"De levenslessen van Little Tree". van Forrest Carter                                                                 

Van jongensaf aan werd ik geboeid door de indiaanse
 cultuur,las ik de pockets van Karl May over het leven
 van Winnetou.En dit boek bracht me even terug naar
 die tijd. Een mooi boek .

De grootouders van Little Tree, Cherokee-indianen,
 nemen hun kleinzoon na de begrafenis van zijn
 moeder  liefdevol op in hun huis in de bergen. Deze ongeschoolde,
 maar wijze mensen, leren hem dat hij niet alleen de zoon is van zijn ouders,
maar ook zoon van de bergen, de bomen en de zon.
Hij leert in de indiaanse traditie te leven, in harmonie met de natuur.
 ‘Granpa leefde mèt het wild niet ervàn.’Little Tree krijgt ook onderwijs
 van zijn grootmoeder. Zij leent elke maand opnieuw het woordenboek
uit de bibliotheek om de jongen zo zijn woordenschat te laten uitbreiden.
Maar helaas wordt hij uit zijn paradijselijke omgeving weggerukt.
 Ook hij kan niet ontsnappen aan de bemoeizucht en hypocrisie
 van de gevestigde orde. Little Tree moet naar een kostschool,
waar hij wordt opgevoed door streng-christelijke blanken die
de assimilatie in de westerse cultuur met straffe hand willen bewerkstelligen.
Niet alleen het afscheid van zijn grootouders, maar vooral ook het
verloop van zijn schooltijd is een aangrijpend verhaal.Het is een haarscherpe
illustratie van een cultuur, die alle contact met de natuur en de wijsheid
van zijn oorspronkelijke bewoners afwijst. De blanken proberen
Little Tree met strenge tucht in hun gareel te brengen,
 maar de jongen maakt andere keuzes.


Een ander bijzonder boek
"Een eigen gezicht" van Benoite Groult






Loise is een vrouw die zich altijd heeft aangepast aan de verwachtingen
 van haar dominante moeder, aan sociale conventies en later aan het
 gedrag van haar echtgenoot. Pas op latere leeftijd weet ze zich te te
 bevrijden en haar eigen weg te vinden. Ze komt tot bloei als schrijfster
en gaat ook in de liefde haar eigen gang.