Wie vind het niet leuk om zo gestreeld te worden ?

Nog even voor het slapen gaan wens ik iedereen een fijne avond toe

Pa en marae

Ongeveer duizend jaar geleden kwamen zij aan na een lange reis van de Haiwaiki-eilanden in de Grote Oceaan. Door de eeuwen heen leefden vele Maori-stammen in pa's (versterkte dorpen) waar zij zichzelf voorzagen van eten en drinken. . De stam werd vernoemd naar de voorvader van de stam, bijvoorbeeld Ngapuhi, dat afstammelingen van Puhi betekent. Deze stam is tegenwoordig de grootste stam in Nieuw-Zeeland met meer dan 100.000 leden.

Wanneer er behoefte aan meer voedsel en land was, werden er andere stammen aangevallen. Dit ging er vaak heftig aan toe. Er werden wapens van steen, hout en been gebruikt en de verslagen vijand werd als slaaf ingelijfd en soms zelfs opgegeten.

Toen aan het einde van de 18e eeuw Nieuw-Zeeland werd gekoloniseerd, veranderde er veel voor de Maori's. Er werden grote stukken land afgepakt en hun cultuur werd ondergewaardeerd. Ook poogden zendelingen Maori's te bekeren tot het Christendom.

De laatste jaren is er steeds meer aandacht voor de traditionele Maori-cultuur gekomen. Deze opleving van deze cultuur wordt ook wel Maoritanga genoemd. De Maori-cultuur is rijk en gevarieerd. Hierin speelt voorouderverering een belangrijke rol evenals het geloof in goden. Deze goden vertegenwoordigen de hemel, zee, bergen en oorlog. Andere belangrijke zaken zijn het geloof in de levenskracht (mairu), de geest (wairua) en de spirituele kracht (mana).

Mythes spelen in een belangrijke rol in de traditionele Maori-religie. Het ontstaan van de aarde zien ze zo: in het begin was er niets en dit niets noemen ze Te Kore. Na negen periodes van Te Kore kwam Te Ata, de zonsopgang. Uit de schoot van de duisternis ontstond Ranginui, de hemelvader, en Papatuamaku, Moeder Aarde. Zij werden verenigd en kregen veel kinderen. Deze kinderen richtten de wereld verder in.

De Maori-cultuur kende geen schrift kende. Verhalen en tradities werden levend gehouden door middel van zang, dans, muziek en houtsnijwerken. Nu kennen Maori's wel het schrift en worden de verhalen opgeschreven in verhalen en gedichten.

Vandaag de dag is het 'Maori zijn' een individuele keuze geworden. Mensen zijn niet meer genetisch Maori maar verklaren zichzelf Maori. Dit komt onder andere doordat de 'volbloed Maori' bijna niet meer bestaat door de inmenging van andere culturen. Of iemand Maori is hangt af waar die persoon zich het meest mee verbonden voelt. Net als in veel andere multiculturele landen identificeren veel Nieuw-Zeelanders zich met meer etnische groepen. Vanwege de grotere aandacht voor de Maori-cultuur, zijn er veel Maori-verenigingen opgericht, zoals sportclubs en theatergroepen. Hierdoor ontstaat er een groeiend gemeenschapsgevoel en zeggen veel Maori's hun 'nqakau Maori' weer te voelen, hun Maori-hart in hun voorouders, cultuur en land.

 

In mijn dromen ging ik op reis naar Tanzania.

.
De naam "Tanzania" is een kunstmatige naam : het is een samenstelling van Tanganyika en Zanzibar. Tanganyika was het voormalige Duitse grondgebied - na de Eerste Wereldoorlog onder Brits bestuur - dat het gehele vasteland besloeg. Het specerijen-eiland Zanzibar was een Engelse kolonie. Tanzania, het grootste land van Oostafrika, is een land van uitgestrekte vlakten, meren en bergen. Het centraal plateau bestrijkt het grootste deel van het land, gedeeltelijk semi-woestijn maar hoofdzakelijk savanne en 'bush'.

Tanzania telt ruim 29 miljoen inwoners Nagenoeg de gehele bevolking van Tanzania is van Afrikaanse origine en bestaat uit 120 stammen, voornamelijk Bantoetaligen. Bekende stammen zijn onder andere de Masai, Luo, Luguru, Makonde en Ha, maar de grootste stam is die van de Sukuma.  Er bestaan geen overheersende tegenstellingen tussen de verschillende stammen. De oorspronkelijke bevolking, de San, ofwel Bosjesmannen, worden nauwelijks meer in Tanzania aangetroffen. Naast deze autochtone bevolking, leeft nog een kleine minderheid allochtonen bestaande uit Aziaten, Arabieren en Europeanen. De dichtsbevolkte gebieden zijn de randgebieden en de eilanden Zanzibar en Pemba

Op drie januari wandelden we met Natuurpunt en Pasar langs mooie wegen,
bossen, de kronkelende Dender en klimmen terug het Brabants leem-plateau
op om het glas te heffen op 2010.

Houd op je dromen na te jagen.

Laat ze in volmaakte orde, met onbetwiste timing, naar je toe komen.

Vertraag je hectische tempo en oefen je in hol zijn als een grot,

open voor alle mogelijkheden als onbewerkt hout.

Maak stil zijn tot een vast onderdeel van je dagelijkse spirituele praktijk.

Stel je alles voor wat je in je leven zou willen veranderen en laat het dan los.

Wees een observator en een ontvanger in plaats van de dwingende dirigent van je leven

Everbeek, deelgemeente van Brakel, dat helemaal ten zuiden van de Vlaamse Ardennen ligt en paalt aan de Provincie Henegouwen, is in hoofdzaak een uitgestrekt landbouwgebied.
De sterkste troeven van Everbeek, een van de meest afgelegen hoeken van Oost-Vlaanderen, blijken de ongerepte natuur, de stilte en de weidse landschappen bezaaid met pittoreske kapelletjes te zijn.
Als zeldzame bezienswaardigheden kunnen de beide kerken van de "Tweelingendorpen" Everbeek-Boven en Everbeek-Beneden vermeld worden.
De wandelaar op zoek naar puur-natuur zal in dit groene gebied ruimschoots aan zijn trekken komen.
Klik op de foto en geniet mee van het uitzicht.
De foto's zijn eigen creaties

Onlangs een prachtig optreden van Laura Pausini gezien op Tv
Een dame met pit een mooie stem en prachtige liedjes, ook al begrijp ik niet wat ze zingt.

Met een hart om te voelen en ogen om te kijken,

ontdek je dat de wereld niet plat is,

Maar een rijk geschakeerd tapijt

C'est aux fruits sucrés
   Que l'univers, et la terre
Ensemancent        
            Un cadeau divin nous est offert
Si l'on croit
A cette chance
La vie s'arrange
Pour nous donner
Notre moitié d'orange
 
                                                    C'est un voyage au creux de la chair
                                    Ou la guerre, n'existe pas
                                                     La preuve que chacune de nos prières
                         Sincères, trouvera
                Une réponse
                      Malgré l'absence
                                  Dès que l'amour s'avance 
 
    Aime
                             Et fout toi de la haine
                                                        Ne redeviens pas celle ou celui qui peine
                                          La solitude est un chemin cruel
                                                           N'oublie pas que l'amour est une éternelle

                                           Si tu ne caressait, l'on tremble
                                               Ensemble, on ni s'y attendait plus
                                                 C'est un regard qui nous ressemble
                                Au visage de cet inconnu
                        Soudain les larmes
                            Innondent nos coeurs
                             On etreint le bonheur

    Aime
                                  La vie est tellement belle
                                Dès que tu deviens celle
                     Ou celui qui aime
                                                   La certitude que l'autre est essenteil
                                                        Si ce rendez-vous comme un signe du ciel

    Aime
                             Et fout toi de la haine
                                                        Ne redeviens pas celle ou celui qui peine
                                         La solitude est un chemin cruel
                                                       Souvien toi que l'amour est une éternelle

                 Je te dis aime

Ik wil iedereen hartelijk danken voor de bezoekjes aan mijn blog.

                              De woorden: Ik hou van jou,
                              kent iedereen.
                              Bleef jij echter staan in de kou?
                              weet je bent niet alleen.

                             ' k Heb dit voor je neergeschreven,
                              Leg even je hand op dit schrijven.
                              Misschien zegt het je niet veel,
                                                                     maar laat vriendschap boven drijven.
 
                                                                    Sluit dan even je ogen of ween,
                                                                    dan is ook mijn traan niet alleen.

                                                                                            Geschreven door Marleen de Kimpe

De eerste zondag van december, onder begeleiding van een gids, ontdekte ik het mooie Kravaalbos. 't Was soms ploeteren in de modder, maar zeker de moeite waard.
De Molenbeek gaf al een onderwerp voor discussie. Wegwijzers staan er niet en als je het bos niet kent... Ik noteerde dus wat details om later de weg terug te vinden.De wandeling kan worden aangevat aan het Hof te Putte in de Putstraat te Meldert
Je gaat het bos in tot je er weer uit komt (bord links) naar links, dan twee maal rechts, twee maal links en dan komen we in de Huizekenstraat in de bewoonde wereld. Aan fietsknooppunt 47 naar links en aan de slagboom links het bos in. Kort nadien naar rechts, het pad is niet zichtbaar, dan naar rechts en naar links  komen we terug aan de kleine molenbeek.

"Het Kravaalbos is een overblijfsel van het vroegere koolwoud, waartoe ook het Zoniënwoud, het Hallerbos, en ja, ook het Buggenhoutbos toe behoorden. De totale oppervlakte van het Kravaalbos bedraagt ongeveer 80 hectare. Het bos zelf en de onmiddellijke omgeving is zo’n 180 hectare groot en beschermd door een Koninklijk Besluit. Het bos bestaat uit verschillende delen : Het Herenbos of noordelijke gedeelte is gelegen in de gemeente Baardegem, het Armenbos is het westelijke gedeelte en is gelegen in de gemeente Meldert en deels in de gemeente Asse en tenslotte Vogelzang of het oostelijk gedeelte is gelegen in de gemeente Asse. Het centrale gedeelte zelf heet dan Kravaal wat in feite “steenvallei” betekent (“car” en “vaal”).

In de volle middelleeuwen kreeg het bos grote bekendheid omwille van zijn steengroeven. Op initiatief van de abdij van Affligem begon de ontginning en werden de zandstenen uit het grondwater gespoeld. De St.-Martinuskerk te Aalst en de O.L.Vrouwkathedraal te Antwerpen werden met deze zandstenen opgetrokken.

Het hoogste punt van het Kravaalbos ligt op circa 75 meter boven de zeespiegel, het laagste punt op 35 meter. Het eigendom is in handen van een drietal particulieren en het is dankzij de good-will van de eigenaars dat het grootste gedeelte van het Kravaalbos toegankelijk is voor het grote publiek.
Volgens de gids mocht je vroeger af en toe de steengroeven in en vonden de kinderen nog fossielen van haaietanden.

Een gedeelte van Kravaalbos is in het gewestplan bepaald onder natuurgebied, een ander gedeelte is natuurreservaat met wetenschappelijke waarde of natuurreservaat en moet in zijn huidige staat bewaard blijven. De vijver en het bronnengebied werden voor het publiek afgesloten en vormt de enige maatregel om de oevergewassen te beschermen. De rijkdom van dit ongestoorde bostype wordt in de hand gewerkt door de aanwezigheid van dit bronnengebied en men ziet op deze plaats dan ook een dicht elzenbos met talrijke wilgen en een lage begroeiing van waterminnende planten.

In het eigenlijke bos, dat in de oorlogsjaren sterk te lijden had onder het wegkappen van vele bomen, heeft de mens sterk ingegrepen en werden de tamme kastanje, de es en de Amerikaanse eik aangeplant. Hier bestaat de ondergroei vooral uit braam, zachte witbol en adelaarsvaren. De adelaarsvaren is echter een beruchte plant die omwille van zijn sterk intensieve beworteling verstikkend werkt op andere planten die zich willen vestigen. De boshyacint en de zachte witbol kunnen zich echter handhaven doordat zij hun bladeren ontwikkelen nog voor dat zij door de adelaarsvaren worden overdekt. Van de oorspronkelijke vegetatie resten alsnog valse salie, lijsterbes, dalkruid, lelietje-van-dalen, de bosanemoon en andere soorten.

Het Kravaalbos is tevens een overwinteringgebied van de buizerd en de ransuil. Bovendien broedt er de voor onze streken zeer zeldzame fluiter, reeds in het voorjaar kan men er de grote bonte specht horen roffelen. In de kruidlaag broeden vooral kleine zangvogels zoals fitis en tjiftjaf."

Bron : natuurpunt