k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
Met je handen werkt je om het brood. Met je handen spreek je tot je vrienden. Met je handen streel je door haar haren. Met je handen vertel je over lief zijn. Met je handen dank je om het leven. Met je handen bouw je aan de vrede. Met je handen streel je alle rimpels glad. Met je handen bidt je om de vrede. Met je handen reik je naar de hemel. Met je handen dank je noch de goede God.
16 APRIL WORDT HET WEERAL PASEN EN VAKANTIE VOOR DE KINDERS
Vakantie pret voor kinders, even tijd om speels te zijn, om zomaar even uit te blazen , om even weer een kind te zijn, te stoeien in het groene gras, te klimmen in de bomen, de lente bloemekens te plukken, om eventjes bij Pa en Ma te zijn, om langs te gaan bij Oma en bij Opa, als kind nog eens gelieft te zijn.
(met de groetjes van ploef) EEN BEETJE VROEG MAAR GOED BEDACHT.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (5)TE FAGNOLLES EN OMSTREKEN
Fagnolles ( 't en oosten van Mariemburg, Matane- la Grande,Verviers,Olloy,Le Misnil en Oignies ondergaan de gekende Duitsche methode,brand roof en plundering,schrikaanjaging,doodslag. De Fransche gemeenten Haybes en Fépin waren het tooneel van onmenselijke misdaden. TE PETITE_CHAPELLE Pettite-Chapelle ligt op 15 km van Couvin en telt een vierhonderdtal inwoners.De Duitschers bereikten het op 24 Augustus,en wreekten zich over de geleden verliezen,door te plunderen en de bevolking vrees in te boezemen.Zoo werd op Felix Rubin een hond losgelaten,welke hem wreedaardig beet. Een maand nadien-26 September-speelde zichh hier een ontroerend drama af. Om half zeven's avonds rukten een duizendtal Saksers van 't 108 en 181° voetvolk.Petite-Chapelle binnen.Na hij de weduwe Meunier een hunnerdie gekwetst was,te hebben neergelegd, begonnen zij in de richting van het dorp te schieten .Ze verdeelden zich dan in twee groepen,de eene stelde zich nabij het klooster op,de andere bij de pastorie Nauwelijks waren de soldaten aangerukt,toen een officier zei:" Nich schiessen?"Haast dezelfdertijd schoot hij zijn revolver af.Dit scheen een signaal te zijn, want onmiddelijk daarop omringden de troepen de pastorie.Er werd nu gevig geschoten op de muren van het klooster.Onder den bons der kolfslagen bezwijkt weldra de deur van den tuin,die de pastorie omringt. De pastoor verschijnt,en onmiddelijk wordt hij aangevallen en mishandeld.In de pastorie bevinden zich eveneens;de vader en de nicht van de pastoor.Ook de vader wordt gestampt en geslagen,maar weldra keert zich de woede geheel naar de pastoor.De geweldenaars verplichten hem met hen de ronde van het huis te doen.Zij vinden daarbij de gelegenheid hun slachtoffer op onmenselijke wijze te mishandelen.Anderen verwoesten ondertusschen den gevel van het gelijkvloers en slepen meubels aan. Zij willen,verklaren zij,een barrikade oprichten,om zich tegen de Fransche-tireurs te verdedigen?Nadat de vader gedwongen is een priestermantel aan te trekken-om aldus aan de soldaten te doen geloven dat er twee priesters op het dorp zijn-, worden de drie slachtoffers naar buiten gestuwd.Wilde kreten begroeten hen .De vader en de nicht worden echter losgelaten en aangeraden terug in de pastorie te gaan.Alleen blijft de pastoor in de handen der beulen over.Zij voeren hem naar de weide,waar zij een soort krijgsraad houden. Na een kwartier beraadslagen, meenen zij dat de marteling nog niet lang genoeg heeft geduurd. De pastoor wordt terug naar de pastorie geleid. Onder zijn oogen steekt men een naburig huis in brand,dat van Emile Goulard.Dezes vrouw en dochter kwamen haast in de vlammen om.Dan klinken geweerschoten.De 44-jarige huisvader,Armand Dumont,wordt zonder eenige vorm van proces doodgeschoten.De moord geeft de Duitschers nieuwen moed en ze verdubbelen hun vuistslagen. Men slaat pastoor Bastin in 't gezicht,zoodat 't bloed uit de neus spat;een slag op de slaap doet hem wankelen en neerstorten. Hij wordt opgeraapt,en terwijl enkelen hem rechthouden,beuken de andere er op los.Dan vinden zij een nieuwe marteling uit.Een koort wordt den pastoor op de mond gebonden en langs achter toegeknoopt. Aldus wil men hem beletten met een Duitsche zuster, die in gezelschap van Aleide Dumont,welke men heeft aan gehouden,ter plaatse verschijnt, te spreken. Na een poosje wordt het touw van de mond weggenomen en dient het dan om zijn polsen op zijn rug vast te binden. (wordt vervolgd)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (4) TE MARIEMBOURG- DOURBES - NISMES
Te Marienbourg verschijnen op den 24° de eerste uhlanen.De Franschen verjagen hen.De bevolking wordt evenwel aangezet te vluchten; slechts een vijftigtal van de 800 bewoners bleef in de stad.De Duitschers komen echter in grooten getale aanzetten,begeerig als ze zijn zich van dit voornaam spoorwegknooppunt meester te maken. Den 25°,in de loop van den namiddag,moeten de Franschen dan ook de plaats ontruimen,nadat verwoede gevechten waren geleverd,vooral in de omgeving van het stadhuis,waar enkele mitrailleuzen de vijandelijke rangen neermaalden.De Duitschers vierden hunne intrede met het in brand steken der gemeente. Wat in de straten aangetroffen werd, werd gevangen genomen.August Desselle werd in de vlammen geworpen en,toen hij daaraan wist te ontsnappen, geffusilleerd.Een drietal anderen ondergingen hetzelfde lot.De gevangen-genomen sloot men in den stal van Jossiaus op.Tien dagen lang werden zij daar opgesloten gehouden,en toen ze eindelijk in vrijheid werden gesteld,was het om de dooden en de paardelijken te begraven. De meeste Duitsche gesneuvelden waren echter al verdwenen.De Duitschers hadden hen in den vuurgloed geworpen.Zeventig huizen, waaronder de kasteelen Druard en Focquet, werden plat gelegd. De andere waren geheel geplunderd. het is vooral aan, de tussenkomst van den H.Sainmont te danken,dat de stad niet geheel in asch werd gelegd. TE DOURBES Het dorpje Dourbes, met 850 inwoners, ligt te midden van de hoge venen, op de weg van Martelange-la-Grande naar Nismes.Den 25°Augustus nemen de bewoners de vlucht in de bosschen van Olloy,nadat de Fransche troepen de aftocht waren begonen. Eensklaps verschijnt uit de richting van Martelagne een groep hollende paarden zonder ruiters, gevolgd door een officier te paard.Deze deelt mede,dat hij de eenige overgebleven van een eskadron is,en raadt de bewoners, die nog gebleven zijn,aan, ten spoedigste te vluchten.De laatste vluchtelingen worden achterhaald door een ambulance-voertuig.De Franschen,die het besturen,roepen hun toe dat ze kunnen terugkeeren,daar den vijand verslagen is.Het is drie uur;alles lijkt inderdaad kalm, en veschillende inwoners van Dourbes keeren terug. Om zes uur evenwel wordt op hen geschoten.Opnieuw nemen zij de vlucht.De gewone plunderingen en verwoestingen grijpen plaats.Tweemaal wordt 't dorpje in brand gestoken;45 huizen branden af;drie mannen worden neergeschoten:Tonglet Palmire,Jules Godefroid en Clément Cogniaux.Deze laatste vind men op de mesthoop terug,het hoofd half door de varkens verslonden. TE NISMES Nismes is een der voornaamste gemeenten van het Couvin, gelegen op 4 km.ten Z-O.van Mariembourg,op het Zwarte Water en den spoorweg van Mariembourg naar Vireux. Volgens het verslag van de heer S Martin,adjudant der administratie-troepen,zouden zich hier twee Fransche soldaten door hun heldenmoed onderscheiden hebben.Verscholen in een houten huisje, bij de statie,zouden ze 98 Duitschers bij den spoorwegbarreel hebben neergeschoten.Een hunner wist-nadat ze al hun kruid verschoten hadden- te ontsnappen, maar de andere viel in handen van den vijand, en werd doodgemarteld.Nismes onderging het lot van de andere plaatsen: het werd geplunderd en verwoest.Het Kasteel Licot werd leeggeroofd. Ook hier zijn slachtoffers te betreuren; zeven mannen werden vermoord.Een grijsgaard van 78 jaar,Ficher,kreeg een bajonetsteek in den buik en stierf op den mesthoop.Een gedeelte van 't dak van zijn huis,die in lichte laaie stond,stortte op hem neer.Waarschijnlijk leefde de ongelukkige nog. Men vond later slechts half-verkoolde beenderen terug.Enkele dagen na de gruwelen bezocht prins Max van Saksen, Nimes. Hij wilde de kerk bezoeken,maar vond deze gesloten. Enkele zijner mannen forceerden het slot, en bij het verlaten der kerk, liet hij een briefje op het altaar achter,waarin hij zijn bezoek meldde. wordt vervolgd(5) Te fagnolles en omstreken
Den 26' bereikten de Duitsche horden Petigny.De geheele bevolking was gevlucht.Slechts een oude dame,van bij de 90 jaar, Mevr Masuy,die die op sterven lag ,en twee grijsaards MrDucha'teau en een landbouwer,bijgenaamd "I'Blanc duTehoquir", waren gebleven.Volgens de gewone methode,plunderden de vijandelijke troepen alle huizen.Tijdens hun strooptocht ontdekten ze Mvr.Masuy.In hun wreedardig cynisme weten ze niet beter te doen,dan de oude,stervende vrouw een pop in de armen te duwen.Dan is het de beurtv aan "l' Blanc du Teboquir".Deze oude man dwingen ze te drinken tot hij stom-dronken is.Vervolgens wordt het vuur op de huizen gejaagd:veertien huizen branden af. Ook hier vallen slachtoffers;vooreerst een zevental gijzelaars, die de Duischers van andere plaatsen met ich hebben meegebracht. De genaamde Clabot , die op de baan van Potigny naat Couvin woonde, op de plaats "A la Folie" genaamd,wordt tot drie maal toe getroffen. Ondanks zijn hevig-bloedende verwondingen,die 48 uren lang onder verorging bleven,is hij genezen,maar voor het leven verminkt.vervolg te MARIENBOURG
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (2)(TE COUVIN)FOTO VAN DER COLTZ PASHA?EERSTE GOEVERNEUR VAN BELGIE TIJDENS DE BEZETTING
Vader Dru,een grijsaard van 75 jaar, werd zonder eenige reden, en ondanks de tussenkomst van schepene Pammelard, neergeschoten.Onderpastoor Gilles viel eveneens als slachtoffer der Duitsche geweldenaars.Op weg naar een stervende vrouw,om dee in haar laatste oogenblikken bij te staan,werd op hem geschoten.Hij haaste zich rechtsomkeer te maken en de vlucht te nemen.De soldaten achtervolgden hem evenwel en namen hem in het huis van Dr Focquet gevangen.Zij sleepten hem met zich mede en mishandelden hem op schandelijke wijze.Uit de tegenovergestelde richting kwam een auto aangereden, waarin naast Duitsche officieren,M Mauer,leeraar te Couvin,zat. Deze uitte over de onmenselijke behandeling van den E. H. Gilles zijne verontwaardiging.Zijn optreden kwam hem duur te staan. De officieren deden hem uitstijgen en verplichtten hem zich bij de 20 gijzelaars te voegen, welke naar Rocroi als schild der troepen werden gedreven. De E. H. Gilles twijfelt niet meer aan zijn lot:Eeen laatste laatste poging wil hij niet onbeproefd laten, en plotseling ontsnapt hij aan zijn beulen. Deze laten hun prooi zoo gemakkelijk niet los:schoten knallen, en de priester valt neer:een kogel heeft het been gebroken. Twee inwoners snellen op mem toe, om hem te helpen. De Duitschers jagen hem evenwel weg. Een officier te paard is ondertusschen verschenen en beveelt de soldaten den geestelijken te dooden. Deze wordt op een wagen geworpen. Eerst acht dagen later vindt men zijn lijk terug.Het onderzoek heeft uitgewezen,dat de E.h. Gilles, alvorens te sterven, op afschuwelijke wijze de gewelddaden der Duitschers heeft onderstaan.De gijzelaars waarvan wij hooger melding maakten, waren het slachtoffer van onophoudelijke doodsbedrijgingen.Een hunner, de heer Boutals, werd neergeschoten.Eerst 's anderendaags werden de overigen in vrijheid gesteld. Den 26' 's avonds, werden vier huizen te Couvin in brand gestoken;8 personen,waaronder vier inwoners van Couvin en vier vreemdelingen verden neergeschoten. vervolg (TE PETIGNY)
Ook i n de provicie Namen hebben de Duitschers hun weg met de verwoestingen en doodslag geteekend,. Reeds hadden wij gelegenheid hun onmenschelijk optreden te namen dinant,Dinant en Andenne te brandmerken.Wij zouden aan de historische waarde van ons werk te kort komen,zoo wij niet in enkele woorden melding maakten van de gruwelen die in het overige gedeelte van het Naamsche land gepleegd werden. De bondigheid waartoe deze uitgave ons noopt,laat on niet toe in bijzonderingen te treden,zoodat wij ons ertoe bepalen de meest dramatische gebeurtenissen in 't kort weer te geven.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (1)TE COUVIN)FOTO VAN EEN KANONIER TELEFONIST
TE COUVIN Op zaterdag 22Augustus werd een groote slag geleverd,op een breed front, dat zich van Virton over Neufchchaeau,Dinant en Namen naar Charleroi uitstrekte.De Duitschers slaagden er in,dank zij hunne overweldigende overmacht, meester van het terein blijven.De inwoners moesten ook hier voor den kloeken weerdtand der Franschen boeten.Reeds op 28 Augustus kwamen te Couvin de vuchtelingen uit de geteisterde streken aan.Hunne verhalen over het onmenselijke optreden der Duitsche legerbenden sloegen de bevolking met schrik, zoodat in meenig huigezin toebereidselen tot de vlucht werden gemaakt. En toen de Fransche troepen,na de nederlaag, den 24' begonnen terug te trekken, maakte zich de paniek van de bevolking meester. Den 25' Augustus 's avonds,verlieten de laatste Fransche troepen Couvin. Het lot der stad werd daardoor beslist.Al wie vluchten kon,haaste zich in veiligheid te brengen en ging zich in het woud verschuilen, waar reeds een aantal inwoners van Nimes,Frasnes,Petigny,Marienbourg en omliggende gemeenten een goed onderkomen hadden gezocht.Toen den vijand de streek betrad,leek deze uitgestorven.Slechts enkele grijsaards troffen en aan,wie nog gebleven was,zou deze stoudmoedigheid duur te betalen hebben.De Duitschers hielden den 26',al vroeg in den morgen hun intrede in Couvin. In den beginne ging alles goed,maar om 9 ure kwam een detachement,Saksers, hondert man sterk, uit de richting van Frasnes,Couvin binnengerukt. Reeds hadden ze zich tijdens hun marsch onderscheiden, door het kasteel van Villermont aan een nauwkeurig onderzoek te onderwerpen.Een inwooner van Hermeton,die in zijn schrik in een kelder vluchtte werd daar neergeschoten.Eenmaal te Couvin,drukten ze hunne verwondering uit over het feit, dat de inwooners gevlucht waren."Waarom zijn de bewoners gevlucht?" vroegen ze,terwijl ze er bijvoegden:" Wij zijn geen barbaren", en om zulks daadwerkelijk te bewijzen,begonnen ze met verwoedheid de huizen te plunderen.Tot 's avonds duurden deze geweldaden.Intusschen werden deken Demanet en schepene Pammalard als gijzelaars gevangen genomen.Zij moesten,onder militair geleide,de straten doorkruisen en de inwoners niet op de verzoeken niet op de Duitsche troepen te schieten;daar zij anders onmiddelijk zouden gefusilleerd worden. (wordtvervolgd deel 2)
Ik ben de bron: Dit is mijn overvloedig water,eeuwige, kristaalhelder voor wie dorst naar liefde heeft, affecten van kracht en steen.
Ik ben de bron De haven waar vermoeide zielen , die verloren liepen,in de wereld; en eenkalme plaats oeken, voor het lossen van hun lading. (groetjes van ploef)
HET VERLOOP VAN DE SLAG BIJ IEPEREN(21) SLOT HET PUIN DER KERK IN NIEUWPOORT
In oogenblikken van kalmte kwamen ze er uit, om levensmiddelen te zoeken,wat niet gemakkelijk viel.Mgr Lobbedey hef het voorbeeld van moed.Van op de preekstoel had hij verklaard bij zijn kudde te blijven tot den laatste vertokken was.Hij hield vol.Hij zag zijn kathedraal in puin vallen.Hij hield de diensten van Allerheiligen in de Sint-Nikolaaskerk,waar de wijk het minst had geleden.Steeds lagen er lijken op straat.Men was gedwongen een stapel dooden op de Place de le Gare te verbranden,om een ziekte te vermijden,daar de pestlucht rond walmde.Het Kerkhof was immers een deel van het slagveld.Dan maakte men graven achter het oud klooster van het "Saint Sacrament."Zoo lag de leege stad daar zonder brood,zonder water, want de leiding was vernield,zonder licht als een uitgestrekte woestenij vol puin.Maar Arras bleef in de macht der Franschen.En de winter brak aan zonder dat de vijand op het frond van daar tot de zee,zoomin als elders op de uitgestrekte linie zijn dood had bereikt.Hun eenige winst was Duinkerke,maar verder kwamen ze daar ook niet,en nu het guur seizoen aanbrak,vorderde de bezetter on steden als Brugge een groot aantal kachels op, om ze in de kelders van Diksmuide te plaatsen,waar de soldaten hun intrek namen.Buiten patroeljeontmoetingen geschiedden er daar geen krijgsbedrijven meer dat jaar.In de eerste Novemberdagen hadden nog schermutselingen plaats bij Nieuwpoort-Lombardzijde, maar het woord was vooral aan het kanon.De Duitschers bleven feitelijk meester van Lombardzijde ofschoon ze hun linie bij Rattevalle een gehucht van Slijpe,vestigden..De laatste bewoners van Lombardzijde,die eer veel geleden hadden,werden naar Oostende gevoerd en het dorp met de strook eenerzijds naar de duinen en die anderzijds naar de Hamburg( in Duitsche handen)werd als zoogenaamd"niemands land"beschouwd,al hadden wij posten over den Yzer.Westende ,Middelkerke,Slijpe, de dorpen daar naar de richtingOostende zouden langzamer hand in puin vallen.De vijand kon hier weinig kracht ontwikkelen,daar de vloed ook zijn bedrijvigheid moest belemmeren.De overstroming had dus haar doel bereikt.Wij zeiden vroeger dat men niet alleen langs het oude Veurne-Sas,doch ook langs de groote sluizen van Nieuwpoort werkte:het bleek inderdaad,dat men door de eerstgenoemde verlaten niet genoeg water trok om een spoedigen uitslag te bekomen. Daarom werkte men eveneens aan de andere zijde van Nieuwpoort.Admiraal von Schroder, die intusschen te Brugge het bevel over de Duitsche marinetroepen genomen had,onderzocht of er geen middelen waren om de vloed te verwijderen,maar hij moest nu ook ervaren,dat Nieuwpoort de sleutel was.Kommandant Thys der genie behield het toeicht over de overstooming. Om zich naar de sassen te begeven,kon kon hij later een onderaardschen weg volgen,die dan buiten Nieuwpoort onder het stadje tot aan de sluizen aangelegd werd..In Nieuwpoort zelf bleven er nog burgers tot eind November,welk een hel de stad ook was geworden.De meeste anderen wachten de bevrijding af te Oost-Duinkerke, die op 31 October voor den eerste maal beschoten werd,teCoxyde; De Panne,zooveel mogelijk in Belgie nog ,tot er strenger en strenger maatregelen voor ontruiming werden genomen.einde.
De wereld is een lange reis, omweven door de kronkels van het leven. de vreugden en de pijn, de goede en de kwade dagen, de stilte van de nacht, de opkomst van de morgen zon, uren van bezinning,ze maken t leven schoon. (Met de groetjes van ploef)
Het leven is een rijkdom, van onschatbare waarde. Gegeven door de Heer, omweven door oneindige liefde. Hij reikt ons steeds zijn hand, en leidt ons door de kronkels van het leven. op weg naar 't vader huis, Het eeuwig leven. (Groetjes van ploef)
Laat zien dat je der bent, zeg eens een goede morgen, dat je ook nog iemand bent van vlees en bloed. dat jer nog bijhoord,als t er op aankomt. (groetjes van ploef)
Hou nog eens even van jezelf, het maakt je hek van blijdschap. brengt je blijdschap over naar de mensen, een vrome lach, een vriendelijk woord, werpt alle zorgen over boord. (Groetjes van ploef)
Het leven is een lange reis, een droom, zolang je er van houden kan. zolang je nog kan zingen, zolang je de moed hebt om te dansen zolang je nog van mensen houden kan.
Als je dit begrijpt, kun je vol moed en vertrouwen verder,want dan weet je dat na elke nacht, weer een nieuwe morgen komt. Als je dat aanvaarden kan, zul je dan door dit regelmatig op en neer, steeds dieper in in vreugde voller leven gaan.
Groetjes ploef) volgende keer een beter leesdare tekst op de foto.
Onder mijn hemd klopt een hart, een hart dat klopt ook voor de medemens. dat oog heeft voor verdriet, een luisterend hart voor iedereen, dat ingaat op de noden, die zorg wil dragen voor wie zorgen heeft, dat altijd klaarstaat voor een ander. al was het maar een lach, een vriendlijk woord, zo leef je eenmaal naar Gods woord.
27 October.Bij Ieperen is het gevecht onbeslist.Ten Zuid-Westen van Ieperen hebben onze troepen goede vorderingen gemaakt.28 October Bij Ieperen hebbende Duitsche troepen gisteren nog vorderingen gemaakt.En zoo ging het voort,soms met eenige afwisseling als;" 4 November.Onze aanvallen op Ieperen gaan nog steeds vooruit.11 November,dus een week later:Onze aanvallen bij Ieperen zijn gisteren langzaam vooruit gegaan."De buren konden wel genoeg tusschen de regels lezen,hoe het Duitsch offensief bij Ieperen dood liep op den heftigen weerstand der verbondenen.En ook hier kwamen de optimistische geruchten van een terugtocht, welke men echter niet zag.Werpen wij ook nog een blik op de krijgsbewegingen ten Zuiden van Ieperen.Alwas het niet zoo heftig gelijk in Vlaanderen?toch woedde in die Novemberdagen de slag ook van La Basséetot Arras.We zagzn een omsingelingsbeweging bij de laatste stad mislukken door den hardnekkigen weerstandder troepen van Maudhuy. Den vijand beschoot dan Arras.Zondag 4 October preekte Mgr Lobbedey onder het gedonder der kanonnen.'t Was tijdens het lof.Hij kon zijn sermoen niet beeindigen,want men bracht aan de mannen,welke in de kerk tegenwoordig waren het bevel der militaire overheid ,dat alle weerbaren onmiddel de stad moesten verlaten. De Kathedraal liep onmiddelijk ledig.Een half uur later richtte zich een kolonne naar Saint-Pol.Den 5e bracht men veel gewonden binnen. Den 6e vielen de eerste granaten.Het hospitaal Sint-Jan was het toneel van een verschrikkelijke ramp:gansch een verdieping storte door de beschieting in; een kloosterzuster en eenige gewonden ,die zich nog in de benedenzaal bevonden,werden onder het puin bedolven.Gelukkig had men de meeste patienten,gelijk in alle ambulancen, naar de kelders overgebracht.Het Duitsch geschut verdubbelde nog in kracht,en slingerde brandbommen op de ongelukkige plaats,welke ze niet konden vermeesteren. 't Ging dus als te Ieperen.Arras brande als een fakkel en bij dien vreeselijken gloed vluchtten veel inwoners naar Saint-Pol.Zoo werd het November.Atrecht lag te zieltogen,maar bleef aan de Franschen.Toch liet de vijand geen pogingen na het te nemen en over Saint-Pol een weg naar de kust te banen. Tot onder de muren werd er geworsteld.Aan beide zijden waren de verliezen vreeselijk.Het prachtig belfort viel onder de granaten.En wilder werd den strijd.De Duitschers namen het kerkhof,dolven loopgraven tusschen de graven,maar de Franschen namen het stormenderhand.De kans wisselde als ebbe en vloed. Nu sloeg den Franschman zijn tegenstander terug,dan kwam deze in dichter massas weer maar de posities wijzigden zich weinig.Nog bleven er burgers in de gedoemde stad en vestigden zich in de kelders.(wordt vervolgd)
Mensen die weinig of nooit lachen, denken meestal ongenuanceerd over het leven en over zichelf. Ze onderscheiden niet duidelijk wat wezenlijk en wat bijkomstig is. Wat betrekkelijk en vergankelijk is., maken ze tot goden:bezit dat ze nooit achterlaten, aanzien dat zo broos is,genoegens die zo vluchtig zijn. Dagelijkse haperingen maken hen humeurig. Een pedante sfeer hangt drukkend op hun conversaties. Ook zichzelf nemen ze te veel au s'erieux. Ze beseffen niet hoe lachwekkend e zijn.
Als duinzand glijden de dagen door onze vingers. Te slordig gaan wij dikwijls om met wat wij meemaken, dag na dag. wij kijken maar zien niet, horen maar luisteren niet, Mochten wij in alles anwezig zijn, dan wordt onze aandacht verwondering om een glimlach, ontroering voor 'n hartelijke attentie, en dankbaarheid,voor kleine dingen, die ons leven verdiepen. (met de groetjes van ploef)
Waarom is t altijd 'o zo druk? waarom voel je, je zo lekker in al dat gedoe? of loop ik weg voor mij eigenste gedoe,mijn ik?
Soms denk ik ,waarom ben 'k mijn sleutels nu vergeten, van de deur die mijn binnenste afsluit? dan zeg ik,Dank u God,omdat je wijst waar ik hem achterliet.
HET VERLOOP V/D SLAG BIJ IEPER( 19) SCHROMMELIJKE BEELDEN
"31 October.Een verklikker der Duitsche politie sommeert twee agenten van de Brusselsche om hem te helpen aan de Beurs bij de aanhouding van een koopman met verboden kranten.De agenten weigeren dien onbekend een hand toe te steken.Voorbijgangers mengen zich in 't geval.Een opstootje ontstaat. De Duitsche politiemachtkomt er slecht af. Dadelijk wordt de stad Brussel verantwoordelijk gesteld en uit hoofde daarvan met een boete van vijf millioen frank getroffen.Baron von Luettwitz liet na het aan de bevolking te vertellen."Een krijgsgerechtsbank,wettig aangesteld,heeft op 28 October1914 de volgende vonnisen geveld.(1).Tegen de politieagent De Keyzere,om een agent der Duitsche overheid,in wettige uitoefening van zijn ambt was,aangevallen te hebben, om in twee gevallen met de hulp van anderen vrijwillig letsel toegebracht te hebben; om in een geval van ontsnapping van aangehoudenen bevorderd en een Duitsche soldaat aangevallen te hebben. (2) Tegen den politieagent Segers(ongeveer voor dezelvde redenen). Drie jaar gevangenisstraf.De stad Brussel,onder de voorsteden, is gestraft voor den aanslag, door den politieagent De Ryckere tegen een Duitsch soldaat gepleegd met een bijgevoegde schatting van: Vijf millioen ." Straffen stonden ook op het koopen en lezen van verboden bladen en toch wilde men ze hebben.Men las de officieele legerberichten der Duitschers. ze waren eentonig als volgd:" 28October. Onze troepen maakten met sukses vorderingen in de streek van Ieperen.25 October.Ten Oosten van Ieperen maakten onze troepen vorderingen onder hevige gevechten.26 October.Ten Noord Westen van Ieperen ontvangt den vijand versterkingen, wat onzen troepen niet verhinderd heeft op verscheidene plaatsen vorderingen te maken.wordt vervolgd
Neem vandaag eens je vrouwken vast en doe er eens wa mee?
vraag haar ten dans en zing nekeer van? IK HOU VAN JOU;IK HOU VAN JOU; IK HOU VAN JOU? zing dit 10 maal? en eindigd met? GEEF MIJ EEN ZOEN +dan 1 minuut.ZOENEN.
't wordt vast een leuk moment vooral 's avonds voor het slapen gaan,
HET VERLOOP V/D SLAGBIJ IEPEREN (18 ) IEDEREN DAG VERLIEST DE KEIZER WAT VAN ZIJN PLUIMEN
Een ding toch: in den nacht is het kanon opgehouden en heel den morgen is het zoo stil,maar zoo ongewoon stil,dat de menschen malkaar bezien met de vraag:Zou het nu waarlijk gedaan zijn? De wind zelfs is gaan liggen en de mist hangt vol wolkensluiers, waar 't zilver van de zon op klatert. Het lijkt een eerste Paaschdag,zoo zwoel is't en zoo plechtig feestelijk de admosfeer.De dorpelingen gelooven aan een cataclysme, aan een algemeenen aftocht of vlucht en verklaren de vrede reeds geteekend en den oorlog gedaan.In den noen echter herneemt het kanonvuur geweldiger dan ooit.Vandaag (5 November) ontmoete ik een vrouwtje,dat wacht naar nieuws van haar zoon."Wel,God,elke scheut is een slag in mijn hart?"roept ze uit en ze weent er bij.Een heelen tijd lijkt het kanonvuur als de drieslag van zware hamers op den hanebalk in een smidse waar reuachtige wagenwielen zouden gesmeed worden.6 November .Zwaare treinen stoomen over de baan van Kortrijk naar Brussel geladen met paarden, materiaal en soldaten.In Kortrijk hebben de Franschen bommen laten vallen.De statie was bedoeld, maar in plaats kwamen de bommen terecht op den Vlasmarkt, waar een tiental burgers worden gedood en rond de dertig gekwetst.Maar anderen beweren, dat het een Duitsche obus was die ontplofte.7 November.'t Nieuws wordt hier verspreid, dat er Duitsche soldaten aangekomen zijn te Dottignies,St Genois, Moen,Heestert,Avelgem,Swevegem. De aftocht die begint.10 November.gister en vandaag moeten de Duitschers hevig aangevallen hebben,zoo fel wordt er geschoten.En zoo gaat het door: kanongebulder en nog kanongebulder en telkens nieuws over een Duitsche vlucht? Maar de Duitschers bleven, waar zij waren en langzamerhand moesten de menschen zich gewennen aan de zekerheid, dat de krijg lang,zeer lang duren zou.En te Brussel?daar wist men het wel, hoe aan den Yzer ons leger weerstand bood. Er kwamen immers verboden kranten,welke in t geheim gekocht;van hand tot hand gingen.Of men schreef het voornaamste nieuws over en verspreidde het zoo.Die bladen gaven aanleiding tot een ernstige gebeurtenis.Wij halen het verslag uit:"Cinquante mois d'occupation allemande",het merwaardig werk van Louis Gille,Alphonse Ooms en Paul Delandsheere. wordt vervolgd
Veertig dagen tijd om opnieuw te leren verlangen. om je hoort en je hart te legen opdat je t weer kan vullen met liefde om je agenda en je kasten op te ruimen zo krijg je weer tijd en ruimte om het innerlijke te vernieuwen voor ruimte te maken voor anderen voor een warme gloed van de heer t verlangen smaakt zoetzuur:je mist iets maar je krijgt er veel voor terug.
HET VERLOOP V/D SLAG BIJ IEPEREN (17 ) DEN MODERNE KRIJGSMAN
Te Dadizele was een boerin(men noemt haar met de naam en den toenaam) die verzuimd had haar geld te verbergen.Opeens komen de Duitschers de dreef van 't hof opgereden. Zij neemt al haar geld in haar voorschoot en loopt er mede waar waar zij een geschikte plaats wist in 't ovenhuis.Te laat echter, ze komt de soldaten in 't gemoet die moeten ingekwartierd worden."Halt?" roept de hoofdman tot zijn volk,en de boerin die de geaspireerde H_klank niet gewend is verstaat dat de overheid "Gald" eischt,werpt heel den inhoud van haar voorschoot rinkelend voor de voeten van den hoofdman. "Daar ",zegt ze"daar is het geld", en ze vlucht ijlings in huis en grendelt de deur achter zich toe. Of de Duitschers verbluft stonden?Ze hebben al de moeite gehad om in huis te geraken en de verschrikte boerin wijs te maken, dat het niet om geld was, maar wel om eten en slaping.Ja zoo liepen er veel vertellingen rond dikwijls geheel uit de lucht gegrepen,meestal fel overdreven en soms waar .Zeker is het,dat de Duitschers bij al hun graven en delven in Vlaanderen,aan het front,op allerlei verborgen waren stooten,en op kistjes, zelfs eens op een boterpot met waarden en geld.Veelbewoners immers hadden zooveel mogelijk papier tegen klinkende munt ingewisseld en konden bij hun vluchtdie vracht niet meesleuren en ook ging het gerucht,dat den vijand de menschen aftastte en dan hun bezit ontstool, gelijk het trouwens ook gebeurd is.En deden de voorvaderen het ook zoo niet, verstaken ze hun geld niet in den grond ,in benarde onveilige tijden,gelijk men uit de verhalen hoorde? Maar eveneens werkte nu de fantasie;te meer daar men van vast nieuws werd beroofd.Zoo schrijft Streuvels verder in die Novemberdagen : "En't nieuws van den oorlog?" vraag ik aan 't jongentje,dat me elken morgen de melk brengt voor het ontbijt éZe vluchten,meneere", zegt het mannetje, en zijn oogen stralen van blijdschap. "Hoe?ze vluchten:wie vlucht er?""Duitseners? gister zijn er aan Sterhoek vijftien treinen voorbijgereden met 400 wagens al vol soldaten vannacht ook en heel den uchtend ook?""Ja, 't daarom dat ze niet schieten vandaag"."z'en hebben geen poer meer, 't Gerucht gaat inderdaad, dat het leger weg trekt,op de spoorlijn Kortrijk Gent en Kortrijk Brussel: men spreekt van schromelijke verliezen.'k Wilde dat het waar was... maar er aan gelooven? wordt vervolgd
Druk bezig zijn,ja. maar niet altijd goed genoeg beredeneerd. En flink wat tijd verliezen. Maar wat maakt het leven het leven waard? De kick? wat voor kick? Vluchtige momenten van schoonheid en geluk?
'He' meid,het is weer een tijd geleden dat wij elkaar nog zagen? ondertussen ben je weer enkele centimeters gegroeid?-En of" groeien naar buiten toe is toch normaal,Maar hoe zit het met de groei naar binnen"?Mag dit?Zonder inspanning lukt dat niet?mischien is dat wel iets , voor tijdens den vastentijd?
indien de noot zou zeggen: "een noot maakt geen muziek": dan zou er geen muziek zijn.
indien de steen zou zeggen; "een steen trekt geene muur op". zouden er nooit huizen staan.
Indien den druppel zou zeggen; "een rivier kan ik niet worden". zou er nooit een oceaan zijn..
indien de graankorrel zou zeggen: " een graankorrel kan geen veld bezaaien". zou er geen oogst zijn.
indien de mens zou zeggen: "een liefdesgebaar kan de wereld niet redden". zou er nooit gerechtigheid zijn, noch vrede nog waardigheid nog getrouwheid in de wereld van de mensen zijn.
VASTEN TIJD 2006? EEN TIJD VAN BEZINNING. --------------------------------------------------------------------- veertig dagen tijd voor vasten, schept kansen om bewust te leven, tijd voor inkeer maakt veranderingen nogelijk tijd voor veranderingen doet ons keren naar de kennis van Jezus naar de God van t leven.
vasten is dan; een mannier van leven,solidair zijn, de moeilijke weg opgaan van 'teveel' naar 'genoeg'.
vasten is herstel van harmonie met zichzelf,met anderen,
met de natuur ,met God. vasten is waakzaam blijven,in beweging komen.
in Gods naam gerechtigheid doen; bouwen aan een hoopvolle toekomst, voor alle volkeren;ook voor ons zelf, het reik Gods midden onder ons, opstanding tot leven,paasfeest.
Iedereen leeft op dees aarde, maar niet iedereen is altijd aardig.
als je blijft staren naar de plek waar de zon onderging; zal je ze nooit of 'ten immer meer zien opgaan.
laten wij even stil staan bij het goede die wij hebben, en al die tekorten die o vele mensen in dee wereld ervaren.
In oogenblikken van kalmte kwamen ze er uit, om levensmiddelen te zoeken,wat niet gemakkelijk viel.Mgr Lobbedey hef het voorbeeld van moed.Van op de preekstoel had hij verklaard bij zijn kudde te blijven tot den laatste vertokken was.Hij hield vol.Hij zag zijn kathedraal in puin vallen.Hij hield de diensten van Allerheiligen in de Sint-Nikolaaskerk,waar de wijk het minst had geleden.Steeds lagen er lijken op straat.Men was gedwongen een stapel dooden op de Place de le Gare te verbranden,om een ziekte te vermijden,daar de pestlucht rond walmde.Het Kerkhof was immers een deel van het slagveld.Dan maakte men graven achter het oud klooster van het "Saint Sacrament."Zoo lag de leege stad daar zonder brood,zonder water, want de leiding was vernield,zonder licht als een uitgestrekte woestenij vol puin.Maar Arras bleef in de macht der Franschen.En de winter brak aan zonder dat de vijand op het frond van daar tot de zee,zoomin als elders op de uitgestrekte linie zijn dood had bereikt.Hun eenige winst was Duinkerke,maar verder kwamen ze daar ook niet,en nu het guur seizoen aanbrak,vorderde de bezetter on steden als Brugge een groot aantal kachels op, om ze in de kelders van Diksmuide te plaatsen,waar de soldaten hun intrek namen.Buiten patroeljeontmoetingen geschiedden er daar geen krijgsbedrijven meer dat jaar.In de eerste Novemberdagen hadden nog schermutselingen plaats bij Nieuwpoort-Lombardzijde, maar het woord was vooral aan het kanon.De Duitschers bleven feitelijk meester van Lombardzijde ofschoon ze hun linie bij Rattevalle een gehucht van Slijpe,vestigden..De laatste bewoners van Lombardzijde,die eer veel geleden hadden,werden naar Oostende gevoerd en het dorp met de strook eenerzijds naar de duinen en die anderzijds naar de Hamburg( in Duitsche handen)werd als zoogenaamd"niemands land"beschouwd,al hadden wij posten over den Yzer.Westende ,Middelkerke,Slijpe, de dorpen daar naar de richtingOostende zouden langzamer hand in puin vallen.De vijand kon hier weinig kracht ontwikkelen,daar de vloed ook zijn bedrijvigheid moest belemmeren.De overstroming had dus haar doel bereikt.Wij zeiden vroeger dat men niet alleen langs het oude Veurne-Sas,doch ook langs de groote sluizen van Nieuwpoort werkte:het bleek inderdaad,dat men door de eerstgenoemde verlaten niet genoeg water trok om een spoedigen uitslag te bekomen. Daarom werkte men eveneens aan de andere zijde van Nieuwpoort.Admiraal von Schroder, die intusschen te Brugge het bevel over de Duitsche marinetroepen genomen had,onderzocht of er geen middelen waren om de vloed te verwijderen,maar hij moest nu ook ervaren,dat Nieuwpoort de sleutel was.Kommandant Thys der genie behield het toeicht over de overstooming. Om zich naar de sassen te begeven,kon kon hij later een onderaardschen weg volgen,die dan buiten Nieuwpoort onder het stadje tot aan de sluizen aangelegd werd..In Nieuwpoort zelf bleven er nog burgers tot eind November,welk een hel de stad ook was geworden.De meeste anderen wachten de bevrijding af te Oost-Duinkerke, die op 31 October voor den eerste maal beschoten werd,teCoxyde; De Panne,zooveel mogelijk in Belgie nog ,tot er strenger en strenger maatregelen voor ontruiming werden genomen.einde.
Onder mijn hemd klopt een hart,
27 October.Bij Ieperen is het gevecht onbeslist.Ten Zuid-Westen van Ieperen hebben onze troepen goede vorderingen gemaakt.28 October Bij Ieperen hebbende Duitsche troepen gisteren nog vorderingen gemaakt.En zoo ging het voort,soms met eenige afwisseling als;" 4 November.Onze aanvallen op Ieperen gaan nog steeds vooruit.11 November,dus een week later:Onze aanvallen bij Ieperen zijn gisteren langzaam vooruit gegaan."De buren konden wel genoeg tusschen de regels lezen,hoe het Duitsch offensief bij Ieperen dood liep op den heftigen weerstand der verbondenen.En ook hier kwamen de optimistische geruchten van een terugtocht, welke men echter niet zag.Werpen wij ook nog een blik op de krijgsbewegingen ten Zuiden van Ieperen.Alwas het niet zoo heftig gelijk in Vlaanderen?toch woedde in die Novemberdagen de slag ook van La Basséetot Arras.We zagzn een omsingelingsbeweging bij de laatste stad mislukken door den hardnekkigen weerstandder troepen van Maudhuy. Den vijand beschoot dan Arras.Zondag 4 October preekte Mgr Lobbedey onder het gedonder der kanonnen.'t Was tijdens het lof.Hij kon zijn sermoen niet beeindigen,want men bracht aan de mannen,welke in de kerk tegenwoordig waren het bevel der militaire overheid ,dat alle weerbaren onmiddel de stad moesten verlaten. De Kathedraal liep onmiddelijk ledig.Een half uur later richtte zich een kolonne naar Saint-Pol.Den 5e bracht men veel gewonden binnen. Den 6e vielen de eerste granaten.Het hospitaal Sint-Jan was het toneel van een verschrikkelijke ramp:gansch een verdieping storte door de beschieting in; een kloosterzuster en eenige gewonden ,die zich nog in de benedenzaal bevonden,werden onder het puin bedolven.Gelukkig had men de meeste patienten,gelijk in alle ambulancen, naar de kelders overgebracht.Het Duitsch geschut verdubbelde nog in kracht,en slingerde brandbommen op de ongelukkige plaats,welke ze niet konden vermeesteren. 't Ging dus als te Ieperen.Arras brande als een fakkel en bij dien vreeselijken gloed vluchtten veel inwoners naar Saint-Pol.Zoo werd het November.Atrecht lag te zieltogen,maar bleef aan de Franschen.Toch liet de vijand geen pogingen na het te nemen en over Saint-Pol een weg naar de kust te banen. Tot onder de muren werd er geworsteld.Aan beide zijden waren de verliezen vreeselijk.Het prachtig belfort viel onder de granaten.En wilder werd den strijd.De Duitschers namen het kerkhof,dolven loopgraven tusschen de graven,maar de Franschen namen het stormenderhand.De kans wisselde als ebbe en vloed. Nu sloeg den Franschman zijn tegenstander terug,dan kwam deze in dichter massas weer maar de posities wijzigden zich weinig.Nog bleven er burgers in de gedoemde stad en vestigden zich in de kelders.(wordt vervolgd)
Mensen die weinig of nooit lachen,
Als duinzand glijden de dagen door onze vingers.
Waarom is t altijd 'o zo druk?
Neem vandaag eens je vrouwken vast en doe er eens wa mee?
Ik hou nog veel van bloemen;
Een ding toch: in den nacht is het kanon opgehouden en heel den morgen is het zoo stil,maar zoo
Druk bezig zijn,ja.
indien de noot zou zeggen: 
VASTEN TIJD 2006? EEN TIJD VAN BEZINNING.
