don't judge me by my outside, try to understand my inside....
26-05-2007
Slapeloos
Probleem! Ik raak niet in slaap. Weer zo een moment dat ik mijn hoofd niet kan "uitzetten" terwijl het eigenlijk met niets bezig is.
Dan maar even een blogje placeren, maar wat te schrijven als je toch aan niets denkt? Weer een probleem! Misschien toch maar beter terug in bed kruipen, het zal morgen weer veel te vroeg zijn. Daarbij komt dan nog eens dat ik morgen richting Oostende trek (leve een lang week-endje). Genoeg slaap en goed humeur noodzakelijk dus, al zal het tweede niet echt een probleem vormen.
Hierbij ga ik dus meteen mijn tweede bedpoging inzetten. Ik wens iedereen die dit leest dus een goede nacht, binnen enkele uurtjes een goedemorgen en voor de gelukkigen die zich mogen uitslapen een goede middag.
Tot zover mijn bezigheidstherapie voor mensen met een slaapgebrek, een fijn weekend zou ik zo zeggen en tot...
Of ik het vergeten ben, neen. Deze keer heb ik een opdracht. Man on a mission! Laat ik er dan maar meteen iets moois van maken. Een onderwerp vinden was echter moeilijker dan gedacht. Er spookten namelijk nog enkele emoties door mijn hoofd. Ik kon geen oog toe doen. 2 uur 's nachts. Laat mij slapen!
De link is dan ook al snel gelegd. Aan slapen hangen meestal dromen vast. Ik zie het als een manier waarop we voorbereid worden op gevoelens of een blik kunnen werpen op onszelf of anderen. De ene keer ben ik een vogel die samen met zijn geliefde een nestje bouwt. De andere keer ben ik een wolk die neerkijkt op de mensheid en ziet hoe goed men daar beneden wel bezig is. Ik heb net gezelschap gekregen van een schattig CO-wolkje en door de steeds dunner wordende ozonlaag zijn de zonnestralen des te warmer op onze rug.
Soms ben ik gewoon mezelf. Deze vergeet ik meestal snel. Gelukkig maar, ze hebben nogal de neiging om uit te komen. Misschien droom ik gewoon realistisch en mag ik mij bij de goeie dromen dan weer gelukkig prijzen. Het kan echter ook volledig absurd zijn. Zo werd ik eens achterna gezeten door een krokodillenstam met roze strikjes omdat ik in hun heilige beek gesprongen was. Welkom in mijn soms bizarre fantasiewereld.
Dromen zijn nochthans niet altijd goed. Het gevoel van een droom die keihard in mijn gezicht openspat zit nog vers in het geheugen. Dat is mijn grote probleem. Ik jaag teveel illusies na. Ik ben nu eenmaal niet met een naald in de hand geboren om die luchtbellen op tijd kapot te prikken.
Afsluiten met een positieve noot? Denk nog eens aan de krokodillen, want ik ben uitgeschreven. Het is al langer geworden dan verwacht.
Opdracht volbracht. Gelezen en goedgekeurd? Ik hoop allesinds van wel.
Leuke dag vandaag, maar met een rare ondertoon. Ik schrik er eigenlijk zelf van. Het is ondertussen al enige tijd geleden. Tijd gaat snel, life goes on. De ene week zitten we nog te lachen en plezier te maken. Een week later krijg ik te horen dat je er niet meer bent.
Mokerslag. De hele wereld stort in, en het liefst wil je gewoon mee instorten om alles te vergeten. Eén vraag, waarom? Geen antwoord. Enkel nog herinneringen.
Niemand, buiten de familie, om er mee over te praten. Ik begrijp ze wel. Ze weten nu eenmaal niet hoe op zoiets te reageren. Lachmasker opzetten en verdergaan terwijl het je eigenlijk geen zier meer kan schelen laat staan interesseert.
Gelukkig zijn die donkere wolken ondertussen weggetrokken, maar diezelfde vragen blijven nog steeds regelmatig door m'n hoofd spoken.
Je laatste woorden tegen mij, "hou je goed". Wel kerel, ik doe mijn best.
