Deze Website maakt deel uit van:
www.lillo-krabbevanger.be


POLDERMUSEUM
Tolhuistraat 14
2040 Lillo

OPENINGSTIJDEN:
Het museum is open op zon, en feestdagen
van Pasen tot 30 september, telkens van
13 tot 18 uur,
TOEGANGSPRIJZEN:
Volwassenen 1,50 €
Kinderen van 10 tot 15 jaar 0,5 €
groepen van mistens 20 personen 1€

GROEPSBEZOEKEN
Groepen, scholen en verenigingen kunnen het ganse jaar door ons museum bezoeken.
Samen met een gids kan u de 34 kamers en meer dan 4000 voorwerpen uit lang vervlogen tijden
bezichtigen en leren kennen. U kan eveneens de geschiedenis der
verdwenen polderdorpen en Lillo doorkruisen, en bijna terplaatse
beleven.
*
VAN 'S MORGENS tot 'S AVONDS
Wanneer u kan komen, wanneer u wil komen,
wij kunnen bijna altijd zorgen dat u bezoek
verloopt binnen de uren van uw planning.
*
Wij ontvangen u op DOEL ofzetten u over tijdens welkedewrede geschiedenis van de SCHELDE vertellenspijtig genoeg alleen in de zomermaanden en volgens de uren geldende op de veerdienst.
( en enkel op aanvraag)
*
Het fort van Lillo, wij brengen u op de plaatsen waar Napoleon en Willen van Oranje overnachten, waar soldaten sliepen, tonnen buskruit bijna de hele site
deed ontploffen en bezoeken het kerkje dat werkelijk zijn kruis
heeft gedragen.
*
Wenst u echt een hele dag te genieten van Lillo,
vanuit het poldermuseum bieden wij de mooiste plekjes
en harde tijden van labeur op een serveerbladje.
Vanaf ontbijt toteenlaatste pint in een donker kroegje. We helpen u
een mooie dag te beleven.
HOE,
vragen maar, informatie volgt.
*
Digitale vooorstellingen voor scholen, avondwandelingen voor groepen.
ALLES KAN........bijna.

Bel, mail en stel uw persoonlijk programma samen:

0477 55 41 48

lillo@rabbevanger.be


Afspraken voor bezoeken op werkdagen:
minstens 8 dagen voor datum
Liefst met een mailtje aan:
Werner Bril
*
of geef even een telefoontje
03 605 74 05
of via gsm
0477 55 41 48 55


U kan vanaf heden
een digitale rondgang
maken via:

www.poldermuseum-lillo-fort.be

Vanuit Brussel of Antwerpen volgt u de ringweg rond Antwerpen, richting Breda. Voorbij Merksem neemt u de richting Bergen op zoom tot aan de aanwijzing Lillo fort hier volgt U rechts de Thijsmanstunnel in. Na het verlaten van deze tunnel gaat u revhts de Scheldelaan op waar u de Eenhoornmolen aan de rechterzijde zal zien verschijnen, Lillo en het poldermuseum bevinden zich nu op enkele honderden meters aan de linker zijde.

Het was reeds in 1959 dat door de heemkundige kring van de Antwerpse Polder het Poldermuseum is opgericht. Pastoor Eleen van Wilmarsdonk voorzag de zwarte en zware tijden die het einde zouden betekenen van meerdere dorpen enontelbare km² vruchtbare polders.
Zijn hobby, het verzamelen van heemkundige voorwerpen, werd de aanzeten het prille begin van ons museum. De priester bracht alle mogelijke alaam en gebruiksvoorwerpen bij elkaar in het gildenhuis aldaar.
Zijn drang en streven om een waardig relekwie van de polder te stichten, kreeg langzaam maar zeker vorm, toen na een vergadering in zijn pastorij was besloten dat een heemkundige kring zijn werk, toekomst gericht zou verder zetten. Tijdens deze bijeenkomst is de "Heemkundige kring van de Polder" geboren. en dank zij de volgende personen, de leden van het eerste uur, zijn onze kinderen en kleinkinderen, nog steeds in de mogelijkheid het poldermuseum te bezoeken.

Stichters van de eerste nacht:
-Dhr Frans Tysmans, schepen van Antwerpen.
-Dhr Leon Ceulemans, Wilmarsdonk.
-Dhr Frans Bresseleers, Ekeren
-Dhr Kanora, Ekeren
-Dhr Jan Roelants, Hoevenen
-Dhr Frans Reynaerts Lillo
-Dhr, Graaf Danielle Le Grelle, Berendrecht
-Dhr,Gustaaf De Lie, Berendrecht
-Dhr, Louis Jacobs, Zandvliet
-Dhr, Constant Adriaenssens, Berendrecht
-Dhr, Van Den Bergh, Stabroek
en de Eerwaarde Heer Eleen, pastoor van Wilmarsdonk.

Samen werden zij de fundatie en startende kracht van wat nu een uit zijn voegen barstende schat aan waardevolle voorwerpen der oudheid is geworden.
Ze zijn niet meer, of op een respectable ouderdom gekomen, ze zagen de dorpen verdwijnen, moesten met man en macht in 1963 zoeken naar een beter en groter onderkomen,daar Wilmarsdonk zelf ten offer ging aan de uitbreidingen van de haven. Maar hoe groter de haven werd hoemeerhet gildenhuisuit zijn voegen barste.
In samenspraak met de stad Antwerpen is uiteindelijk het huidig verblijf in de Tolhuisstraat te Lillo aangewezen, en kreeg Lillo fort een nieuwe taak, de beschermingvan het verleden.
Voor hen die verplichtwaren have en goed op te geven, was dit gebouw, eens een voormalig beschuitbakkerij,de laatste echte rest van hun vorig leven.
Ondertussenis het museum een 34 schatkamers rijk geheel geworden dat een waardevol terugblik tentoonstelt van "den goeie ouwen tijd", van klompenmakers, zeilmakers, garnaalvissers, landbouwers, de niet te vergeten drangelegenheid en honderden, neen duizenden kleine en grote herinneringen. Van de Leuvense stoof, tot de vingerhoed, ze zijn er,en waren ooit eigendom van een ex poldernaar. Wanneer u ooit een leerrijk en aangenaambezoek aan het fort en zijn museumbrengt, zal het zeker en vast een plaatsje in je hart innemen, en waarschijnlijk zal je bij ieder nieuwsbericht waarin gewag word gemaakt over havenuitbreiding en onteigening, terugdenken aan het Poldermuseum te Lillo. Aan de bewoners en hun polders,vruchtbare grondendie door noest labeur van de Schelde werd gewonnen, maar na bijna 2 eeuwen strijd, huneigendommen dienden teverlaten om het heden te worden, en in de hoop dat de toekomst ons, hun kinderen en kleinkinderen, genadig zal zijn.
Tot zover een eerste kennismaking en geschiedenis over het museum.

Jan Baptist Laurent Eelen

Of wel zoals reeds eerder vermeld, de ziel en hartslag in de wieg van het poldermuseum.
Geboren te ’s Gravenwezel, februari 1913, en priester gewijd op 11 Juni 1938, was de eerste parochie waar hij zijn Kristelijke roeping vervulde als onderpastoor, deze van St Cordula te Schoten. Vanaf 1938 tot 1946 deelde hij lief en kommer, oorlog en vrede met deze parochianen.
Als pastoor zou hij richting Wilmarsdonk trekken.
St Laurentius was zijn nieuwe gelovigen gemeenschap worden, en wel tot en met de verdwijning van het polderdorp in 1961.
Als Rector Kerkschip haven van Antwerpen, en missie voor binnenschippens, volbracht hij zijn taak van 1961 tot 1978 in het aangemeerde schip nabij de Lillobrug.
Op rust gesteld en dienstdoend priester O.-L.Vrouw Arendonk overleed hij op 6 februari 1994.
Hij was oudstrijder geweest in de 2^de grote wereldbrand als legeralmoezenier bij de genie.
Stichter en erevoorzitter van de heemkundige kring,
Stichter van de technische schipperschool op linkeroever en vriend en steunpilaar voor menig ontheemde poldernaar en schipper.

*** *** ***

Graaf Daniel Le Grelle “Eenheid in verscheidenheid.”
Voorzitter van de Heemkundige kring van de Antwerpse polders" en
voorzitter van het "Poldermuseum Lillo fort"

Een tweede persoon die we toch nog even in de schijnwerper willen brengen is Graaf Daniel Le Grelle. Deze op 20 juli 1922 in Wilrijk geboren en momenteel vlotte tachtiger, die dank zij zijn visie, inzet en evenwichtige, maar niet te stuiten innerlijke gedrevenheid, niet alleen als voorzitter en medestichter van de heemkundige kring, maar eveneens als stuwende kracht, wegwijzer, spreekbuis en voorvechter van en voor de polder nog steeds actief deelneemt aan het welzijn van onze contreien, heeft zeker zijn sporen verdiend.

Persoonlijk heb ik de kans gekregen de brief welke hij schreef aan onze toenmalige koning Bouwdewijn, waarin zijn angst en bezorgdheid aangaande de bewoners van de ontheemde polderdorpen tot uiting komt. Hij is hierdoor de aanzet en reden geweest die de dorpen Berendecht, Zandvliet en het fort van Lillo tot op heden van de ondergang heeft gered.

Le Grelle, is niet zomaar een naam in onze streken, maar voor eeuwig verbonden aan Antwerpen, zelfs aan de Belgische geschiedenis. Maar om U daar een beeld van te geven moet ik even toch iets dieper ingaan in het verleden, en de voorhistorie van deze familie.

De Familie ontving haar adellijke titels van Keizer Frans II uit Oostenrijk in de 18^de eeuw, en eveneens van het Belgisch koningshuis. Met 280 leden behoort deze familie tot de grootste adellijke families van ons land.

In 1792 werd te Antwerpen de Le Grelle Bank gesticht welke tot 1964 bleef bestaan voor zij werd overgenomen door de Generale Bank.

Wanneer België zich losrukt van de Nederlanden, en een zelfstandige koers begint te varen is, Gérard Le Grelle, oudste zoon uit een gezin van 13 kinderen, diegene die het Antwerpse beleid op zich neemt. Tot 1848 zal hij deze stad in het nieuwe België besturen. Het waren waarschijnlijk de moeilijkste tijden voor de eerst burgervader van deze wereldhaven, want in een brief aan zijn moeder schrijft hij, Mama, ze hebben mij gevraagd om burgemeester te worden, ik heb ja gezegd, maar al mijn vrienden hebben mij verlaten.(van het ontvangst van deze brief is een prachtig schilderij aanwezig op het kasteel te Berendrecht. U kan het in de marge bekijken). Velen van de oranje gezinde vrienden verlieten Antwerpen om in Nederland een nieuw start te nemen, de forten van Lillo en Liefkenshoek, die in handen bleven van de Hollanders, en alzo de Antwerpse haven en economie onder druk konden zetten waren zeer zeker geen geschenken op een zilveren presenteerplaatje.

Het is ook de Gérard Le Grellelei (omgeving Cresthotel) die verwijst naar deze burgemeester.

De roots van de familie Le Grelle te Antwerpen waren gelegen in de Hoogstraat aan de grote markt, waar zij als sociaal en werkende mensen stonden aangeschreven. Het is dan ook zeker niet moeilijk te begrijpen, dat ook Graaf Daniel Le Grelle in de voetsporen der vooruitstrevende voorvaders verder wandelt. Maar voor hij zijn werkelijke loopbaan kan uitbouwen wacht hem de kommer en miserie der Duitse overheersing, in 1942 werd hij als werkman verplicht voor de nazi bezetters te werken. Later zal hij echter als oorlogsvrijwilliger deelnemen aan de bevrijding van Nederland en Duitsland, en op het einde van de tweede wereldoorlog werd Graaf Le Grelle naar Engeland en Ierland gezonden om aldaar het nieuwe Belgische leger te helpen begeleiden.

Na deze jaren van ontij en met een open deur naar heropbouw en de nieuwe vrede keert de jonge graaf opnieuw richting universiteit, waar hij zal afstuderen als Dokter in de rechten.

Ik betrap mijzelf erop dat ik opnieuw die neiging heb om meer een verder te gaan dan was voorzien, waarschijnlijk is de manier waarop mijn verteller en gids “Le Grelle” brengt en er in lukt een interesse op te wekken welke je gewoon aanzet dieper en dieper te gaan zoeken.

Toch wil ik nog in een 2^de deel hieronder even de voornaamst punten overlopen welke in zijn leven en loopbaan werden bereikt, en hebben geleid tot de historicus, bankier, politieker, vogel en dierbeschermer, redder van vele gebouwen en dorpen, maar vooral mens, een mens met een begrip dat je het heden niet kan waarmaken zonder de kennis van het verleden en een blik naar de toekomst.

Een mens die probeert de jeugd te doen begrijpen dat door daadwerkelijke samenwerking en de geleerde lessen uit het verleden we tot een goed geheel kunnen komen, om alzo en zeker in deze tijden de vergrijzing en het opkomende verre oosten, onze economie daadwerkelijk te kunnen brengen naar een opnieuw verzekerde toekomst.

De beroeps, politieke, sportieve en andere activiteiten van Graaf Daniel Le Grelle

1- Bankier, 20 jaar voor Nederlandse en 13 jaar voor Amerikaanse banken, waar hij zijn carrière als bestuurder directeur stopzette, lagen zeker in de verwachtingen gezien de voorgeschiedenis van de bankiersfamilie.( ex Bestuurder van de Continetel Bank of Chicago in Antwerpen.

2- Woonachtig in de Antwerpse polder te Berendrecht, is hij de fiere beschermheer van het bekende reigersbos, een der grootste reigerskolonies van België.

3- Voorzitter van de heemkundige kring van Lillo en het poldermuseum, al meer dan 40 jaar. En waar ik alleen van kan vertellen dat wat zijn hart niet kon dragen, hij samen heeft weten te brengen in dit gebouw.

4- Niet alleen kille oude materialen van alaam en visgerij houden hem gedreven ook een verzameling vogels waarvan vele reeds uitgestorven en verdwenen aan de hedendaagse Schelde en polders zijn uniek, Ook hier gaat zijn interesse verder en vormt veel meer dan zo maar een bladzijde aandacht in zijn leven, en de opgezette exemplaren.

5- Zijn inzet in de overstromingsramp van 1953 en de ontheemding van de poldernaar lagen hem nauw aan het hart. Als gemeenteraadslid te Antwerpen ging hij samen met jonge bewoners en gewapend met zwarte vlaggen reeds sinds 1960 betogen tegen de teloorgang van de polders ten noorden van Antwerpen. Met succes blijkbaar daar de plannen betreffende Berendrecht, Zandvliet en Lillo Fort werden begraven. Dit laatste is dan ook letterlijk en figuurlijk gebeurd. Ondanks de felle tegenwind heeft de tijd echter alle bewijzen bovengedragen dat de toekomstvisie van Graaf Le grelle opnieuw gelijk had, de vernoemde dorpen ouden niet leegstromen maar blijken zij de jongste wijken van de stad Antwerpen te zijn geworden.

6- Als voorzitter Stichter van de Vereniging voor de Bescherming van Historische Monumenten Vlaanderen “Cornelis Florus” heeft Graaf Daniel le Grelle nog maar een het bewijs geleverd dat zijn inzet ons reeds menig overeind gebleven of gerestaureerd gebouw en monument rijker heeft gehouden. Enkel voorbeelden hiervan zijn ook de monumentale poort van de St Pauluskerk en het 15^de eeuwse aandrijfmechanisme van de torenklok in de kathedraal van Antwerpen, en de 17^de eeuwse kapel Cornelus Landschot. Op 4 juni 2004 mocht hij dan ook als dank voor zijn inzet, en uit de handen van Prins Hendrik van Denemarken, welke voorzitter is van de meest vooraanstaande organisatie ter bescherming van het Europees erfgoed een prijs in ontvangst nemen.

7- Graaf Daniel Le Grelle zal ook steeds verbonden blijven met het sportieve deel van België, Hij was jaren voorzitter en bestuurslid van verschillende sportclubs en verenigingen, tot in 1976 de heer Raoul Mollet hem de eerst voorzitter te willen worden van het Belgisch Olympisch Comité in Antwerpen, met de vraag om de olympische gedachte over te brengen naar de andere provincies, en aldaar dezelfde comités op te richten

8- Later werd hij ook de 1^ste overkoepelde voorzitter van de provinciale olympische Comités in België, en bestuurden van het B.O.I.C. te Brussel. Het is ook vanuit zijn sportieve begrippen dat hij steeds een voorstander is geweest van tot bekomen van minder vandalisme en brutaliteit door meer sport en sportinfrastructuur in de scholen.

9- In 1981 werd hem gevraagd de leiding van het wel bekende veiligheidscontroleorganisme “VINCOTTE”op zich te nemen die zou leiden tot herstructurering en uitbreiding van dit organisme. In 1990 was de fusie met AIB een feit. Sindsdien is de groep AV (AIB-VINCOTTE) een der sterkste in Belgie en een van de grootste in Europa.

10- Graaf Le Grelle was ook voorzitter van de commissie voor de erkenning van adellijke tittels, en selecteerde mee de nieuwe adel in België.

11- Als politieker heeft Graaf Le Grelle, 30 jaar ervaring achter de rug, in het maandblad NederBelgischmagazine, verteld hij over die jaren, “Ik hield als onafhankelijk lid van de CVP wel dertig jaar een Antwerps gemeenteraadszeteltje bezet. Vaak stond ik op een onverkiesbare plaats, van vanwege die onafhankelijke houding ben ik toch 5 maal gekozen”.

12- BENEV. Als voorzitter en groot voorstander van de Belgisch Nederlandse Vereniging is hij de bezieler geweest van deze vereniging. Na vijftig jaar gaf hij de fakkel over van de 1950 gestichte vereniging. Graaf Le Grelle is een zeer groot voorstander van de samenwerking van de 2 Nederlandstalige grondgebieden. Ondanks hun verschillende culturen, hun opvattingen en zakelijke ingesteldheid, is hij overtuigd dat door langdurige samenwerking een vertouwen groeit waarop men kan bouwen. Vandaar dan ook zijn leuze “EENHEID IN VERSCHEIDENHEID”.Voor Graaf Le Grelle, is de grootste historische vergissing der lage landen, de versnippering van de verenigde Provinciën, Met de bevolking van nu, en het grondgebied van toen, sprekende uit een mond en de zelfde taal hadden we zeker in het huidige Europa meer kunnen betekenen.

Tot zover de korte beschrijving van een poldernaar, die alles wat in zijn macht lag en nog ligt heeft aanwend heeft om het behoud van het verleden toegankelijk te houden en te maken voor iedereen die er ook maar 1 gram interesse in heeft. Een mens die openstond voor vernieuwing, maar ter zelfde tijd ook aan de node van de bevolking dacht. Ik denk dat hij zijn vitaliteit te danken heeft aan de jeugd waarmee hij zo begaan was in de sportwereld, en dat onze bezoekers zowel als de overgebleven inwoners, en de nieuwkomers zich geen beter buur en beschermheer kunnen wensen.

Ondanks zijn gastvrijheid, en vertrouwen hebben toch enkele waarschijnlijk buitenlandse ongewenste bezoekers een nachtelijke raid gehouden op het hof in het reigersbos. De lafheid, en onrecht, hem aangedaan door deze heerschappen is een ware kaakslag voor Daniel Le Grelle geweest, maar desondanks blijft hij mij met onvermoeibare adem gidsen en bladeren we rond in de bibliotheek die onder zijn kalende hoofd verborgen zit.

Ik hoop dat ik later in een nieuw stukje World Wide Web, nog de kans krijg verder over de familie Le Grelle, het kasteel en het reigersbos te kunnen spreken en u ook daar even op digitale wijze te kunnen rondleiden.

Met dank aan de heer Graaf Daniel Le Grelle voor het ontvangst en de informatie