Dit keer wilden we Henegouwen eens verkennen, een voor ons totaal onbekende provincie. Het aanbod B&B is er genoeg, maar meestal zijn honden niet welkom. En zo kwamen we terecht in Seloignes, een deelgemeente van Chimay. .Vooraleer we aanbelden bij onze B&B verkenden we eerst het dorpje Lompret, 5 km van Chimay, dat een tiental jaar geleden uitgeroepen werd tot één van de mooiste dorpjes.(http://www.beauxvillages.be/nl/v2/default.asp?iId=KGMFJ) Op het moment van ons bezoek waren de dorpsbewoners in de straten een balspel aan het spelen. Ik vrees dat het aan het weer lag, maar het dorp lag er voor de rest mistroostig en vuil bij. Een boerderij waar een heel groot gat in de muur was en massa's stalmest lag was de verwelkoming in dit dorp. Er zou een mooie wandeling zijn van zo'n 6 km, maar Nic had zijn wandelschoenen niet aangetrokken en we moesten onverwijld terug. Er lag veel puin, wellicht heeft het dorp hier ook te lijden gehad aan overstromingen. We wilden niet vertrekken zonder de plaatselijke taverne te bezoeken. Binnen was het heel gezellig en er heerste een familiale sfeer. We lieten het bij een drankje want we hadden het gevoel dat de dorpsbewoners hier na het spel zouden komen eten. Op naar Chimay voor de volgende ontdekking. De "stad" is kleiner dan we hadden verwacht en het marktplein lag opengebroken. Vooraleer op ontdekking te gaan moesten we toch eerst de innerlijke mens versterken en onze keuze viel op La Chimassiette. Een mooi gezellig restaurantje waar we overheerlijk hebben gegeten. Heerlijke scampi's, kaaskrokket bereid met Chimaykaas, sorbet met bier, zalmforel en konijn. Om de duimen af te likken. En dat vergezeld van een Chimaybiertje, meer moet dat niet zijn. Tijd voor een wandeling. Het centrum van Chimay is heel goed bewaard gebleven, oude stadswallen, kleine steegjes, oude huisjes. Hier is de tijd blijven stil staan. (http://www.ville-de-chimay.be/) ;( www.chimaypromotion.be/visiter.html) Hop voor wat groter werk. In Virelles, een dorp vlakbij met het meer en zijn reservaat (http://www.aquascope.be/nl/index.htm) verkenden we een wandeling (http://www.aquascope.be/activites/Hauts-de-Virelles.pdf). Onze pruts zag zwart in plaats van wit. Modder, klauteren tussen het gehakte hout dat op het wandelpad her en der verspreid lag. Bijna verdwaald ... gelukkig hadden we de routeplanner bij de hand en bereikten we heelhuids de wagen die ons wat later aan onze overnachtingsplaats bracht in Seloignes. We werden hartelijk verwelkomd door Véronique en haar gezin die een deel van hun woonst als B&B een viertal jaar geleden startten. De B&B www.auxgaietesdelasabotiere.eu is een bescheiden maar comfortabel verblijf. Je krijgt een uitgebreid ontbijt en als het kan kookt de gastvrouw ook 's avonds voor jou. Lukt dat niet dan ligt Chimay vlakbij waar je aan de Place Léopold in het weekend een goed frietkraam vindt. Moe vallen we in slaap in het romantische bed. De volgende ochtend worden we verwelkomd door de gastvrouw en haar gezin. Je voelt je gewoon thuis. Er heerst een familiale sfeer en we worden overspoeld met heel wat info en wandelmogelijkheden. Onze ochtendwandeling start aan onze B&B, de wandeling van l'Oise http://www.randobel.be/nl/marche/track-4a07e307551f7/promenade-de-l-39-oise-momignies.html ; http://www.momignies.be/vie-economique/tourisme/portail-du-tourisme/les-randonnees-1/les-fiches-promenades-telechargeables Druilerig weer, maar het zicht op de vijver van Le Fourneau d'Oise maakt veel goed. We merken er tal van witte reigers op, zilverreigers, eenden, zwanen. Een idyllisch beeld. In de namiddag volgen we het zuidelijke deel van "le circuit de la botte". Met de wagen uiteraard. Van Chimay over Baileux, waar we oog in oog kwamen te staan met een roofvogel. Na wat opzoekingswerk vind ik dat hij lijkt op de kiekendief. Te Scourmont houden we halt bij de Abdij "L'abbay de Notre-Dame" waar de Chimay gebrouwen wordt, maar dat niet toegankelijk is voor bezoekers. We volgen het ene dorpje na het andere waar in het hoogseizoen wel het één en ander te bezoeken valt. Het minder goede weer beslist ons een stop te maken en we gaan relaxen in onze romantische kamer. Voor het avondeten gaan we naar het casino in Chimay aan de Place Léopold waar je heel wat leert over alle bieren en je kan ze er uiteraard ook proeven. De maaltijd is eenvoudig, maar van goede kwaliteit, alweer vergezeld van het plaatselijk gerstennat. Voldaan keren we terug en genieten van een rustgevende nacht. De volgende ochtend genieten wij van ons ontbijt, en nemen afscheid van onze gastvrouw en -heer. Wij hebben genoten van ons verblijf. Deze groene streek "de laars van Henegouwen" moeten we zeker nog eens bezoeken in een mooiere periode. Een aanrader voor deze minder bekende, maar toch heel mooie streek.
Woensdag heb ik genoten van deze prachtige operette In 't kort het verhaal :
De heer Von Eisenstein moet wegens belediging van een politieagent een gevangenisstraf ondergaan. Zijn vriend, Mr. Falke, haalt hem over eerst mee te gaan naar een bal bij een Russische prins. Als ze weg zijn, krijgt mevrouw Rosalinde von Eisenstein bezoek van een zekere Alfred, een vroegere minnaar. Intussen heeft de gevangenisdirecteur besloten de heer Von Eisenstein zelf te gaan ophalen. Hij treft Rosalinde aan met Alfred en neemt aan dat hij de heer Von Eisenstein is. Alfred wil Rosalinde niet compromitteren en gaat mee naar de gevangenis. Op het feest bij de Russische prins ontmoeten alle hoofdpersonen elkaar: Rosalinde verkleed als een Hongaarse gravin, het dienstmeisje van de Eisensteins, Adele, in een japon van haar mevrouw, de gevangenisdirecteur als chevalier Du Chagrin en Von Eisenstein als markies De Renard. Dit alles is aldus gearrangeerd door Mr. Falke, om wraak te nemen op Von Eisenstein, die hem een keer na een gemaskerd bal in vleermuiskostuum heeft achtergelaten in een openbaar park. In het derde bedrijf krijgt Von Eisenstein een geweldige woedeuitbarsting als hij erachter komt dat zijn vrouw rendez-vous aan Alfred heeft gegeven. Maar hij heeft weinig meer in te brengen als zij hem zijn horloge voor de neus houdt dat de "Hongaarse gravin" hem heeft ontfutseld. Het hoogst amusante gegeven is ontleend aan een toneelstuk van Meilhac en Halévy, de librettisten van Offenbach, getiteld Le réveillon (Het nachtelijk souper).
Zakenman Peter Howard raakt in een supermarkt in gesprek met een meisje dat hem toevertrouwt: 'Mijn echte naam is Lisa'. Even later hoort hij de vader haar aanspreken met Alice en ziet hij hem Lisa slaan omdat ze met een vreemde praatte. Peter waarschuwt de politie niet, maar neemt het recht in eigen hand. Lisa blijkt gekidnapt te zijn door een bendie die zich specialiseert in bizarre kinderwensen. Peter belooft haar terug te brengen naar haar ouders - een belofte die hij denkt in een paar uur gestand te doen. Maar hoewel Lisa weet waar ze woont, weet ze niet in welke staat de stad ligt. Vastbesloten haar ware ouders te vinden, begint Peter een wanhopige zoektocht, achternagezeten door haar ontvoerders, die ten koste van alles hun prooi terug willen krijgen en hem het zwijgen opleggen. Maar hoe langer de zoektocht duurt, hoe meer hij door anderen gezien wordt als een ontvoerder. Dan realiseert Peter zich hoe gevaarlijk zijn onschuldige belofte aan een klein meisje is geworden.
..
Met deze 3 boeken uit de Millennium serie ben je wel even zoet, elk boek is namelijk zon 1000 paginas dik. In de hoofdrollen journalist Mikael Blomkvist en een gecompliceerde jonge vrouw Lisbeth Salander. The Millennium trilogie is geschreven, door de te vroeg gestorven, Zweedse schrijver/ journalist Stieg Larsen
Miranda Claybourne heeft grootse plannen met de enorme tuin van het landhuis waar ze met haar man en twee kinderen is gaan wonen. Ze begint vol enthousiasme, maar moet al snel toegeven dat ze geen groene vingers heeft. Dan ontmoet ze een Fransman die aanbiedt om de tuin in zijn oude glorie te herstellen. In ruil zou hij in de leegstaande cottage op het uitgestrekte terrein willen wonen. Als ze die weer bewoonbaar gaat maken, vindt Miranda het dagboek van Ava Lightly, de vorige bewoonster. Elke avond leest ze een stukje in het dagboek, dat ze voor iedereen verborgen houdt. Miranda's man blijft steeds langer in Londen, haar kinderen zijn naar school en de tuin slokt al haar aandacht op. Ze raakt steeds meer gefascineerd door de raadselachtige Jean-Paul wat is zijn geheim?
