Een mens is deel van het geheel dat wij universum noemen, een deel dat begrensd is door ruimte en tijd.

Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets wat hem van alle anderen scheidt, een soort optische illusie van zijn bewustzijn.

Deze illusie is voor ons als een gevangenis en beperkt ons tot onze persoonlijke belangen en tot de liefde voor een paar mensen in onze onmiddellijke nabijheid.

Uit deze gevangenis moeten we ons bevrijden, zodat we in ons medegevoel alle levende wezens en de gehele natuur in haar schoonheid insluiten.

Niemand lukt het volkomen, maar het streven ernaar is reeds een deel der bevrijding en een grondslag voor onze innerlijke zekerheid.

                                                        
                                                                           Albert Einstein

23-01-2007, 00:00 geschreven door Postduif

De helende kracht en symboliek van onze dromen

Dhr. Roger Rundqvist, afkomstig uit Zweden, woont sinds 1981 in Nederland. Hij werkt al meer dan 30 jaar als therapeut met mensen, geeft lezingen en cursussen en schrijft wetenschappelijke boeken. In november jl. gaf hij in Rijssen, namens mijn geloofsgemeenschap Aan de Regge, een lezing over de helende kracht en symboliek van onze dromen.

Het begon allemaal in 1965, toen een psychotherapeute vroeg of hij zich voor dromen interesseerde. Dromen bleken bij hem genezend en helend te werken. Dhr. Rundqvist vertelt over een droom die Albert Einstein had als 16 jarige. Hij droomde dat hij op een slee naar beneden suisde met de snelheid van het licht. Naar boven kijkend zag hij het licht van de sterren als gebroken door een prisma aan zich voorbij schieten. Deze bijzonder sterke droom betekende alles voor zijn wetenschappelijke carrière. Hierin lag de symboliek voor zijn relativiteitstheorie. Dromen zijn veel meer dan verstandelijke gegevens. Ze spreken over intuïtie en gevoelens.
Roger Rundqvist haalt deze avond veel interessante dromen aan, waarvan hij de betekenis kan uitleggen. Het blijkt dat ongeveer een derde van de mensen een droom, van gemiddeld een in een week, goed kan onthouden, een derde een beetje en een derde bijna niet.
Of we dromen nu onthouden of niet, ze werken altijd helend, er wordt opruiming gehouden in onze psyche.
Droomherinneringen zijn te verbeteren met de volgende stappen:
 1. De drukte van de dag niet meenemen in de slaap. Zonodig ontspannings-, ademhalings- of yogaoefeningen doen, een voetbad nemen, iets rustgevends lezen of naar rustige muziek luisteren. 
 2. 'Morgens als je wakker wordt, voor je aan iets anders gaat denken, aandacht besteden aan je droom. Je niet omdraaien als je wakker wordt, dan verdwijnen de dromen. 
 3. Dromen zo gedetailleerd mogelijk opschrijven in de tegenwoordige tijd en z.m. een tekening erover maken. 
Je kunt het visuele geheugen trainen door je dromen te herhalen. De dromen houden zich altijd bezig met wat van belang is hier en nu. Ze kunnen iets onthullen, ze hebben een symbolische betekenis. Herhalende dromen hebben een meer indringende boodschap. Een droom bevat altijd een sleutel. Door op een briefje een probleem of situatie te schrijven en dat voor het slapen gaan naast je bed of onder je kussen te leggen, kun je hiervoor een antwoord krijgen. Het probleem lost zich dan vaak vanzelf op of je krijgt een intuïtieve ingeving, zegt dhr. Rundqvist. We moeten de symbolische waarde van dromen zelf voelen en de helende kracht ervan ervaren. Het is onze realiteit. Ons droombewustzijn heeft alles om ons aan te reiken wat we nodig hebben, het heeft toegang tot alles wat wij hebben beleefd. De delen komen uit verschillende tijden van ons leven. Daardoor zijn dromen ook vaak zo ingewikkeld. Waar is het sterkste gevoel in de droom? Als je daar verder op in gaat, activeer je de intuïtie en lok je een antwoord uit. Een droom heeft meerdere sleutels. Dromen zijn op zich niet voorspellend, maar hebben waarschijnlijk wel voorspellende elementen die sommige mensen, die daar gevoelig voor zijn, waar kunnen nemen. Een Amerikaans onderzoek wees uit, dat dromen stress ontladen, wat heel belangrijk is om goed te kunnen functioneren en dat zij het geheugen trainen. Baby’s dromen veel. Dromen helpen ons de verbinding naar het geheugen van de zin van ons leven open te houden. Dromen spelen zich af in het tijdloze en dat hebben we nodig als voedingsbron. Een zeer sterke droom kan zich ontwikkelen tot een visioen, zoals de droom van Einstein. Grote kunst ontstaat ook vaak uit dromen. Sterk creatieve mensen worden vaak ondersteund door dromen. Robert Louis Stevenson kreeg hoofdstukken van zijn boeken gedicteerd in zijn slaap. Ook Mozart en Beethoven componeerden muziek naar aanleiding van dromen.

17-01-2007, 13:47 geschreven door Postduif

Het middenluik van de ‘Aanbidding door de Drie Koningen’ van Jeroen Bosch.

De schilder Jeroen Bosch, ook Hieronymus of Jheronimus genoemd, werd geboren in ongeveer 1450 en stierf  in augustus 1516. Er is weinig over hem bekend. Veel van zijn werk gaat over zonde, kwaadaardigheid en dwaasheid van de mensen

Drie arme koningen

Drie koningen moesten naar Bethlehem rijden,
hun karretje ging langs berg en dal.
Een ster in de nacht zou hen steeds begeleiden
tot aan dat kindje daarginds in de stal.
Ze gingen op reis, blijmoedig van hart,
twee waren er wit en een was er zwart.

Ze hadden voor ’t kindje cadeaus meegenomen:
een had speculaas in de vorm van een pop,
de tweede was op de gedachte gekomen
van zeven kilo Engelse drop.
En de zwarte koning uit verre land
had heerlijke rijst met kouseband.

Elke dag moesten die koningen eten,
want anders gingen die koningen dood.
Dus lieten ze bij alle woningen weten:
Wij hebben behoefte aan melk en aan brood.
’t Ging allemaal prima, tot in de woestijn,
waar bijzonder weinig woningen zijn.

Toen hebben ze stil bij elkander gezeten:
wat moesten ze doen? De pop en het drop
en de rijst met de kousenband op gaan eten?
Jawel hoor, ze aten het allemaal op.
Kotsmisselijk zijn ze toen verder gegaan
tot waar de ster bleef stille staan.

“Maria! Wij hadden elk een cadeautje,
maar we aten het allemaal op…!
En het Christuskind zat daar in zijn blootje
en vond het een prachtige mop.
Dat Christuskindje, zo klein en teer
dat lachte toen voor de eerste keer.

Sindsdien zijn de moeders taarten gaan bakken
en in elke taart zit een boon.
Heeft er dan iemand zo'n boontje te pakken,
dan krijgt-ie een koningskroon.
En zo werd Filips koning van Spanje.
En zo komen wij aan ons huis van Oranje.

Willem Wilmink
 (zie ook 6-09-'06)

06-01-2007, 00:00 geschreven door Postduif

Een na-de-kerst-verhaal

Brief van Maria

Vandaag, 2007* jaar na de geboorte van onze zoon, nu het medeleven met ons weer hoogtij viert, een brief gericht aan allen die welgemeend of misschien zonder er veel bij na te denken, zich noemen naar mijn zoon.

Want ik zie, als alle jaren, hoe mijn zoon, kwetsbaar als immer, andermaal is overgeleverd aan wie maar over hem beschikken wil.

Weer aan de heidenen overgeleverd denk ik dan, verdrietig en kwaad omdat de handel zich er weer van meester heeft gemaakt; muzikanten zien brood in hem, predikanten schuiven zichzelf onbeschaamd tussen mijn zoon en de mensen in en van veel koren, die u zo mooi vindt, zeggen wij hier dat ze vals zingen.

Daarom dit begeleidend schrijven bij het verhaal dat u met kerst weer naar goede gewoonte heeft gelezen.

U moet geloven: er was die nacht niet veel bijzonders aan de hand.

Ja, Lukas heeft er later, toen alles geschied was, lang na onze dood, een prachtig verhaal van gemaakt, een mooi gedicht, zou je kunnen zeggen.

Een leven dat (geloofde hij) zo’n wondere finale had gekend, vroég om een wondere ouverture.

Maar als ú die ouverture hoort, wil ik u vragen wel te bedenken dat zonder dat wondere einde dit wondere begin nooit zou zijn geschreven, en zeker niet zó zou zijn geschreven.

Want nogmaals: geloof me, er was die nacht in feite niets bijzonders aan de hand. Dat van die engelen bijvoorbeeld, nee, dat moet u niet schrappen, zeker niet, maar wij zagen ze niet vliegen, het was een nacht als elke andere, behalve dan dat onze zoon het levenslicht aanschouwde, maar dat hemels licht erbij, dat is van Lukas. Hij heeft die engelen ten tonele gevoerd, want hij was gaan geloven dat…. God hier aan het werk was.

Een geschenk uit de hemel, zo ervoer hij ons kind.

Het was moeilijk vader en moeder te zijn van een kind dat over ‘mijn Vader’ sprak zó, dat je hem niet meer kon volgen.
Hij was bezeten van God, maar volgens anderen was hij van de Duivel bezeten. Het ging mij dwars door mijn ziel, als een zwaard.

Niet alleen de bevalling was pijnlijk, het bleef pijnlijk, ik zeg het eerlijk.

Armen en verdrukten klampten zich aan hem vast, net als de herders in het verhaal van die nacht, maar de machthebbers en de godgeleerden zochten ons kind te doden, en zijn weg werd één lijdensweg. Hij kwam op de aarde en droeg al zijn kruis, en wij, Jozef en ik, moesten er ook aan geloven.

En toch, toch heb ik steeds óók geweten dat ik hem op zijn weg moest zien te volgen, en dat heb ik gedaan, zo goed en zo kwaad als het ging, een weg van verrukkingen en van verdriet.

Ik heb hem gevolgd, hopend hem te behouden, wetend dat ik hem zou verliezen. Ik was erbij toen hij stierf. Godsgruwelijk was het. Maar tegelijk moet ik zeggen: dit sterven hoorde bij zijn leven en daarom was het óók goed, zelfs al het daarbij gebleven was.

Maar het bleef er niet bij, dat geloof ik tenminste.

Zijn Vader, op wie hij zo vertrouwde, onze Vader, nam het voor hem op, het werd Pasen.

Toen pas ben ik alles gaan begrijpen, het was alsof hij toen pas werd geboren, alsof zijn leven toen pas begon, en het mijne.

En u die Kerstmis vierde, u zou ik willen vragen, verkijk u niet op de dag, en denkt u alstublieft niet aan het Kind, - maar ook aan de man – ‘dat wij moeten worden als een kind’, dat zijn de woorden van de mán.

En God zegene u op úw weg.

                                  Naar een idee van Jan van Opbergen

*Het jaartal is aangepast.

02-01-2007, 16:34 geschreven door Postduif