k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
DE WEG NAAR GOD DIE LOOPT NIET OVER ROZEN MAAR IS TOCH MOOI OM TE BEWANDELEN
God is er voor iedereen,dat staat zo vast als een fundering,open je hart en laat hem binnen Sommige mensen vinden de weg als er het een of ander probleem op komst is,in de meeste gevallen zijn er nog mensen die dan vlug een kaarsje branden;zijn er mensen die om hulp vragen en als 't probleem is opgelost blijf alles weer bij het oude. In wezen is 't leven een aaneenschakeling van goede en kwade dagen, en soms moet men het eens moeilijk hebben om even stil te staan en even tijd maken voor jezelf,om in gedachte bij de Heer te zijn, nochtans zou de Heer een dagelijkse plaats moeten krijgen waarin wij tijd maken om te danken;danken voor de nieuwe dag,voor 't brood op onze tafel;voor het samenzijn met mensen om je geen;de ochtendzon ,het groen, het water om de dorst te lessen,en vooral "het goed gevoel".
Het goed gevoel te voelen dat Hij er is voor mij, dat hij mij wijst de weg om zeer intens te kunnen leven. Soms kan ik rustig zitten dromen in de tuin,en 'k voel zo goed zijn aanwezigheid, dan kijk ik om mij geen en zie de bloemen in het gras,de vogels op de bomen,een zachte bries waait door mijn haren ,alsof wij beiden kunnen praten met elkaar,en dan; dan zeg ik danke Heer dat je er bent voor mij? Een merel in het gras verbreekt mijn droom , Ik voel mij weer goed in mijn vel die dag,en als ik 's avonds slapen ga ;dan zeg ik dank u Heer voor deze mooie dag mij nog gegeven.Een diepe rust valt over mij en zachtjes val ik in slaap,wachtend op de nieuwe dag die als 't God beliefd weer even fijn zal zijn.
(Met de groetjes van ploef en voor iedereen wens ik van harte een even mooie de als die van mij)
Wat de ogen zien dringt binnen in het hart, het kan ons blij maken maar ook verdrietig zijn, het kan ons soms zo diep raken dat wij er ziek van worden, ogen zijn de vensters van ons hart wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen, voor de sterren,in de nacht, is een blij en gelukkig mens, je ziet dat licht in iemands blijde ogen, laat wat kleur toe aan een ander zijn grijze leven, positief kijken wil zeggen, kijken naar de goede kant , naar de kant van 't licht, waar alles helder is en waar je vreugde vind,, negatief kijken wil zeggen, kijken naar de donkere kant, waar alles grijs en mistig is, waar men struikelt en valt, waar geen uitzicht meer is, maar angst en vertwijfeling, denkt positief en je ziet alles veel beter, laat warmte toe in je hart, en je ogen gaan stralen van geluk. (Met de groetjes van ploef)
'T is nu wel de tijd om even stil te staan, om even in gedachte weer bij julli te zijn.
Vrienden voor het leven, die kan je niet vergeten, al duurde 't honderd jaar,
Altijd blijven jullie je ons vrienden,jammer dat wij soms veel beloven en weinig stappen zetten voor al was't maar even,een kort bezoek.
Maar vandaag kon ik het nou niet laten om je toch een mailken te sturen, en als 't een beetje lukt jullie even te bezoeken.
In mijn dagboek staat geschreven: dat Romain er 65 wordt op 18 juni, dat denise 65 wordt op 29 juni , EN dat jullie 40 jaar getrouwd zijn op 2 juli 2006.
Dus aan ervaring in 't huwelijk zullen jullie ook wel weten hoe de work aan de steel zit.
Met deze wens ik je dan ook vele gelukwensen, en nog een echt gelukkig leven samen en met je kinders en kleinkinders. dat wensen je Roger Clement en Henriette Vercoutere uit Ruiselede.
Dat dorp van mij , 't ligt tussen gent en brugge, daar heb ik ooit mijn hart verloren. Ik heb er mijn hart en mijn ziel aan verpand, dat wondermooie dorp,met al zijn landerijen, zijn kerk, zijn stadhuis en zijn straatjes. De koeien in de wei en vele boerderijen. De bossen en de heide, dat dorp van mij, waar ik zoveel van hou, waar ik mij 't huisvoel bij de mensen. Dat dorp van mij waar 'k mij gelukkig voel.
De bonzai is de boom met eeuwig leven, bij zomer en bij wintertijd, altijd blijft hij zijn blaren houden, zijn levensloop is traag maar zeker, zijn bestaan is eindeloos.
'T En is is niet te geloven dat er zoveel zand ligt in Egypte, met zijn 2000.000 km omtrek is 95 procent zand zegt den reisleider.af en toe vind je er nog een dorpje,maar 't is dan ook alles
Op een reactie over dit onderwerp werd mij gezegd dat de kerk het niet altijd bij de rechterhand heeft,ok'e ieder geloofsstrekking heeft zo zijn regels en zijn wetten maar volgens mij zijn niet de kristelijke evenals andere geloofs gemeenschappen,god zelve.ieder denkt het ware geloof te verkondigen naar eigen denken "MAAR," God is er voor de mensen en als je zoekt dan vind je hem. Geef hem in ruimte in je hart en hij zal in je wonen; je helpen in de nood zo zul je echt jezelf vinden in liefde,en genegenheid,een vredig gevoel zal je sterken om jezelf en ook anderen te laten voelen wat je in je eigenheid meedragen kan. Mijn ziekten en mijn vallen in een zwarte gat,daar vond ik steun bij God en werd er beetje bij beetje onderuit gekomen.Dat ik twijfels heb ontrent die God van mij is zeker juist,zelfs dacht ik bij mezelf is dit nu zo of is het toeval, zelfs nu nog heb ik het er moeilijk mee?stel je eens voor? op goede vrijdag 3 uur is 't muisstil in de kerk,dan wordt de dood van de Heer herdacht,op die moment hoor ik een hemelse muziek en rond het altaar een helle verlichting,ik vat niet goed wat mij daar overkomt,en 't wordt een echt probleem waar ik zelf geen weg meer weet,ik ben niet hek maar ook niet dom maar wat is het nu een droom of is het juist waar?een iets is het,maar wat? Eens in de mis kreeg ik een inval;God als je er nu bent voor mij geef mij een teken, laat eens de lichten branden bij je beeltenis en prompt staat een vrouw in de kerk recht en laat het licht 12 kaarsen branden?gelukkig heb ik nog mijn dagboek bij waar ik altijd op terug kan vallen in geval van twijfels. Ik ben eens naar Lourdes, geweest en midden in de nacht ging ik tot aan de grot,ingetogen,Maria werd omringd met licht en zegt; hij zult nooit meer pijn hebben, dat was mijn wonder die ik meegedragen heb.wat daar van waar is laat ik aan je eigen over want zoiets schrijven is om zeggens o zo vatbaar voor spot of ongeloof dat moet eenieder voor zichzelf uitmaken. Iemand zegde mij eens,ik kan je soms staan bezien en 'k vraag mij af waar haalt die man zijn kracht om zo intens te kunnen leven. Zo maak er je eigen gedachte van ,je mag mij altijd mailen op mijn adress ,je mag mij hek vinden of er om lachen,'t is mij om 't even maar God is er voor iedereen, je moet er juist maar in geloven en hem een plaatsje geven in je hart. De dood wanneer ook hoort bij het leven maar sterven doe je niet ,je gaat alleen zoals men zegt; naar de overkant. 't gevoel in mij dat ken ik zeer goed en draag ik met mij mee , u kan de wijsheid in pakt hebben aan u de keuze mogelijks .schrijf ik verder,Met de groetjes van ploef.
E vala se de uitgedaagde liet zich overhalen om , op de kameel te zitten terwijl hij bleef liggen, jammer genoeg stond hij dan toch recht,en ging op stap,Vraag? wie was nu de kemel; de man die er op zat of de kameel er onder. aan u om te oordelen,in ieder geval 'k zatte met de gebakken peren, en een ferm ei op. Zo dat was dan ploef op de kameel.
Ik ben zopas terug uit Egypte,'t is een wonderbaar land vol verassingen, rijk van kultuur en rijk land ,maar de bevolking is er o zo arm,'t is niet te geloven. Overal zijn sodaten met 't geweer in den aanslag aanwezig,en de warmte is ondragelijk. 40 graden in de schaduw op hotel,en in luxor was het nog 5 graden warmer. Zels was het in het dal des konings in luxor 55 gradenn onder een afdak in stro.
Prachtig om te gaan maar zeker niet in de zomer,beste moment is vanaf october tot eind maart,dan haal je 25 a 30 graden. PS; foto's komen nog op mijn blog,geniet er dan maar van. Met de groetjes van ploef allias Roger.