor hen die uitgestoten zijn, en zoeken naar een beetje erkenning. sluit je deur niet, voor hen die arm en ziek zijn, en zoeken naar wat nabijheid. zet in deze tijd van 't jaar je deur met een kier, en neem je kans om nieuw leven mogelijk te maken.
Wanneer de Paus uit 't vliegtuig stapt,staan Koning Albert en Paola hem op te wachten klaar om hem welkom te heten? De Paus geeft den Koning een handdruk en de Koningin ook ,en hij knijpt in haar linker borst. Allebij reageren ze niet. Na een rondleiding in Brussel,Gent en West Vlaanderen,Oostende is het afscheid nabij. Weer staan ze aan de luchthaven en wensen de Paus een goede terugreis. Weer geeft de Paus Albert en Paola een hand en knipt in haar rechter borst. Albert kan er niet meer tegen en vraagt den Paus waarom hij dat doet. Den Paus aantwoordt; Een vriend van mij uit West Vlaanderen zegt altijd tegen mij: Er is nen tiet van komn en er is nen tiet van gaen.