k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
'Tis tijd om uit de winterslaap 't ontwaken, om je cocon weer 't onderbreken, haal de zon van achter de wolken, voel de lentewind,de nieuwe warmte, een glimlach doet het ijs weer breken, geef je dromen weer een nieuwe kans, laat hoop en woorden weer kiemkracht geven, lenteknoppen die openbreken in bloemenpracht, opstaan en weer leven verder gaan ;niet blijven staan op wat voorbij en onomkeerbaaar is, opstaan leven met de zomer, 't is sterker dan de dood.
Hou van mensen , dat is goed hou van niet goede mensen dat is ook goed want zo ontstaat (goedheid)
Als u door smart wordt overmand, als teleurstellingen opdagen,
als het geloof wankelt, en het verstand geen uitweg ziet, gaat dan gewoon aan ("t werk.) Wat er ook schort: werk in vertrouwen, werk is 't beste geneesmiddel, dat zowel geestelijke als lichamelijke beproevingen geneest.
Verhaal uit dank....... Lieve mama Ik mis de tijden die wij vroeger samen hadden, er is nieks aan te doen, want de wereld blijft niet stilstaan, vroeger als kind, lag mijn wereld in je handen. Zonder jou in mijn leven,stond ik niet waar ik nu sta. Gelukkig was je er altijd voor mij. bij elk klein gevaar.
De jaren zijn voorbij gevlogen, dank je mama voor de goede zorgen. De zon ging op voor mij,iedere morgen. De poppen die je voor mij maakte, de taart die lekker smaakte,onze babbel tussen de soep en de patatten. De katten en de vogels,schapen geiten,kippen, alle dieren die wij hadden(alhoewel dat dit dankzij papa was) de wekker die je voor mij zette 't ganse jaar, het luistrend oor, de operezangen die door 't huis klonken, het roodkapken waar gaat je geen, dat wij zo geweldig konden zingen.......
Mama, hoe ouder ik wordt, hoe meer ik van jou een kind wil zijn. Nu koester ik heel teder,alle woorden die je toen zegde, een moederhart telt vele deuren, deuren voor groot en klein verdriet, een herinnering van jou,goed of slecht, ze vergeet deze momenten niet.
Moeder heeft een deur vooral je tranen, of je nu groot bent of klein. Achter deze deur zal ze 't bewaren, al jouw verdriet en pijn en je troosten. Wij zijn nu volwassen,tot moeders groot verdriet soms, maar er staat al weer een deuken open, voor elk van de kleinkinderen.
Mama, misschien zeg ik het niet vaak, wij zeggen het misshien niet vaak, maar mama, bedankt voor alles, wij zien u graag? Van wege de kinders en kleinkinders op haar 75ste verjaardag.
(ploef vond det zo mooi geschreven en wil het schenken aan alle moeders met kinders en kleinkinders op deze wereld)
Als ik een ark van de heuvel kon nemen.... zou ik dat doen voor jou alleen, en zou ik mooie dingen met je delen.....
en als je triestig bent...als ik het kon....
zou ik voor jou een berg bouwen.... zodat je hem steeds kunt aanschouwen.... alsof 't je eigendom was.... en waar je rust kan vinden diep in 't hart .... waar je kunt alleen zijn....
Als ik jou problemen kon zou kunnen overnemen... en gooien in de zee. Maar ik weet; het is niet mogelijk voor mij.... ik kan geen bergen en geen ark bouwen... maar neem mij zoals'k ben... een vriend voor altijd,alle dagen..... omdat jiij 't verdient.
(Met de groetjes van ploef voor al mijn blog bezoekers)
Ouderdom komt met gebreken,'t komt zo op je af, en 't wordt zo vaak gezegd. maar voor een ouder iemand is dat soms een heel gevecht, slechter lopen, minder horen,en ook 't zien gaat achteruit. Je moet er wel mee leren leven,zoiets wordt je soms gezegd, daarom denkt je o zo vaak, met weemoed en wat spijt, aan die mooie jonge jaren,aan die lang verloren tijd. maar toch is nog iets mooi's aan 't leven, je kinders en je kleinkinders je gegeven ,brengen nog veel vreugde in je leven.
Ze komen en ze gaan,ze schenken je de vreugde van een rijk gevulde oude dag, je hoopt dat het nog even duren mag.
Vriendschap dat is geven zonder nemen, 't is helpen waar je kan, 't is meer dan woorden zeggen want het is houden van, twee handen om je heen, effkens niet alleen wel "vrienden " om je heen.
Vergeven is in elke mens het goede zien, is elkaar nieuwe kansen geven, is ons egoisme doorbreken, is begrip en respect over de grenzen van ons persoonlijk enge wereldje uitdragen.
Vergeven is onverschilligheid vervangen door attentievolle aandacht, is elkaar de hand reiken om moeilijkheden en inspanningen te overwinnen.
Vergeven is de eigenheid van anderen verdragen is zelf terug kontact opnemen,en de kortsluiting herstellen. Vergeven is bekennen dat je anderen nodig hebt
Dag vrienden allemaal; fijn dat je er bent,met je lach en je vreugde, met je vriendschap ,met je trouw, mat je onbestemd verlangen, je bange bezorgdheid, om wat echt niet goed is, in ons eigen leven en in deze wereld.
Dank je wel voor de vraag die je bent, voor het antwoord dat je geeft. Wij zijn opnieuw geboeid en verrijkt, door ieders eigen- aardigheid, 't kan ons ook inspireren, tot dingen die wij nooit alleen kunnen doen.
Opnieuw willen we voor elkaar, de nodige ruimte scheppen, waarin mensen gelukkig samen zijn, waar ieder tot zijn recht komt, zich opnieuw gedragen voelt; en ervaart dat men telkens opnieuw, met hem wil herbeginnen.
Wij maken dus even tijd, om samen hem te gedenken, die 't nooit opgaf mensen te dragen, en ook nu nog te geloven in ieder mens?
Nieuwjaarswensen hebben een voorkant een feçade van parfums en kussen, een geschenkverpakking uit de winkelstraat, een gezicht in hun vriendelijkste plooi. maar ze hebben ook een achtergrond, dat beetje goede wil een heel veel machteloosheid, dat beetje hoop en ook wat schrik, dat beetje weemoed en heimwee naar elkaar en naar woorden die nooit uitgesproken worden. Nieuwjaar is durven geloven dat morgen anders is als vandaag is durven geloven dat dit schip -de onze aarde en zijn mensen- een bestemming heeft in dezen tijd, en gedragen wordt op de oneindigheid van Gods liefde Nieuwjaar is-even maar- de handen vouwen en voelen en zeggen, "met de hulp van God....wij blijven varen.
(Ik wens jullie van harte goede gezondheid, vreugde en vriendschap en vooral een goede gezondheid) (Met de nieuwjaars groetjes van ploef)
Sinds de vernieuwing ben ik een beetje in de waar, 't is niet gemakkelijk om te vinden hoe 't nu moet, hopelijk kom ik terecht voor opnieuw te starten, als er zijn die 't weten ;altijd welkom
Vrienschap; dat is geen geven zonder nemen, 't is helpen waar je kan,'t is meer dan woorden zeggen, wat is dan...".houden van." een knuffel geeft je warmte,twee handen om je geen, je voelt je in de wolken; alleen is maar alleen.
'T is heerlijk te schrijven,gedachten op de mail, dat straks een vriend zal lezen, dus daarom zit ik hier,je hoeft niet eens een afspraakje te maken, je schrijft wanneer je wil,en niemand heeft zijn antwoord klaar, want hier luister ik stil,zoek mij in je dromen,vind mij in je hart, heel stil maar zo apart. In je eigen straatje, is de wereld veel te nauw, je ziet er nauwelijks de hemel, die is vandaag fantasties blauw. dat hebt je niet in 't oog, daarvan heb je niet eens benul, want in dat straatje daar leeft jij,al is 't een beetje smal, klim eens tot boven op het dak,of op een hemel hoog gewelf, en vergeet dat nauwe straatje,en vlieg eens uit jezelf. daar is zoveel te zien, dat weet je wel.
't Zijn geen naieve dromers, ze leven nu,met een open blik, en beide voeten op de grond. Ze hebben weet van wat gebrekkig is, van onrecht,amper recht te trekken. Van armoede, die aan de ziel knaagt. en van een wereld die zich neerlegt bij de feiten.
Daarom zijn zij degenen die zeggen: 'Hier is een mens niet voor gemaakt. Laten wij allen opstaan. kracht bloot leggen in elkaar. Waardigheid gunnen aan de andere, ongewapend, vrede zichtbaar maken. Ruimte scheppen voor gastvrijheid, en zelf een teken van een nieuwe aarde zijn.
Ho mijn meester, kies mij als vriend en 'k zal van al je vrienden de beste zijn, geef mij een 't huis en 'k wordt je beste bewaker. Geef mij een naam,en ik wil nooit meer een andere. Geef mij een bevel,en 'k zal je gehoorzamen, geef mij voedsel en je zult nooit ontgoogheld zijn. Geef mij een liefkozing,en 'k zal gelukkig zijn, geef mij affectie, en ik geef je mijn leven. en als je mij graag ziet; zet mij nooit ergens af aan een boom vast gebonden want ik zou het besterven van verdriet.. (Groetjes van ploef)
Als je loslaat wat je verdriet doet heb je twee handen vrij om 't geluk te grijpen, de hemel is vol gouden sterren, ze blinken in't licht van de maan, maar de mooiste lichtjes zie ik in je ogen. De mens is teerder dan een roos, maar harder dan een rots. Gedichten zijn alles,ze zijn emoties ze vertellen je alles zelfs. Als je vrienden vanje weggaan en een gevoel achterlaten dat met geen woorden te beschrijven valt, zij zijn moeilijk te verlaten, onmogelijk te vergeten.
Mag ik vroeg de wind, een fluistrend "ja" was 't antwoord, en zachtjes o zo zachtjes, werd het laatste blad opgetild, gewiegt en in sprankelende pracht, teder op het mos gelegd, om slapend te vergaan, als voeding voor de nieuwe lente.
'Tis tijd om uit de winterslaap 't ontwaken,
De grauwe daken vangen zon,
Verhaal uit dank.......
Vriendschap dat is geven zonder nemen,
Nieuwjaarswensen hebben een voorkant
Sinds de vernieuwing ben ik een beetje in de waar,
Vrienschap; dat is geen geven zonder nemen,
't Zijn geen naieve dromers,
Met je handen kun je geven,
Ho mijn meester,
Als je loslaat wat je verdriet doet
