Wij zijn met alle medewerkers van ons poesjenellentheater naar de collega's van Gent gaan kijken. Poppentheater Festival bracht het stuk met Pierke in de hoofdrol : Pierewaaien. Er is heel veel zorg besteed aan kostumes en decors. Het zijn wel stangpoppen (tenminste in de kop) maar ook draadjes aan armen, benen en lende. Dit verhoogt de beweeglijkheid van de poppen natuurlijk sterk zodat zij heel levendig over de scène kunnen huppelen. Pierke tracteert in het cafe van Gusta omdat hij net keizer is geworden van een van de cafespelen. Achteraf valt hij in slaap en droomt ervan de echte keizer Karel te zijn die verblijft in een kasteel, beschikt over een gedienstige lakei en recht mag spreken over ridder Alain de Saint Cyre en Catharina van Onderen. Het geheel is gelardeerd met mooie liedjes. Eén minpuntje (maar daar zal ons antwerps chauvinisme wel voor iets tussenzitten) Wij misten af en toe wat door het sappig gents dialect. En dat terwijl wij dachten dat het antwerps een wereldtaal was. Nu begrijpen wij beter de reactie van hollandse bezoekers aan ons poesjenellentheater : Wij hebben er niets van begrepen maar wij hebben genoooooten... Zo eens gaan kennismaken met de collega's. Een initiatief dat voor herhaling vatbaar is...
Deze week in de actualiteit veel ethische vragen gehoord. De 93 jarige bejaarde die levensmoe is en op eigen verzoek wil sterven. Er werd veel over gepraat maar ik denk dat de essentie is dat mensen het recht moeten hebben om zelf te kunnen beslissen wanneer voor hen het eindpunt is bereikt. Als stagiaire ergotherapie ooit meegemaakt dat een negentigjarige man 's nachts tegen zijn wil werd gereanimeerd om dan de volgende dag opgewekt aan de oefeningen te moeten deelnemen.... Als terminale ziekte een reden mag zijn om te kiezen voor euthanasie waarom zou levensmoeheid op die leeftijd dat ook niet zijn. Wat voor zin heeft het om mensen te dwingen om in leven te blijven die alle plezier in het leven hebben verloren door pijn of zware vereenzaming. Hetzelfde geldt echter niet voor jongere mensen. Daar kan je nog wel een poging doen om meer levensvreugde te brengen. Hoe hopeloos een situatie ook mag lijken psychische problemen op jonge leeftijd zijn in het juiste kader nog leefbaar te maken. Daarmee wil ik niet zeggen dat jij die mensen aan hun lot moet overlaten maar binnen de juiste omkadering kan aan hun situatie nog veel verbeterd worden. Jammer dat onze maatschappij daar weinig geld voor beschikbaar stelt... Als Berlusconi in Italie een wet voorstelt die levensbeëindiging mogelijk maakt als je een wilsintentie hiervoor hebt getekend maar dan daarna die wet zo beperkt door te verbieden dat sondevoeding wordt onderbroken (vb bij langdurige coma-patiënten) waar is hij dan mee bezig ? Mijn tante kreeg een hersenbloeding en kwam in een vorm van subcoma terecht. In praktijk kwam dat er op neer dat zij niemand meer herkende en dat alleen de vitale functies nog werkten. 14 jaar heeft haar man samen met een resem verzorgers haar liefdevol thuis verzorgd en toen is zij door een domme infectie toch gestorven. Toch durf ik mij afvragen of deze dame levenslustig en joviaal als zij altijd was voor deze levensverlenging zou hebben gekozen..... Als paus Benedictus doodleuk verklaart dat condooms geen zin hebben in de bestrijding van Aids in Afrika dan is dat wraakroepend. In een land waar in bepaalde gemeeschappen de ganse middengeneratie al is gedood door deze vreselijke ziekte en alleen kinderen en ouderens nog overblijven waar ben je dan mee bezig ? Hoe ga je al die aidswezen groot krijgen ? En hoe ga je aan de economische toestand van een land verbetering brengen als alle actieven wegvallen ? Als onze overheid dan de pauselijke nuntius uitnodigt voor een gesprek (en niet zoals de media zeggen op het matje roept) is dat dan geen normale reactie van een weldenkend mens ???? Ethische kwesties moeilijke vraagstukken in onze moderne tijden....
City safari in Charleroi of hoe een toeristische rondleiding getuigt van slechte smaak
City Safari in Charleroi heeft een nieuwe toeristische rondleiding geprogrammeerd. Je kan nu een tocht maken langs het huis van Marc Dutroux, de plaats waar de moeder van Margritte zelfmoord pleegde enz. De site waarop alles wordt aangekondigd bestaat in het nederlands, engels en duits. Bewust is er voor gekozen om dit niet in het frans te doen, volgens de initiatiefnemers omdat de walen toch geen interesse zouden tonen. Op dezelfde site kan je ook een T-shirt bestellen voor 20 euro 'Ik hou van Charleroi". Voor menige Carolien moet het toch een bittere pil zijn al geeft een lokale schepen het initiatief weinig overlevingskans na drie maanden. Als de ramptoeristen zijn vertrokken, zullen alleen de echte toeristen nog interesse vertonen voor hun fiere stad. Laat het ons hopen. In Londen bestaat een gelijkaardig initiatief "The Jack the ripper route" Mijn schoonzus is geboren in Charleroi. Haar vader reisde als aannemer van burgerlijke bouwwerken met elke nieuwe bouwwerf mee en haar wiegje kwam daardoor dus toevallig in Charleroi te staan. Destijds nog een mooie stad waar mijn schoonmoeder graag woonde. Intussen is er wel veel veranderd en is die mooie stad er enorm op achteruitgegaan.
Een foutje in een spelletje met een onverwachte twist en living in the states
Ik heb blijkbaar lezers van deze blog die mijn bijdragen met de nodige aandacht ( ) lezen. Het programma van Q-radio wordt niet langer gepresenteerd door Deckers en Ornelis maar door Ornelis en Rogiers. Ere wie ere toekomt dus hierbij de juiste gegevens. Wist je overigens dat Rogiers tijdens zijn recent verblijf in de USA naar aanleiding van de uitreiking van de oscars meedeed aan een casting voor the bold and the beautiful. En tot zijn eigen verbazing dat blijkbaar niet eens zo slecht had gedaan want werd uitgenodigd om een rol(letje) in deze soap te gaan spelen. Hij werd er nog verschillende keren opnieuw voor gecontacteerd maar had intussen besloten om niet op deze uitnodiging in te gaan. Volgens eigen zeggen omdat hij nu te veel andere verplichtingen had, tien jaar geleden had hij er misschien wel voor gekozen. Ik had het wél geweten. Ik heb via het werk van mijn echtgenoot twee keer de kans gekregen om enkele maanden in de states te verblijven en dat was een unieke ervaring. Al komen de states bijna dagelijks in de media er leven is toch een heel ander gevoel...
Op Q radio loopt sinds 16 maart een wedstrijd waarbij Deckers en Ornelis in een mobiele studio hoog boven de grond zweven. Door vragen juist te beantwoorden zakken zij geleidelijk naar de grond, een foutief antwoord daarentegen laat hen opnieuw stijgen. Diegene die hen aan de grond zet verdient 25.000 euro. Iedereen (inclusief D en O) had verwacht dat zij vrijdagmiddag al lang op de begane grond zouden staan maar daarbij hadden zij niet gerekend op enkele deugnieten. Op Facebook werd een oproep gelanceerd om bewust foute antwoorden te geven zodat deze wedstrijd nog wel eventjes kan duren. Op de site Zatte vrienden werd zelfs 100 euro geboden voor zij die een verkeerd antwoord geven... En daarme zweven D en O dus nog steeds in de lucht. Het shoppingcentrum in Wijnegem waar een gedeelte van de parking ingenomen is door dit evenement trekt heel wat belangstellenden. Iedereen is nu natuurlijk benieuwd hoe dit gaat aflopen. Meer info over deze wedstrijd www.q-music.be
Ook heerlijk genoten van het lentezonnetje en de blauwe lucht ? Ik in ieder geval wel. In de voortuin bloeien de muscari's, de hyacinten, de narcissen en de tulpen. De hosta's en de geraniums komen al boven de grond piepen. De eerste bloemen van de magnolia stellata staan al in bloei en het krentenboompje staat klaar om uit te barsten in een wolk van kleine witte bloempjes. De goudgele hamamelis (toverhazelaar) en de zachtroze viburnum zijn al over hun hoogtepunt heen maar in hartje winter vormen zij altijd mooie kleurvlakken in de tuin. Zelfs de dwergesdoorn loopt al uit met kleine rode blaadjes. Kortom het is terug zalig in de tuin. Vandaag ga ik de houtsnippers tussen de vaste planten strooien. Een restant van de kersenboom die geveld werd (hij stond helaas te dicht bij de tuinmuur en wij kregen problemen met de buurvrouw ) en de gesnoeide takken van de huizenhoge geknotte esdoorns naast ons huis. Jan heeft die in één weekend door de houtversnipperaar gejaagd (met jammer genoeg een hels lawaai, arme buurvrouw )en nu kan ik dat materiaal prima gebruiken in de strijd tegen al te ijverig onkruid. Hoewel ik ook steeds vaker kies voor onderbegroeiing zoals maagdenpalm en dove netel. Ik volgde enkele jaren geleden een cursus ecologisch tuinieren en daar heb ik al flink wat van toegepast in onze tuin. Het resultaat : een mooie natuurlijke tuin met weinig werk (alleen in het voor en het najaar wat opruimingswerk) en voor de rest de nadruk op genieten van onze tuin. De fruitbomen krijgen nog een dikke laag compost aan de voetjes en met resultaat. Vorig jaar moest ik de takken zelfs met vorken ondersteunen omdat de appels van onze renettenboom zo zwaar werden dat de takken dreigden af te scheuren. En niets kan ook maar tippen aan de smaak van onbespoten fruit uit je eigen tuin. Er stond nog een zeer oude perenboom in onze tuin en daar heb ik nu een klimhortensia tegenaan laten groeien zodat die boom nu twee keer in bloei staat... Ik overweeg nu zelfs om langst die takken nog een clematis montana te laten groeien, dan bloeit hij drie keer.... Je kan het lezen, ik geniet volop van de eerste lentedagen. De koude winter heeft nu toch wel lang genoeg geduurd.... Op de site van Rozemarijn een prachtige tekst ontdekt over de lente :
Ik verlang de geur van Seringen De pracht van de Gouden Regen Uitbundige bloei van de Prunus Velen hebben al knop gekregen Elke dag zie ik wel nieuw leven Viooltjes, krokus en narcissen Gebroken Hartjes schieten omhoog Te lang heb ik ze moeten missen Ik wil de zon voelen op mijn huid Oh mensen toch, denk je eens in Kom maar Lente, kom maar snel Breng ons weer een nieuw begin
Ik ben janssens lutgarde, en gebruik soms ook wel de schuilnaam poesjenel .
Ik ben een vrouw en woon in mortsel (belgie) en mijn beroep is huisvrouw .
Ik ben geboren op 04/02/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: toneel, tuinieren, muziek.
Ik ben moeder van twee volwassen adoptiezonen (1 vlaams en 1 roemeens)en een pleegdochter (frans-algerijns) In ons multicultureelgezin kenden wij daardoor de nodige problemen. Ook professioneel ging het niet altijd zo vlot.
aan de oefeningen te moeten deelnemen....
Als de ramptoeristen zijn vertrokken, zullen alleen de echte toeristen nog interesse vertonen voor hun fiere stad. Laat het ons hopen. 
) en de gesnoeide takken van de huizenhoge geknotte esdoorns naast ons huis. Jan heeft die in één weekend door de houtversnipperaar gejaagd (met jammer genoeg een hels lawaai, arme buurvrouw 
)en nu kan ik dat materiaal prima gebruiken in de strijd tegen al te ijverig onkruid. Hoewel ik ook steeds vaker kies voor onderbegroeiing zoals maagdenpalm en dove netel. Ik volgde enkele jaren geleden een cursus ecologisch tuinieren en daar heb ik al flink wat van toegepast in onze tuin. Het resultaat : een mooie natuurlijke tuin met weinig werk (alleen in het voor en het najaar wat opruimingswerk) en voor de rest de nadruk op genieten van onze tuin. De fruitbomen krijgen nog een dikke laag compost aan de voetjes en met resultaat. Vorig jaar moest ik de takken zelfs met vorken ondersteunen omdat de appels van onze renettenboom zo zwaar werden dat de takken dreigden af te scheuren. En niets kan ook maar tippen aan de smaak van onbespoten fruit uit je eigen tuin. Er stond nog een zeer oude perenboom in onze tuin en daar heb ik nu een klimhortensia tegenaan laten groeien zodat die boom nu twee keer in bloei staat... Ik overweeg nu zelfs om langst die takken nog een clematis montana te laten groeien, dan bloeit hij drie keer....
Ik ben janssens lutgarde, en gebruik soms ook wel de schuilnaam poesjenel .