Wentel teefje, wentel!

(Geschreven, nog in de tijd van eerste minister Tindemans, maar spijtig genoeg actueel gebleven…)

Wentel meteen het frivole uit uw gedachten, want eenieder zou toch kunnen weten dat ik hier mik op het lekkere teefje, op het brood des levens eigenlijk, onmisbaar in alle tijden.
Natuurlijk, het is waar, met wentelen kunt ge alle kanten uit.
Zo bestaat de mogelijkheid dat – tegen de goesting van het volk - er atoomraketten wentelen boven Florennes…
Kostelijker nog, president Reagan (ondertussen vervangen door Bush) spreekt alweer buik door onze geel-blauwe (nu rood-blauwe – het is heel moeilijk om in de kleuren bij te blijven!) vingerpopjes om zijn wrede vrede bij ons, of boven ons, tot in de sterren met raketten te bevechten.
In deze godgeklaagde omwenteling wordt, benevens de vredesduif, ook de democratie genekt. Terwijl de hongerige wereld, die uit is op kroketten, enkel raketten resten, plus de zegen van de kerken en de zever van de Tindemansen (vul de huidige dappere leiders nu zelf maar in).
Strijden moeten we daartegen, jawel.
En daarom ook eten, sober liefst, zoals deze teefjes zijn, gewenteld eerst in smaakvolle sappigheid en dan nog eens, bronzerend op het vuur.
Kook dus een pijpkaneel in een half litertje melk, kieper er een zakje vanillesuiker in en laat dat afkoelen. Sla apart, vreedzaam toch in een diep bord, een ei dooreen met een ietsepietsje zout en een peperpuntje.
Goed, verzamel nu vier sneden oud brood en laat die net zolang baden in de melkromigheid tot ze, als stevig meisjesvlees, zacht zijn. Echte teefjes worden het door vlug dopen, één voor één in het bord, goudgeel door die vochtige kus van het ei.
Bak ze direct met een vleugje olie in een tefal-, of een dikke-bodempan, langs weerkanten pannenkoekbruin.
Harop, mijn dierbaren, zet u haastig, want mijn teefjes willen warm veroverd en verorberd worden. Strooi er bruine suiker op of smeer confituur gul en smul. Giet daar dan goeie – Max Havelaar – koffie achterna.
Als nagerecht nog, alstublieft, een naïeve gedachte: zou het niet allemachtig goed zijn voor echte vrede, om dat rakettengeld smakelijk te gebruiken voor wentelteefjes voor iedereen?

Uwe Jef de Chef