Vandaag 5 april wordt het bombardement op Mortsel herdacht. De geallieerden wilden de opslagplaatsen waar de duitsers hun vliegtuigen herstelden bombarderen maar de bommen kwamen verkeerd terecht. Aan de piloten was helaas niet gezegd dat deze ateliers vlak bij een bebouwde kom lagen. Door de bommenregen werden bijna 1000 mensen gedood waaronder meer dan 200 kinderen omdat ook drie scholen werden getroffen. Toen wij in 1958 naar Mortsel verhuisden had elk gezin in onze straat (wij woonden in de Edegemstraat waar één van de getroffen school stond) wel een kind of meerdere kinderen verloren in dit drama. Wat het vooral pijnlijk maakte was dat wij dus getroffen werden door "friendly fire" en daardoor na de oorlog ook nooit een erkenning kregen voor deze ramp. Ook de duitsers pakten met beelden van dit drama uit om aan te tonen dat de geailleerden ook menselijke drama's hadden veroorzaakt. Vorig jaar bij de 65ste verjaardag hebben leerlingen van de middelbare scholen de laatste getuigen geïnterviewd. Zij waren allen zeer onder de indruk van de dramatische verhalen die zij hoorden. Er verscheen ook een mooi boek "Tranen over Mortsel" van de hand van historicus Pieter Serrien. Vandaag werd een plechtige mis opgedragen met medewerking van cantorij Sint Cecilia en een koperkwintet. In de Sint Lutgardisschool kon je een tentoonstelling bekijken. Ik denk dat onze stad één van de zwaarst getroffen regio's was tijdens de tweede wereldoorlog waarbij vooral de jongste generatie werd gedecimeerd. Het doet je nadenken over de impact van een oorlog op verschillende generaties.
De crisisshow of hoe wansmakelijk kan een TV-show worden
Endemol gaat binnenkort een crisisshow op de buis brengen. Omdat er toch overal personeel moet afvloeien wegens dalende omzetcijfers zijn zij op het idee gekomen dat in spelvorm te doen. Niet de baas maar de collega's onderling bepalen wie er zal moeten vertrekken. Ik begrijp dat zo een productiemaatschappij wil inspelen op de actualiteit maar je zal maar geen groot netwerk achter je hebben of iets minder populair liggen in de groep van je collega's. Dan kan je de uitslag zo voorspellen. Ik vind ontslag zo iets delicaat en het kan zo'n ingrijpende gevolgen hebben voor het betrokken personeelslid zowel op financieel als of menselijk vlak dat je daar geen spelprogramma kàn rond bouwen. Of heb ik het verkeerd voor ? Moet dit toch kunnen in een steeds assertievere wereld waar je je emoties niet mag laten zien....
Madonna mag meisje Mercy uit Malawi niet adopteren
Toen ik dit bericht hoordde in het journaal was ik opgelucht. Zelfs al ben je Madonna dan nog kan je niet voor de tweede keer de wet proberen te omzeilen door beloftes te doen om veel geld te doneren aan een land. Als je in eigen land praat met kandidaat-adoptanten die steeds langere en moeilijkere procedures moeten doorlopen om aan een adoptiekind te kunnen geraken, dan is de manier waarop zo'n wereldsterren als Madonna of Angelina Jolie hun kinderen adopteren een aanfluiting van elk fatsoen. Ben je toevallig geen BV of wereldster dan moet je eerst aanmelden bij Kind en Gezin, een voorbereidingscursus volgen, dan beoordeeld worden naar je motivatie en draagkracht en al of niet positief worden beoordeeld, je dan inschrijven bij een adoptiedienst en dan wachten, wachten en nog eens wachten. Dan is het toch hartverscheurend dat zulke sterren zo gemakkelijk een kind kunnen adopteren en dan nog wel uit een land dat zelfs geen adoptie kent.... Ook in eigen land maakte een parlementarier misbruik van haar positie om zo een jongetje uit Afrika te adopteren. Daarmee wil ik niet zeggen dat zij misschien slechte intenties hebben maar zij bepalen gewoon zelf dat zij geschikte adoptieouders zijn en dat de wettelijke adoptieprocedure niet aan hen besteed is.... Ook in de soap Thuis is er nu een verhaallijn rond adoptie. Ook hier wordt een loopje genomen met de realiteit. De natuurlijke oma van het te adopteren kindje wordt volledig buiten de procedure gehouden door de kandidaat-adoptante terwijl zij als familielid juist de meeste juridische rechten heeft. Toen wij indertijd onze oudste zoon hebben geadopteerd werden wij daarvoor trouwens gewaarschuwd. De rechtbank doet eerst een onderzoek of er geen familieleden van de afstandsmoeder zijn die het kindje willen opvoeden en dus een adoptie onnodig maken. Pas daarna kom je als adoptant aan de beurt. En dus zeker niet zoals het in Thuis wordt gebracht dat de kandidaat-adoptant het bezoekrecht aan de natuurlijke oma weigert....
Zowel in Vlaanderen als in Nederland worden er stappen ondernomen om het belang van enkele jaren kleuterschool te benadrukken. In Nederland gaan de kinderen pas op 5jarige leeftijd voor het eerst naar school. Dat gaf geen probleem omdat er maar weinig vrouwen actief op de arbeidsmarkt waren. Nu er steeds meer vrouwen een deeltijdse of zelfs voltijdse job gaan combineren met het moederschap, is die leeftijdsgrens natuurlijk wel laat. Ook blijkt uit studies dat het niet zo verstandig is om kinderen te snel aan te zetten tot leren lezen en schrijven. Zij doorlopen namelijk verschillende stadia in hun ontwikkeling zoals symmetrie en lateralisatie en pas dan zijn ze er echt aan toe om te leren schrijven. Zo niet krijg je kinderen die het verschil niet (her)kennen tussen p en q en b en d. Ook in Vlaanderen gaat vanaf volgend jaar de verplichting in dat je je kind pas kan inschrijven in de eerste klas van de lagere school als je kind een minimum aantal dagen kleuteronderwijs heeft gevolgd. Dat geeft voor sommige ex-patriates natuurlijk wel een klein probleem. Zij aanvaarden vaak een opdracht in het buitenland met de bedoeling om wanneer hun oudste kind naar de lagere school gaat, terug te keren. Maar gelukkig blijkt daar een mouw aan te passen. De dochter of zoon moet dan enkel een bijkomende taaltest afleggen. Een verblijf in het buitenland heeft voor die kinderen ook heel wat voordelen. Zij leren er alvast de beginselen van een tweede taal en geraken geinteresseerd in andere culturen. Marian , het petekind van mijn man, verblijft met man en hun twee dochters voor twee jaren in Portland, Oregon. Zij werkt daar bij Intel, hij volgt er een MBA opleiding. Hun dochtertjes Marie (2) en Emma (0) gaan er naar een prive-opvang en leren er heel wat. Zo konden wij deze week genieten van een leuk filmpje waarop te zien was hoe Marie op de kaart van Amerika de verschillende staten aanduidt. Ik zie het een vlaams kind nog niet zo snel kunnen, de provincies van Belgie of de landen van Europa aanduiden..... Er ontstaan ook interessante discussies tussen moeder en dochter of het doggie of hond moet zijn. Gelukkig houden zij zich aan de regel dat als jij zelf met je kinderen nederlands blijft praten dat zij dan zelf wel zullen ondervinden dat zij daar buiten het appartement niet mee terecht kunnen.Mijn man werkte in 1982 en 1989 twee jaar nabij Chicago en wij verbleven daar met ons hele gezin. Jonathan leerde al snel enkele standaard zinnetjes en volgde de uitzendigen van Sesamstraat. Ook gingen wij regelmatig naar Kid Campus, een ontmoetingsplaats voor jonge ouders en hun kinderen. Zij konden daar ervaringen opdoen in verschillende speelhoeken (brandweer, klasje, ziekenhuisje enz) en de mama's (of de occasionele papa) kon er gespecialiseerde tijdschriften lezen of gewoon een leuke babbel doen. Een initiatief dat hier in Vlaanderen misschien ook wel succes zou kennen onder de mamas met ouderschapsverlof.... Er was ook de mogelijkheid om met je kind te gaan zwemmen, één keer per week was de dierentuin GRATIS en zo was er elke week wel een dag dat een museum gratis toegankelijk was. Wij konden echt een heel programma samenstellen op maat van onze zoon...Het museum of science en industry waar je doorheen een demo van een menselijk hart kon lopen was zo één van onze favorieten. Ik blijf er dus bij dat zo'n verblijf in het buitenland, zeker nu er nog zo veel mogelijkheden zijn bijgekomen om toch in contact te blijven met het thuisfront vb skype een heel leerrijke ervaring kan zijn voor die kinderen. In Vlaanderen gaan de kinderen traditioneel al heel vroeg naar de kleuterschool (jongste leeftijd in heel europa !)en dat is alleen maar te stimuleren. Een kind leert er heel veel en het is dus zeker zinvol om je kind te proberen zoveel mogelijk naar de school te laten gaan. Het blijft verleidelijk om ze wat vaker thuis te laten of of vakantie te laten gaan met de grootouders maar zeker het laatste jaar in de kleuterschool is heel belangrijk.
Ter gelegenheid van de Top 20 in Londen brengt president Obama en zijn vrouw voor de eerste keer in zijn functie van president een bezoek aan Europa. Hij kon er al de leiders ontmoetten van China en Rusland en acepteerde zelfs een uitnodiging voor een bezoek. De tegenstelling in de visie om een oplossing te zoeken voor de financiele crisis tussen Amerika en Europa zijn groot. Het zal heel wat creativiteit kosten om daar een gemiddelde in te vinden. Want beide partijen verdedigen hun standpunt met hart en ziel. Toen gisteren de nieuwe aantallen faillissementen (met eraanverbonden het aantal ontslagen) bekend geraakten, werden we eens te meer met ons neus op de rauwe realiteit gedrukt. Wij hadden toevallig die voormiddag ook een gesprek met onze bankrelatie beleggingen. Het resultaat dat zij voorlegde was (en helaas was het geen 1 april graf) eerder dramatisch te noemen. Wij hebben dan ook maar beslist om enkele fondsen te verkopen.... Mensen die het kunnen weten voorspellen immers dat de crisis nog lang niet haar hoogtepunt heeft bereikt en dus zullen ook wij de tering naar de nering moeten gaan zetten. Natuurlijk zijn wij europeanen nog bevoorrecht, goede en betaalbare gezondheidsvoorzieningen, een echt sociaal netwerk, betaalbare (tenminste als je ze vergelijkt met andere wereldsteden) woningen aan een redelijke hypotheekrente enz enz. Als je de film Sicko van Michael Moore bekijkt en hoort dat de adviserende geneesheren worden beloond voor elke patiënt die zij kunnen schrappen van de lijst met uitkeringen dan mogen wij eigenlijk heel gelukkig zijn in Europa. Wat mij gisteren ook trof was de ontmoeting van president Obama en zijn echtgenote Michèle met koningin Elisabeth II en haar gemaal. Het gaf werkelijk een prachtig beeld van de ontmoeting tussen de oude en de nieuwe wereld. Jammer dat de bijeenkomst van de G-20 opnieuw werd ontsierd door allerlei betogingen. De anders-globalisten willen zich vreedzaam verzetten maar telkens slagen een aantal herrieschoppers erin om zich onder deze groep te mensen en zware schade te veroorzaken. Er is deze keer zelfs een dode gevallen. De financiele crisis treft inmiddels de ganse wereld en dus moet er dringend op mondiaal vlak een oplossing worden gezocht. De vergadering van de G-20 is alvast een begin, zij vertegenwoordigen immers 80 % van de mondiale economie.
Gisterenavond was ik bezig met het klaarmaken van het avondeten. Ik had al een pan op het vuur gezet en ging nog even snel fruit- en groentenafval in ons compostvat gooien. Ik zag op die weg ook nog twee ballen liggen die onze buurjongetjes over de haag hadden gesjot en gooide zij maar vlug terug. Ik weet hoe mijn zoontjes indertijd gefrustreerd geraakten toen hun ballen telkens in de tuinen van de buren belanden en zij niet werden teruggeworpen. Terug in de keuken zag ik zwarte vettige rook uit die kookpan komen. Wij hebben sinds kort een nieuw gasfornuis dat een veel hoger vermogen heeft dan het vorige. Ik ben dat duidelijk nog niet gewend... Met een tijgersprong dus de pan van het vuur gehaald en in onze gootsteen gezet (Ik heb mij bij dit maneuver nog flink verbrand ) Was het door de plotse zuurstoftoevoer maar meteen sloeg de vlam in die pan en gaf hevige vlammen. Ik herinnerde mij gelukkig dat vet en water een levensgevaarlijke combinatie zijn dus opende gelukkig niet de kraan. Maar ik heb wel het hele huis bijeengeschreeuwd zodat mijn man vierklauwens van de trap kwam gerend. Wij hebben de pot maar laten uitbranden (hij was echt zwartgeblakerd) maar gelukkig sloeg de brand niet over naar de keuken of erger nog naar de kokkin.... Na afloop stonden wij beiden te trillen op onze benen. Het had heel verkeerd kunnen aflopen. Ons huis dateert van 1913 en de dragende constructie is hout..... Nu liep alles gelukkig met een sisser af. Wat flamazine op de brandwonde en binnen enkele dagen zal die wonde al genezen zijn. Ik denk dat mijn engelbewaarder even overuren heeft moeten doen....
Hoe de ganzeveer wel al vervangen is maar dat je niet meer van de stadsdiensten mag verwachten...
Ik heb mij gisterenavond ingeschreven voor de cursus Aquagym in onze stad. Ik had gehoord dat je daar tijdig moest aanwezig zijn want dat er veel gegadigden maar weinig plaatsen waar. Heb ik zulke verhalen enkele weken ook al eens niet gehoord over de scholen ? De inschrijvingen zouden starten om 6 uur 's avonds en vanaf 5 uur zouden er volgnummers worden uitgedeeld. Dat deed al het ergste vermoeden. Ik had mij dus op tijd richting zwembad begeven en bemachtigde gelukkig één van de volgnummers na voorlegging van mijn identiteitskaart. Ik mocht mij eens als inwoner van onze stad hebben gemeld terwijl dat helemaal niet het geval zou zijn.... Op het uur O mochten wij in groepjes van 5 naar het bureel (weet U waar U moet zijn ? ) Dat wist ik niet maar ieder weldenkend mens kan nog wel pijltjes volgen. Wij kregen daar een papier dat wij verzocht werden netjes in te vullen. Daarna opnieuw aanschuiven bij de juiste rij voor de cursus van uw keuze. Probleem nummero 1 : Op welk tijdstip wenst U de cursus te volgen. Maandagavond laatste groep. De ambtenaar neemt er de juiste lijst bij en controleert nog even de juiste spelling van mijn naam en of ik wel degelijk in onze stad woon want anders mag ik mij vandaag niet aanmelden. De inwoners van naburige steden en gemeenten komen pas morgen aan de beurt. Kan U cash betalen ? Neen, wel met bankcontact. Oei, dan zal U zich terug moeten wenden naar de kassa van het zwembad op het gelijkvloers want daar alleen kan je met bankcontact betalen. Dus opnieuw gaan aanschuiven beneden. Ik had het kunnen weten. Mijn voorgangster haar gegevens verdwenen plots uit het bestand en bleken op geen enkele manier meer op te roepen. Dan maar de plaatselijke computerwizzard erbij geroepen die de kassacomputer tot inzicht bracht. Intussen moest deze beambte ook nog gewone toegangsticketten verkopen en zwemattesten afleveren en contant laten betalen. Ik zag een mama van kleur verschieten omdat ook die attesten weer werden aangerekend... Toen het mijn beurt was zelfde scenario Al mijn huisgenoten werden wel gevonden in de computer maar ik was blijkaar verhuisd... Uiteindelijk is het toch gelukt en heb ik de electronisch pas gekregen voor 7 zwembeurten en lessen aquagym. Hopelijk leert die computerwizzard zijn collega's tegen begin september (nieuwe inschrijvingen !) hoe je heel eenvoudig een excel programmaatje schrijft dat je koppelt aan de nodige accesinformatie en waardoor zelfs mensen die niet willen (of kunnen aanschuiven) zich probleemloos kunnen aanmelden en electronisch betalen vanuit hun luie stoel thuis. Zo kan je ook achteraf razendsnel rapporten maken wie verschillende cursussen na elkaar volgt, hoeveel percentage er uit eigen stad aan deelnemen, voor welke cursussen er dus meer of minder reclame moet worden gemaakt, of er zo veel belangstelling is dat het aangeraden is om meer cursussen te organiseren eventueel op andere uren enz enz . Maar of dat zal lukken ?
Ik ben janssens lutgarde, en gebruik soms ook wel de schuilnaam poesjenel .
Ik ben een vrouw en woon in mortsel (belgie) en mijn beroep is huisvrouw .
Ik ben geboren op 04/02/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: toneel, tuinieren, muziek.
Ik ben moeder van twee volwassen adoptiezonen (1 vlaams en 1 roemeens)en een pleegdochter (frans-algerijns) In ons multicultureelgezin kenden wij daardoor de nodige problemen. Ook professioneel ging het niet altijd zo vlot.
) Was het door de plotse zuurstoftoevoer maar meteen sloeg de vlam in die pan en gaf hevige vlammen. Ik herinnerde mij gelukkig dat vet en water een levensgevaarlijke combinatie zijn dus opende gelukkig niet de kraan. Maar ik heb wel het hele huis bijeengeschreeuwd zodat mijn man vierklauwens van de trap kwam gerend. Wij hebben de pot maar laten uitbranden (hij was echt zwartgeblakerd) maar gelukkig sloeg de brand niet over naar de keuken of erger nog naar de kokkin....
Ik ben janssens lutgarde, en gebruik soms ook wel de schuilnaam poesjenel .