Foto
agenda

Archief per maand
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Zeven levens wil ik leven

    20-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laatst gelezen boeken

     "De levenslessen van Little Tree". van Forrest Carter                                                                 

    Van jongensaf aan werd ik geboeid door de indiaanse
     cultuur,las ik de pockets van Karl May over het leven
     van Winnetou.En dit boek bracht me even terug naar
     die tijd. Een mooi boek .

    De grootouders van Little Tree, Cherokee-indianen,
     nemen hun kleinzoon na de begrafenis van zijn
     moeder  liefdevol op in hun huis in de bergen. Deze ongeschoolde,
     maar wijze mensen, leren hem dat hij niet alleen de zoon is van zijn ouders,
    maar ook zoon van de bergen, de bomen en de zon.
    Hij leert in de indiaanse traditie te leven, in harmonie met de natuur.
     ‘Granpa leefde mèt het wild niet ervàn.’Little Tree krijgt ook onderwijs
     van zijn grootmoeder. Zij leent elke maand opnieuw het woordenboek
    uit de bibliotheek om de jongen zo zijn woordenschat te laten uitbreiden.
    Maar helaas wordt hij uit zijn paradijselijke omgeving weggerukt.
     Ook hij kan niet ontsnappen aan de bemoeizucht en hypocrisie
     van de gevestigde orde. Little Tree moet naar een kostschool,
    waar hij wordt opgevoed door streng-christelijke blanken die
    de assimilatie in de westerse cultuur met straffe hand willen bewerkstelligen.
    Niet alleen het afscheid van zijn grootouders, maar vooral ook het
    verloop van zijn schooltijd is een aangrijpend verhaal.Het is een haarscherpe
    illustratie van een cultuur, die alle contact met de natuur en de wijsheid
    van zijn oorspronkelijke bewoners afwijst. De blanken proberen
    Little Tree met strenge tucht in hun gareel te brengen,
     maar de jongen maakt andere keuzes.


    Een ander bijzonder boek
    "Een eigen gezicht" van Benoite Groult






    Loise is een vrouw die zich altijd heeft aangepast aan de verwachtingen
     van haar dominante moeder, aan sociale conventies en later aan het
     gedrag van haar echtgenoot. Pas op latere leeftijd weet ze zich te te
     bevrijden en haar eigen weg te vinden. Ze komt tot bloei als schrijfster
    en gaat ook in de liefde haar eigen gang.






    » Reageer (0)
    18-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wandeling in St Lievenshoutem

    Samen met mijn wandelmaatje

    Brigitte verkenden we de regio

    De tocht van 12 km was zo om






    » Reageer (1)
    17-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Alice in wonderland
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik was heel benieuwd hoe Johnny Depp
    het er in deze rol zou vanaf brengen
    Zijn uiterlijk had hij in ieder geval al
    mee om te schitteren.
     Ik hou van deze exentrieke,
     lieftallige kerel zijn acteertalenten.
    Een aparte film,
    maar Alice in wonderland
     is dan ook een heel apart verhaal.
    Geniet even mee (klik op de foto)


    » Reageer (1)
    16-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een mooi gedicht

    Wonderen

     

    Wonderen bestaan, kijk maar om je heen

    Kijk eens naar de maan, of naar bene

    Soms is een klein strohalmpje genoeg

    Je grijpt het vast!  Als een boeg.

     

    Hoe moeilijk leven soms kan zijn!

    Het is niet altijd zonneschijn

    Zo af en toe schijnt de zon

    Die vrolijk in elk hartje komt.

     

    Donkere wolken drijven weg

    Het blauwe komt naar boven

    Dat zijn de momenten ! Echt

    Waarin je even kunt dromen.

     

    Wonderen bestaan

    Dat heeft men wel geleerd

    Ook als je alleen en eenzaam gaat

    Er is altijd iemand die je eert.

                                                                                         Boomer


    » Reageer (1)
    14-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De klokkenluider van Notre Dame
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Een tijdje terug ging ik met een aantal vriendinnen naar deze musical kijken.
    Ik ben een fan van musicals, maar de manier waarop deze musical gebracht werd heeft me een beetje teleurgesteld. Het wordt moderner naar voren gebracht en dat is even wennen.
    Maar voor de rest was het top en zeker genieten .
    Neem een kijkje door op de foto te klikken.


    » Reageer (2)
    07-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Orchidee
    Na jaren heb ik eindelijk de plaats gevonden in huis waar mijn orchideeën het naar hun zin hebben.
    Ik heb er nu een drietal die bloemen dragen. Deze witte, een mauve met 19 bloemen en dan nog een witte met een mooi gekleurd hartje die ik voor moederdag kreeg.





    » Reageer (1)
    19-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wandeling te Heist aan zee

    't Is al een tijdje geleden dat we gingen wandelen te Heist. Toen mochten de honden nog even genieten van een wandeling op het strand en dat was pas genieten.



    » Reageer (0)
    12-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Positieve kijk

     


    Hoe meer je aanvaardt

    dat het leven morgen voorbij kan zijn,

    hoe meer je van vandaag kunt genieten


    » Reageer (1)
    14-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Helleborus

     






    » Reageer (5)
    04-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ardennen




    Hier enkele sfeerfoto's
    Klik op iedere foto om deze te bekijken




    » Reageer (0)
    03-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Workshop paardrijden

    Via het tijdschrift Nest Ardennen vond ik een heel interessant artikel.. Ik was onmiddellijk gefascineerd. Paarden ; sinds mijn jeugdjaren  mijn lievelingsdier maar o zo onbereikbaar. Een buurman had er enkele staan, maar werden zelden of nooit bereden. Mina, een Fjordpaard, werd mijn lievelingsdier. Tot op een dag ik het lef had om een toevallige bereider aan te spreken en hem mijn wens uitte ooit eens te willen rijden. En zo gingen we af en toe eens enkele uurtjes samen wandelen. Of ik het goed aangeleerd kreeg, daar stond ik helemaal niet bij stil. Ik wandelde samen met Mina het veld in, af en toe samen met mijn vriendin Dora. Mina was een eigenzinnig dier, ook voor een stuk omdat zij zelden bereden werd denk ik. Dus alleen gaan rijden heb ik nooit gedaan. Mijn begeleider was er steeds bij of mijn vriendin Dora met wie  ik mijn liefde voor de paarden deelde.

    We waren toen 17, 18 jaar. Thuis werd mij plots verboden om dit nog verder te doen. En als compensatie kreeg ik van mijn vader een bronzen beeldje met de afbeelding van een paard.

    Ik heb het heel lang gehad toen het eens ongelukkig viel, maar ik heb de beeltenis nog altijd in mijn hoofd. De liefde voor dit dier is altijd gebleven en als ik op vakantie eens langs een manège kwam, dan kon ik het niet laten om toch eens te gaan vragen of iemand met mij wou gaan wandelen.

    Het artikel in Nest flakerde mijn liefde weer hevig op. Ik bewaarde het op een veilige plaats omdat ik wist, ik wil dit echt nog eens doen, maar hoe en met wie en wanneer ? Tot voor kort ik mijn vriendin vroeg of zij met mij een weekendje op stap wilde. Ik maakte de eigenaars wel duidelijk dat het 30 jaar geleden was dat ik nog gereden had. Dora had wel nog wat lessen gevolgd, niet zo lang geleden en had ook geen angst.

    Op 12 februari 2010 gingen  wij op weg naar Wavreille, een dorp nabij Rochefort. Het huisje ligt wat afgelegen, rustig temidden van de bossen. Een deel van de bomen werd weggekapt zodat er meer licht vrij kwam  voor de dieren en tegelijkertijd geniet je ook van een weids uitzicht.

    De eigenaar bezit enkel Ijslandse paarden. Het typische aan dit paard is dat zij vijf gangen hebben (wat ieder paar ooit had, maar er uitgegroeid is) : het stappen, tulten (deze gang wordt gebruikt om het lichaam te dragen. Het is een comfortabele gang, zeker voor lange afstanden. Je maant het paard aan tot deze gang door je bekken naar voren te kantelen zodat je gewicht iets naar achteren komt. De poten gaan als volgt : links voor, kort daarna volgt links achter, dan rechts voor, rechts achter. Het is een heel eigenaardige gang). Dan heb je de telgang (links voor&achter gaat tegelijkertijd, net zoals rechts voor en achter) Deze gang wordt meestal gebruikt om te vluchten. Dan hebben we draf (diagonale gang) en galop. Rijden, daar kwam voorlopig niets van in huis. Joep had een heel andere aanpak dan ik had verwacht. Wij kregen ieder een paard aangewezen wat het beste bij ons paste.

    Ieder paard heeft een heel toepasselijke scandinavische naam.   Dora kreeg Bygg toegewezen en ik kreeg Sky. Zo een braaf rustig paard. Joep toonde ons alles vooraf en het leek allemaal zo eenvoudig, tot we het zelf moesten doen. Het paard aanbinden … die knoop, dat moest op een bijzondere manier gebeuren voor het geval het paard snel  moest vrij komen.  Ik heb  hem nog niet onder de knie. Vooraleer je je paard begint te roskammen, maak je eerst heel zachtjes contact door het rustig te benaderen, strelen, praten. Ik was even een nietige paardenfluisteraar. Joep heeft een heel zachte aanpak met dieren. Alles rustig en op zijn tijd, niets geforceerd. Deze manier zinde me wel. Ik leerde  genieten van het dier. Mijn angst moest weg, want dit breng je ook over op je dier. We leerden ook hoe je de hoeven moet reinigen. Deze dieren dragen geen hoefijzers, eten niet uit de hand, bijten of stampen zelden. Sky is een heel gewillig dier, ik moest mij nog maar heel even lichtjes buigen of hij hief zijn poot al op. De onderkant zat vol ijssneeuw en dat moest allemaal weg.  Joep had echt het ideale paard voor mij uitgekozen. En dan de uitrusting Hij krijgt eerst een kopriem, waar ik even  niet uit kwam, al die riempjes, dan de neusriem, want Sky rijdt zonder bit en de neusriem werkt op het heel gevoelige neusbeen. Ja, we kregen ook les over de struktuur van het paard.

    En dan het zadel erop, dat meestal vlak is. Er komt eerst een bescherming op de rug van het paard, dan het zadel, de buikriem die we beetje bij beetje langs beide kanten aanspannen. Het moet steeds comfortabel blijven voor het paard, maar moet ook stevig vastzitten zodat bij het opstijgen het zadel zich niet verplaatst. Ik kon gelukkig rekenen op Joep zijn mankracht. En dan de stijgbeugels. Le moment suprême… het opstijgen. Je stijgt niet zo maar op.

    Je plaatst je ene voet in de stijgbeugel, de riem in je linkerhand, de rechterhand houdt ook de riem vast samen met de rechtervoorkant van het zadel en dan til je je langzaam op. Het lukte me vrij goed. Ook het afstijgen moet op een speciale manier. Je buigt naar voren met je gezicht rechts van het paard, voeten uit de stijgbeugels en dan draai je, je ligt dan dwars over je paard en zo kom je langzaam van het paard af.

    En dan naar de ren  waar we naast het paard de commando’s aanleerden . Geen getrek of gesleur aan het touw. Communiceren :  stap, halt, om… Heel heel bijzonder.

    Toen mochten we opstijgen. Ik moest de teugels en stijgbeugels loslaten en mijn ogen sluiten. Zo nam Joep mijn paard op stap en moest ik mijn evenwicht en vertrouwen zoeken. Amai, was me dat effe wat. Houding is heel belangrijk en helemaal anders dan ik ooit geleerd had. Commando’s worden gegeven met de kuiten en de houding, de voeten in de stijgbeugels naar voren. De hakken gebruiken is taboe.

    Zondag  was mijn angst weg, ik had zelfvertrouwen en de band met Sky werd nauwer. Ik kon haar zo knuffelen en ze luisterde zo goed als kon naar mijn commando’s. Joep bevestigde dat Sky mij graag mocht. Ondanks de sneeuw die bleef vallen gingen we in de namiddag toch even op stap in het bos. Bij het afdalen stapten we af. Gelukkig had ik steun aan Sky zodat ik niet kon uitglijden. Met pijn in mijn hart en een klein traantje zette ik hem terug in de weide. Vreemd welke band je op zo korte tijd schept.

    Chris, de echtgenote van Joep kweekt Laika’s. Dit zijn West-syberische honden. Wat een knuffels ! Ze hadden ook nog een Tibetaanse mastiff en een centraal aziatische owcharka.

    Joep verzorgde ook nog een konikveulen dat in ijswater verzeild geraakte. Men had het voor bijna dood achtergelaten, maar Joep verricht hier  een klein wonder. Het veulen maakt al iedere dag een wandelingetje om de spieren te bewegen. Helemaal genezen is het nog niet, maar wat een liefde. Als het goed komt, gaat het naar het reservaat in Hann, de achtertuin van Joep en Chris.

    Het wemelt op het domein ook van de vogeltjes : boomklevers, allerhande soorten meesjes, roodborstjes, zelfs een ratje kwam op bezoek om de graankorreltjes van de vogels te pikken.

    Het was een heel bijzonder avontuur. Ik kijk met heimwee terug.

     


    » Reageer (0)
    29-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Prachtig boek
    In DE WEG NAAR HET WATER brengt Barbara Gowdy een rijke en volstrekt geloofwaardige olifantenwereld tot leven. Daarnaast vertelt ze met de tocht van de jonge Dras een onvergetelijk verhaal over volwassen worden. Vele jaren heeft Dras met haar familie over de Afrikaanse vlakten getrokken, totdat een verzengende droogte hen dwingt bij een van de schaarse waterplaatsen te blijven. Wanneer stropers daar een bloedbad aanrichten, slaat Dras met enkele overlevenden op de vlucht. Geleid door herinnering...




    » Reageer (1)
    21-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Knotwilgen




    .





    Natuurpunt Ternat heeft het peterschap aangenomen van de Knotwilgenwandeling en onlangs hebben we deze wandeling ontdekt
    Ze vertrekt aan de Ploter Je komt langs Wambeek, Essene-Lombeek. Weidse vergezichten, een oude molen,we kunnen ze je warm aanbevelen. De dag dat je er eens op uit wil trekken hoef je niet lang te twijfelen. Je krijgt zo 11 km wandelgenot.



    » Reageer (1)
    07-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eén van mijn favorite actrices
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In 1987 maakte Bullock haar officiële filmdebuut in Hangmen. Haar eerste grote film volgde in 1993 in de vorm van actiefilm Demolition Man, waarin ze naast Sylvester Stallone en Wesley Snipes speelt. Datzelfde jaar speelde ze ook in The Vanishing, een film gebaseerd op Het Gouden Ei van Tim Krabbé. Bullock beleefde haar grote doorbraak in 1994 in Speed, waarin ze samen met Keanu Reeves de passagiers van een bus probeert te behoeden voor een bomexplosie. In 1995 speelde ze hoofdrollen in de romantische komedie While You Were Sleeping en de thriller The Net.

    In 1996 verscheen Bullock met Matthew McConaughey in de thriller A Time to Kill, gebaseerd op het boek van John Grisham en in de oorlogsfilm In Love and War, over Ernest Hemingway. In 1997 kwam er met Speed 2: Cruise Control een geflopt vervolg op Speed. De film werd massaal afgekraakt en kreeg een Gouden Framboos voor slechtste vervolg op een film. Een jaar later speelde Bullock samen met Nicole Kidman als heks in Practical Magic.

    Ook sprak ze de stem in van Mirjam in de animatiefilm The Prince of Egypt. In 1999 speelde ze Forces of Nature met Ben Affleck.

    Het jaar 2000 brengt positieve reacties wanneer ze in Miss Congeniality de rol van FBI-agente Gracie Hart vertolkt. Datzelfde jaar speelt ze een alcoholiste in 28 Days. Na een jaar pauze is Bullock in 2002 te zien in de thriller Murder by Numbers, de komedie Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood en de romantische komedie Two Weeks Notice. In 2004 speelt ze mee in de dramafilm Crash, die een Oscar wint voor beste film. Haar rol als rascistische vrouw hierin vormt een stijlbreuk met de charmante, wat chaotische personages die ze doorgaans speelt. In 2005 speelt zenogmaals Gracie Hart in Miss Congeniality 2: Armed & Fabulous.

    In 2006 speelde ze opnieuw samen met Keanu Reeves maar dan in The Lake House. In 2007 was ze te zien in de thriller Premonition. In 2009 heeft ze in drie films gespeeld, The Proposal, All About Steve en The Blind Side.


    » Reageer (1)
    01-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maart


    In de wildernisjes langs de dijk
    Klinkt het kraaien van de karekiet

    Verborgen in hun wilgen koninkrijk

    Zodat je ze wel hoort maar niet ziet

     

    Langs de boszoom gaat het speenkruid bloeien

    Zie sterretjes tussen het struweel

    Knolletjes die stil ondergronds groeien

    Stralen bovengronds in glanzend geel

     

    De grote lijster roept in de boomkronen

    Weemoedig klinkt zijn vraagtekenlied

    Verlangend fluit hij met maartse tonen

    Vraagt of het voorjaar al vrouwtjes ziet

     

    Langs de dijk trekken slome strompelaars

    Naar sloot, poel of natte waterplek

    Het zijn overstekende wandelaars

    Verliefde padden op paddentrek

     

    Maart langs de vijver, liefde gaat bloeien

    De paringstijd kent nu rust noch duur

    Knoppen op springen, alles gaat groeien

    Hartstochtelijk bemint  de natuur

     

    Geschreven door Kat





     


    » Reageer (3)
    26-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tarrot
    En toen trok ik de weggeefkaart

    De Weggeefkaart betekent opluchting door loslaten. Kom niet klem
    te zitten door vast te houden aan iets waaraan je niets meer hebt.

    Partners, ideeën, gewoonten en bezittingen moeten in dit stadium
    misschien gaan. Aan de gehechtheid aan houdingen zoals het
    nodig hebben om nodig te zijn of aardig gevonden te worden, kun
    je ook weleens niets meer hebben.

    Er wordt van je gevraagd met anderen te delen wat je te delen
    hebt, iets weg te geven waaraan een ander iets heeft, of gewoon los
    te laten. Klamp je toch niet zo krampachtig vast. De natuurlijke
    stroom van het leven raakt in de knel wanneer je per se alles onder
    controle wilt houden.

    De Weggeefkaart vertelt ons in al deze gevallen dat we bindingen
    die ons door eigen toedoen tot gevangenen maken, los moeten
    laten. Als we dit doen, kunnen we onze vleugels uitspreiden en
    vliegen. 

    Denk eraan dat vrijgevigheid een talent en een deugd is,
    en dat zij kan ontstaan als je de angst voor schaarste laat schieten,
    en vertrouwt op Groot Mysterie.

     

    » Reageer (1)
    17-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dit paard heeft er deugd van

    Wie vind het niet leuk om zo gestreeld te worden ?







    » Reageer (3)
    15-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slaap zacht

    Nog even voor het slapen gaan wens ik iedereen een fijne avond toe







    » Reageer (0)
    10-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuw-Zeeland en de Maori's
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De Maori's zijn de inheemse bewoners van Aotearoa, zoals zij Nieuw-Zeeland noemen. Momenteel noemt 14% van de Nieuw-Zeelandse bevolking zich Maori. Hun bijzondere cultuur heeft een sterke stempel gedrukt op de huidige Nieuw-Zeelandse cultuur. Je ziet en hoort veel Maori-elementen terug in onder andere zang, dans, taal en plaatsnamen.

    Pa en marae

    Ongeveer duizend jaar geleden kwamen zij aan na een lange reis van de Haiwaiki-eilanden in de Grote Oceaan. Door de eeuwen heen leefden vele Maori-stammen in pa's (versterkte dorpen) waar zij zichzelf voorzagen van eten en drinken. . De stam werd vernoemd naar de voorvader van de stam, bijvoorbeeld Ngapuhi, dat afstammelingen van Puhi betekent. Deze stam is tegenwoordig de grootste stam in Nieuw-Zeeland met meer dan 100.000 leden.

    Wanneer er behoefte aan meer voedsel en land was, werden er andere stammen aangevallen. Dit ging er vaak heftig aan toe. Er werden wapens van steen, hout en been gebruikt en de verslagen vijand werd als slaaf ingelijfd en soms zelfs opgegeten.

    Toen aan het einde van de 18e eeuw Nieuw-Zeeland werd gekoloniseerd, veranderde er veel voor de Maori's. Er werden grote stukken land afgepakt en hun cultuur werd ondergewaardeerd. Ook poogden zendelingen Maori's te bekeren tot het Christendom.

    De laatste jaren is er steeds meer aandacht voor de traditionele Maori-cultuur gekomen. Deze opleving van deze cultuur wordt ook wel Maoritanga genoemd. De Maori-cultuur is rijk en gevarieerd. Hierin speelt voorouderverering een belangrijke rol evenals het geloof in goden. Deze goden vertegenwoordigen de hemel, zee, bergen en oorlog. Andere belangrijke zaken zijn het geloof in de levenskracht (mairu), de geest (wairua) en de spirituele kracht (mana).

    Mythes spelen in een belangrijke rol in de traditionele Maori-religie. Het ontstaan van de aarde zien ze zo: in het begin was er niets en dit niets noemen ze Te Kore. Na negen periodes van Te Kore kwam Te Ata, de zonsopgang. Uit de schoot van de duisternis ontstond Ranginui, de hemelvader, en Papatuamaku, Moeder Aarde. Zij werden verenigd en kregen veel kinderen. Deze kinderen richtten de wereld verder in.

    De Maori-cultuur kende geen schrift kende. Verhalen en tradities werden levend gehouden door middel van zang, dans, muziek en houtsnijwerken. Nu kennen Maori's wel het schrift en worden de verhalen opgeschreven in verhalen en gedichten.

    Vandaag de dag is het 'Maori zijn' een individuele keuze geworden. Mensen zijn niet meer genetisch Maori maar verklaren zichzelf Maori. Dit komt onder andere doordat de 'volbloed Maori' bijna niet meer bestaat door de inmenging van andere culturen. Of iemand Maori is hangt af waar die persoon zich het meest mee verbonden voelt. Net als in veel andere multiculturele landen identificeren veel Nieuw-Zeelanders zich met meer etnische groepen. Vanwege de grotere aandacht voor de Maori-cultuur, zijn er veel Maori-verenigingen opgericht, zoals sportclubs en theatergroepen. Hierdoor ontstaat er een groeiend gemeenschapsgevoel en zeggen veel Maori's hun 'nqakau Maori' weer te voelen, hun Maori-hart in hun voorouders, cultuur en land.

     


    » Reageer (4)
    08-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Madonna
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Onlangs heb ik genoten van een optreden van Madonna.... op tv...
    Wat een diva ; zang, dans... uithouding... pfff. Ik doe het haar niet na. Het was prachtig !

    Geniet even mee van enkele van haar songs.
    Door op de foto te staan kan je nog een andere lied beluisteren


    madonnahttp://www.youtube.com/watch?v=6924zypabVs&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=ZBPZ2o_CZ-g

    » Reageer (0)


    http://blog.seniorennet.be/poefie
    Foto

    Gastenboek
  • Fijne zaterdag gewenst vriendin
  • Lieve groetjes Nikki
  • Voor alle Papa's en Opa's een fijne vaderdag gewenst
  • Wens je een aangename vrijdag
  • Lieve groetjes vanwege Nikki

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!