Met pijn in 't hart heeft ze ons plots verlaten, Anneke een vrome en een lieve vrouw, altijd blij met een bezoek,' wij missen u '
en daarom dit verborgen afscheid. Weggaan; Weggaan maakt niet veel geluid, niet meer dan herftbladeren die opstuiven in de wind. De boom blijft nu verweerd achter nu jouw stem op 't tuinpad ligt, en geluiden dempt. haast onhoorbaar zijn je voedstappen, die zich verwijderen, aleen wie achterblijft,weet hoe het afscheid klinkt.....
Wij missen jou zo . Je vrienden.
(Ploef en allen die met om je geen leefden)
|