k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
oord van bezinning, gelegen op de wijk,,in een wondermooie tuin, waar mensen nog tot rust kunnen komen, waar mensen nog zich zelve kunnen herbronnen, waar men de liefde van Maria nog kan voelen , waar intense rust nog voelbaar is.
Sjalom ;Gods vrede kome over u, Sjalom Gods vrede kome over u, Sjalom; breng Gods vrede bij de mensen om je geen, Sjalom;dan rust ook Gods vrede over u.
MARIA
De eeuwen doorgegeven is jouw naam, want God is in je leven een nieuwe weg gegaan: wat goeds kon er nog komen alleen maar van een vrouw? Maar God heeft op jouw dromen een nieuw begin gebouwd.
Laat ons in de komende Meimaand even stilstaan, en dankbaar ons richten tot Maria in gebed. Wees gegroet Maria, vol van genade,de Heer is met u, gezegend zijt gij boven alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van uw lichaam Jezus, Heilige Maria, moeder Gods, bid voor ons arme zondaars, nu en in het uur van onze dood Amen.
Volgende week ga ik naar het uz in Gent,mogelijks een paar weken,'k heb wat problemen met de sturing van mijn suikerziekte,ook mijn bloed dient onderzocht te worden,daardoor hoor je een paar weken niet meer van mij op mijn blog.Ik wens jullie het beste en tot wederhoren hopelijk zo vlug mogelijk.En daarom vraag ik aan de heer om eventjes wat geduld te hebbenmet mijzelf. (Veel groetjes van ploef en hopelijk tot binnen kort)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(12)TE FRANCHIMONT EN OMSTREKEN
Deze gemeente die wat hoogerop naar Philippeville ligt, kreeg ook het bezoek van de Duitschers.De bewoners waren er gelukkig gaan loopen . De nacht werd verlicht door den brand der huizen. Op alle nokken en daken kraaide de rode haan.De eerste lieden,die er nog gebleven waren,twaalf in getal, werden aangehouden.Pastoor Patron,meer dan 70 jaren oud,werd met elf parochianen stevig vast gebonden, gelijk , volgens een getuige verklaarde,Westfaalsche hespen. Zij ze werden op een weide samengetrost, en de regen,die gedurende den ellendigen langen nacht zonder ophouden viel,doorweekte merg en been.Den pastoor was vreeselijk gemarteld. Men wierp hem in een put en diende hem kolfslagen toe,tot zijn arm lichaam er van kraakte en bont en blauw uit sloeg. Een officier wilde er met zijn paard overheen maar de pastoor kon gelukkig ontspringen. Een feldwebel zei hem lachend:" Ik haat de roomsche Kerk,daar de Katholieke priester een, dief en een brigand is?" De oude pastoor antwoorde niet, maar op dien stond kwam het in hem zoo bitter op ;langs welken kant de bandieten en de dieven waren.Ten dien stonde kwam een inwoner van Surice voorbij het veld. Een soldaat mikte en legde hem ten doode.Vadertje Demeuldre,die ook reeds de 70 achter de rug heeft, wordt door de Duitschers gevat.Men speelt er balleke-pak mede. het mannetje struikelt en op den zelfden stond wordt hij door den kogel uit een revolver neergebliksemd.Jean Scieur en Alzire Anciaux worden uit hun schuilhoeken gejaagd,door kolfslagen bewerkt, en om prijs doorsteken soldaten hem met de bajonet.De twaalf gevangenen werden eindelijk tegen den avond losgelaten,behalve Emile Demeuldre, die door al de voor zijn oogen geziene gruwelen bijna de rede verloren heeft.Hij alleen werd achtergehouden en door drie officieren neergeschoten.Hij viel, zonder één kreet te slaken,als een steen neer.Dezelfde soldaten hielden te Villers-de-Gambon,een paar kilometers verder;eveneens leelijk huis.Zij plunderden,brandden,schoten verscheidene inwoners dood en verlengden den doodstrijd hunner slachtoffers door langdurige folteringen .Zes kilometer verder, ten Zuiden op ligt Villers-en-Fagne. Den 25°Augustus,komend van Merlemont en Roly, rukten de Duitschers het dorp in.'t was mistig weer.De Franschen lagen op loer en schoten van Matagne hun kanonnen naar hen af en brachten er vele om het leven. Om zich te wreken , staken de Duitschers meer dan vijftig huizen in brand. (vervolg van 12 te Francimont en omstreken)
Wie kent dat nu nog, de Cristus doorn, de doorn die altijd bloeit, jaar in jaar uit, zomer en winter, als dit geen teken is van oneindigheid, Ik dank de Heer dat dit nog in mijn huis aanwezig moge zijn.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(11) VERVOLG VAN 10
Teruggekeerd, gingen ze een nog gespaard huis binnen, zagen op de kast een portret van een Belgisch soldaat,grepen daarop de bewoner, Emile Collard,75 jaren oud,sleurden hem over de straatsteenen en staken hem bij de statie overhoop. De Echtgenooten Penasse en Bastin kwamen op dien stond met hun vijf kinderen voorbij. Zij werden vastgegrepen,tegen den grond geslagen.De heer Bastin werd omvergeschoten en van zijn geld beroofd. De overige werden naar een weide gedreven.Penasse en drie zijner kinderen, evenals vrouw Bastin en haar pasgeboren kind werden door de bandieten door den kop gebrand. Vrouw Penasse was niet getroffen en vluchtte? Een kogel deed haar ten gronde stuiken.De bruten verbrijzelden haar verder met kolfslagen den schedel. Van beide families bleef alleen de tienjarige Penasse in leven en kon na zorgvuldige verpleging,gered worden.Dienzelfde dag werden nog twee lieden vermoord, en later vond men nog de lijken van drie onbekenden. Wat er nog te Romedenne aan woners overbleef,werd als gijzelaars weggevoerd,afgeranseld;gebrutaliseerd, half lam en stuk geslagen.Een officier liet de sukkelaars, met den onderpastoor aan het hoofd,loslaten.De verwoesting van Romedenne werd gepleegd door de 104°,106° en 102° Saksische regimenten. Van Romedenne uit,trokken de Saksers naar Romerée ,dat zij systematisch plunderden en in brand staken,en vielen verder Frankrijk binnen, waar zij, de blijde intrede,de twee eerste dorpen,Fepin en Haybes, door de vlammen lieten verteeren.Te Matagne-Petite was het meerendeel der bevolking tijdig gevlucht.De Duitschers maakten echter van de gelegenheid gebruik, om naar hartelust te rooven en te plunderen:paarden en hoornvee vooral vormden een welkomen buit.(vervolg te? TE FRANCHIMONT EN OMSTREKEN
Op de baan van Florennes naar Givet ligt Romedenne.Er woonden zeshonders menschen. Den 23éAugustus 1914 zag men er gansche drommen burgers en Fransche soldaten. Het Fransche leger, zwichtend voor de overmacht, had de hoogten van Dinant verlaten en trok terug,veschrikte bevolking meesleepend.Den 24é donderde het kanon.Op de hoogte van Surice zag men de barbaren verschijnen,die de laatste plaats te vuur en te waard hadden gezet.Fransche mitraillieuzen waren aan de kerk opgesteld en maakten vreeselijke gapingen in de Duitsche gelederen. Niet bestand tegen 't Fransche vuur, trok den vijand op Franchimont terug, dan om 9 uurs' avonds begon te branden. De inwoners van Romedenne hadden zich allen op de hoogte in de bosschen verscholen, doch ziend dat in hun dorp alles rustig bleef,keerden enkele dorpelingen tegen den morgen terug.Helaas? Het zou hen slecht bekomen? De Duitschers keerden ook terug,beukten de deuren in en joegen de inwoners de straat op.Vier vrouwen werden rug tegen rug gebonden,met zulke brutaliteit ,dat het touw in hun vleesch drong.Ook bemerkten de Duitschers drie ouderlingen,waarvan twee zeventigjarigen. Welke folteringen zou men deze oudjes aandoen?De overste merkte een kar, dwong het drietal in in de berries en joeg hen de scherpe helling van den berg af.De arme oudjes?Ieder oogenblik greinsde de dood hen aan. De schurken lachten om hen grooten angst. Beneden wachtten hen andere Duitschers op.Ze dwongen een andere ouderling,van 75 jaren de genaamden Hingot die door een leven van ontbering idioot was geworden ,op de kar plaats te nemen, en bevalen deze de hoogte op te voeren.Onder weepslagen en vloeken, konden de sukkelaars de kar naar boven krijgen:''t was een onmmenschelijk pogen in doodsangst en miserie.Hijgend en met wild-slaande harten, bedekt met zweet, het gelaat verwrongen onder de paarsche,opgezette huid,bleven de oudjes staan voor het huis van een zekeren Maurice Collard een man van 88 jaren.Ook hij moest de kar op.Voor de oogen stak men zijn huis in brand. Daarop werd de kar naar een zeer steile,door het water uitgevreten berghelling gebracht en naar beneden gestooten. Bij mirakel ontsnapten alle vijf aan een wissen dood. Beneden liet men ze liggen en werden ze niet meer verontrust.De Duitsche moordwoede had zich naar andere zijde gewend.Het dorp werd in brand gestoken.Van de 120 huizen van Romedenne werd er geen enkel gespaard.Ook de kerk vormde weldra slechts een vuurgloed. Een Franschen gekwetsten soldaat wierp men in de vlammen.Tien Fransche soldaten waren te Romedenne gesneuveld.E"n gekwetste had zich kunnen redden, en was verscholen in een café.De Duitschers maaiden hen met bajonetsteken af.joegen de bewoners op straat op en wilden hen neerschieten,toen zij een verdacht gerucht hoorden en op de loop gingen. Maar anderen zouden er voor boeten.? (vervolg van Romedenne)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (9) VERVOLG VAN 8
Op 16 September 1914 was Frasnes opnieuw het toneel van het Duitsche barbarisme. Die dag kwamen uit de richting van Rocroi, 34 Fransche burger-gevangenen, uitgeput en ten einde krachten, te Couvin aan. ze vormden twee groepen en waren onderling met koorden vastgemaakt.De Duitschers beschuldigden hun van lijkroverij. Naast een schijn-krijgsraad was gehouden, werden de gevangenen in de richting van Frasnes weggeleid. Op een gegeven punt van den weg verplichte men hen de groote baan te verlaten en, door de velden heen, bereikte men de " Carriére du Lion".Het toneel dat zich hier heeft afgespeeld,werd, buiten de beulen,daar niemand bijgewoond.Dat het evenwel afgrijselijk moet zijn geweest, bewijst de afzichtelijke toestand, waaron men de lijken der arme slachtoffers heeft terug gevonden. Op het geluid der fusillade kwamen talrijke soldaten van Frasnes en Couvin toegeloopen. Hun beestachtig cynisme vond hier nogmaals gelegenheid zich in al zijn afzichtelijkheid te uiten.Zelfs voor den dood kenden ze geen eerbied.Moeten wij er aan bijvoegen, dat de slachtoffers onschuldig waren aan het schandelijk misdrijf, waarvan de Duitschers hen beschudigden?Ten overvloede hebben papieren, die men op hen gevonden heeft,bewezen dat het brave lieden waren uit de streek van Montmirail(aan de Marne). De Duitschers wisten niets beters te doen, om hun misdaden te verontschuldigen, dan valse beschuldigingen uit te spreken.Zoo ging het steeds in Belgié,waar het"Man had geschossen", en de francs-tireurs-legende er immers werd bijgehaald: zoo ging het ook in Noord-Frankrijk. vervolg TE ROMEDENNE
De kristelijke wereld treurt om 't afsterven van de Heer,
klokken zwijgen,alles leeft ingetogen,mensen gedenken de HEER? in hun gebeden.
in zwijgzaamheid verwerkt de gemeenschaphet verdriet,om 't geengaan van Jezus,tot de Vader,Jezus weet dat en hij zal terug komen, zijn lijden zal het mensdom beschermen tot de dood.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (8) VERVOLG VAN 7 TE FRASNES_LEZ_COUVIN
Vervolgens doorstaken de Duitsche geweldenaars Camilie Leclerq. Hij kon nog opstaan en vluchten, maar werd neergeschoten.D'esire Bertrand, opgesloten in een brandend huis,werd geveld, toen hij uit den vuurgloed poogde te vluchten.Verschillige vrouwen werden eveneens vermootd. Twaalf personen, waaronder vier huisvaders,zijn dien dag gedood.Een half-dozijn huizen uitgezonderd, werd het geheele dorp in asch gelegd.Den volgende dag 27 Augustus, herbegonnen de Duitschers hun bloedig werk.Op bevel van Luitenant Lepine, werden de nog gespaarde woningen in brand gestoken.Uit de tijdensgeschiedenis van de slachtoffers VAN Fasnes nemen wij nog het volgende over:De inwoners die op 25 Augustus waren aangehouden,werden op een plaats samengebracht en er deerlijk mishandeld.Zij werden voor mitrailieuzen geplaatst en met den dood bedreigd. De soldaten lachten dan om den doodsangst hunner slachtoffers.Tijdens hun strooptochten, ontdekten de Duitsche plunderaars een gebrekkig grijsaard. Hem werd bevolen zijn huis te verlaten.Als hij er op wijst,dat hij niet kan gaan,nemen de twee soldaten hem voorzichtig op en brengen hem naar het midden van de markt. en als ze bemerken ,dat hij niet kan staan,wordt een stoel gehaald?Dan krijgt hij een tafel voor zich, waarop boter en brood wordt opgediend? Van een oogenblik, dat de Duitschers zich verwijderen om een groep gevangenen tegemoet te gaan,maakt hij echter gebruik om weg te kruipen. Tegen vier uur is de gebleven bevolking gevangen genomen. De vrouwen worden van de mannen gescheiden en beide groepen geen beleedigingen gespaard.Een weinig later leidde men de pastoor op.Deze had men gevangen genomen,toen hij de deur van de pastorij voor de geweldenaars opende en brutaal mishandeld werd. reeds toen had hij aangeboden, voor het heil van de kudde te sterven. ijne komst werd met gehuil begroet. nogmaals stelde de geestelijke het offer van zijn leven beschikbaar. ook zusters boden zich aan.Maar hun edelmoedig voorstel werd van de hand gewezen.eerst drie dagen later verden de gevangenen in vrijheid gesteld.De pastoor onderging een waren Kalvariegang. De Duitschers namen hem mede en heel den weg lang had den geestelijke, alsmede zijne loygenooten, de smadelijkste behandeling te ondergaan.Ten slotte ondervroegen de Duitschers hem, en bevestigden de ter dood veroordeeling .Toen riep de geestelijke uit:Ik sterf onschuldig, en ik beroep mij over dit onrechtvaardig vonnis bij de rechtbank van God?" Dit protest miste zijn doel niet en redde pastoor Moreau het leven.'sAnderendaags werden zeven zijner lotgenooten,waaronder Nicolas en de gebroeders Wanschoor, gefusilleerd. Men dwong de slachtoffers, wie men de handen op den rug gebonden had,op een bank neer te zitten, en schoot hen toen laf in den rug.De te Frasnes gepleegde misdaden komen ten laste der 100°,101°,102° en 103°Saksische voet-volk-regimenten.(wordt vervolgd)
Zalige Hoogdag van Pasen; aan ieder die mij komt bezoeken, de heer is waarlijk opgestaan. hij zit aan de rechterhand van God de Vader. Laat ons bidden en dankbaar zijn.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (7)TE FRASNES_LEZ_COUVIN
Te frasnes-Lez -Couvin: Drie km, 't en noorden,van Couvin ligt:Frasnes-liz-Couvin.Op 25 Augustus 1914 had het verscheidene beschietingen te onderstaan.De bevolking was voor een goed deel gevlucht, zoohaast de komst van de eerste ulhanen werd gemeld. De Fransche troepen namen stelling op de omliggende hoogten en voedvolk verschool zich met mitrailleuzen in verschillende huizen van het dorp. Weldra begon de slag, welke eerst 's avonds eindigde.De Franschen trokken zich dan terug op Couvin.Om 10 uur 's avonds hielden de Duitschers hun intocht.Ze gedroegen zich betrekkelijk goed tegenover de inwoners die gebleven waren, maar drongen met geweld in de verlaten woningen binnen, waar geplunderd en vernield werd.Op Woensdag 26 Augustus trokken, gedurende den geheelen ochtend,troepen voorbij. Hier en daar werden reeds toebereidselen tot het in brand steken van de plaats genomen.Men handelde hier dus met voorbedachten rade.Daarvan zijn nog enkele bewijzen.Staf-officieren, die bij de pastoor van Frasnes overnacht hadden, raaden hem herhaaldelijk, den 26é 's ochtends aan het dorp te verlaten. Op een vraag van M. Malter, leeraar aan de normaalschool van Couvin,aan een der officieren,die bij hem gelogeerd hadden, of men nu niets meer te vreezen had, antwoordde deze ;" ik geloof het niet. te Mariembourg;ze volgen ons,en hun geeft men af en toen een dorp te verwoesten." Twee jongelingen,die tijdens de slag van Mariembourg gevangen werden genomen, hoorden den 23" een sodaat zeggen, dat Frasnes den volgend dag zou worden platgelegd.Deze getuigenissen bewijzen, dat het lot van Frasnes van te voren beslist was.Tegen twee uur in den namiddag klonken schoten.Deze leidden de rampzallige gebeurtenissen in Als eerste slachtoffer viel Jozeph Remy. neergeschoten in zijn tuin, in bijzijn van zijn vrouw,en schoonmoeder en een buurvrouw. wordt vervolgd.
Aan allen die mijn blog bezoeken een vrome palmen zondag wens ik jullie. Wij gaan te saam naar pasen, in de goede week. het brood dat wordt gedeeld, de dood,en de heropstanding des Heere; brengt ons naar het feest van pasen. De opstanding van de Heer,
Liefde is zoals de wind, je ziet ze niet maar voelt ze, de liefde draagt geen haat, ze over ziet de fouten, draagt alleen de mooie dingen mee, geeft rust en vreugde aan 't bestaan; ze speelt met je gevoelens; je draagt ze in je handen, zo kun je deelzaam zijn voor anderen.
Vanaf 1 Mei zijn alle pastoors op straffe van boete hun kooi op de kerketoren te verwijderen zodat de haan op de toren weer vrij kan bewegen. dringend mensen verwacht om de kooien van de torens te laten verwijderen,zo niet dienen de pastoors graties 3 maanden alle diensten op zich te nemen.
Was alles stil en grauw, maar bij het eerste lente weer ontpop ik mij in schoonheid, en laat ik zien, dat straks de eerste zonnestralen komen, de glinsterende morgendauw het groene gras,de vogels in de tuin, ze roepen mij naar buiten, genietend van de zomerzon.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN ( VERVOLG VAN 6) LE PETITE CHAPELLE
Tijdens de ondervraging wordt hem wat voedsel aangeboden;een weinig deschimmeld brood en een kruik water,waarop speeksel en sigarettenstompjes drijven. De priester weigert dit te nutten,alhoewel hij in vierentwintig uur niets gegeten heeft. Een weinig daarna;nieuwe ondervraging.En ook hier herhaalt de priester zijne verklaringen.Hij stelt,ten slotte,voor een ernstig onderzoek in te stellen.Zulks wordt aangenomen.Een afschuwelijke soep wordt hem dan aangeboden. Van Rocroi naar Petite- Chapelle is de geestelijke weer aan allerlei beleedigingen en grofheden bliitgesteld.Te Petite- Chapelle gekomen werd hem het zwijgen opgelegd.De bewoners werden bij bij de kerk tesamen geroepen, en het onderoek begon.Allen beaamden de vrklaringen van den pastoor.Deze werd desondanks niet vrijgelaten en moest terug naar Rocroi,nadat men hem geweigerd hat zich wat te verfrisshen en een hoed te halen,daar hij bloodshoofds was sinds den vorige dag.Steeds weer klonken beleedigingen en bedreigingen.Te Rocroi liet men hem aan het sarkasme van de soldeniers over, om hem dan naar de gevangenis teleiden.Hier kreeg wat brood en wat koffie.Op zijn vraag, om zich even te werwijderen ,werd hem brutaal geantwoord:"Sterf daar?" De geestelijke moest dan in zijn hok aan zijn behoeften voldoen.Slechts den volgenden ochtend werd hij vrijgelaten. Toen vroeg hij om de vrijlating van de zuster Dumont, almede van de overste van het klooster te Petite-Chapelle, welke tijdens het onderhoor der bevolking gevangen was genomen.Men deelde hem mede, dat de zusters reeds den vorige dag waren teruggekeerd,maar dat Dumont niet in vrijheid kon worden gesteld.De E. H. Bastin bleef aandringen, totdat men hem uiteindelijk in vrijheidsstelling van Dumont toeegde.En na treffend het Duitsch barbarisme te hebben gebrandmerkt, verwijderde hij zich,ten slotte langzaam.(vervolg) TE FRASNES-LEZ-COUVIN.)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (6) VERVOLG LE PETIT SHAPELLE
Vervolgens moet de pastoor roepen;"Ik ben de pastoor van Petite-Chapelle,in- dien hij schiet, word ik gefusilleerd?.Men dwingt hem dezen zin meermalen op luiden toon uit te scheeuwen. om dit spel eenigszins te wijzigen beveelt men mem eenerzijds te zwijgen, op straf van met de bajonet te worden doorstoken, en men steekt hem de punt van de bajonet tusschen de lippen,-anderzijds te roepen, op straffe gefusileerd te worden,en terzelfdertijd voelt hij slachtoffer een geweerloop in den hals drukken.Hij zwijgt.Liever door een kogel te sterven, dan aan de bajonet te worden geregen.Maar de Duitsche beulen hebben er nog niet genoeg van.Opnieuw slaan en trappen zij den rampzaligen geestelijke,spuwen op hem,schelden en razen als duivels. Hij wordt op den grond gesmeten, gestampt en vertrapt, weer rechtgetrokken en opnieuw mishandeld. Dan moet hij mee,steeds roepend;" Ik ben den pastoor van Petite-Chapelle?" De Duitschers brengen hem dan naar het klooster,waar hij getuige is van de verwoesting,die ze daar aanrichten.Op vele plaatsen wordt den brand aangestoken en den pastoor ten midden der gloeiend vuren geplaatst.Ondrtusschen hielden andere soldaten zich met met de verwoesting van de kerk bezig.Eerst beproefden zij het met mitraellieuzen. Daar dit niet spoedig genoeg afdoende resultaten gaf,wordt het gebouw in brand gestoken.De E.H.Bastin moet daarvan getuige zijn.Onder kolfslagen en stampen brengt men hem ter plaatse.Steeds moet de ongelukkige den zin uitschreeuwen.En men sleurt hem mede,schopt hem verder.Tegen tien uur 's avonds was de marteling niet ten einde en werd den pastoor van den eene plaats naar de andere gedreven.Steeds heeft hij de handen op den rug gebonden en moest hij dezelfde woorden roepen.Dan werd hij naar den Rocroi gvoerd.Eindelijk mocht hij zwijgen:;het was tijd, daar zijn stem hem dreigde te begeven.Te Rocroi herbegon de afschuwelijke behandeling.Opnieuw regend het hier slagen,stampen,stompen,scheldwoorden.Van tallen kante klonk het "Schweinenhund?"Vervolgens dreef men hem tot dichtbij een reusachtigen vuurgloed.Wilden de Duitschers hem levend verbranden?De pijn werd onuitstaanbaar.Ook deze beproeving bracht het einde niet. De pastoor werd nu naar een huis gebracht,waar zich reeds de zuster en Aleide Dumont bevonden. Deze moesten de woning verlaten.Aleide Dumont werd daarbij ruw geslagen.De Kalvarie-tocht was hiermede niet volbracht. De geestelijke wordt op straat gejaagd,en zoo onbarmachtig met geweerkolven gebeukt, dat de beenderen dreigen te breken.Vervolgens sluit men hem op in de gevangenis.Hier word hij door een hooger officier ondervraagd en beschuldigd verantwoordelijk te zijn van den dood van twee Duitsche soldaten,te Petite-chapelle.De priester verzet zich krachtdadig tegen de beschuldigingen. Niets baat hem.Men sluit hem op in het vuilste hok der gevangenis.De andere cellen achten de soldaten"zijn rein"( te rein) voor hem. De nieuwe beproeving ondergaat de pastoor even moedig als de andere.Eindelijk wordt het touw rond zijn handen weggesneden,nadat men eerst er aan getrokken heeft, om het door te breken,zoo fel dat het tot diep in het vleech is gedrongen.Dan krijgt den pastoor rust. Het is bij middernacht.Tegen 5 uur 's morgens werd den pastoor ven Petite-Chapelle in zijn pesthol gewekt door een soldaat,die hem zegt:"Gij gaat sterven,varken?"Wel twintig maal herhaalt zich dit tooneel.Om elf uur wordt hij opnieuw ondervraagd door de officieren,die allerlei inlichtingen over de bevolking van Petite-chapelle begeeren.De pastoor antwoordt hun, dat er zich in zijne parochie geen enkele Frans-tireur bevindt en niemand geschoten heeft.Een weinig later wordt hij op de Kommandantur van Rocroi geroepen.ook hier ondergaat hij'n lange ondervraging desbetreffende de z.g. Francs-tireurs van Petite Chapelle welke beschuldiging hij ten krachtdadigste verwerpt,terwijl hij aantoont dat de Duitschers zelf de twee Duitsche soldaten,waarom het gaat,hebben neergeschoten.(Wordt vervolgd)
Teruggekeerd, gingen ze een nog gespaard huis binnen, zagen op de kast een portret van een Belgisch soldaat,grepen daarop de bewoner, Emile Collard,75 jaren oud,sleurden hem over de straatsteenen en staken hem bij de statie overhoop. De Echtgenooten Penasse en Bastin kwamen op dien stond met hun vijf kinderen voorbij. Zij werden vastgegrepen,tegen den grond geslagen.De heer Bastin werd omvergeschoten en van zijn geld beroofd. De overige werden naar een weide gedreven.Penasse en drie zijner kinderen, evenals vrouw Bastin en haar pasgeboren kind werden door de bandieten door den kop gebrand. Vrouw Penasse was niet getroffen en vluchtte? Een kogel deed haar ten gronde stuiken.De bruten verbrijzelden haar verder met kolfslagen den schedel. Van beide families bleef alleen de tienjarige Penasse in leven en kon na zorgvuldige verpleging,gered worden.Dienzelfde dag werden nog twee lieden vermoord, en later vond men nog de lijken van drie onbekenden. Wat er nog te Romedenne aan woners overbleef,werd als gijzelaars weggevoerd,afgeranseld;gebrutaliseerd, half lam en stuk geslagen.Een officier liet de sukkelaars, met den onderpastoor aan het hoofd,loslaten.De verwoesting van Romedenne werd gepleegd door de 104°,106° en 102° Saksische regimenten. Van Romedenne uit,trokken de Saksers naar Romerée ,dat zij systematisch plunderden en in brand staken,en vielen verder Frankrijk binnen, waar zij, de blijde intrede,de twee eerste dorpen,Fepin en Haybes, door de vlammen lieten verteeren.Te Matagne-Petite was het meerendeel der bevolking tijdig gevlucht.De Duitschers maakten echter van de gelegenheid gebruik, om naar hartelust te rooven en te plunderen:paarden en hoornvee vooral vormden een welkomen buit.(vervolg te?
Op de baan van Florennes naar Givet ligt Romedenne.Er woonden zeshonders menschen. Den 23éAugustus 1914 zag men er gansche drommen burgers en Fransche soldaten. Het Fransche leger, zwichtend voor de overmacht, had de hoogten van Dinant verlaten en trok terug,veschrikte bevolking meesleepend.Den 24é donderde het kanon.Op de hoogte van Surice zag men de barbaren verschijnen,die de laatste plaats te vuur en te waard hadden gezet.Fransche mitraillieuzen waren aan de kerk opgesteld en maakten vreeselijke gapingen in de Duitsche gelederen. Niet bestand tegen 't Fransche vuur, trok den vijand op Franchimont terug, dan om 9 uurs' avonds begon te branden. De inwoners van Romedenne hadden zich allen op de hoogte in de bosschen verscholen, doch ziend dat in hun dorp alles rustig bleef,keerden enkele dorpelingen tegen den morgen terug.Helaas? Het zou hen slecht bekomen? De Duitschers keerden ook terug,beukten de deuren in en joegen de inwoners de straat op.Vier vrouwen werden rug tegen rug gebonden,met zulke brutaliteit ,dat het touw in hun vleesch drong.Ook bemerkten de Duitschers drie ouderlingen,waarvan twee zeventigjarigen. Welke folteringen zou men deze oudjes aandoen?De overste merkte een kar, dwong het drietal in in de berries en joeg hen de scherpe helling van den berg af.De arme oudjes?Ieder oogenblik greinsde de dood hen aan. De schurken lachten om hen grooten angst. Beneden wachtten hen andere Duitschers op.Ze dwongen een andere ouderling,van 75 jaren de genaamden Hingot die door een leven van ontbering idioot was geworden ,op de kar plaats te nemen, en bevalen deze de hoogte op te voeren.Onder weepslagen en vloeken, konden de sukkelaars de kar naar boven krijgen:''t was een onmmenschelijk pogen in doodsangst en miserie.Hijgend en met wild-slaande harten, bedekt met zweet, het gelaat verwrongen onder de paarsche,opgezette huid,bleven de oudjes staan voor het huis van een zekeren Maurice Collard een man van 88 jaren.Ook hij moest de kar op.Voor de oogen stak men zijn huis in brand. Daarop werd de kar naar een zeer steile,door het water uitgevreten berghelling gebracht en naar beneden gestooten. Bij mirakel ontsnapten alle vijf aan een wissen dood. Beneden liet men ze liggen en werden ze niet meer verontrust.De Duitsche moordwoede had zich naar andere zijde gewend.Het dorp werd in brand gestoken.Van de 120 huizen van Romedenne werd er geen enkel gespaard.Ook de kerk vormde weldra slechts een vuurgloed. Een Franschen gekwetsten soldaat wierp men in de vlammen.Tien Fransche soldaten waren te Romedenne gesneuveld.E"n gekwetste had zich kunnen redden, en was verscholen in een café.De Duitschers maaiden hen met bajonetsteken af.joegen de bewoners op straat op en wilden hen neerschieten,toen zij een verdacht gerucht hoorden en op de loop gingen. Maar anderen zouden er voor boeten.?
Vervolgens doorstaken de Duitsche geweldenaars Camilie Leclerq. Hij kon nog opstaan en vluchten, maar werd neergeschoten.D'esire Bertrand, opgesloten in een brandend huis,werd geveld, toen hij uit den vuurgloed poogde te vluchten.Verschillige vrouwen werden eveneens vermootd. Twaalf personen, waaronder vier huisvaders,zijn dien dag gedood.Een half-dozijn huizen uitgezonderd, werd het geheele dorp in asch gelegd.Den volgende dag 27 Augustus, herbegonnen de Duitschers hun bloedig werk.Op bevel van Luitenant Lepine, werden de nog gespaarde woningen in brand gestoken.Uit de tijdensgeschiedenis van de slachtoffers VAN Fasnes nemen wij nog het volgende over:De inwoners die op 25 Augustus waren aangehouden,werden op een plaats samengebracht en er deerlijk mishandeld.Zij werden voor mitrailieuzen geplaatst en met den dood bedreigd. De soldaten lachten dan om den doodsangst hunner slachtoffers.Tijdens hun strooptochten, ontdekten de Duitsche plunderaars een gebrekkig grijsaard. Hem werd bevolen zijn huis te verlaten.Als hij er op wijst,dat hij niet kan gaan,nemen de twee soldaten hem voorzichtig op en brengen hem naar het midden van de markt. en als ze bemerken ,dat hij niet kan staan,wordt een stoel gehaald?Dan krijgt hij een tafel voor zich, waarop boter en brood wordt opgediend? Van een oogenblik, dat de Duitschers zich verwijderen om een groep gevangenen tegemoet te gaan,maakt hij echter gebruik om weg te kruipen. Tegen vier uur is de gebleven bevolking gevangen genomen. De vrouwen worden van de mannen gescheiden en beide groepen geen beleedigingen gespaard.Een weinig later leidde men de pastoor op.Deze had men gevangen genomen,toen hij de deur van de pastorij voor de geweldenaars opende en brutaal mishandeld werd. reeds toen had hij aangeboden, voor het heil van de kudde te sterven. ijne komst werd met gehuil begroet. nogmaals stelde de geestelijke het offer van zijn leven beschikbaar. ook zusters boden zich aan.Maar hun edelmoedig voorstel werd van de hand gewezen.eerst drie dagen later verden de gevangenen in vrijheid gesteld.De pastoor onderging een waren Kalvariegang. De Duitschers namen hem mede en heel den weg lang had den geestelijke, alsmede zijne loygenooten, de smadelijkste behandeling te ondergaan.Ten slotte ondervroegen de Duitschers hem, en bevestigden de ter dood veroordeeling .Toen riep de geestelijke uit:Ik sterf onschuldig, en ik beroep mij over dit onrechtvaardig vonnis bij de rechtbank van God?" Dit protest miste zijn doel niet en redde pastoor Moreau het leven.'sAnderendaags werden zeven zijner lotgenooten,waaronder Nicolas en de gebroeders Wanschoor, gefusilleerd. Men dwong de slachtoffers, wie men de handen op den rug gebonden had,op een bank neer te zitten, en schoot hen toen laf in den rug.De te Frasnes gepleegde misdaden komen ten laste der 100°,101°,102° en 103°Saksische voet-volk-regimenten.(wordt vervolgd)
Ieder draagt in zijn leven,
