Onze pleegdochter Salima verbleef heel wat jaren in ons gezin. Als kleine peuter kwam zij voor de eerste keer in het najaar van 2002 en ging met onze Jonathan zelf mee naar de kleuterschool. Zij ging naar de troon van Sint Niklaas, figuur die zij in eigen land niet kende.
Zij bleef elk jaar terugkomen tijdens alle schoolvakanties en werd zo een lid van onze uitgebreide familie. Zij kreeg er zelfs een peter en een meter zodat zij in de eindejaarsperiode ook een nieuwjaarsbrief kon schrijven.
Zij ging met ons mee naar Berlijn toen Jan daar werkte voor Siemens.
Tot zij rond haar achttiende verjaardag de eerste liefdesvlindertjes voelde en besloot om tijdens de zomer maar in Frankrijk te blijven.
Zij studeerde verder tot luchthavenassistente waarbij zij haar quasi perfectie kennis van het nederlands als extra troef kon uitspelen.

Het contact bleef via de chatlijn,  lieve kaartjes voor haar verjaardag en de feestdagen of een onverwacht bezoekje tijdens een korte vakantie in Frankrijk of een gezamenlijk bezoek aan Disneyland. Mijn zus Gerlinde die regelmatig in Parijs deelneemt aan congressen sprak er ook mee af. 
Gisteren 25 april werd Salima 21 en wij kregen een superleuke reactie op haa electronisch kaartje. Zij gaat trouwen en nodigt ons uit op het feest.
Zo'n huwelijksfeest is gespreid over twee dagen.
Wij kijken er in ieder geval naar uit.

26-04-2010 om 21:31 geschreven door poesjenel