"Neuszalf bestrijdt ziekenhuisbacterie", bloklettert 'De Standaard' van 12 januari 2006.
Het gaat eigenlijk over een zalf die een natuurlijk antibioticum bevat. Maar men heeft nog vier jaar nodig om die te ontwikkelen.
Deze zalf zal aan de neus gesmeerd worden van het verplegend personeel (echt waar), want het is vooral langs de neus dat sterke verzorgers de zwakke patiënten de ziekenhuisbacterie aan het been (nou ja) lappen.
Vandaar dat ik de vele betrokken ziekenhuizen, helemaal belangeloos, nu reeds het buitengewoon efficiënt en spotgoedkoop middel aan de hand doe: een clownsneus!

Jef Vergif

't Zijn fascisten, 't zijn racisten! - Volksliedje

(Hiermee bewijst de Jef, eens te meer, dat men geen artiest moet zijn om te zingen.
Het doet zo'n deugd nietwaar? En er is een afzetknop aan!)

‘t Zijn fascisten, ‘t zijn racisten.
En de vrouwen krijgen klop.
Kiezers doen of ze ‘t niet wisten
Stemden voor het Vlaams Blok

Lieve ouders, domme ouders,
Ongelofelijk sociaal.
Ik heb een job, een porsch en een flatje.
Maar ‘k hoor de buren hun kabaal.

Vreemde luizen, ze profiteren.
Criminelen onverkort!
’t Is wel goedkoper in hun winkels.
’t Zijn beste Belgen in de sport.

Lang geleden, veel liberalen
Streden voor het mensenrecht.
Nu steken z’arme vluchtelingen
De kampen in, hun recht geslecht.

De Groenen gingen anders leven.
Werden sterren op TV.
Van dat ’anders’ is niets gebleven.
Met wat groen zijn z’ heel tevree.

Socialisme nu is gratis:
Manna uit de hoogste hand.
’t Echte kostte mensenlevens.
Maar de strijd ging hand in hand!

’n Pietsie Christelijk, een vleugje Vlaams,
Democratisch op minischaal.
Maar achter d’Ampersand, mijn liefje,
Staan ze vurig allemaal.

Stralende toekomst?

DOEL	TSJERNOBYL	TIHANGE

Op 26 april 1986 ontplofte 1 van de 4 reactoren in de kerncentrale in Tsjernobyl. Dit is een stad gelegen in het noorden van Oekraïne, waar voor de ramp 15.000 inwoners waren, nu woont er zo goed als niemand meer. Het was het zwaarste kernongeluk ooit.
De oorzaak was een samenloop van fouten en omstandigheden. Iets wat, zoals men hier en overal vertelde, helemaal niet kon geschieden. Nu natuurlijk zegt men hier en op alle kernplaatsen dat Tsjernobyl iets helemaal apart was dat niet, helemaal niet, met onze superveilige kernreactoren kan - en vooral mag – vergeleken worden.
Nochtans geleek de manier van doen van onze overheid, na die ramp, zeer sterk op die van de Sovjet-Unie (SU) van toen.
Men verzweeg in de SU eerst dat er ook maar iets gebeurd was voor de eigen bevolking. Slechts toen in Zweden, duizend kilometer van Tsjernobyl, een dag later alarm werd geslagen door de duizelingwekkende stijging van de radioactieve straling, werd schoorvoetend toegegeven dat er (een beetje) stront aan de knikker was.
Eerst op 27 april kwam de evacuatie van de omwoners op gang; na tien dagen waren ca. 135.000 mensen geëvacueerd in een straal van 30 kilometer rond de ontplofte kernreactor.
Maar vijf dagen na de explosie – op 1 mei - paradeerde het Rode leger lustig in Moskou. De sovjetleiders vertelden daar niets over de ramp, alleen hun familieleden werden naar veiliger plaatsen gebracht.
Toen de metingen in alle Europese landen tilt sloegen, ook in België, brachten de sovjets zeer verwarde berichten. Ja, er was een reactor ontploft, maar men was aan het blussen met zeer effectieve stoffen. Nadien bleek dat door de helikopters heel wat radioactief stof werd opgewaaid dat door de wind verder verspreid werd. Tevens werd brandend grafiet aan de lucht blootgesteld zodat in de eerste dagen nog meer radioactiviteit vrij kwam.
Na meer dan een week, raakte de reactor eindelijk toch min of meer geblust door hem in een soort sarcofaag te begraven.
De vermeldingen van de gevolgen bleven zeer spaarzaam en soms tegengesteld. Eerst was er sprake van enkele slachtoffers, nadien groeide dat getal uit tot ongeveer 25.000. Maar volgens het ‘Comité van Liquidatie’ zijn er wel 100.000 slachtoffers tengevolge van blootstelling aan de radioactieve straling.
Bepaalde internationale organisaties, bekommerd om de kernindustrie, erkennen slechts 31 brandweermannen als slachtoffers; diegenen die direct na de ramp in de ontplofte reactor zijn beginnen te blussen...

Gezondheid

Heel wat onderzoeken betreffende de gevolgen van de kernexplosie werden de afgelopen jaren door diverse onderzoekers verricht. Ze spreken elkaar heel dikwijls tegen, zodat de schrikwekkende cijfers in het net van de verwarrende informatie verdoezeld raken.
Zo werd in de regio Gomel (die de hoogste graad van radioactiviteit kende) 50 procent meer leukemiegevallen vastgesteld onder kinderen, in vergelijking met de cijfers vóór de ramp. Anders ingestelde onderzoekers rapporteerden dat er géén significante verhoging was bij kinderen…
Over volgende zaken is men het echter op internationaal niveau wel eens: bij tenminste 1800 kinderen en adolescenten, rapporteert de Wereldgezondheidsorganisatie in 2002, ontwikkelde zich schildklierkanker als gevolg van de ramp.
Men vreest dat bij inwoners die kind of jongere waren ten tijde van het ongeluk, de kerngerelateerde ziekten de komende decennia zal stijgen tot meer dan 8000 (over oude mensen wordt, zoals in heel de wereld gebruikelijk, niets vermeld. Noot J.V.).
Ook erkent men als direct gevolg van de kernramp een ernstige toename van het aantal borst-, long- en maagkankers. Tevens wordt toegegeven dat de gezondheidstoestand van mensen in de getroffen gebieden zeer zwak is.

Gevolgen van de kernramp in België

In België was in 1986 de besmetting nogal afhankelijk van het weer. Op plaatsen waar het regende werd de radioactiviteit neergeslagen. Wat niet wil zeggen dat er bij droog weer geen radioactiviteit gemeten werd.
Naast de omgevingsstraling werd vooral de activiteit in luchtstof, gras, bladgroente, melk en vlees gemeten.
Wat de juiste cijfers aangaat, die zijn moeilijk te vinden voor België. Het Belgisch Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) spreekt in zijn rapport over de gevolgen van het ongeval in ons land, niet specifiek over metingen maar over schattingen. Ook wordt dikwijls de voorwaardelijke tijd gebruikt bijvoorbeeld: “De schildklierdosis van een jong kind dat hoofdzakelijk van de meest besmette melk zou gedronken hebben, zou 4 mSv bedragen voor het eerste jaar na Tsjernobyl.”
SCK schrijft ook herhaaldelijk geruststellend dat de radioactiviteit na de kernproeven in de jaren 1960 tot 4 maal hoger was.

Gezondheidseffecten volgens SCK

In België was de supplementaire stralingsblootstelling tengevolge van het ongeval klein vergeleken met de gemiddelde stralingsblootstelling van onze bevolking. Zelfs gebruikmakend van de meest pessimistische risicocijfers aangaande kankerinductie en aangeboren of erfelijke afwijkingen, is het niet mogelijk om een eventuele toename in het licht te stellen.

Preventie volgens SCK

De hoge schildklierdosissen en het optreden van schildklierkanker bij jongeren in de besmette regio’s rond Tsjernobyl, waren het gevolg van een onvoldoende bescherming van de schildklier bij een ongeval (voilà, met SCK in Tsjernobyl had men daar voorzeker net zo min gezondheidsproblemen gehad als hier bij ons. Noot J.V.).
Maatregelen zoals binnenblijven, deuren en ramen sluiten tijdens het overtrekken van de radioactieve wolk, beschermen niet alleen tegen het actieve jodium, maar ook tegen de andere stoffen die in de wolk aanwezig zijn (zo simpel kan een kernramp bestreden worden! Noot J.V.)

Besmettingen in de voedselketen

Ook hier blijft SCK zeer positief. “In mei 1986 voerde men op uitgebreide schaal metingen uit van verscheidene voedingswaren, waarvan de meerderheid een besmettingsniveau ver onder de geldende normen vertoonde.” Iets verder geeft SCK wel toe dat bladgroenten zoals spinazie, zeer gevoelig waren voor besmetting. Gras al evenzeer, dus ook melk via de koeien, zodat op afzonderlijke boerderijen, zoals SCK dat beschrijft, de melkbesmetting wel degelijk hoge waarden heeft bereikt. Paddenstoelen, waarschuwt SCK ernstig, zijn lange tijd gevaarlijk gebleven. En als zoiets toegegeven wordt door het Belgisch Studiecentrum voor Kernenergie, dan moet het wel erg geweest zijn!

Zouden die duivelse behekste paddenstoelen in België die hele radioactieve wolk opgeslokt hebben?

Richtwaarden voor besmette landbouwproducten

Tot slot – erna kwamen alleen goede voornemens voor de toekomst – vermeldt SCK dat op het ogenblik van de ramp (men had nog nergens de mogelijkheid van een ramp overwogen blijkbaar. Noot J.V.) er geen eenduidige richtwaarden waren voor besmettingsniveaus waaronder men landbouwproducten mocht verhandelen, en waarboven er maatregelen nodig waren.

Onze overheid (bijna) in actie

De eerste metingen van dramatische stijging van de kernwaarden in België door automatische meetstations nabij Namen, werden door vakantie van de personeelsleden niet opgemerkt. Op 27 en 28 april werd Miet Smet, staatssecretaris voor Leefmilieu op de hoogte gebracht, alsook Premier Martens, ministers Tindemans en Nothomb. Paul Schonken, en F. Eggermont, deskundigen die nochtans ook met vakantie waren, speelden daarbij een belangrijke rol.

De rol van het SCK in deze was zo goed als onbestaande. Miet Smet zweeg, ze verkoos geen onrust te zaaien in deze vakantieperiode.
Praktisch kwam alleen de toenmalige weerman Armand Pien in beeld, die het had over een kernramp met als gevolg een radioactieve wolk, die gelukkig van België wegwaaide.
Ongerust door vele reacties uit meerdere Europese landen, die gewaagden van een onoverzienbare milieuramp als gevolg van de ontploffing van de kernreactor in Tsjernobyl, riep Premier Martens de regering samen. Maar ook daar verdedigde Miet Smet haar stelling dat het beter was geen paniek te zaaien en de bevolking geruststellend in te lichten, en enkele adviezen te geven, onder meer om de bladgroenten goed te spoelen. Kort daarop sprak de Waalse minister Ducarme staatssecretaris Smet tegen, zodat de verwarring compleet was.
F. Eggermont, deskundige met vakantie, sprak in de media zijn grote ongerustheid uit. Ondertussen was het begin mei en de straling in Tsjernobyl nam nog toe. Armand Pien, die nattigheid voelde, te meer daar regen op komst was, wilde in zijn weerbericht volledige informatie geven. Maar dan werd Pien door de autoriteiten (vergeef me, maar zoals dikwijls is het niet mogelijk er namen op te plakken, gezien de ene het op de andere stak J.V.) verplicht van uitsluitend over het weer te berichten en over Tsjernobyl enkel te zeggen dat er een radioactieve wolk ontsnapt was die ons land niet bedreigde.
In de kerncentrale van Doel is men ondertussen verbijsterd door de veel te hoge stralingswaarden. Het hoofd van de stralingsbescherming zegt nadien, niets gedaan te hebben gezien dat dit zijn taak niet was… Wel werd Miet Smet gealarmeerd.
Op 5 mei ging men in België over tot de orde van de dag.

Eventjes buitenland

In o. a. Polen, Oostenrijk, Italië, Duitsland en Nederland worden maatregelen genomen die bestaan uit het tegenhouden van vrachtwagens die uit richting Tsjernobyl komen, controle van melk, koeien op stal te houden, geen bladgroenten te verbruiken, enz.
(Op 4 mei regent het in ons land, maar nog steeds niets aan de hand volgens de staatssecretaris, die zich steunde op het feit dat er geen precieze normen waren die konden overschreden worden.)
In buurland Nederland meldt men echter dat onder meer spinazie besmet is.
Ondertussen raakte bekend dat er 8,4 miljoen mensen werden blootgesteld aan verhoogde radioactieve straling. Een gebied van ongeveer 150.000 km² - dat is de helft van Italië – in Wit-Rusland, Oekraïne en Rusland werd zwaar besmet. Sinds 1990 is er een duidelijke toename van schildklierkanker bij personen die als kind aan de radioactieve vervuiling werden blootgesteld.
In Groot-Brittannië zijn er vandaag, toch op een afstand van 1500 km van Tsjernobyl, boerderijen met weiden die nog te veel radioactiviteit uitstralen…

Terug naar België

Over de gevolgen in onze kontreien is zo goed als niets bekend.
We mogen stellen dat Tsjernobyl kernenergie over heel de wereld een gigantisch zware klap toebracht. In januari 2003 hadden Kamer en Senaat de uitstap van de kernenergie goedgekeurd. De uitdoofoperatie zou tussen 2015 en 2020 geschieden, aldus de Paars-Groene regering Verhofstadt 1. Maar we zouden niet in België zijn mochten er niet opnieuw stemmen opgaan om kernenergie, met de enorm gevaarlijke afval waarmee men geen weg weet, een tweede kans te geven. Vlaams Belang is steeds een fervente voorstander van nucleaire energie geweest. CD&V is gelijk gewoonlijk mossel noch vis ook in deze. Jean-Marie Dedecker trekt de VLD weg van het Paars Regeringsakkoord en vecht - roept - voor kernenergie.
Ondertussen hebben de mensen tijdens de jongste oliecrisis, ook diep in de portemonnee moeten tasten om de veel te hoge gasrekening te betalen. En laat nu Oekraïne efkens de gaskraan een beetje dichtdraaien, en dus wil Minister Verwilghen een nieuwe studie over de nucleaire energie (heel wat beleidsmensen vragen studies tot die schrijven wat ze wensen). De VLD zegt nu:”De kerncentrales gaan niet dicht als er tegen dan geen alternatieven zijn.” En ondertussen hebben de alternatieve en hernieuwbare energieën: windkracht, bio-energie, biomassa-enegie, warmtekracht-koppeling enz. het natuurlijk uiterst moeilijk.
"Deze mix van hernieuwbare energieën hebben we grotendeels zelf in handen en maken de uitstap uit kernenergie mogelijk zonder veel problemen, terwijl onze afhankelijkheid van dikwijls onbetrouwbare partners sterk vermindert", schrijft Dirk Draulans in de 'Knack' van januari 2006.

Nucleaire (on)veiligheid december 2005

FANC, dat is het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle, staat in voor de bescherming van de bevolking en van het leefmilieu tegen de gevaren uit ioniserende straling.
Het Agentschap dient ook neutrale en objectieve informatie inzake stralingsbescherming en nucleaire veiligheid te verschaffen.
Daarvoor is ondermeer een meetnet (TELERAD) opgericht voor de nucleaire controle. TELERAD moet tevens een belangrijke rol spelen bij het in werking stellen van nucleaire noodplannen. (http://www.fanc.fgov.be/nl/presentation.htm)
Maar wat ziet ons oog?
‘De Standaard’ van 7 december 2005 zet in grote druk: “Het blijft wachten op nucleair veiligheidsplan”.
-“Dat FANC niet goed functioneert is de laatste tijd pijnlijk duidelijk geworden.”
Onder Verhofstadt 1 kreeg het FANC de opdracht om koninklijke besluiten te schrijven om de fysieke beveiligingsmaatregelen vast te stellen ter bescherming van de kerntechnologie.
Dat was als gevolg van de aanslagen van 11 september in de VS. Want natuurlijk was en is er schrik voor aanslagen op onze kerncentrales.
Denk maar eens aan Doel, dat – uniek in de wereld – gebouwd werd op 30 km van de havenstad Antwerpen en tegen een paternoster van chemische en uiterst brandbare installaties en fabrieken aanleunt.
“Twee en een half jaar later is het FANC nog niet klaar met de teksten.” schrijft ‘De Standaard'.
– “Bij minister van Binnenlandse Zaken Dewael, bevoegd voor FANC, klinkt het dat de teksten bijna klaar zijn. ‘Er is geen vertraging in dit dossier’, aldus woordvoerder Panneels. ‘Het enige wat nog nodig is, is één overleg.’

Precies een jaar geleden verspreidde Binnenlandse Zaken identiek dezelfde boodschap. ‘Het plan is klaar, maar wordt nog verfijnd’, verklaarde de woordvoerder toen.” Tot daar ‘De Standaard' van 7 november 2005.
Uit dit alles blijkt ook dat onze verantwoordelijke minister veel en veel meer bezorgd is om arme luizen uit te wijzen, dan om op te komen voor de bedreigde nucleaire veiligheid van onze ganse bevolking.
SP.A-kamerlid De Coene, die Dewael had gevraagd om een onafhankelijke doorlichting door een externe organisatie, kreeg, gezien het uitdijende schandaal, toch een positief antwoord van de minister.
Daarenboven lekte nog uit dat het FANC al jarenlang blundert en toch hoge kosten maakt, tevens is uitgekomen dat het meetnet TELERAD, dat één miljard oude franken kostte, sedert 2000 niet meer werkt. En als toetje meldt kamerlid De Coene dat drie van de vier directeurs van het FANC onbekwaam zijn, volgens een externe doorlichting van Korn/Ferry.
Het is daarbij goed om weten dat ook in deze onverkwikkelijke zaak een aantal klokkenluiders hun job op het spel hebben gezet om beweging in deze doodenge affaire te krijgen.

Het is overduidelijk, hoop ik toch, dat nucleaire energie geen gewone krachtbron is, want bij de minste vergissing door de techniekers of door ons gewoon licht corrupte of niet geïnteresseerde beleid, de gevolgen voor ons én voor ons nageslacht niet te overzien zijn!

Jef Vergif