De afgelopen weken had ik nauwelijks tijd om een berichtje te posten op mijn blog.
Reden : ons mama werd op 12 augustus opgenomen in het ziekenhuis. Zij had wat pijn in de rechter lies en dacht dat in enkele dagen die problemen konden opgelost zijn. Zij had in het voorjaar al eens een behandeling gekregen in de pijnkliniek en daardoor was de pijn in haar linkerlies volledig verdwenen. Begrijpelijk dat zij voor deze aanpak koos, zeker omdat wij eind september twee weken op vakantie zouden gaan naar Blankenberge.
Helaas is het deze keer niet goed verlopen. De ingreep moest uitgesteld worden omdat ons mama bloedverdunners nam en die medicatie eerst moest afgebouwd worden. De ingreep was niet meteen succesvol maar toch moest ons mama al na enkele dagen na de ingreep het ziekenhuis verlaten. De vorige keer had zij na de ingreep nog twee weken in een revalidatiecentrum kunnen doorbrengen maar dat kon deze keer niet omdat zij intussen in een RVT was opgenomen  (en dus niet meer thuis woonde) en daardoor geen voorrang tot opname meer had. Na amper twee dagen in de RVT (waaruit bleek dat die RVT totaal niet in staat was om zwaar zorgbehoevende patienten te verzorgen door een groot tekort aan ervaren personeel) is zij dankzij de huisarts terug naar een ander ziekenhuis overgebracht. Daar ging haar toestand echter stelselmatig achteruit. Zij had heel veel pijn die alleen met zware morfinepleisters kon bedwongen worden. Omdat uit RX opnamen ook gebleken was dat haar knieën in heel slechte toestand waren (alle kraakbeen was weg en de kruisbanden waren allemaal over en de twee benen waren tov van elkaar verschoven) Op deze manier kon zelfs de beste massage of kiné haar niet terug tot stand te brengen. Daarom werd beslist om  te kiezen voor een zware operatie (de beide knieën tegelijk vervangen door protheses in één operatie) en daarvoor moest zij nog maar eens naar een ander ziekenhuis overgebracht worden. Die operatie is op het laatste nippertje niet kunnen doorgaan De chirurg heeft eigenlijk haar leven gered door de operatie nog net op tijd af te blazen..Zij had zij namelijk intussen longemboliën opgelopen door een trombus in haar been. Een gevolg van het stopzetten van de bloedverdunners die na afloop van de infiltratie niet meer waren heropgestart en door het lang in bed leggen. Tot onze ontzetting bleek dat ook haar medicatie voor haar hart en bloeddruk was stopgezet. 
De chirurg had bij hoge uitzondering op het laatste ogenblik de pre-operatieve onderzoeken nog eens willen nakijken in haar dossier en die niet gevonden. Uiteindelijk bleek dat zij zelf niet waren  uitgevoerd.... Nochtans was er eerder een afspraak gemaakt dat het tweede ziekenhuis deze onderzoeken  zou doen en pas dan zijn patiënte zou laten overbrengen naar het derde ziekenhuis. De chirurg heeft inmiddels een vlammende brief naar de hoofdgeneesheer van het tweede ziekenhuis verstuurd...Bovendien bleek dat een longonderzoek een tiental dagen ervoor al afwijkingen had aangetoond maar daar was niets aan gedaan.
Intussen is gelukkig de toestand van ons mama, nu alle medicatie terug herstart is, al heel wat verbeterd. Zij krijgt dagelijks kiné aan bed en kan af en toe in de zetel gezet worden. Als alle medische problemen van de baan zijn zullen wij met de chirurg bekijken of de zware operatie toch nog kan gebeuren.
Intussen ligt ons mama dus nu al zeven weken in het ziekenhuis, de vakantie aan zee werd geannuleerd en samen met mijn broer en zus gaan wij haar elke dag bezoeken. Dat dit zwaar is voor onze gezinnen kan je wel begrijpen. Gelukkig springen de partners bij.
Zelf heb ik ook de nodige medische problemen. Ik ga drie keer per week naar de kiné want ik word eens te meer geplaagd  door een tenniselleboog en door een ontsteking in mijn voet. Ook de rugproblemen zijn terug van weggeweest. De stress van de laatste weken zal daar wel niet vreemd aan zijn....
Wij hebben intussen noodgedwongen de kamer in haar huidige RVT opgezegd en alles tijdelijk verhuisd naar de kelder van mijn zus. De kosten van de RVT samen met de ziekenhuisfacturen liepen erg hoog op. Gelukkig hebben wij intussen een plaats voor haar gevonden in een  gespecialiseerde RVT waar wij zeker zijn dat haar de beste zorgen kunnen gegeven worden. Dat kan nog wel enige tijd duren eerst moet ons mama zo veel mogelijk herstellen en revalideren.

07-10-2009 om 21:35 geschreven door poesjenel